جلد 2018 -                   جلد 2018 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.1002/14651858.CD012948

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Linda M Biesty, Aoife M Egan, Fidelma Dunne, Valerie Smith, Pauline Meskell, Eugene Dempsey, et al . Planned birth at or near term for improving health outcomes for pregnant women with pre-existing diabetes and their infants. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1351-fa.html
بررسی تاثیر زایمان برنامه‌ریزی شده در زمان ترم یا نزدیک ترم در بهبود پیامدهای سلامت در زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آنها
Linda M Biesty* , Aoife M Egan , Fidelma Dunne , Valerie Smith , Pauline Meskell , Eugene Dempsey , G Meabh Ni Bhuinneain , Declan Devane
پیشینه

زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) با نرخ بالایی از پیامدهای جانبی مادر و نوزاد روبه‌رو می‌شوند. دستورالعمل‌های بالینی معمول به دلیل افزایش مورتالیتی پری‌ناتال در طول سه ماهه سوم بارداری، از زایمان الکتیو، در زمان ترم یا نزدیک ترم حمایت می‌کنند.

این مرور جایگزین مرور قبلی است که در سال 2001 منتشر شد و «زنان باردار دیابتی» را وارد کرد، که اکنون به دو مرور تقسیم شده است. این مرور فعلی بر زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) و بخش دوم مرور نیز بر زنان مبتلا به دیابت بارداری متمرکز است.

اهداف
ارزیابی تاثیر زایمان برنامه‌ریزی شده (به وسیله القای زایمان یا زایمان سزارین) در زمان ترم بارداری یا نزدیک ترم (از هفته 37 تا 40 بارداری) در مقایسه با رویکرد انتظاری (expectant approach)، برای بهبود پیامدهای سلامت در زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آنها. پیامدهای اولیه با مورتالیتی و موربیدیتی مادر و پری‌ناتال (perinatal) مرتبط بود.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین، ClinicalTrials.gov، پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP) (15 آگوست 2017)، و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
قصد داشتیم کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده (شامل کارآزمایی‌هایی که از یک طرح خوشه‌ای‐تصادفی‌سازی شده استفاده کردند) و کارآزمایی‌های غیر‐تصادفی‌سازی شده‌ای (به عنوان مثال کارآزمایی‌های شبه‐تصادفی‌سازی شده با استفاده از تخصیص جایگزین) را وارد مرور کنیم که زایمان برنامه‌ریزی شده، در زمان ترم یا نزدیک ترم را با رویکرد انتظاری برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به بررسی واجد شرایط بودن مطالعه پرداختند. در نسخه‌های به‌روز شده بعدی این مرور، حداقل دو نویسنده مرور به استخراج داده و ارزیابی خطر سوگیری (bias) در مطالعات وارد شده خواهند پرداخت. کیفیت شواهد را نیز با استفاده از سیستم درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی خواهیم کرد.
نتایج اصلی

هیچ کارآزمایی منتشر شده واجد شرایطی را برای ورود به این مرور شناسایی نکردیم.

یک کارآزمایی تصادفی‌سازی شده را شناسایی کردیم که به بررسی این نکته پرداخته بود که مدیریت انتظاری بروز زایمان سزارین را در بارداری‌های بدون عارضه در زنان مبتلا به دیابت بارداری (نیازمند انسولین) و مبتلا به دیابت پیش از بارداری کاهش می‌دهد یا خیر. با این حال، داده‌های به دست آمده از این کارآزمایی منتشر شده تفاوتی بین دیابت پیش از بارداری و دیابت بارداری نشان نداد، بنابراین ما این کارآزمایی را از مرور خارج کردیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

در غیاب شواهد، ما نمی‌توانیم در مورد پیامدهای سلامت مرتبط با زایمان برنامه‌ریزی شده، در دوره ترم یا نزدیک ترم، در مقایسه با رویکرد انتظاری برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری نتیجه‌گیری کنیم.

