پیشینه
برداشتن آپاندیس با لاپاروسکوپی (laparoscopic appendectomy) رایجترین روش در میان جراحیهای عمومی انجامشده در جهان پیشرفته است. مسلما، حیاتیترین قسمت این روش بستن موثر انتهای آپاندیس (appendix stump) برای پیشگیری از عوارض داخل شکمی فاجعهبار ناشی از نشت مدفوع به داخل حفره شکمی است.
روشهای متنوعی برای بستن انتهای آپاندیش در جهان استفاده میشود؛ این روشها میتوانند بهطور گسترده به لیگارتورهای (ligatures) سنتی (از جمله لیگاتورهای اینتراکورپورال (intracorporeal) یا اکستراکورپورال (extracorporeal) یا حلقههای Roeder) و ابزارهای مکانیکی (از جمله ابزارهای منگنه، کلیپسها، یا ابزارهای الکتریکی حرارتی) تقسیم شوند. با وجود این، روش بهینه هنوز مشخص نشدهاست.
اهداف
مقایسه تمام تکنیکهای جراحی که در حال حاضر برای بستن انتهای آپاندیس در برداشتن آپاندیس با لاپاروسکوپی استفاده میشود.
روش های جستجو
در جون 2017، ما در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (سال 2017، شماره 6) در کتابخانه کاکرین، Ovid MEDLINE (از سال 1946 تا 14 جون 2017) و Ovid Embase (از سال 1974 تا 14 جون 2017)، Science Citation Index – Expanded (در تاریخ 14 جون 2017)، پایگاه اطلاعات منابع زیست- پزشکی چین (CBM)، پورتال جستوجوی پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت، سایت clinicaltrials.gov، کارآزماییهای کنترلشده کنونی، پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی چین، و پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی اتحادیه اروپا (همه موارد در جون 2017) جستوجو کردیم ما در فهرست منابع انتشارات مرتبط مثل خلاصههای نشستها و نمایهنامههای استنادی مقالات کنفرانسها برای یافتن کارآزماییهای بالینی مرتبط بیشتر جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما تمام کارآزماییهای کنترلشده تصادفیسازی شدهای (RCT) را بازیابی کردیم که بستن انتهای آپاندیس را با روش مکانیکی (منگنه، کلیپس، ابزارهای الکتریکی حرارتی) با بستن از طریق لیگاتور (Endoloop، حلقه Roeder، یا تکنیکهای گره اینتراکورپورال) برای آپاندیستهای بدون عارضه مقایسه کردهبودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری کارآزماییهای دارای معیارهای ورود را شناسایی، اطلاعات را جمعآوری، و خطر سوگیری را بهطور مستقل ارزیابی کردند. با استفاده از نرمافزار Review Manager نسخه 5 متاآنالیز را انجام دادیم. برای پیامدهای دوتایی نسبت شانس (OR) و برای پیامدهای پیوسته اختلاف میانگین (MD) را با 95% فواصل اطمینان (CI) محاسبه کردیم.
نتایج اصلی
ما 8 مطالعه تصادفیسازی شده را شامل 850 شرکتکننده وارد کردیم. 5 مطالعه کلیسهای تیتانیوم را با لیگاتور، 2 مطالعه دستگاه آندوسکوپی منگنه را با لیگاتور، و 1 مطالعه دستگاه آندوسکوپی منگنه، کلیپسهای تیتانیوم، و لیگاتور را باهم مقایسه کردهبودند. در تجزیهوتحلیل پیامدهای اولیه، هیچ اختلافی در عوارض جانبی کلی (OR: 0.97؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 3.50؛ 8 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، عوارض جانبی حین عمل (OR: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.34 تا 2.55؛ 8 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، یا عوارض جانبی پس از عمل (OR: 0.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.21 تا 3.13؛ 8 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) بین استفاده از لیگاتور و تمام انواع ابزارهای مکانیکی پیدا نکردیم. با این وجود، تجزیهوتحلیل پیامدهای ثانویه نشان داد که استفاده از ابزارهای مکانیکی در مقایسه با استفاده از لیگاتور تقریبا 9 دقیقه از زمان کل عمل را ذخیره میکند (MD: 9.04 - دقیقه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 12.97 - تا 5.11 دقیقه؛ 8 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). با این وجود، این یافته به معنی کاهش آماری و بالینی قابل توجه در میزان بستری در بیمارستان نیست (MD: 0.02 روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.12 - تا 0.17 روز؛ 8 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). اطلاعات موجود برای مقایسه قابل اطمینان هزینه کل بیمارستان و درد/کیفیت زندگی پس از عمل بین 2 رویکرد کافی نبود. بهطور کلی، شواهد در تمام تجزیهوتحلیلها با کیفیت بسیار پائین و پتانسیل قابل توجه برای عوامل مخدوشکننده بود. با توجه به محدودیتهای تمام مطالعات از نظر سوگیری و کیفیت پائین شواهد موجود، نتیجهگیری شفافی در مورد برتری نوع خاصی از ابزارهای مکانیکی بر دیگری امکانپذیر نیست.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد در حال حاضر برای حمایت از حذف روش بستن انتهای آپاندیس با لیگاتور مرسوم، به نفع هریک از انواع ابزارهای مکانیکی بر دیگری در آپاندیسیت بدون عارضه کافی نیستند.
