چهارشنبه 19 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Daniela Gonçalves‐Bradley, Jaspreet K Khangura, Gerd Flodgren, Rafael Perera, Brian H Rowe, Sasha Shepperd. Primary care professionals providing non-urgent care in hospital emergency departments. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1820-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1820-fa.html
Daniela Gonçalves‐Bradley* 
, Jaspreet K Khangura , Gerd Flodgren , Rafael Perera , Brian H Rowe , Sasha Shepperd
, Jaspreet K Khangura , Gerd Flodgren , Rafael Perera , Brian H Rowe , Sasha Shepperd
پیشینه
در بسیاری از کشورها بخش‌های اورژانس (EDs ؛Emergency Departments) با افزایش تقاضا برای خدمات، انتظارهای طولانی و ازدحام شدید مواجه هستند. یک پاسخ برای کاهش ازدحام، فراهم کردن خدمات مراقبت‌های اولیه همراه یا درون ED بیمارستان برای بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی است. بااین‌حال، مشخص نیست که این موضوع چگونه کیفیت مراقبت را از بیمار و استفاده از منابع بیمارستان، یا مقرون به صرفه بودن آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این نخستین به‌روزرسانی از مرور اصلی منتشر شده کاکرین در سال 2012 است.
اهداف
ارزیابی اثرات قرار دادن متخصصین مراقبت‌های اولیه در EDهای بیمارستان به منظور ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی، در مقایسه با مراقبت ارائه شده توسط پزشکان اورژانس با برنامه‌ریزی شده منظم (EPs ؛Emergency Physicians).
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials) (کتابخانه کاکرین (the Cochrane Library)؛ شماره 4؛ 2017)؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture؛ PsycINFO و King's Fund؛ را از ابتدا تا 10 می 2017 جست‌وجو کردیم. ما ClinicalTrials.gov و WHO ICTRP را به دنبال کارآزمایی‌های بالینی ثبت شده جست‌وجو کرده و فهرست منابع مقالات انتخاب شده و مرورهای سیستماتیک مرتبط را غربالگری کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده، کارآزمایی‌های غیرتصادفی‌سازی‌شده، مطالعات کنترل‌شده پیش‌آزمون و پس‌آزمون و مطالعات سری زمانی منقطع که به بررسی اثربخشی معرفی متخصصین مراقبت‌های اولیه به EDهای بیمارستان در بیماران با شرایط غیراورژانسی در مقایسه با مراقبت ارائه شده توسط EPهای منظم برنامه‌ریزی شده پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 4 کارآزمایی (1 کارآزمایی تصادفی و 3 کارآزمایی غیرتصادفی) را شناسایی کردیم، یکی از آن‌ها به تازگی در این به‌روزرسانی شناسایی شده، که در مجموع شامل 11463 بیمار، 16 پزشکان عمومی (GPs ؛General Practitioners)، 9 پرستار متخصص اورژانس (NPs ؛Nurse Practitioners) و 69 EPs بود. این مطالعات اثرات معرفی GPs یا NPهای اورژانس را بر ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی در ED در مقایسه با EPs برای پیامدهایی مانند استفاده از منابع مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات در ایرلند، انگلستان و استرالیا انجام شدند و در معرض خطر کلی بالا یا نامشخص سوگیری (bias) قرار داشتند. پیامدهای بررسی شده در طول مطالعات مشابه بود و تفاوت‌های قابل‌توجهی در سیستم تریاژ استفاده شده، سطح تخصص و تجربه پزشکان و نوع بیمارستان (بیمارستان آموزشی شهری، یا بیمارستان عمومی حومه شهر) وجود داشت. منابع تامین مالی اصلی عبارت بودند از محل اعتبارات بهداشت ملی یا منطقه‌ای و سازمان تامین مالی تحقیقات پزشکی.
در سراسر مطالعات ناهمگونی شدیدی وجود داشت، که مانع گردآوری داده‌ها شده است. مشخص نیست که آیا مداخله، زمان بین ورود برای ارزیابی بالینی و درمان یا طول کلی دوره بستری در ED (1 مطالعه؛ 260 شرکت‌کننده)، پذیرش در بیمارستان، تست‌های تشخیصی، درمان‌های ارائه شده یا مشاوره یا ارجاع به متخصص بیمارستان (3 مطالعه؛ 11203 شرکت‌کننده)، هم‌چنین هزینه‌ها (2 مطالعه؛ 9325 شرکت‌کننده) را کاهش می‌دهد، ما هم‌چنین شواهدی را که برای تمام پیامدها دارای قطعیت بسیار پایین بودند ارزیابی کردیم.