این مرور نشان می‌دهد که نیاز فوری به کارآزمایی‌های با کیفیت بالا برای ارزیابی اثربخشی زایمان برنامه‌ریزی شده در دوران بارداری ترم یا نزدیک ترم برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) در مقایسه با رویکرد انتظاری وجود دارد.

خلاصه به زبان ساده

زایمان برنامه‌ریزی شده در زمان ترم یا نزدیک ترم در بهبود پیامدهای سلامت در زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آنها

موضوع چیست؟

هدف از این مرور کاکرین پی‌بردن به این مساله بود که برنامه‌ریزی برای زایمان انتخابی در دوره ترم بارداری یا نزدیک ترم، در مقایسه با انتظار برای شروع خودبه‌خودی زایمان، بر سلامت زنان مبتلا به دیابت و نوزادان آنها تاثیر می‌گذارد یا خیر. این مرور بر زنانی که پیش از بارداری مبتلا به دیابت بودند متمرکز شد (دیابت پیش از بارداری). زایمان الکتیو با القای زایمان یا زایمان سزارین انجام شد، و «زمان ترم یا نزدیک ترم» به معنای هفته 37 تا 40 بارداری است.

برای پاسخ به این سوال، تمام مطالعات مرتبط را (تاریخ جست‌وجو: 15 آگوست 2017)، با هدف گردآوری و تجزیه‌وتحلیل آنها با یکدیگر جست‌وجو کردیم.

چرا این موضوع مهم است؟

هنگامی که زنان مبتلا به دیابت (نوع 1 یا نوع 2) باردار می‌شوند نسبت به زنانی که مبتلا به دیابت نیستند در معرض خطر بالاتری برای عوارض قرار دارند. برای مثال، نوزادان آنها ممکن است بزرگ‌تر باشند و در هفته‌های آخر بارداری در معرض خطر مرگ‌ومیر بیشتری قرار داشته باشند. به علت این خطرات، بسیاری از متخصصان بالینی توصیه کرده‌اند که زنان مبتلا به دیابت، در زمان ترم یا نزدیک ترم (از هفته 37 تا 40 بارداری)، به جای انتظار برای آغاز خودبه‌خودی زایمان یا انتظار تا هفته 41 بارداری، اگر همه شرایط خوب باشد، زایمان انتخابی (معمولا القای زایمان) داشته باشند. روش القا معایبی دارد از جمله افزایش بروز زایمان با کمک فورسپس (forceps) یا ونتوز (ventouse)، و زنان اغلب زایمان القایی را زایمان دشواری توصیف می‌کنند. زایمان سزارین یک جراحی ماژور است که می‌تواند منجر به از دست دادن خون، عفونت و افزایش احتمال بروز مشکلات مرتبط با زایمان‌های پی‌درپی شود. زایمان زودرس می‌تواند احتمال مشکلات تنفسی نوزادان را افزایش دهد. مهم است که بدانیم کدام رویکرد زایمان در پیامدهای سلامت زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آنها تاثیر بهتری دارد.

ما چه شواهدی به دست آوردیم؟

هیچ مطالعه‌ای را که به سوال خاص ما پرداخته باشد، پیدا نکردیم.

این یافته‌ها چه معنایی دارند؟

اگر مطالعات تصادفی‌سازی موجود نباشند، ما نمی‌توانیم بگوییم که زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آنها در صورت داشتن زایمان برنامه‌ریزی شده (القای زایمان یا زایمان سزارین در هفته 37 تا 40 بارداری) در مقایسه با انتظار برای شروع خودبه‌خودی زایمان یا انتظار تا هفته 41 بارداری، اگر همه چیز خوب باشد، پیامدهای سلامت بهتری را تجربه می‌کنند. برای پاسخ به این سوال پژوهش‌های بیشتری لازم است.


(1260 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (85 دریافت)    

پذیرش: 1396/5/24 | انتشار: 1396/11/20