BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://cochrane.ir/article-1-1820-fa.html
, Jaspreet K Khangura , Gerd Flodgren , Rafael Perera , Brian H Rowe , Sasha Shepperd
چهار کارآزمایی (یک کارآزمایی تصادفیسازی شده و سه کارآزمایی غیر‐تصادفیسازی شده) را شناسایی کردیم، یکی از آنها به تازگی در این نسخه بهروز شناسایی شده، که در مجموع شامل 11,463 بیمار، 16 پزشکان عمومی (general practitioners; GPs)؛ 9 پرستار متخصص اورژانس (nurse practitioners; NPs) و 69 EP بود. این مطالعات تاثیرات معرفی GPها یا NPهای اورژانس را بر ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیر‐اورژانسی در ED در مقایسه با EPها برای پیامدهایی مانند کاربرد منابع مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات در ایرلند، انگلستان و استرالیا انجام شدند و در معرض خطر کلی بالا یا نامشخص سوگیری (bias) قرار داشتند. پیامدهای بررسی شده در طول مطالعات مشابه بود و تفاوتهای قابل توجهی در سیستم تریاژ استفاده شده، سطح تخصص و تجربه پزشکان و نوع بیمارستان (بیمارستان آموزشی شهری، یا بیمارستان عمومی حومه شهر) وجود داشت. منابع تامین مالی اصلی عبارت بودند از محل اعتبارات بهداشت ملی یا منطقهای و سازمان تامین مالی پژوهش پزشکی.
در سراسر مطالعات ناهمگونی شدیدی وجود داشت، که مانع تجمیع دادهها شده است. اینکه مداخله، زمان بین ورود برای ارزیابی بالینی و درمان یا طول کلی دوره بستری در ED (1 مطالعه؛ 260 شرکتکننده)، پذیرش در بیمارستان، تستهای تشخیصی، درمانهای ارائه شده یا مشاوره یا ارجاع به متخصص بیمارستان (3 مطالعه؛ 11,203 شرکتکننده)، همچنین هزینهها (2 مطالعه؛ 9325 شرکتکننده) را کاهش میدهد، نامطمئن است ما همچنین شواهد مربوط به تمام پیامدها را دارای قطعیت بسیار پائین ارزیابی کردیم.
هیچ دادهای در مورد حوادث جانبی (مانند بازگشت به ED و مرگومیر) گزارش نشد.
نقش متخصصین مراقبتهای اولیه ارائه دهنده مراقبت غیر‐اورژانسی در بخشهای اورژانس بیمارستان
هدف از انجام این مرور چیست؟
هدف از این مرور کاکرین این بود که بدانیم گماردن متخصصین مراقبتهای اولیه، مانند پزشکان عمومی، در بخش اورژانس بیمارستان (emergency department; ED) برای ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیر‐اورژانسی میتواند کاربرد منابع و هزینهها را کاهش دهد یا خیر. مطالعات منتشر شده و منتشر نشده را جستوجو و تجزیهوتحلیل کردیم و چهار مطالعه مرتبط را یافتیم. این نخستین نسخه بهروز از مرور منتشر شده کاکرین است.
پیامهای کلیدی
ما نمیتوانیم مطمئن باشیم که قرار دادن متخصصین مراقبتهای اولیه در ED برای ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیر‐اورژانسی به اندازه مراقبت اورژانسی منظم برنامهریزی شده موثر یا ایمن است، چرا که شواهدی اندک با نتایج متناقض یافتیم، که آنها را دارای قطعیت بسیار پائین ارزیابی کردیم. ایمنی مورد بررسی قرار نگرفته است.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
در بسیاری از کشورها، EDها به دلیل حضور زیاد بیمار در معرض فشار زیاد، در نتیجه در انتظار طولانی قرار دارند. یکی از راهحلهای این مشکل ممکن است قرار دادن متخصصین مراقبتهای اولیه در EDها باشد تا به بیمارانی که هنگام ورود مشکل اورژانسی ندارند، مراقبتهایی را ارائه کنند. پیشنهاد شده که این امر باعث میشود تا پزشکان اورژانس برای ارائه مراقبت در موارد جدیتر، در نتیجه کاهش کاربرد منابع و هزینههای بیشتر در دسترس قرار بگیرند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
این مرور یک مطالعه تصادفیسازی و سه مطالعه غیر‐تصادفیسازی شده را که در مجموع شامل 11,463 بیمار، 16 پزشک عمومی و نه پرستار متخصص اورژانس و 69 پزشک اورژانس بود وارد کرد. مطالعات در ایرلند، انگلستان و استرالیا انجام شد، که پول آنها از محل اعتبارات بهداشت ملی یا منطقهای و سازمان تامین مالی پژوهش پزشکی پرداخت شد. با توجه به تفاوت بین مطالعات، نمیتوانستیم نتایج را ترکیب کنیم. از آنجا که شواهدی که ما یافتیم دارای قطعیت بسیار پائین بودند، نمیتوانیم مطمئن باشیم که این مداخله تفاوتی از نظر زمان انتظار یا طول کل دوره بستری در ED (1 مطالعه؛ 260 شرکتکننده)، پذیرش در بیمارستان، تستهای تشخیصی، درمان ارائه شده، مشاورهها یا ارجاعها به متخصصان بیمارستان (3 مطالعه؛ 11,203 شرکتکننده)، همچنین هزینهها (2 مطالعه؛ 9325 شرکتکننده) ایجاد میکند. هیچ کدام از مطالعات وارد شده دادههای مربوط به حوادث جانبی را ارائه نکردند.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
مطالعات منتشر شده را تا می 2017 جستوجو کردیم.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Effective Practice and Organisation of Care Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/2/20 | انتشار: 1396/11/24
