پیشینه
نمکهای لیتیوم، خصوصا لیتیوم کربنات، به کرات برای درمان اختلال دوقطبی و مانیا استفاده میشود. مسمومیت با لیتیوم، که در نتیجه کاهش حذف کلیوی آن، اشتباه در تجویز، تداخلات دارویی یا افزایش عمدی دوز دارو رخ میدهد؛ منجر به صدمات نورولوژیکی میشود که میتوانند دائمی باشند. همودیالیز اغلب برای درمان مسمومیت با لیتیوم استفاده میشود. هرچند همودیالیز بهطور وضوح حذف لیتیوم را بهبود میبخشد، مشخص نیست آیا منجر به بهبود پیامدهای بیمار خواهد شد. شواهد بهدست آمده از مطالعات مشاهدهای، اغلب با کیفیت پائین روششناسی، پیامدهای مشابهی را در بیماران درمان شده با یا بدون استفاده از همودیالیز نشان میدهند.
اهداف
تعیین اینکه آیا همودیالیز، علاوه بر درمان استاندارد، میتواند احتمال، شدت یا طول مدت سکلهای نورولوژیکی را به دنبال مسمومیت با لیتیوم کاهش دهد؟
روش های جستجو
ما جستوجوی خود را در تاریخ 15 می 2015 انجام دادیم. ما پایگاه ثبت تخصصی گروه صدمات در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین)، MEDLINE (OvidSP) ،Embase Classic+Embase (OvidSP) ،CINAHL Plus، پایگاههای ثبت کارآزماییهای بالینی، و 4 بانک اطلاعاتی دیگر را بررسی کردیم. ما فهرست منابع مطالعات مرتبط، فصول کتابهای مرجع و مطالعات مروری را جستوجو کرده و برای یافتن مطالعات منتشر نشده در گوگل جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
در این مطالعه مروری، همودیالیز به عنوان هر روش خارج بدنی (extracorporeal) برای فیلتر و خارج کردن توکسینها از سرم تعریف شد، مانند همه فرمهای همودیالیز، هموفیلتراسیون، و روشهای مداوم جایگزینی کلیوی، اما نه دیالیز پریتونئال. ما کارآزماییهای بالینی را در این مطالعه وارد کردیم که در آن بیماران بهطور تصادفی به دو گروه دریافت کننده همودیالیز یا عدم دریافت آن، علاوه بر مراقبت استاندارد برای مسمومیت با لیتیوم، تقسیم شده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده، خلاصه مقالات همه مطالعات یافتشده را مرور کردند. اگر هر نویسندهای مقالهای را پیدا میکرد که بهطور بالقوه واجد شرایط ورود به مطالعه بود، هر دو نویسنده متن اصلی آن را مرور میکردند.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای یافت نشد که درمان همودیالیز را برای مسمومیت لیتیوم آزموده باشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
هرچند استفاده از همودیالیز برای حذف لیتیوم در بیماران مبتلا به مسمومیت لیتیوم منطقی بهنظر میرسد، شواهدی از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده در حمایت یا رد این نظریه در مدیریت بیماران مبتلا به مسمومیت لیتیوم وجود ندارد.
خلاصه به زبان ساده
همودیالیز برای مسمومیت لیتیوم
پیشینه
نمکهای لیتیوم، خصوصا لیتیوم کربنات، به کرات در درمان اختلال دوقطبی و مانیا تجویز میشود. مسمومیت با لیتیوم، به دلیل کاهش ترشح آن از کلیهها یا مصرف بیش از حد، میتواند منجر به صدمات دائمی در سیستم عصبی شود. همودیالیز روشی است که در آن، خون فرد در خارج از بدن وی به کمک یک ماشین فیلتر میشود و سپس به داخل بدن بیمار بازمیگردد. همودیالیز بهطور موثری لیتیوم را از بدن برمیدارد و حداقل به مدت 40 سال است که برای درمان مسمومیت لیتیوم استفاده میشود. با این حال، مشخص نیست آیا همودیالیز، که علاوه بر درمان استاندارد با مایعات داخل وریدی انجام میشود، صدمات سیستم عصبی را کاهش میدهد یا حذف میکند.
زمان انجام پژوهش
اطلاعات این مطالعه مروری تا تاریخ 15 می 2015 بهروز هستند.
ویژگیهای مطالعه
این مطالعه هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای را در مورد استفاده از همودیالیز در درمان مسمومیت لیتیوم نیافت.
نتایج اصلی
هرچند استفاده از همودیالیز برای برداشت لیتیوم از بیماران مبتلا به مسمومیت لیتیوم منطقی به نظر میرسد، هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای در حمایت یا رد مزایای این درمان یافت نشد.