هیچ داده‌ای در مورد عوارض جانبی (مانند بازگشت به ED و مرگ‌ومیر) گزارش نشد.
در سراسر مطالعات ناهمگونی شدیدی وجود داشت، که مانع گردآوری داده‌ها شده است. مشخص نیست که آیا مداخله، زمان بین ورود برای ارزیابی بالینی و درمان یا طول کلی دوره بستری در ED (1 مطالعه؛ 260 شرکت‌کننده)، پذیرش در بیمارستان، تست‌های تشخیصی، درمان‌های ارائه شده یا مشاوره یا ارجاع به متخصص بیمارستان (3 مطالعه؛ 11203 شرکت‌کننده)، هم‌چنین هزینه‌ها (2 مطالعه؛ 9325 شرکت‌کننده) را کاهش می‌دهد، ما هم‌چنین شواهدی را که برای تمام پیامدها دارای قطعیت بسیار پایین بودند ارزیابی کردیم.
هیچ داده‌ای در مورد عوارض جانبی (مانند بازگشت به ED و مرگ‌ومیر) گزارش نشد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما شواهد به دست آمده را از چهار مطالعه انتخاب شده که دارای قطعیت کلی بسیار پایین بودند ارزیابی کردیم، زیرا نتایج متناقض هستند و ایمنی آن‌ها مورد بررسی قرار نگرفته است. این شواهد برای نتیجه‌گیری در مورد عمل یا سیاست مربوط به اثربخشی و ایمنی مراقبت ارائه شده به بیماران غیراورژانسی توسط GPها و NPها در مقابل EPها در ED برای کاهش مشکل ازدحام، زمان انتظار و خروج بیمار کافی نیست.
خلاصه به زبان ساده
متخصصین مراقبت‌های اولیه ارائه دهنده مراقبت غیراورژانسی در بخش‌های اورژانس بیمارستان
هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف از این مرور کاکرین یافتن این بود که آیا گماردن متخصصین مراقبت‌های اولیه، مانند پزشکان عمومی، در بخش اورژانس بیمارستان (ED ؛Emergency Department) برای ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی می‌تواند استفاده از منابع و هزینه‌ها را کاهش دهد. ما مطالعات منتشر شده و منتشر نشده را جست‌وجو و تجزیه‌و‌تحلیل کردیم و چهار مطالعه مرتبط را یافتیم. این نخستین به‌روزرسانی از مرور منتشر شده کاکرین است.
پیام‌های کلیدی
ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که آیا قرار دادن متخصصین مراقبت‌های اولیه در ED برای ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی به اندازه مراقبت اورژانسی منظم برنامه‌ریزی شده مؤثر یا ایمن است، چرا که ما شواهد کم با نتایج متناقض یافتیم، که ما آن‌ها را دارای قطعیت بسیار پایین ارزیابی کردیم. ایمنی مورد بررسی قرار نگرفته است.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
در بسیاری از کشورها، EDها به دلیل حضور زیاد بیمار در معرض فشار زیاد، در نتیجه در انتظار طولانی قرار دارند. یکی از راه‌حل‌های این مشکل ممکن است قرار دادن متخصصین مراقبت‌های اولیه در EDها باشد تا به بیمارانی که هنگام ورود مشکل اورژانسی ندارند، مراقبت‌هایی را ارائه کنند. پیشنهاد شده که این امر باعث می‌شود تا پزشکان اورژانس برای ارائه مراقبت در موارد جدی‌تر، در نتیجه کاهش استفاده از منابع و هزینه‌ها بیش‌تر در دسترس قرار بگیرند.
