دوشنبه 17 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hugo HB Yoo, Thais HAT Queluz, Regina El Dib. Anticoagulant treatment for subsegmental pulmonary embolism. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-460-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-460-fa.html
پیشینه
آمبولی ریوی (PE ؛pulmonary embolism) حاد یک دلیل رایج مرگ است که سالانه منجر به مرگ 50000 تا 200000 بیمار می‌شود. این عامل سومین علت شایع مرگ در میان بیماری‌های قلبی‌عروقی (cardiovascular diseases) بعد از بیماری عروق کرونر (coronary artery disease) و سکته مغزی (stroke) است.
ظهور توموگرافی رایانه‌ای چند آشکارساز آنژیوگرافی ریه (CTPA ؛computed tomographic pulmonary angiography) امکان بررسی بهتر آمبولی ریوی را با توجه به تصویرسازی از عروق ریوی محیطی فراهم کرد و موجب افزایش نرخ تشخیص شد. موارد بیشتری از آمبولی ریوی محیطی، از جمله آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد (SSPE ؛isolated subsegmental PE) و آمبولی ریوی عارضی (incidental PE) از این طریق شناسایی شده‌اند. این دو وضعیت معمولا در بیمارانی مشاهده می‌ش بدون علامت یا دارای تعداد کمی از علائم آمبولی ریوی کلاسیک از جمله هموپتیزی (haemoptysis) یا درد پلورتیک (pleuritic pain)، تنگی نفس حاد (acute dyspnoea) یا کلاپس گردش خون (circulatory collapse) هستند. با وجود این، در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی‌ریوی (C/P ؛reduced cardio‐pulmonary) حفظ علائم آمبولی ریوی کلاسیک می‌تواند با آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد مشاهده شود. آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی معمولا در بیمارانِ بدون علامت مشاهده می‌شود و اغلب به دنبال اجرای تصویربرداری تشخیصی به دلایل دیگر، خود را نشان می‌دهد (برای مثال در توموگرافی رایانه‌ای (CT) برای مرحله‌بندی سرطان در بیماران آنکولوژیک).
به طور معمول، تمامی موارد آمبولی ریوی فارغ از موقعیت آن‌ها، تعداد و اندازه ترومبوز، به صورت یکسان تحت درمان با آنتی‌کواگولانت‌ها (anticoagulants) (عوامل ضد انعقاد خون) قرار می‌گیرند. پیشنهاد شده که بسیاری از بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال ممکن است بدون ایجاد هیچ گونه فایده‌ای تحت درمان قرار گرفته و به دلیل عدم قعطیت احتمالی استفاده از آنتی‌کواگولانت‌ها، بروز عوارض جانبی در آن‌ها افزایش یابد.
بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال یا آمبولی ریوی عارضی ممکن است دارای تظاهرات بالینی خوش‌خیم بیشتری در مقایسه با بیمارانی باشند که مبتلا به آمبولی ریوی پروگزیمال (proximal PEs) هستند. با وجود این، اهمیت بالینی در بیماران و پیش آگهی آن‌ها باید مورد مطالعه قرار بگیرد تا مشخص شود آیا نیاز به درمان آنتی‌کوآگولانت دارند یا خیر.
ظهور توموگرافی رایانه‌ای چند آشکارساز آنژیوگرافی ریه (CTPA ؛computed tomographic pulmonary angiography) امکان بررسی بهتر آمبولی ریوی را با توجه به تصویرسازی از عروق ریوی محیطی فراهم کرد و موجب افزایش نرخ تشخیص شد. موارد بیشتری از آمبولی ریوی محیطی، از جمله آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد (SSPE ؛isolated subsegmental PE) و آمبولی ریوی عارضی (incidental PE) از این طریق شناسایی شده‌اند. این دو وضعیت معمولا در بیمارانی مشاهده می‌ش بدون علامت یا دارای تعداد کمی از علائم آمبولی ریوی کلاسیک از جمله هموپتیزی (haemoptysis) یا درد پلورتیک (pleuritic pain)، تنگی نفس حاد (acute dyspnoea) یا کلاپس گردش خون (circulatory collapse) هستند. با وجود این، در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی‌ریوی (C/P ؛reduced cardio‐pulmonary) حفظ علائم آمبولی ریوی کلاسیک می‌تواند با آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد مشاهده شود. آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی معمولا در بیمارانِ بدون علامت مشاهده می‌شود و اغلب به دنبال اجرای تصویربرداری تشخیصی به دلایل دیگر، خود را نشان می‌دهد (برای مثال در توموگرافی رایانه‌ای (CT) برای مرحله‌بندی سرطان در بیماران آنکولوژیک).
