جلد 2018 -                   جلد 2018 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.1002/14651858.CD011921.pub2

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amna Widad A Nasuf, Shalini Ojha, Jon Dorling. Oropharyngeal colostrum in preventing mortality and morbidity in preterm infants. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2183-fa.html
نقش کلستروم اوروفارنژیال در پیشگیری از مورتالیتی و موربیدیتی در نوزادان پره‌ترم
Amna Widad A Nasuf* , Shalini Ojha , Jon Dorling
پیشینه
قرار دادن حجم کوچکی از کلستروم (آغوز) به‌طور مستقیم روی مخاط باکال (buccal mucosa) نوزادان پره‌ترم در دوران اولیه نوزادی ممکن است عوامل ایمنی و رشدی را ایجاد کند که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن و افزایش رشد روده شود. این مزایا می‌توانند به‌طور بالقوه خطر ابتلا به عفونت و آنتروکولیت نکروزان (necrotising enterocolitis; NEC) را کاهش داده و بقا و پیامد طولانی‌مدت را بهبود ببخشند.
اهداف
تعیین این که تجویز اوروفارنژیال (oropharyngeal) زودهنگام (در 48 ساعت اول زندگی) کلستروم (colostrum) تازه یا منجمد شده/آب شده خود مادر می‌تواند نرخ NEC، عفونت تهاجمی ‌دیرهنگام، و/یا مورتالیتی را در نوزادان پره‌ترم در مقایسه با کنترل کننده کاهش دهد. ارزیابی کارآزمایی‌ها برای یافتن شواهد مربوط به ایمنی و آسیب (به عنوان مثال پنومونی آسپیراسیون (aspiration pneumonia)). مقایسه تاثیرات کلستروم اوروفارنژیال (oropharyngeal colostrum; OPC) در برابر عدم استفاده از OPC، دارونما (placebo)، OPC دیرهنگام و کلستروم نازوگاستریک (nasogastric).
روش های جستجو
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL، شماره 8، 2017)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا آگوست 2017)؛ Embase (از 1980 تا آگوست 2017)، و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature؛ (CINAHL؛ از 1982 تا آگوست 2017) استفاده کردیم. ما هم‌چنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی را برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام و کامل شده (clinicaltrials.gov؛ پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (www.whoint/ictrp/search/en/) و the ISRCTN Registry)، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه‐تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم. آخرین جست‌وجو را در آگوست 2017 انجام دادیم. با محققین کارآزمایی‌ها در رابطه با مطالعات و داده‌های منتشر نشده تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما به دنبال کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده منتشر شده و منتشر نشده‌ای بودیم که به مقایسه استفاده زودهنگام کلستروم اوروفارنژیال (oropharyngeal colostrum; OPC) در برابر استفاده ساختگی آن با آب، فرمولای خوراکی، یا شیر مادر اهدا کننده، یا در برابر عدم مداخله پرداختند. هم‌چنین مطالعاتی را جست‌وجو کردیم که به مقایسه تجویز زودهنگام OPC در برابر تجویز زودهنگام کلستروم نازوگاستریک یا نازوژژونال پرداختند. فقط مطالعاتی را در نظر گرفتیم که نوزادان پره‌ترم را با سن بارداری کم‌تر از 37 هفته وارد کردند. ما این مرور را محدود به هیچ منطقه یا زبان خاصی نکردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مقالات بازیابی شده را برای ورود غربالگری کرده و به‌طور مستقل از هم استخراج داده‌ها، تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها، و ارزیابی «خطر سوگیری (bias)» و کیفیت شواهد را انجام دادند. کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم. در صورت لزوم، برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر یا شفاف‌سازی آنها با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
نتایج اصلی

شش مطالعه را وارد کردیم که به مقایسه کلستروم اوروفارنژیال در برابر آب، نمک، دارونما، یا اهدا کننده، یا در برابر عدم مداخله پرداخته و 335 نوزاد پره‌ترم با سن بارداری را بین 25 تا 32 هفته بارداری و وزن هنگام تولد 410 تا 2500 گرم ثبت‌نام کردند. محققان تفاوت معنی‌داری را بین OPC و کنترل برای پیامدهای اولیه نیافتند ‐ بروز NEC (خطر نسبی (RR): 1.42؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 تا 4.02؛ شش مطالعه، 335 نوزاد؛ 0.51 = P؛ 0% = I²؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، بروز عفونت دیررس (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.56 تا 1.33؛ شش مطالعه؛ 335 نوزاد؛ 0.50 = P؛ 0% = I²؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، و مرگ‌ومیر پیش از ترخیص از بیمارستان (RR: 0.76؛ 95% CI؛ 0.34 تا 1.71؛ شش مطالعه؛ 335 نوزاد؛ 0.51 = P؛ 0% = I²؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). به‌طور مشابه، متاآنالیز تفاوت در طول مدت بستری در بیمارستان بین گروه‌های OPC و کنترل نشان نداد (تفاوت میانگین (MD): 0.81؛ 95% CI؛ 5.87‐ تا 7.5؛ چهار مطالعه؛ 293 نوزاد؛ 0.65 = P؛ 49% = I²). روزهای با تغذیه روده‌ای کامل در گروه OPC با MD معادل با 2.5‐8 روز کاهش یافت (95% CI؛ 4.01‐ تا 1.14‐؛ شش مطالعه؛ 335 نوزاد؛ 0.0004 = P؛ 28% = I²؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).

