پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Lorenna RDM Borges, Aline BGS Fernandes, Luciana Protásio Melo, Ricardo O Guerra, Tania F Campos. Action observation for upper limb rehabilitation after stroke. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2265-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2265-fa.html
Lorenna RDM Borges* 
, Aline BGS Fernandes , Luciana Protásio Melo , Ricardo O Guerra , Tania F Campos
, Aline BGS Fernandes , Luciana Protásio Melo , Ricardo O Guerra , Tania F Campos
پیشینه
مشاهده حرکت (AO ؛action observation) یک رویکرد توانبخشی فیزیکی است که بروز انعطاف عصبی را از طریق فعال کردن سیستم آیینه‌ای - عصبی، ارتقای بهبود حرکت در افراد مبتلا به استروک، تسهیل می‌کند.
اهداف
ارزیابی اینکه آیا مشاهده حرکت، عملکرد حرکت و عملکرد حرکت اندام فوقانی و فعال شدن قشری را در افراد مبتلا به استروک افزایش می‌دهد.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه استروک در کاکرین (Cochrane Stroke Group Trials Register) (آخرین جست‌وجو در 4 سپتامبر 2017)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (Central Register of Controlled Trials) (24 اکتبر 2017)، MEDLINE (از 1946 تا 24 اکتبر 2017)، Embase (از 1974 تا 24 اکتبر 2017) و پنج پایگاه اطلاعاتی اضافی را جست‌وجو کردیم. ما هم‌چنین مرکز ثبت کارآزمایی‌ها و فهرست منابع را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trials) درباره AO، به تنهایی یا همراه با حرکت فیزیکی در بزرگسالان پس از استروک. پیامد اولیه عملکرد حرکتی اندام فوقانی بود. پیامدهای ثانویه شامل وابستگی در فعالیت‌های زندگی روزمره (ADL)، عملکرد حرکتی، فعال‌سازی قشری، کیفیت زندگی و اثرات جانبی بود.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌ها را بر اساس معیارهای ورود از پیش تعریف شده انتخاب، و داده‌ها را استخراج کردند، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، و از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردند. نویسندگان مرور با نویسندگان کارآزمایی برای روشن شدن و به دست آوردن اطلاعات از دست رفته تماس گرفتند.
نتایج اصلی
ما 12 کارآزمایی را شامل 478 نفر انتخاب کردیم. به دلیل گزارش‌دهی ضعیف، تعدادی از کارآزمایی‌ها در معرض خطر بالای سوگیری و کارآزمایی‌های دیگر در معرض خطر نامشخص سوگیری قرار داشتند. با توجه به سیستم GRADE، کیفیت شواهد برای اغلب پیامدها «پایین» و برای عملکرد دست «متوسط» بود. در اکثر مطالعات، AO بر اساس بعضی از انواع فعالیت فیزیکی پیگیری شد. پیامد اولیه: اثر AO بر عملکرد بازو اثر معنی دار کوچک (میانگین تفاوت استاندارد شده (SMD): 0.36؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 0.60؛ 8 مطالعه؛ 314 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پایین) و اثر معنی‌داری بزرگی (میانگین تفاوت (MD): 2.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.13 تا 4.66؛ 3 مطالعه؛ 132 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت متوسط) را بر عملکرد دست نشان داد. پیامدهای ثانویه: اثر معنی‌دار بزرگی برای پیامد ADL وجود داشت (SMD: 0.86؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.11 تا 1.61؛ 4 مطالعه؛ 226 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پایین). ما قادر به ترکیب پیامدهای ثانویه دیگر برای استخراج شواهد نبودیم. فقط دو مطالعه اثرات جانبی را بدون عوارض جانبی قابل‌توجه برای AO گزارش کردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما شواهدی را یافتیم که نشان داد AO در بهبود عملکرد حرکتی اندام فوقانی و وابستگی در فعالیت‌های روزمره زندگی (ADL) در افراد مبتلا به استروک، در مقایسه با گروه کنترل مفید است؛ با این حال، ما کیفیت شواهد را پایین در نظر گرفتیم. ما تأثیر AO را بر عملکرد دست، بزرگ در نظر گرفتیم، اما به نظر نمی‌رسد که از لحاظ بالینی مرتبط باشد، اگر چه ما کیفیت شواهد را متوسط در نظر گرفتیم. به این ترتیب، اطمینان ما به برآورد اثر محدود است زیرا احتمالا با تحقیقات آینده تغییر خواهد کرد.
خلاصه به زبان ساده
مشاهده حرکت برای بازتوانی بازو پس از استروک
سوال مرور
ما به دنبال مقایسه تأثیر مشاهده حرکت بر عملکرد بازو و دست بعد از استروک با مداخله جایگزین یا عدم مداخله بودیم.
