پنجشنبه 13 اردیبهشت 1403
جلد 2019 -
جلد 2019 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
George U Eleje, Ahizechukwu C Eke, Gabriel O Igberase, Anthony O Igwegbe, Lydia I Eleje. Palliative interventions for controlling vaginal bleeding in advanced cervical cancer. 3 2019; 2019
URL: http://cochrane.ir/article-1-2491-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2491-fa.html
پیشینه
این یک نسخه به‌روزشده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 5، 2015 منتشر شد.
سرطان سرویکس یا دهانه رحم چهارمین سرطان شایع بین زنان در سراسر جهان است، با 569847 مورد تشخیص جدید و 311365 مورد مرگ برآورد شده در سال. با این حال، بروز و مرحله بیماری در زمان تشخیص بین مناطق جغرافیایی تا حد زیادی متفاوت است و به شدت وابسته به قابلیت دسترسی به یک برنامه غربالگری قوی جمعیتی است. به‌عنوان مثال، در نیجریه، تشخیص در مرحله پیشرفته بیماری بسیار رایج است (86% تا 89.3% از موارد جدید)، در حالی که در انگلستان، فقط 21.9% از زنان با مرحله II+ بیماری، که بر اساس تعریف فدراسیون بین‌المللی متخصصین زنان و زایمان (FIGO) تعیین می‌شود، مراجعه می‌کنند. زنان مبتلا به مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم، اغلب برای علائم ناراحت‌کننده، مانند خونریزی واژینال نیاز به مسکن دارند. خونریزی واژینال، با بروز 0.7% تا 100%، در مراحل پیشرفته بیماری می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد. خونریزی علت اولیه مرگ در 6% از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم بوده و مدیریت آن اغلب چالش‌برانگیز است.
بنابراین، خونریزی واژینال، یک پیامد شایع در سرطان پیشرفته دهانه رحم است. در حال حاضر، هیچ مرور سیستماتیکی وجود ندارد که مداخلات تسکین‌دهنده را برای کنترل خونریزی واژینال ناشی از سرطان پیشرفته دهانه رحم بررسی کند. انجام یک ارزیابی سیستماتیک از مداخلات تسکین‌دهنده قابل دسترس برای اطلاع‌رسانی در مورد تصمیم‌گیری ضروری است.
سرطان سرویکس یا دهانه رحم چهارمین سرطان شایع بین زنان در سراسر جهان است، با 569847 مورد تشخیص جدید و 311365 مورد مرگ برآورد شده در سال. با این حال، بروز و مرحله بیماری در زمان تشخیص بین مناطق جغرافیایی تا حد زیادی متفاوت است و به شدت وابسته به قابلیت دسترسی به یک برنامه غربالگری قوی جمعیتی است. به‌عنوان مثال، در نیجریه، تشخیص در مرحله پیشرفته بیماری بسیار رایج است (86% تا 89.3% از موارد جدید)، در حالی که در انگلستان، فقط 21.9% از زنان با مرحله II+ بیماری، که بر اساس تعریف فدراسیون بین‌المللی متخصصین زنان و زایمان (FIGO) تعیین می‌شود، مراجعه می‌کنند. زنان مبتلا به مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم، اغلب برای علائم ناراحت‌کننده، مانند خونریزی واژینال نیاز به مسکن دارند. خونریزی واژینال، با بروز 0.7% تا 100%، در مراحل پیشرفته بیماری می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد. خونریزی علت اولیه مرگ در 6% از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم بوده و مدیریت آن اغلب چالش‌برانگیز است.
بنابراین، خونریزی واژینال، یک پیامد شایع در سرطان پیشرفته دهانه رحم است. در حال حاضر، هیچ مرور سیستماتیکی وجود ندارد که مداخلات تسکین‌دهنده را برای کنترل خونریزی واژینال ناشی از سرطان پیشرفته دهانه رحم بررسی کند. انجام یک ارزیابی سیستماتیک از مداخلات تسکین‌دهنده قابل دسترس برای اطلاع‌رسانی در مورد تصمیم‌گیری ضروری است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی ترانکسامیک اسید (tranexamic acid)، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین (formalin‐soaked packs))، رادیولوژی مداخله‌ای یا سایر مداخلات در مقایسه با رادیوتراپی برای درمان تسکین‌دهنده خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم.
روش های جستجو
جست‌وجو برای مرور اصلی در 23 مارچ 2015، و جست‌وجو‌های بعدی برای این به‌روزرسانی در 21 مارچ 2018 اجرا شدند. ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 3، 2018) را در کتابخانه کاکرین (the Cochrane Library)؛ MEDLINE via Ovid را تا هفته دوم مارچ، 2018 و Embase via Ovid را تا هفته 12 مارچ، 2018 جست‌وجو کردیم. ما هم‌چنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، چکیده‌های جلسات علمی و فهرست منابع مقالات مروری را جست‌وجو کردیم و با متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم. ما فهرست استنادات مطالعات مرتبط را به‌صورت دستی جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما به دنبال مطالعات مقایسه‌ای تصادفی‌سازی‌شده و تصادفی‌سازی‌نشده‌ای بودیم که به بررسی اثربخشی و ایمنی ترانکسامیک اسید، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین)، رادیولوژی مداخله‌ای یا سایر مداخلات در مقایسه با تکنیک‌های رادیوتراپی برای درمان تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم (با یا بدون متاستاز)، صرف‌نظر از وضعیت انتشار، سال انتشار یا زبان در این مرور پرداختند.
