این یک نسخه بهروز شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 5، 2015 منتشر شد.
سرطان سرویکس یا دهانه رحم چهارمین سرطان شایع بین زنان در سراسر جهان به حساب میآید، با برآوردی معادل 569,847 مورد تشخیص جدید و 311,365 مورد مرگومیر در سال. با این حال، بروز و مرحله بیماری در زمان تشخیص بین مناطق جغرافیایی تا حد زیادی متفاوت بوده و به شدت وابسته به قابلیت دسترسی به یک برنامه غربالگری قوی مبتنی بر جمعیت است. به عنوان مثال، در نیجریه، تشخیص بیماری در مرحله پیشرفته بسیار شایع است (86% تا 89.3% از موارد جدید)، در حالی که در انگلستان، فقط 21.9% از زنان با مرحله II+ بیماری، بر اساس تعریف فدراسیون بینالمللی متخصصین زنان و زایمان (Federation of Gynaecology and Obstetrics; FIGO)، مراجعه میکنند. زنان مبتلا به مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم، اغلب برای تسکین نشانههای ناراحت کنندهای، مانند خونریزی واژینال، نیاز به درمان دارند. خونریزی واژینال، با بروز 0.7% تا 100%، میتواند تهدید کننده زندگی در مراحل پیشرفته بیماری باشد. خونریزی علت فوری مرگومیر در 6% از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم بوده و مدیریت آن اغلب چالشبرانگیز است.
بنابراین، خونریزی واژینال، یک پیامد شایع در سرطان پیشرفته دهانه رحم است. در حال حاضر، هیچ مرور سیستماتیکی وجود ندارد که مداخلات تسکینی را برای کنترل خونریزی واژینال ناشی از سرطان پیشرفته دهانه رحم بررسی کند. انجام یک ارزیابی سیستماتیک از مداخلات تسکینی قابل دسترس برای اطلاعرسانی در مورد تصمیمگیری در این زمینه ضروری است.
ارزیابی اثربخشی و ایمنی ترانکسامیک اسید (tranexamic acid)، پککردن از راه واژن (با یا بدون پکهای خیس شده در فرمالین (formalin‐soaked packs))، رادیولوژی مداخلهای یا سایر مداخلات در مقایسه با پرتودرمانی برای درمان تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم.
جستوجو برای مرور اصیل در 23 مارچ 2015، و جستوجوهای بعدی برای این نسخه بهروز شده در 21 مارچ 2018 انجام شدند. پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 3، 2018) را در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE را از طریق Ovid تا هفته 2 مارچ، 2018؛ و Embase را از طریق Ovid تا هفته 12 مارچ، 2018 جستوجو کردیم. همچنین پایگاههای ثبت کارآزماییهای بالینی، چکیدههای جلسات علمی و فهرست منابع مقالات مروری را جستوجو کرده و با متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم. فهرست استنادهای مطالعات مرتبط را به صورت دستی جستوجو کردیم.
به دنبال مطالعات مقایسهای تصادفیسازی شده و غیر‐تصادفیسازی شدهای بودیم که به بررسی اثربخشی و ایمنی ترانکسامیک اسید، پککردن از راه واژن (با یا بدون پکهای خیس شده در فرمالین)، رادیولوژی مداخلهای یا سایر مداخلات در مقایسه با تکنیکهای پرتودرمانی برای درمان تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم (با یا بدون متاستاز)، صرفنظر از وضعیت انتشار، سال انتشار یا زبان در این مرور پرداختند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم این موضوع را ارزیابی کردند که مطالعات بالقوه مرتبط معیارهای ورود را داشتند یا خیر. هیچ مطالعهای را برای ورود نیافتیم و بنابراین، هیچ دادهای را تجزیهوتحلیل نکردیم.
این استراتژی جستوجو، 1522 منبع منحصربهفرد را شناسایی کرد که از این تعداد 1330 مورد را با توجه به عنوان و چکیده خارج کردیم. 22 مقاله باقیمانده به صورت کامل بازیابی شدند، اما هیچ کدام معیارهای ورود را نداشتند. فقط دادههای مشاهدهای حاصل از مطالعات تک‐بازویی را با حضور زنان تحت درمان با پکهای خیس شده در فرمالین، رادیولوژی مداخلهای یا روشهای پرتودرمانی به منظور کنترل تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم به دست آوردیم.
از آخرین نسخه این مرور، هیچ مطالعه جدیدی را نیافتیم. هیچ شواهدی از کارآزماییهای کنترل شده برای حمایت یا رد استفاده از هر یک از مداخلات پیشنهاد شده در مقایسه با پرتودرمانی وجود ندارد. بنابراین، انتخاب مداخله بر اساس منابع منطقهای خواهد بود. تکنیکهای پرتودرمانی برای مدیریت خونریزی واژینال در کشورهایی با سطح درآمد پائین به آسانی در دسترس نیستند، در حالی که در این مناطق موارد پیشرفته سرطان دهانه رحم غالب هستند. بنابراین، این مرور سیستماتیک، نیاز به انجام یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده را نشان داد که به ارزیابی مزایا و خطرات درمانهای تسکینی خونریزی واژینال در زنان مبتلا به سرطان پیشرفته دهانه رحم بپردازد.