مانیتول، یک داروی استنشاقی، برای درمان بیماری ریوی در فیبروز کیستیک

سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به اثر مانیتول استنشاقی را برای درمان بیماری ریوی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک بررسی کردیم.

پیشینه
فیبروز کیستیک یک اختلال ژنتیکی است که غدد برون‌ریز (غدد عرق و سایر غدد) را تحت تاثیر قرار می‌دهد. عفونت‌های ریوی باعث ‌ایجاد موکوس ضخیم (خلط) می‌شود که می‌تواند مسیر عبور هوا را‌ مسدود کند و منجر به عفونت و التهاب مکرر شود. به نوبه خود، این عفونت به تدریج به ریه آسیب می‌رساند و در نهایت می‌تواند منجر به نارسایی تنفسی شود. داروهای متعددی وجود دارد که برای تمیز کردن موکوس از راه‌های هوایی افراد مبتلا به فیبروز کیستیک استفاده می‌شوند و مانیتول پودر خشک استنشاقی یک مانیتول جدید است که ممکن است عملکرد ریه را بهبود ببخشد. فرمولاسیون مانیتول پودر خشک ممکن است در مقایسه با عوامل ارائه‌شده توسط یک نبولایزر (مانند سالین هیپرتونیک) راحت‌تر و آسان‌تر استفاده شوند. مانیتول در استرالیا و برخی از کشورهای اروپایی در دسترس است. ‌این یک نسخه به‌روزرسانی شده از این مرور است.

زمان انجام پژوهش
شواهد تا 28 سپتامبر 2017 موجود است.

ویژگی‌های مطالعه
ما در ‌این مرور شش مطالعه (با مجموع 784 بزرگسال و کودک) را انتخاب کردیم. 5 مطالعه دوز استاندارد مانیتول را با کنترل (دوز بسیار پائین مانیتول یا یک نسخه از مانیتول که به داروی فعال اجازه ندهد که به ریه‌ها برسند) مقایسه کردند و مطالعه ششم مانیتول را با دئوکسی‌ریبونوکلئاز انسانی نوترکیب استنشاقی (nebulised recombinant human deoxyribonuclease) (دورناز آلفا (dornase alfa))، به‌تنهایی و در ترکیب با هم مقایسه کردند. شرکت‌کنندگان می‌توانستند استفاده از دورناز آلفا و سایر روش‌های استاندارد را ادامه دهند، اما اگر از سالین هیپرتونیک استفاده می‌کردند از پنج مطالعه از شش مطالعه حذف می‌شدند. درمان در ‌این مطالعات 12 روز تا شش ماه طول کشید. 5 مطالعه، درمان‌هایی را برای افراد به عنوان درمان سرپایی ارائه کردند و در یک مطالعه، کودکان به علت حملات ریوی (شعله ورشدن بیماری) در بیمارستان تحت درمان قرار گرفتند.

نتایج اصلی
با توجه به تفاوت طرح‌های مطالعه، درمان‌های مورد بررسی و محیط‌ها (بیمارستان و بیماران سرپایی)، ترکیب شواهد حاصل از مطالعات ‌این مرور دشوار بود. اطلاعات بیشتر از تولید‌کننده دارو و یک نویسنده مطالعه برای کمک به این مرور به‌دست آمد.
‌این مرور، شواهد با کیفیت پائین و بسیار پائین یافت که نشان می‌دهند تفاوتی بین درمان‌های مانیتول و کنترل یا مانیتول با یا بدون دورناز آلفا اضافی بر کیفیت زندگی وجود ندارد. شواهد با کیفیت متوسط مربوط به بهبود در برخی ازمعیارهای عملکرد ریه در مطالعات بزرگتر در مقایسه مانیتول با کنترل وجود داشت. اثرات سودمند همچنین در زیرگروهی از بزرگسالان و در گروهی که از دورناز آلفا استفاده کردند و گروهی که استفاده نکردند، مشاهده شد. سرفه (از جمله سرفه خونی)، انقباض راه‌های هوایی، درد در گلو یا حنجره و استفراغ پس از درمان، شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش‌شده در هر دو درمان بود؛ اما شواهدی وجود نداشت که نشان دهد ‌این عوارض جانبی بیشتر از مانیتول در درمان‌های کنترل یا دورناز آلفا اتفاق افتاد.
هیچ‌یک از مطالعات، مانیتول را با سالین هیپرتونیک استنشاقی مقایسه نکرد و بنابراین ما نمی‌توانیم توضیح دهیم که کدام عامل برای تمیز کردن راه هوایی بهتر است. برای پاسخ به ‌این سوال، تحقیق بیشتری مورد نیاز است.

کیفیت شواهد
ما بسته به پیامد اندازه‌گیری‌شده، کیفیت شواهد به‌دست آمده را از ‌این مرور بسیار پائین و متوسط قضاوت کردیم. ما فکر نمی‌کنیم که‌ این شیوه طراحی مطالعات بر نتایج تاثیر بگذارد. ما این‌گونه قضاوت کردیم که هر شرکت‌کننده، شانس مساوی برای بودن در هر یکی از گروه‌های درمان را داشت و پیش از مطالعه یا در طول آن نمی‌دانست کدام درمان را دریافت می‌کند. با ‌این حال، تعداد افرادی که از مطالعه خارج شدند، ممکن است بر نحوه تفسیر نتایج، و همچنین بر تعداد افراد به کار گرفته‌شده در مطالعه و نحوه انتخاب آن‌ها از بین تمام افراد مبتلا به فیبروز کیستیک که می‌توانستند انتخاب شوند، تاثیر بگذارد.
هرچند بعضی از ‌این مسائل، زمانی که تولید‌کننده دارو (که حمایت کننده مطالعه نیز هست) اطلاعات اضافی را ارائه کردند، حل شد. مهم است که بدانیم قبل از این‌که افراد مطالعه را شروع کنند، آزمایش شوند تا ببینند آیا می‌توانند مانیتول را تحمل کنند و فقط افرادی که تحمل کردند مطالعه را ادامه دادند. ‌این بدان معنی است که نتایج مطالعات فقط در افرادی که دارای فیبروز کیستیک هستند و می‌توانند مانیتول را تحمل کنند، اعمال می‌شود.