معیارهای انتخاب
ما به دنبال مطالعات مقایسه‌ای تصادفی‌سازی‌شده و تصادفی‌سازی‌نشده‌ای بودیم که به بررسی اثربخشی و ایمنی ترانکسامیک اسید، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین)، رادیولوژی مداخله‌ای یا سایر مداخلات در مقایسه با تکنیک‌های رادیوتراپی برای درمان تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم (با یا بدون متاستاز)، صرف‌نظر از وضعیت انتشار، سال انتشار یا زبان در این مرور پرداختند.
معیارهای انتخاب
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم این موضوع را ارزیابی کردند که آیا مطالعات بالقوه مرتبط معیارهای ورود را داشتند یا خیر. ما هیچ مطالعه‌ای را برای ورود نیافتیم و بنابراین، ما هیچ داده‌ای را تجزیه‌وتحلیل نکردیم.
نتایج اصلی
این استراتژی جست‌وجو، 1522 منبع منحصربه‌فرد را شناسایی کرد که از این تعداد ما 1330 مورد را با توجه به عنوان و چکیده حذف کردیم. ما 22 مقاله باقی‌مانده را به‌صورت کامل بازیابی کردیم، اما هیچ‌کدام معیارهای ورود را نداشتند. ما فقط داده‌های مشاهده‌ای حاصل از مطالعات تک‌بازویی را درباره زنان تحت درمان با پک‌های خیس‌شده در فرمالین، رادیولوژی مداخله‌ای یا روش‌های رادیوتراپی برای کنترل تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم شناسایی کردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
از آخرین نسخه این مرور، ما هیچ مطالعه جدیدی را نیافتیم. هیچ شواهدی از کارآزمایی‌های کنترل‌شده برای حمایت یا رد استفاده از هر یک از مداخلات پیشنهادشده در مقایسه با رادیوتراپی وجود ندارد. بنابراین، انتخاب مداخله براساس منابع محلی خواهد بود. تکنیک‌های رادیوتراپی برای مدیریت خونریزی واژینال در شرایط با منابع ضعیف به‌آسانی در دسترس نیستند، در حالیکه موارد پیشرفته سرطان دهانه رحم غالب هستند. بنابراین، این مرور سیستماتیک، نیاز به انجام یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را نشان داد که به ارزیابی منافع و خطرات درمان‌های تسکین‌دهنده خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم بپردازد.
خلاصه به زبان ساده
آیا پک‌کردن واژینال، ترانکسامیک اسید، رادیولوژی مداخله‌ای یا سایر مداخلات، خونریزی واژینال را در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم کنترل می‌کنند؟
پیشینه
سرطان دهانه رحم (سرطان گردن رحم) چهارمین سرطان شایع در بین زنان در سراسر جهان است، که سالیانه حدود 569847 مورد جدید تشخیص داده شده و 311365 مورد مرگ مرتبط با آن ثبت می‌شود. در کشور‌های در حال توسعه (کم‌درآمد) که در آن‌ها دسترسی به برنامه‌های غربالگری دهانه رحم محدود است، تشخیص در زنان اکثرا هنگامی صورت می‌گیرد که بیماری در مراحل پیشرفته قرار دارد. سرطان پیشرفته دهانه رحم ممکن است قابل درمان نباشد و زنان اغلب برای کنترل علائم ناراحت‌کننده (تسکینی)، مانند خونریزی واژینال، نیاز به درمان دارند. خونریزی ممکن است به اندازه‌ای شدید باشد که در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم، تهدیدکننده زندگی باشد. مدیریت خونریزی واژینال اغلب چالش ایجاد می‌کند، به ویژه در کشور‌های در حال توسعه، که دسترسی به رادیوتراپی در آن‌ها محدود است.
گزینه‌های درمان تسکین‌دهنده برای خونریزی شدید واژینال عبارتند از: درمان رادیولوژی مداخله‌ای (استفاده از اشعه ایکس برای هدایت کارگذاری «توپی‌ها» (plugs) داخل رگ‌های خونی به توده سرطانی خون می‌رسانند) یا پک‌کردن واژینال (که در آن گاز به داخل واژن فشرده می‌شود تا خون را جذب کند و فشار را مستقیما به دهانه رحم وارد می‌کند)، اگرچه این گزینه‌ها، اغلب فقط تا حدی موثر هستند و ممکن است منجر به آسیب شوند. پک‌های واژینال را می‌توان با فرمالین، که یک ماده شیمیایی نگهدارنده است، آغشته کرد. سایر گزینه‌ها برای درمان خونریزی شدید واژینال عبارتند از: ترانکسامیک اسید (دارویی که خونریزی را کاهش می‌دهد و می‌تواند از طریق د‌هان یا تزریقی ارائه شود) و رادیوتراپی (درمان با اشعه ایکس با انرژی بالا).
