پیشینه
فیبروز کیستیک (CF ؛cystic fibrosis) یک بیماری ارثی محدودکننده زندگی است که چندین ارگان را تحت تاثیر قرار میدهد، اما بهصورت کلاسیک با عفونت مزمن ریه و از دست رفتن تدریجی عملکرد ریه همراه است. عفونت مزمن با کمپلکس ﺑﻮرﺧﻮﻟﺪرﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﻴﻪ (BCC ؛Burkholderia cepacia complex) با افزایش موربیدیتی و مرگومیر همراه است و بنابراین یک چالش مهم برای پزشکان معالجهکننده افراد مبتلا به CF به شمار میآید. این مرور، شواهد موجود را برای آنتیبیوتیکدرمانی طولانیمدت در افراد مبتلا به CF و عفونت مزمن BCC بررسی کرد.
اهداف
هدف این مرور، ارزیابی اثرات آنتیبیوتیکدرمانی طولانیمدت خوراکی و استنشاقی است که عفونتهای مزمن BCC ریه را هدف قرار دادهاند. هدف اولیه، ارزیابی اثربخشی درمانها از لحاظ بهبود عملکرد ریه و کاهش میزان تشدید است. اهداف ثانویه عبارت بودند از کمّیسازی عوارض جانبی، مرگومیر و تغییر در کیفیت زندگی مرتبط با درمان.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه فیبروز کیستیک در کاکرین را که از طریق جستوجوها در پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی و جستوجوی دستی مجلات و کتابچههای خلاصهمقالات کنفرانس گردآوری شد، جستوجو کردیم. ما همچنین پایگاه ثبت آنلاین مطالعات و فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را جستوجو کردیم.
تاریخ آخرین جستوجو: 29 می 2019.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trails) درباره آنتیبیوتیکدرمانی طولانیمدت در افراد مبتلا به CF و عفونت مزمن BCC.
معیارهای انتخاب
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج کرده، خطر سوگیری (bias) و کیفیت شواهد را با استفاده از سیستک GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
ما یک RCT را وارد کردیم ( 100شرکتکننده) که 52 هفته به طول انجامید و به مقایسه لیزین آزترونام (aztreonam lysine) (AZLI) استنشاقی پیوسته و دارونما (placebo) در یک RCT دوسوکور بهمدت 24 هفته پرداخت، که تا 24 هفته با تمدید برچسب باز و دوره پیگیری چهار هفتهای پیگیری شد. میانگین سنی شرکتکنندگان 26.3 سال بود، 61% مرد بودند و میانگین عملکرد ریه 56.5% پیشبینی شده بود.
درمان با AZLI بهمدت 24 هفته با بهبود در حجم بازدمی با فشار (اجباری) در یک ثانیه (FEV1 ؛forced expiratory volume in one second) همراه نبود، میانگین تفاوت 0.91% (95% فاصله اطمینان (CI): 3.15- تا 4.97) (شواهد با کیفیت متوسط). میانه زمان تشدید بعدی 75 روز در گروه AZLI در مقایسه با 51 روز در گروه دارونما بود، اما این تفاوت معنیدار نبود (0.27 = P) (شواهد با کیفیت متوسط). همچنین، تعداد شرکتکنندگان بستری شده به دلیل تشدیدهای تنفسی، تفاوت معنیداری را بین گروهها نشان ندادند، خطر نسبی (RR): 0.88 (%95 فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 1.45) (شواهد با کیفیت متوسط). عوارض جانبی کلی بین گروهها مشابه بود،
RR: 1.08 (%95 فاصله اطمینان (CI): 0.98 تا 1.19) (شواهد با کیفیت متوسط). تفاوتهای معنیداری بین گروههای درمانی از نظر مرگومیر (شواهد با کیفیت متوسط)، کیفیت زندگی یا غلظت خلط وجود نداشت.
در رابطه با کیفیت روششناسی، خطر کلی سوگیری در این مطالعه، نامشخص تا پایین ارزیابی شد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما شواهد کافی را از منابع علمی برای تعیین یک استراتژی موثر برای آنتیبیوتیکدرمانی در درمان عفونت مزمن BCC نیافتیم.
خلاصه به زبان ساده
درمان با آنتیبیوتیکها برای عفونتهای ﺑﻮرﺧﻮﻟﺪرﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﻴﻪ طولانیمدت در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به درمانهای طولانیمدت را با آنتیبیوتیک در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک که با کمپلکس ﺑﻮرﺧﻮﻟﺪرﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﻴﻪ (باکتری تشکیلشده از حداقل 20 گونه مختلف) عفونی شده بودند، بررسی کردیم.
پیشینه
افراد مبتلا به فیبروز کیستیک اغلب از عفونت مکرر قفسه سینه رنج میبرند و سرانجام ریههای آنها بهطور دائمی با باکتریها عفونی میشوند، مانند خانواده باکتریهایی به نام کمپلکس ﺑﻮرﺧﻮﻟﺪرﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﻴﻪ که میتواند مشکلاتی را ایجاد کند زیرا بسیاری از آنتیبیوتیکها در برابر آنها عمل نمیکنند و ممکن است باعث وخیمتر شدن سریع بیماری ریه شوند. ما میخواستیم بدانیم که آیا استفاده طولانیمدت از آنتیبیوتیکدرمانی برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک و کمپلکس عفونت ﺑﻮرﺧﻮﻟﺪرﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﻴﻪ مفید بود یا خیر.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا 29 می 2019 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
این مرور شامل یک مطالعه با 100 نفر در سنین بین 6 و 57 سال بود. این مطالعه یک آنتیبیوتیک استنشاقی را به نام آزترونام (aztreonam) با دارونما (placebo) (مادهای که فاقد دارو است) مقایسه کرد و افراد برای یک درمان یا درمان دیگر بهصورت تصادفی (بهصورت اتفاقی) انتخاب شدند. این مطالعه 52 هفته به طول انجامید.
نتایج اصلی
تنها مطالعه واردشده در این مرور نشان داد که آزترونام استنشاقی هیچ اثر مفیدی بر عملکرد ریه یا میزان عفونتهای قفسه سینه در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک و کمپلکس عفونت ﺑﻮرﺧﻮﻟﺪرﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﻴﻪ نداشت. هیچ تفاوتی بین گروهها از لحاظ میانگین زمان تا تشدید بعدی یا تعداد افرادی که به دلیل تشدید بیماری بستری شدند، وجود نداشت. عوارض جانبی کلی بین گروهها مشابه بود و از لحاظ سایر پیامدهای ارزیابیشده، هیچ تفاوتی بین گروههای درمانی از لحاظ مرگومیر، کیفیت زندگی یا تراکم خلط وجود نداشت. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا مشخص شود که آیا سایر آنتیبیوتیکهای استنشاقی ممکن است مفید باشند یا خیر.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد میان تمام پیامدها متوسط در نظر گرفته شد، به این معنی که تحقیقات بیشتر احتمالا تاثیر مهمی در نتایج خواهند داشت.