در این مرور، ما 25 RCT را با مجموع 3780 شرکتکننده در نظر گرفتیم که از این تعداد، 3751 نفر تجزیهوتحلیل شدند. سه مطالعه در معرض خطر پائین سوگیری، 14 مطالعه دارای خطر بالا و هشت مطالعه دارای خطر نامشخص بودند.
فقط در یک مطالعه دادههای مربوط به کشیدن دندان به علت مشکلات اندودنتیک گزارش شده بود. این مطالعه هیچ تفاوتی را بین درمان با یک بار معاینه یا درمان با بیش از چند بار معاینه نشان نداد (1/117 شرکتکننده با یک بار معاینه و یک دندان از دست رفته در برابر 2/103 شرکتکننده با چند بار معاینه؛ نسبت شانس (OR): 0.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 تا 4.78؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
ما هیچ شواهدی مبنی بر وجود تفاوت بین درمان با یک معاینه و درمان با چند معاینه در خصوص این موارد نیافتیم: ناموفق بودن استفاده از رادیولوژی (RR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.21؛ 1493 شرکتکننده؛ 11 مطالعه؛ I2 = 18%؛ شواهد با کیفیت پائین)؛ درد بلافاصله پس از جراحی (پیامد دو‐حالتی) (RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.17؛ 1560 شرکتکننده؛ 9 مطالعه؛ I2 = 33%؛ شواهد با کیفیت متوسط)؛ بروز تورم یا سوزش (RR: 1.36؛ 95% CI؛ 0.66 تا 2.81؛ 281 شرکتکننده؛ 4 مطالعه؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین)؛ sinus tract یا تشکیل فیستول (RR: 0.98؛ 95% CI؛ 0.15 تا 6.48؛ 345 شرکتکننده؛ 2 مطالعه؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین) یا عوارض (RR: 0.92؛ 95% CI؛ 0.77 تا 1.11؛ 1686 شرکتکننده؛ 10 مطالعه؛ I2 = 18%؛ شواهد با کیفیت متوسط).
این مطالعات نشان داد احتمال اینکه افراد تحت RoCT در یک بار معاینه دچار درد طی هفته اول شوند، بیشتر از کسانی است که تحت RoCT در بیش از چند معاینه قرار داشتهاند (RR: 1.50؛ 95% CI؛ 0.99 تا 2.28؛ 1383 شرکتکننده؛ 8 مطالعه؛ I2 = 54%)؛ هرچند کیفیت شواهد برای این یافتهها در حد پائین است.
شواهد با کیفیت متوسط نشان داد افرادی که تحت RoCT با یک بار معاینه قرار دارند، احتمالا بیشتر از کسانی که تحت درمان با بیش از چند معاینه قرار دارند به مصرف داروی مسکّن روی میآورند (RR: 2.35؛ 95% CI؛ 1.60 تا 3.45؛ 648 شرکتکننده؛ 4 مطالعه؛ I2 = 0%).
سوال مطالعه مروری
آیا میزان اثربخشی بین درمان کانال ریشه با یک بار معاینه و با چند بار معاینه با یکدیگر تفاوت دارد، و تاثیرات این دو روش بر درد و عوارض، صرفنظر از داروهای استفاده شده چیست؟
پیشینه
این یک نسخه بهروز از مروری است که اولین بار در سال 2007 منتشر شده بود.
درمان ریشه دندان یا درمان اندودونتیک، یک پروسیجر شایع در دندانپزشکی است. دلایل اصلی لزوم درمان ریشه دندان عبارتند از: التهاب مداوم پالپ دندان (pulpitis) و مرگومیر پالپ دندان (دندان مرده یا غیر‐ویتال) ناشی از پوسیدگی دندان، ترکها یا تراشهها یا دیگر آسیبهای تصادفی وارد شده به دندان.
درمان ریشه دندان را زمانی میتوان موفقیتآمیز قلمداد کرد که هیچ نشانهای از بیماری مانند درد وجود نداشته باشد و اشعه ایکس هیچ علائمی را از آسیب دیدن استخوان و سایر بافتهای نگهدارنده دندان نشان ندهد. موفقیت درمان ریشه دندان، به شرایط پیش از جراحی دندان و همچنین پروسیجرهای مورد استفاده برای درمان ریشه دندان بستگی دارد.
ویژگیهای مطالعه
منابع علمی مربوطه را تا 14 جون 2016 جستوجو کردیم. تعداد 25 مطالعه مرتبط با موضوع را با مجموع 3780 شرکتکننده یافتیم. در این مطالعات، درمان ریشه دندان در یک معاینه با درمان ریشه دندان در بیش از دو یا چند معاینه روی دندان ویتال دائمی، دندانهای دائمی غیر‐ویتال، یا هر دو مقایسه شده بود.
نتایج کلیدی
به کمک شاخص اشعه ایکس که تاثیر مستقیم بر بیمار ندارد و در عین حال معیاری برای اثربخشی درمان تلقی میشود، معلوم شد که هیچ تفاوت آشکاری بین درمان ریشه دندان مبتنی بر یک بار معاینه و چند بار معاینه وجود ندارد. فقط در یک مطالعه احتمال کشیدن دندان به علت مشکلات اندودنتیک اندازهگیری شد که شواهدی دال بر وجود تفاوت بین درمانهای مبتنی بر یک و چند بار معاینه به دست نیامد. فراوانی بیشتر عوارض کوتاهمدت و درازمدت (درد، تورم، فیستول و کشیدن دندان) یکسان بود؛ هرچند احتمال بیشتری وجود داشت که افراد تحت درمان با یک معاینه دچار درد در هفته اول و مصرف داروی مسکّن شوند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد موجود را بین متوسط تا پائین ارزیابی کردیم، زیرا تعدادی از این مطالعات خطر سوگیری بالایی داشتند و نتایج مطالعه ناهمگون و غیر‐دقیق بودند.