سوال مطالعه مروری
هدف این مرور، مقایسه ترانکسامیک اسید، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین)، رادیولوژی مداخله‌ای یا سایر مداخلات در مقابل درمان رادیوتراپی برای کنترل خونریزی واژینال در سرطان دهانه رحم بود.
یافته‌های اصلی
جست‌وجو‌ها تا مارچ 2018 به‌روز شدند. ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (مطالعات بالینی که در آن‌ها افراد به‌طور تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمان قرار می‌گیرند) را برای ورود نیافتیم، بنابراین شواهدی وجود ندارد که نشان دهد ترانکسامیک اسید، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین)، روش‌های مداخله‌ای رادیولوژی یا سایر مداخلات به اندازه رادیوتراپی برای کنترل تسکین‌دهنده خونریزی از واژن در سرطان پیشرفته دهانه رحم موثر یا ایمن هستند. برای تعیین اثربخشی و ایمنی این مداخلات در مقایسه با رادیوتراپی از لحاظ کنترل علائم، کیفیت زندگی و عوارض جانبی، نیاز به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا مطالعات مقایسه‌ای تصادفی‌سازی‌نشده با کیفیت خوب وجود دارد.
قطعیت شواهد
هیچ مطالعه‌ای معیارهای ورود را نداشت و بنابراین شواهدی با قطعیت خوب وجود ندارد.
سرطان دهانه رحم (سرطان گردن رحم) چهارمین سرطان شایع در بین زنان در سراسر جهان است، که سالیانه حدود 569847 مورد جدید تشخیص داده شده و 311365 مورد مرگ مرتبط با آن ثبت می‌شود. در کشور‌های در حال توسعه (کم‌درآمد) که در آن‌ها دسترسی به برنامه‌های غربالگری دهانه رحم محدود است، تشخیص در زنان اکثرا هنگامی صورت می‌گیرد که بیماری در مراحل پیشرفته قرار دارد. سرطان پیشرفته دهانه رحم ممکن است قابل درمان نباشد و زنان اغلب برای کنترل علائم ناراحت‌کننده (تسکینی)، مانند خونریزی واژینال، نیاز به درمان دارند. خونریزی ممکن است به اندازه‌ای شدید باشد که در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم، تهدیدکننده زندگی باشد. مدیریت خونریزی واژینال اغلب چالش ایجاد می‌کند، به ویژه در کشور‌های در حال توسعه، که دسترسی به رادیوتراپی در آن‌ها محدود است.
گزینه‌های درمان تسکین‌دهنده برای خونریزی شدید واژینال عبارتند از: درمان رادیولوژی مداخله‌ای (استفاده از اشعه ایکس برای هدایت کارگذاری «توپی‌ها» (plugs) داخل رگ‌های خونی به توده سرطانی خون می‌رسانند) یا پک‌کردن واژینال (که در آن گاز به داخل واژن فشرده می‌شود تا خون را جذب کند و فشار را مستقیما به دهانه رحم وارد می‌کند)، اگرچه این گزینه‌ها، اغلب فقط تا حدی موثر هستند و ممکن است منجر به آسیب شوند. پک‌های واژینال را می‌توان با فرمالین، که یک ماده شیمیایی نگهدارنده است، آغشته کرد. سایر گزینه‌ها برای درمان خونریزی شدید واژینال عبارتند از: ترانکسامیک اسید (دارویی که خونریزی را کاهش می‌دهد و می‌تواند از طریق د‌هان یا تزریقی ارائه شود) و رادیوتراپی (درمان با اشعه ایکس با انرژی بالا).
سوال مطالعه مروری
هدف این مرور، مقایسه ترانکسامیک اسید، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین)، رادیولوژی مداخله‌ای یا سایر مداخلات در مقابل درمان رادیوتراپی برای کنترل خونریزی واژینال در سرطان دهانه رحم بود.
یافته‌های اصلی
جست‌وجو‌ها تا مارچ 2018 به‌روز شدند. ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (مطالعات بالینی که در آن‌ها افراد به‌طور تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمان قرار می‌گیرند) را برای ورود نیافتیم، بنابراین شواهدی وجود ندارد که نشان دهد ترانکسامیک اسید، پک‌کردن واژینال (با یا بدون پک‌های خیس‌شده در فرمالین)، روش‌های مداخله‌ای رادیولوژی یا سایر مداخلات به اندازه رادیوتراپی برای کنترل تسکین‌دهنده خونریزی از واژن در سرطان پیشرفته دهانه رحم موثر یا ایمن هستند. برای تعیین اثربخشی و ایمنی این مداخلات در مقایسه با رادیوتراپی از لحاظ کنترل علائم، کیفیت زندگی و عوارض جانبی، نیاز به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا مطالعات مقایسه‌ای تصادفی‌سازی‌نشده با کیفیت خوب وجود دارد.
قطعیت شواهد
هیچ مطالعه‌ای معیارهای ورود را نداشت و بنابراین شواهدی با قطعیت خوب وجود ندارد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری:
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1397/1/1 | انتشار: 1397/12/28