تاثیر OPC به دلیل حجم نمونه‌های کوچک و عدم دقت در نتایج مطالعه نامطمئن بود (شواهد با کیفیت بسیار پائین).

هیچ عارضه جانبی با OPC مرتبط نبود؛ با این حال، داده‌های مربوط به عوارض جانبی کافی نبود، و داده‌های عددی به دست آمده از مطالعات وارد شده در دسترس نبودند.

در کل کیفیت مطالعات وارد شده در تمام پیامدها پائین تا بسیار پائین بود. ما GRADE پیامدها را به دلیل نگرانی در مورد پنهان‌سازی تخصیص و کورسازی، سوگیری گزارش‌دهی، حجم نمونه کوچک با عوارض کم و فواصل اطمینان گسترده کاهش دادیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
برای بررسی دقیق‌تر و قابل اطمینان تاثیرات کلستروم اوروفارنژیال بر پیامدهای مهم نوزادان پره‌ترم، انجام کارآزمایی‌های بزرگ و خوب طراحی شده مورد نیاز خواهد بود.
خلاصه به زبان ساده

کلستروم اوروفارنژیال در پیشگیری از مورتالیتی و موربیدیتی در نوزادان نارس

سوال مطالعه مروری

آیا ارائه حجم کمتری از کلستروم مادر در داخل دهان نوزادان نارس (کلستروم اوروفارنژیال (oropharyngeal colostrum; OPC)) از عوارض پیشگیری کرده و پیامدهای سلامت را بهبود می‌بخشد؟

پیشینه

قرار دادن مقدار کمی ‌از کلستروم ‐ اولین شیر تولید شده در پستان مادر طی چند روز اول زندگی ‐ به‌طور مستقیم در داخل گونه‌های نوزادان پره‌ترم ممکن است فاکتورهای ایمونولوژیک و رشدی را ایجاد کند که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن و افزایش رشد روده می‌شود. این مزایا می‌تواند به‌طور بالقوه عفونت‌ها را کاهش دهد، از جمله عفونت‌های شدید روده‌ای که به عنوان آنتروکولیت نکروزان (necrotising enterocolitis; NEC) شناخته می‌شوند، در نتیجه بقا و پیامدهای طولانی‌مدت را بهبود می‌بخشد.

ویژگی‌های مطالعه

ما به دنبال مطالعات منتشر شده و منتشر نشده‌ای بودیم که به مقایسه کلستروم اوروفارنژیال در برابر یک کنترل کننده مانند آب، دارونما (placebo)، یا بدون پر کردن دهان با یک ماده خوراکی پرداختند. ما فقط کارآزمایی‌های بالینی گزارش دهنده پیامدهای نوزادان نارس (سن بارداری کمتر از 37 هفته) را وارد کردیم. شواهد تا آگوست 2017 به‌روز است. ما این مرور را محدود به هیچ منطقه یا زبان خاصی نکردیم.

نتایج کلیدی

شش مطالعه، شامل 335 نوزاد پره‌ترم با سن بارداری بین 25 تا 32 هفته بارداری و وزن هنگام تولد 410 تا 2500 گرم برای ورود واجد شرایط بودند. انجام دهندگان مرور تفاوتی را بین OPC و کنترل کننده نرخ NEC، عفونت، یا مرگ‌ومیر پیش از ترخیص از بیمارستان ذکر نکردند. هم‌چنین، آنها تفاوتی را در طول مدت بستری در بیمارستان بین نوزادان OPC و کنترل شده مشاهده نکردند. نوزادانی که OPC دریافت کردند به‌طور میانگین 2.5 روز زودتر از نوزادانی که دارونما یا عدم مداخله دریافت کردند، به تغذیه کامل با شیر مادر دست یافتند. با این حال، مطالعات وارد شده کوچک بوده، و داده‌ها کافی نبودند، و طرح‌های مطالعه ایده‌آل نبودند. داده‌های ترکیب شده مطالعه، شواهد کافی را برای توصیه به استفاده از کلستروم برای پر کردن دهان با یک ماده خوراکی برای پیشگیری از عوارض در نوزادان پره‌ترم ارائه نکرد. پنج مورد از مطالعات وارد شده هیچ آسیبی (عوارض جانبی) را گزارش نکردند؛ با این حال، هیچ داده عددی از این مطالعات به دست نیامد. مطالعات وارد شده دارای کیفیت بسیار پائینی بودند؛ بنابراین تاثیرات OPC هم‌چنان نامطمئن است.

نتیجه‌گیری‌ها

برای ارزیابی دقیق‌تر و قابل اطمینان‌تر تاثیرات OPC بر پیامدهای مهم نوزادان پره‌ترم، انجام کارآزمایی‌های بالینی بزرگ‌تر، و با کیفیت بهتر مورد نیاز خواهد بود.


(1035 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (72 دریافت)    

پذیرش: 1396/5/10 | انتشار: 1397/6/16