خلاصه به زبان ساده
تعیین روش بهینه بستن ایمن پایه آپاندیس در جراحی سوراخ کلید یا keyhole پس از برداشتن آپاندیس ملتهب
پیشینه
آپاندیسیت، التهاب آپاندیس است. درمان مرسوم برای این وضعیت شامل عمل برداشتن آپاندیس است، که آپاندکتومی (appendectomy) نامیده میشود. در سالهای اخیر، انجام این عمل با روش keyhole - برداشتن آپاندیس با لاپاروسکوپی، افزایش یافتهاست. برای برداشتن آپاندیس با لاپاروسکوپی، بهترین روش بستن انتهای آپاندیس باقیمانده، برای اجتناب از نشت محتویات روده، مشخص نیست. رویکردهای سنتی شامل لیگاتورها و گرهها بودند. با این وجود، در سالهای اخیر، برخی جراحان استفاده از ابزارهای مکانیکی خودکار را بیش از لیگاتورها انتخاب کردهاند، و مشخص نیست که آیا این ابزارها عوارض جانبی برداشتن آپاندیس را با لاپاراسکوپی در مقایسه با لیگاتورها کاهش میدهند یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
ما تمام کارآزماییهای کنترلشده تصادفیسازی شده مرتبط را تا 14 جون 2017 جستوجو کردیم. این مرور نظاممند شامل 8 کارآزمایی کنترلشده تصادفیسازی شدهاست که مجموعا 850 شرکتکننده را در بر میگیرد. تمام کارآزماییها ابزارهای مکانیکی را با لیگاتورها برای بستن انتهای آپاندیس مقایسه کردهاند. 5 تا از 8 کارآزمایی استفاده از کلیپس را در برابر لیگاتور، 2 کارآزمایی منگنه خودکار را با لیگاتور، و 1 کارآزمایی هر 3 روش را باهم مقایسه کردند.
نتایج اصلی
استفاده از ابزارهای مکانیکی برای بستن انتهای آپاندیس در عمل برداشتن آپاندیس با لاپاراسکوپی در مقایسه با استفاده از لیگاتور تفاوت قابل توجهی در میزان عوارض جانبی کلی یا در میزان عوارض جانبی که در حین یا پس از عمل برداشتن آپاندیس اتفاق میافتد، ایجاد نمیکند. با وجود این، ابزارهای مکانیکی در مقایه با لیگاتورها عمل را 9 دقیقه سریعتر میکنند. ابزارهای مکانیکی تفاوت قابل توجهی در مدت کلی بستری در بیمارستان ایجاد نمیکنند. اطلاعات کافی برای ارزیابی قابل اعتماد هزینههای بیمارستان، درد، یا کیفیت زندگی برای هر یک از این مقایسهها وجود ندارد. در نتیجه، در حال حاضر شواهد کافی که به ما اجازه دهد قویا هر نوع خاصی از روشها را بر دیگری توصیه کنیم، وجود ندارد. برای مقایسه بهتر روشهای جدیدتر موجود باید تحقیق بیشتری انجام شود.
کیفیت شواهد
بهطور کلی کیفیت شواهد استفاده شده برای نتیجهگیریهای ما پائین بود. مطالعاتی که برای هر تجزیهوتحلیل بازیابی کردیم به دلیل تعداد اندک شرکتکنندگان و رویدادها در هر بازوی مطالعه، مستعد انواع مختلف سوگیری و شامل تناقضها و اشتباهاتی در نتایجشان بودند. احتمال اینکه تحقیقات آتی بهطور قابل توجهی نتیجهگیریهای ما را تغییر دهند وجود دارد؛ مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.