به طور معمول، تمامی موارد آمبولی ریوی فارغ از موقعیت آن‌ها، تعداد و اندازه ترومبوز، به صورت یکسان تحت درمان با آنتی‌کواگولانت‌ها (anticoagulants) (عوامل ضد انعقاد خون) قرار می‌گیرند. پیشنهاد شده که بسیاری از بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال ممکن است بدون ایجاد هیچ گونه فایده‌ای تحت درمان قرار گرفته و به دلیل عدم قعطیت احتمالی استفاده از آنتی‌کواگولانت‌ها، بروز عوارض جانبی در آن‌ها افزایش یابد.
بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال یا آمبولی ریوی عارضی ممکن است دارای تظاهرات بالینی خوش‌خیم بیشتری در مقایسه با بیمارانی باشند که مبتلا به آمبولی ریوی پروگزیمال (proximal PEs) هستند. با وجود این، اهمیت بالینی در بیماران و پیش آگهی آن‌ها باید مورد مطالعه قرار بگیرد تا مشخص شود آیا نیاز به درمان آنتی‌کوآگولانت دارند یا خیر.
اهداف
بررسی اثربخشی و ایمنی درمان با آنتی کواگولانت در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال یا آمبولی ریوی عارضی.
روش های جستجو
هماهنگ‌گننده جست‌وجوی کارآزمایی‌های عروقی کاکرین در پایگاه ثبت تخصصی (تاریخ آخرین جست‌وجو: دسامبر 2015) و CENTRAL (شماره 11؛ 2015) به جست‌وجو پرداخت. پایگاه‌های MEDLINE؛ EMBASE؛ LILACS و پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی نیز مورد جست‌وجو قرار گرفتند.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده از درمان با آنتیکواگولانت در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال یا آمبولی ریوی عارضی.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
2 نویسنده مطالعه مروری به منظور اطمینان از قابل اعتماد بودن انتخاب، تمامی استنادها را مورد بررسی موشکافانه قرار دادند. ما به صورت مستقل از یک‌دیگر برای دو نویسنده مطالعه مروری برای استخراج داده‌ها و بررسی کیفیت روش‌شناسی کارآزمایی‌های شناسایی شده با استفاده از کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات برای مطالعه مروری نظام‌مند مداخلات برنامه‌ریزی کردیم.
نتایج اصلی
هیچ مطالعه‌ای که با شاخص‌های ورود مطابقت داشته باشد، شناسایی نشد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
هیچ شواهدی برگرفته از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای وجود نداشت که به ارزیابی اثربخشی و ایمنی درمان با آنتی‌کواگولانت‌ها در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد یا آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی پرداخته باشد، بنابراین، ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری‌ای به عمل آوریم. قبل از آنکه بتوان هرگونه تصمیم‌گیری آگاهانه‌ای از شواهدی به عمل آورد، به پژوهش‌هایی با طرح‌ریزی خوب نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
درمان با آنتیکواگولانت برای آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال
پیشینه
آمبولی ریوی (PE) حاد یک دلیل رایج مرگ است که سالانه منجر به مرگ 50000 تا 200000 بیمار می‌شود.این عامل سومین علت شایع مرگ در میان بیماری‌های قلبی‌عروقی (cardiovascular diseases) بعد از بیماری عروق کرونر (coronary artery disease) و سکته مغزی (stroke) است. ظهور توموگرافی رایانه‌ای چند آشکارساز آنژیوگرافی ریه (CTPA) امکان بررسی بهتر آمبولی ریوی را با توجه به تصویرسازی از عروق ریوی محیطی فراهم کرد و موجب افزایش نرخ تشخیص شد. موارد بیشتری از آمبولی ریوی محیطی، از جمله آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد (SSPE) و آمبولی ریوی عارضی (incidental PE) از این طریق شناسایی شده‌اند. این دو وضعیت معمولا در بیمارانی مشاهده می‌شود که دون علامت یا دارای تعداد کمی از علائم آمبولی ریوی کلاسیک از جمله سرفه (coughing) (سرفه‌ای که با بالا آوردن خون همراه است)، درد قفسه سینه یا درد قسمت فوقانی پشت، تنگی نفس حاد، یا نارسایی خاص یا عمومی گردش خون از نوع قلبی یا محیطی هستند. با وجود این، در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی‌ریوی (C/P) علائم آمبولی ریوی کلاسیک می‌تواند با آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد مشاهده شود. آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی معمولا در بیماران بدون علامت مشاهده می‌شود و اغلب به دنبال اجرای تصویربرداری تشخیصی به دلایل دیگر، خود را نشان می‌دهد (برای مثال در توموگرافی رایانه‌ای (CT) روتین برای مرحله‌بندی سرطان در بیماران آنکولوژیک). بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال یا آمبولی ریوی عارضی ممکن است دارای تظاهرات بالینی خوش‌خیم بیشتری در مقایسه با بیمارانی باشند که مبتلا به آمبولی ریوی پروگزیمال (proximal PEs) هستند. با وجود این، برای ارزیابی نیاز به درمان با آنتیکواگولانت، اهمیت بالینی و پیش‌آگهی در این بیماران باید مورد مطالعه قرار بگیرد.
