سه شنبه 4 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Lindsay Pennington, Naomi K Parker, Helen Kelly, Nick Miller. Speech therapy for children with dysarthria acquired before three years of age. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-810-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-810-fa.html
پیشینه
کودکان مبتلا به اختلالات حرکتی، اغلب دارای اختلال تکلم حرکتی دیس‌آرتری هستند؛ عارضه‌ای که کشیدگی (tone)، قدرت و هماهنگی هر یک یا همه عضلات به کار گرفته‌شده را برای تکلم تحت تأثیر قرار می‌دهد. اختلالات تکلمی آن می‌تواند از خفیف همراه با بیان کمی نامفهوم و صدای نفسی (breathy voice) تا عمیق همراه با ناتوانی در تولید هرگونه کلمه قابل‌تشخیص باشد. اغلب برای کودکان مبتلا به دیس‌آرتری، حمایت‌های ارتباطی جهت تکمیل شکل طبیعی ارتباطاتشان تجویز می‌شود. با این حال، تفاوت در تمرینات با توجه به ارائه درمان با تمرکز بر تولید صدا و گفتار وجود دارد. مطالعات توصیفی نشان داده‌اند که درمان ممکن است باعث بهبود تکلم شود؛ اما اثربخشی آن ارزیابی نشده است.
اهداف
ارزیابی اینکه آیا هرگونه مداخله گفتار و زبان درمانی با هدف بهبود تکلم کودکان مبتلا به دیس‌آرتری در افزایش قابلیت فهم گفتار یا مشارکت ارتباطی کودکان، نسبت به عدم مداخله به طور کلی مؤثرتر است یا خیر و مقایسه اثربخشی انواع گفتاردرمانی در بهبود قابلیت فهم کلام یا مشارکت ارتباطی کودکان دچار دیس‌آرتری.
روش های جستجو
ما پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials؛ شماره 7؛ 2015)، MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ LLBA؛ ERIC؛ PsychInfo؛ Web of Science؛ Scopus؛ مرکز ثبت تحقیقات ملی انگلستان و چکیده پایان‌نامه‌ها را تا جون 2015 جست‌وجو کردیم. ژورنال‌های مرتبط منتشرشده را از 1980 تا جون 2015 به صورت دستی و خلاصه مقالات کنفرانس‌های مرتبط را از 1996 تا 2015 جست‌وجو کردیم. ما هیچ محدودیتی بر زبان یا موقعیت مطالعات اعمال نکردیم. نسخه پیشین این مطالعه مروری، مطالعات منتشرشده را تا آپریل 2009 در نظر گرفته بود. در این به‌روزرسانی، ما مطالعات منتشرشده را بین آپریل 2009 تا جون 2015 جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و مطالعات با طراحی شبه‌تجربی که در آنها، کودکان با استفاده از روش‌های غیرتصادفی به گروه‌ها اختصاص داده شدند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
یک نویسنده (LP)، جست‌وجوی تمام پایگاه‌های اطلاعاتی، ژورنال‌ها و گزارش کنفرانس‌ها را انجام داد. همه جست‌وجوها از نظر قابل اعتماد بودن بررسی شدند، یعنی نویسنده دوم مطالعه مروری به طور مستقل، نمونه‌ای تصادفی را متشکل از 15% تمام گزارش‌های انتخابی بررسی کرد. ما برنامه‌ریزی کردیم که این دو نویسنده مطالعه مروری به صورت مستقل، کیفیت مطالعات واجد شرایط را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کنند.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا مطالعات گروهی شناسایی نشد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
این مطالعه مروری، هیچ شواهدی را از اثربخشی مداخلات گفتار و زبان درمانی در بهبود تکلم کودکان دارای دیس‌آرتری زودهنگام نیافت. نیاز به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده دقیق و پرقدرت برای بررسی اینکه آیا تغییرات مثبت مشاهده‌شده در گفتار کودکان در مطالعات فاز یک و دو، قابل تعمیم به جمعیت کودکان مبتلا به دیس‌آرتری زودهنگام هست که خدمات گفتاردرمانی به آنها ارائه می‌شود یا خیر، وجود دارد. تحقیقات باید تغییرات را در تولید و قابلیت فهم گفتار کودکان بررسی کنند. همچنین آنها باید مشارکت کودکان در فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی، کیفیت زندگی‌شان و هزینه و مقبولیت مداخلات را بررسی کنند.
خلاصه به زبان ساده
گفتاردرمانی برای کودکان مبتلاشده به دیس‌آرتری پیش از سه‌سالگی
سوال مطالعه مروری
هدف این مطالعه، بررسی این است که آیا درمان به طور کلی برای کودکان مبتلا به دیس‌آرتری زودهنگام مؤثر است یا خیر و آیا انواع مشخصی از درمان، برتری بر سایرین دارند یا خیر.