پیشینه
استروک یکی از علل اصلی مرگ و معلولیت در سراسر جهان است. افرادی که پس از استروک زنده می‌مانند به سختی بازوی خود را حرکت می‌دهند، که این موضوع می‌تواند منجر به مشکلاتی در فعالیت‌های روزمره شود و مشارکت را در شرایط روزمره کاهش دهد. مشاهده حرکت (AO) یک رویکرد بازتوانی فیزیکی است که برای بازتوانی بازو پیشنهاد شده، که در آن بازمانده استروک عملکرد یک فرد سالم را یا به صورت ویدئویی یا در خود شخص، مشاهده می‌کند و انجام همان کار را اجرا می‌کند یا اجرا نمی‌کند. این روش ایمن را می‌توان بدون تجهیزات گران‌قیمت و پیچیده انجام داد و نیاز به نظارت جزئی درمانگر دارد. مطالعات نشان می‌دهند که AO در فعالیت‌های مناطق مغزی شبیه به مناطقی است که در هنگام انجام عمل مشابه فعال می‌شوند، ممکن است به نفع ریکاوری حرکت پس از استروک باشد.
ویژگی‌های مطالعه
ما 12 مطالعه را شناسایی کردیم که شامل 478 فرد پس از استروک بودند. بیشترین مورد استفاده از توالی‌های ویدئویی و AO پس از بعضی از انواع فعالیت‌های فیزیکی، با استفاده از طیف وسیعی از فعالیت‌ها، با پیچیدگی‌های کاری افزایش‌یافته در طول دوره آموزش بود یا هنگامی بود که انجام آن برای شرکت‌کننده آسان بود. شواهد تا اکتبر 2017 موجود است.
نتایج اصلی
مطالعات این موضوع را که آیا استفاده از AO در مقایسه با یک مداخله جایگزین یا عدم مداخله منجر به بهبود توانایی شرکت‌کنندگان در استفاده از بازوها و دست‌های خود شده است را مورد بررسی قرار داده و دریافتند که درمان با AO منجر به عملکرد بهتری در بازوها (8 کارآزمایی) و دست‌ها (3 کارآزمایی) شد.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را برای عملکرد دست متوسط، برای عملکرد بازو و وابستگی در فعالیت‌های زندگی روزمره پایین و برای عملکرد حرکتی و کیفیت زندگی بسیار پایین طبقه‌بندی کردیم. شرکت‌کنندگان می‌توانستند با امنیت در AO شرکت کنند، چرا که عوارض جانبی از نظر مقیاس یا بزرگی، قابل‌توجه نبود. کیفیت شواهد مربوط به هر پیامد به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان مطالعه، کیفیت پایین مطالعه و گزارش‌دهی ضعیف از جزئیات مطالعه محدود شد.
ما به دنبال مقایسه تأثیر مشاهده حرکت بر عملکرد بازو و دست بعد از استروک با مداخله جایگزین یا عدم مداخله بودیم.
پیشینه
استروک یکی از علل اصلی مرگ و معلولیت در سراسر جهان است. افرادی که پس از استروک زنده می‌مانند به سختی بازوی خود را حرکت می‌دهند، که این موضوع می‌تواند منجر به مشکلاتی در فعالیت‌های روزمره شود و مشارکت را در شرایط روزمره کاهش دهد. مشاهده حرکت (AO) یک رویکرد بازتوانی فیزیکی است که برای بازتوانی بازو پیشنهاد شده، که در آن بازمانده استروک عملکرد یک فرد سالم را یا به صورت ویدئویی یا در خود شخص، مشاهده می‌کند و انجام همان کار را اجرا می‌کند یا اجرا نمی‌کند. این روش ایمن را می‌توان بدون تجهیزات گران‌قیمت و پیچیده انجام داد و نیاز به نظارت جزئی درمانگر دارد. مطالعات نشان می‌دهند که AO در فعالیت‌های مناطق مغزی شبیه به مناطقی است که در هنگام انجام عمل مشابه فعال می‌شوند، ممکن است به نفع ریکاوری حرکت پس از استروک باشد.
ویژگی‌های مطالعه
ما 12 مطالعه را شناسایی کردیم که شامل 478 فرد پس از استروک بودند. بیشترین مورد استفاده از توالی‌های ویدئویی و AO پس از بعضی از انواع فعالیت‌های فیزیکی، با استفاده از طیف وسیعی از فعالیت‌ها، با پیچیدگی‌های کاری افزایش‌یافته در طول دوره آموزش بود یا هنگامی بود که انجام آن برای شرکت‌کننده آسان بود. شواهد تا اکتبر 2017 موجود است.
نتایج اصلی
مطالعات این موضوع را که آیا استفاده از AO در مقایسه با یک مداخله جایگزین یا عدم مداخله منجر به بهبود توانایی شرکت‌کنندگان در استفاده از بازوها و دست‌های خود شده است را مورد بررسی قرار داده و دریافتند که درمان با AO منجر به عملکرد بهتری در بازوها (8 کارآزمایی) و دست‌ها (3 کارآزمایی) شد.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را برای عملکرد دست متوسط، برای عملکرد بازو و وابستگی در فعالیت‌های زندگی روزمره پایین و برای عملکرد حرکتی و کیفیت زندگی بسیار پایین طبقه‌بندی کردیم. شرکت‌کنندگان می‌توانستند با امنیت در AO شرکت کنند، چرا که عوارض جانبی از نظر مقیاس یا بزرگی، قابل‌توجه نبود. کیفیت شواهد مربوط به هر پیامد به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان مطالعه، کیفیت پایین مطالعه و گزارش‌دهی ضعیف از جزئیات مطالعه محدود شد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Stroke Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/8/2 | انتشار: 1397/8/9