سوال مطالعه مروری
اثربخشی و ایمنی درمان با آنتیکواگولانت (anticoagulation therapy) در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال (SSPE) یا آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی (incidental SSPE) چیست؟
ویژگی‌های مطالعه
هیچ مطالعه‌ای که با شاخص‌های ورود به مطالعه مروری مطابقت داشته باشد، شناسایی نشد.
نتایج اصلی
هیچ شواهدی از کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (به‌روزشده تا دسامبر 2015) در رابطه با اثربخشی و ایمنی درمان با آنتیکواگولانت در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد یا آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی وجود ندارد. بنابراین، ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری‌ای به عمل آوریم. قبل از آنکه بتوان هرگونه تصمیم‌گیری آگاهانه‌ای از شواهدی به عمل آورد، به پژوهش‌هایی با طرح‌ریزی خوب نیاز است.
کیفیت شواهد
امکان مطالعه مروری کیفیت روش‌شناسی در غیاب مطالعات مرتبط برای ورود به مطالعه مروری وجود ندارد.
آمبولی ریوی (PE) حاد یک دلیل رایج مرگ است که سالانه منجر به مرگ 50000 تا 200000 بیمار می‌شود.این عامل سومین علت شایع مرگ در میان بیماری‌های قلبی‌عروقی (cardiovascular diseases) بعد از بیماری عروق کرونر (coronary artery disease) و سکته مغزی (stroke) است. ظهور توموگرافی رایانه‌ای چند آشکارساز آنژیوگرافی ریه (CTPA) امکان بررسی بهتر آمبولی ریوی را با توجه به تصویرسازی از عروق ریوی محیطی فراهم کرد و موجب افزایش نرخ تشخیص شد. موارد بیشتری از آمبولی ریوی محیطی، از جمله آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد (SSPE) و آمبولی ریوی عارضی (incidental PE) از این طریق شناسایی شده‌اند. این دو وضعیت معمولا در بیمارانی مشاهده می‌شود که دون علامت یا دارای تعداد کمی از علائم آمبولی ریوی کلاسیک از جمله سرفه (coughing) (سرفه‌ای که با بالا آوردن خون همراه است)، درد قفسه سینه یا درد قسمت فوقانی پشت، تنگی نفس حاد، یا نارسایی خاص یا عمومی گردش خون از نوع قلبی یا محیطی هستند. با وجود این، در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی‌ریوی (C/P) علائم آمبولی ریوی کلاسیک می‌تواند با آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد مشاهده شود. آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی معمولا در بیماران بدون علامت مشاهده می‌شود و اغلب به دنبال اجرای تصویربرداری تشخیصی به دلایل دیگر، خود را نشان می‌دهد (برای مثال در توموگرافی رایانه‌ای (CT) روتین برای مرحله‌بندی سرطان در بیماران آنکولوژیک). بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال یا آمبولی ریوی عارضی ممکن است دارای تظاهرات بالینی خوش‌خیم بیشتری در مقایسه با بیمارانی باشند که مبتلا به آمبولی ریوی پروگزیمال (proximal PEs) هستند. با وجود این، برای ارزیابی نیاز به درمان با آنتیکواگولانت، اهمیت بالینی و پیش‌آگهی در این بیماران باید مورد مطالعه قرار بگیرد.
سوال مطالعه مروری
اثربخشی و ایمنی درمان با آنتیکواگولانت (anticoagulation therapy) در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال (SSPE) یا آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی (incidental SSPE) چیست؟
ویژگی‌های مطالعه
هیچ مطالعه‌ای که با شاخص‌های ورود به مطالعه مروری مطابقت داشته باشد، شناسایی نشد.
نتایج اصلی
هیچ شواهدی از کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (به‌روزشده تا دسامبر 2015) در رابطه با اثربخشی و ایمنی درمان با آنتیکواگولانت در مقابل عدم مداخله در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال مجرد یا آمبولی ریوی ساب‌سگمنتال عارضی وجود ندارد. بنابراین، ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری‌ای به عمل آوریم. قبل از آنکه بتوان هرگونه تصمیم‌گیری آگاهانه‌ای از شواهدی به عمل آورد، به پژوهش‌هایی با طرح‌ریزی خوب نیاز است.
کیفیت شواهد
امکان مطالعه مروری کیفیت روش‌شناسی در غیاب مطالعات مرتبط برای ورود به مطالعه مروری وجود ندارد.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Vascular Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/9/24 | انتشار: 1394/10/22