نتایج اصلیاین مطالعه مروری چه هستند؟
این مرور یک مطالعه تصادفی‌سازی و سه مطالعه غیرتصادفی‌سازی شده را که در مجموع شامل 11463 بیمار، 16 پزشک عمومی و 9 پرستار متخصص اورژانس و 69 پزشک اورژانس بود انتخاب کرد. مطالعات در ایرلند، انگلستان و استرالیا انجام شد، که پول آن‌ها از محل اعتبارات بهداشت ملی یا منطقه‌ای و سازمان تامین مالی تحقیقات پزشکی پرداخت شد. با توجه به تفاوت بین مطالعات ما نمی‌توانستیم نتایج را ترکیب کنیم. از آن‌جا که شواهدی که ما یافتیم دارای قطعیت بسیار پایین بودند، ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که آیا این مداخله تفاوتی از نظر زمان انتظار یا طول کل دوره بستری در ED (1 مطالعه؛ 260 شرکت‌کننده)، پذیرش در بیمارستان، تست‌های تشخیصی، درمان ارائه شده، مشاوره‌ها یا ارجاع‌ها به متخصصان بیمارستان (3 مطالعه؛ 11203 شرکت‌کننده)، هم‌چنین هزینه‌ها (2 مطالعه؛ 9325 شرکت‌کننده) ایجاد می‌کند. هیچ‌کدام از مطالعات انتخاب شده داده‌های مربوط به عوارض جانبی را ارائه نکردند.
این مطالعه مروری تا چه تاریخی به‌روز شده است؟
ما مطالعات منتشر شده را تا می 2017 جست‌وجو کردیم.
هدف از این مرور کاکرین یافتن این بود که آیا گماردن متخصصین مراقبت‌های اولیه، مانند پزشکان عمومی، در بخش اورژانس بیمارستان (ED ؛Emergency Department) برای ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی می‌تواند استفاده از منابع و هزینه‌ها را کاهش دهد. ما مطالعات منتشر شده و منتشر نشده را جست‌وجو و تجزیه‌و‌تحلیل کردیم و چهار مطالعه مرتبط را یافتیم. این نخستین به‌روزرسانی از مرور منتشر شده کاکرین است.
پیام‌های کلیدی
ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که آیا قرار دادن متخصصین مراقبت‌های اولیه در ED برای ارائه مراقبت به بیماران دارای مشکلات غیراورژانسی به اندازه مراقبت اورژانسی منظم برنامه‌ریزی شده مؤثر یا ایمن است، چرا که ما شواهد کم با نتایج متناقض یافتیم، که ما آن‌ها را دارای قطعیت بسیار پایین ارزیابی کردیم. ایمنی مورد بررسی قرار نگرفته است.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
در بسیاری از کشورها، EDها به دلیل حضور زیاد بیمار در معرض فشار زیاد، در نتیجه در انتظار طولانی قرار دارند. یکی از راه‌حل‌های این مشکل ممکن است قرار دادن متخصصین مراقبت‌های اولیه در EDها باشد تا به بیمارانی که هنگام ورود مشکل اورژانسی ندارند، مراقبت‌هایی را ارائه کنند. پیشنهاد شده که این امر باعث می‌شود تا پزشکان اورژانس برای ارائه مراقبت در موارد جدی‌تر، در نتیجه کاهش استفاده از منابع و هزینه‌ها بیش‌تر در دسترس قرار بگیرند.
نتایج اصلیاین مطالعه مروری چه هستند؟
این مرور یک مطالعه تصادفی‌سازی و سه مطالعه غیرتصادفی‌سازی شده را که در مجموع شامل 11463 بیمار، 16 پزشک عمومی و 9 پرستار متخصص اورژانس و 69 پزشک اورژانس بود انتخاب کرد. مطالعات در ایرلند، انگلستان و استرالیا انجام شد، که پول آن‌ها از محل اعتبارات بهداشت ملی یا منطقه‌ای و سازمان تامین مالی تحقیقات پزشکی پرداخت شد. با توجه به تفاوت بین مطالعات ما نمی‌توانستیم نتایج را ترکیب کنیم. از آن‌جا که شواهدی که ما یافتیم دارای قطعیت بسیار پایین بودند، ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که آیا این مداخله تفاوتی از نظر زمان انتظار یا طول کل دوره بستری در ED (1 مطالعه؛ 260 شرکت‌کننده)، پذیرش در بیمارستان، تست‌های تشخیصی، درمان ارائه شده، مشاوره‌ها یا ارجاع‌ها به متخصصان بیمارستان (3 مطالعه؛ 11203 شرکت‌کننده)، هم‌چنین هزینه‌ها (2 مطالعه؛ 9325 شرکت‌کننده) ایجاد می‌کند. هیچ‌کدام از مطالعات انتخاب شده داده‌های مربوط به عوارض جانبی را ارائه نکردند.
این مطالعه مروری تا چه تاریخی به‌روز شده است؟
ما مطالعات منتشر شده را تا می 2017 جست‌وجو کردیم.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Effective Practice and Organisation of Care Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/2/20 | انتشار: 1396/11/24