پیشینه
دیس‌آرتری یک اختلال تکلمی مرتبط با مشکلات در کنترل عضلات مورداستفاده برای صحبت کردن است. کودکان مبتلا به دیس‌آرتری اغلب تنفس‌های کوتاه و نامنظم دارند که موجب مشکلاتی در ایجاد نفس کافی برای پشتیبانی از تکلم می‌شود. آنها دارای صداهایی با نواخت پائین، نفسی یا ناهنجار، گفتار تودماغی و تلفظ بسیار ضعیف هستند. مجموع این مشکلات، فهم بیان این کودکان را دشوار می‌سازد. دیس‌آرتری به وسیله اختلالات عصبی ایجاد می‌شود و می‌تواند زودهنگام در زندگی کودکان به علت آسیب عصبی پایدار قبل، طی یا بعد از تولد، از جمله در فلج مغزی یا در اوایل کودکی ناشی از آسیب ضربه‌ای مغز یا بیماری‌های عصبی ظاهر شود. مشکلات ارتباطی تأثیر عمیقی بر رشد کودکان می‌گذارد. این مشکلات کیفیت زندگی کودکان مبتلا را به فلج مغزی کاهش داده و آنها را در معرض خطر محرومیت اجتماعی، نارسایی‌های آموزشی و بیکاری در آینده قرار می‌دهد. هدف گفتاردرمانی، کمک به کودکان برای کنترل حرکات تنفس و تکلم و بنابراین قابل‌فهم‌تر شدن است.
ویژگی‌های مطالعه
ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا مطالعه گروهی کنترل‌شده نیافتیم که تأثیرات گفتار و زبان درمانی را بر بهبود تکلم کودکان مبتلاشده به دیس آرتری پیش از سه‌سالگی بررسی کرده باشد.
نتایج کلیدی
مطالعات مشاهده‌ای کوچک نشان داده‌اند که برای برخی از کودکان، درمان ممکن است مرتبط با تغییرات مثبتی در قابلیت فهم و روشنی صدا باشد. تحقیقات دقیق با استفاده از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای ارزیابی اینکه آیا درمان می‌تواند به افزایش قابلیت فهم تکلم کودکان کمک کند و آیا بهبود قابلیت فهم، مشارکت کودکان در فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی و کیفیت زندگی آنان را افزایش می‌دهد، موردنیاز هستند.
هدف این مطالعه، بررسی این است که آیا درمان به طور کلی برای کودکان مبتلا به دیس‌آرتری زودهنگام مؤثر است یا خیر و آیا انواع مشخصی از درمان، برتری بر سایرین دارند یا خیر.
پیشینه
دیس‌آرتری یک اختلال تکلمی مرتبط با مشکلات در کنترل عضلات مورداستفاده برای صحبت کردن است. کودکان مبتلا به دیس‌آرتری اغلب تنفس‌های کوتاه و نامنظم دارند که موجب مشکلاتی در ایجاد نفس کافی برای پشتیبانی از تکلم می‌شود. آنها دارای صداهایی با نواخت پائین، نفسی یا ناهنجار، گفتار تودماغی و تلفظ بسیار ضعیف هستند. مجموع این مشکلات، فهم بیان این کودکان را دشوار می‌سازد. دیس‌آرتری به وسیله اختلالات عصبی ایجاد می‌شود و می‌تواند زودهنگام در زندگی کودکان به علت آسیب عصبی پایدار قبل، طی یا بعد از تولد، از جمله در فلج مغزی یا در اوایل کودکی ناشی از آسیب ضربه‌ای مغز یا بیماری‌های عصبی ظاهر شود. مشکلات ارتباطی تأثیر عمیقی بر رشد کودکان می‌گذارد. این مشکلات کیفیت زندگی کودکان مبتلا را به فلج مغزی کاهش داده و آنها را در معرض خطر محرومیت اجتماعی، نارسایی‌های آموزشی و بیکاری در آینده قرار می‌دهد. هدف گفتاردرمانی، کمک به کودکان برای کنترل حرکات تنفس و تکلم و بنابراین قابل‌فهم‌تر شدن است.
ویژگی‌های مطالعه
ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا مطالعه گروهی کنترل‌شده نیافتیم که تأثیرات گفتار و زبان درمانی را بر بهبود تکلم کودکان مبتلاشده به دیس آرتری پیش از سه‌سالگی بررسی کرده باشد.
نتایج کلیدی
مطالعات مشاهده‌ای کوچک نشان داده‌اند که برای برخی از کودکان، درمان ممکن است مرتبط با تغییرات مثبتی در قابلیت فهم و روشنی صدا باشد. تحقیقات دقیق با استفاده از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای ارزیابی اینکه آیا درمان می‌تواند به افزایش قابلیت فهم تکلم کودکان کمک کند و آیا بهبود قابلیت فهم، مشارکت کودکان در فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی و کیفیت زندگی آنان را افزایش می‌دهد، موردنیاز هستند.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Movement Disorders Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/4/10 | انتشار: 1395/4/28
