جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kirstine L Sibilitz, Selina K Berg, Lars H Tang, Signe S Risom, Christian Gluud, Jane Lindschou, et al . Exercise-based cardiac rehabilitation for adults after heart valve surgery. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-298-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-298-fa.html
Kirstine L Sibilitz* 
, Selina K Berg , Lars H Tang , Signe S Risom , Christian Gluud , Jane Lindschou , Lars Kober , Christian Hassager , Rod S Taylor , Ann-Dorthe Zwisler
, Selina K Berg , Lars H Tang , Signe S Risom , Christian Gluud , Jane Lindschou , Lars Kober , Christian Hassager , Rod S Taylor , Ann-Dorthe Zwisler
پیشینه
بیمارانی که تحت عمل جراحی دریچه قلب قرار گرفته‌اند، می‌توانند از مزایای توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش بهره‌مند شوند. ما برای ارزیابی شواهد موجود درباره استفاده از برنامه‌های مداخله‌ای مبتنی بر ورزش بعد از عمل جراحی دریچه قلب، یک مطالعه مروری نظام‌مند انجام دادیم.
اهداف
ارزیابی فواید و مضرات توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش، در مقایسه با عدم مداخله آموزشی ورزش، یا درمان به‌طور معمول، بعد از عمل جراحی دریچه قلب در بزرگسالان. ما برنامه‌هایی شامل آموزش ورزش با یا بدون مداخله دیگر (مانند یک جزء آموزش روانشناختی) را در نظر گرفتیم.
روش های جستجو
ما جست‌وجوی خود را در منابع زیر انجام دادیم: پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)، پایگاه اطلاعاتی خلاصه‌های مرور اثرات (DARE؛ Database of Abstracts of Reviews of Effects)، (MEDLINE (Ovid؛ (EMBASE (Ovid؛ (CINAHL (EBSCO؛ (PsycINFO (Ovid؛ (LILACS (Bireme و Conference Proceedings Citation Index-S؛ (CPCI-S) در (Web of Science (Thomson Reuters در 23 مارچ .2015 همچنین در Web of Science، مطالعات مروری نظام‌مند کتاب‌شناختی و کارآزمایی‌های ثبت‌شده، ClinicalTrials.gov؛ Controlled-trials.com و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform) را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی را که در آن‌ها، مداخلات مبتنی بر ورزش را با کنترل عدم مداخله ورزشی مقایسه کرده بودند، انتخاب کردیم. شرکت‌کنندگان این کارآزمایی‌ها بزرگسالان 18 سال یا بالاتر بودند که تحت عمل جراحی دریچه قلب قرار گرفته بودند (به هر علت) و دریچه قلب جایگزین دریافت کرده بودند، یا دریچه قلب آن‌ها ترمیم شده بود.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور جداگانه، داده‌ها را استخراج کردند. ما خطر خطاهای نظام‌مند (سوگیری (Bias)) را با استفاده از ارزیابی دامنه‌های خطر سوگیری بررسی کردیم. ناهمگونی آماری و بالینی داده‌ها بررسی شد. متاآنالیزها (meta-analysis) با استفاده از مدل‌های اثر ثابت و اثرات تصادفی انجام شد. ما برای ارزیابی کیفیت شواهد، از رویکرد درجه‌بندی GRADE استفاده کردیم. ما به دنبال ارزیابی خطر خطاهای تصادفی با استفاده از تجزیه و تحلیل دنباله‌ای کارآزمایی بودیم.
نتایج اصلی
ما دو کارآزمایی را از 1987 و 2004 با مجموع 148 شرکت‌کننده که عمل جراحی دریچه قلب داشتند، انتخاب کردیم. هر دو آزمون در معرض خطر بالای سوگیری بودند.
در 3 تا 6 ماه پیگیری، شواهد کافی به دست نیامد تا بتوانیم در مورد تاثیر توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش در مقایسه با ورزش نکردن، بر مرگ و میر (خطر نسبی (RR): 4.46؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.22 تا 90.78)؛ 104 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و بر عوارض جانبی جدی (RR: 1.15؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.37 تا 3.62)؛ 148 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) قضاوت کنیم. کارآزمایی‌های انتخاب شده، در مورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQOL)، و پیامدهای ثانویه کلاس انجمن قلب نیویورک، بطن چپ و هزینه، گزارشی ارائه ندادند. ما پی بردیم که در مقایسه با گروه کنترل (بدون ورزش)، توانبخشی مبتنی بر ورزش، ممکن است ظرفیت ورزش را افزایش دهد (SMD: 0.47 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81 - تا 0.13 - ؛ 140 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). طی 12 ماه پیگیری، برای پیامد بازگشت به کار شواهد کافی وجود نداشت (RR: 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 1.56؛ 44 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین). با توجه به اطلاعات محدود، تجزیه و تحلیل‌های دنباله‌ای کارآزمایی، نمی‌تواند همان‌طور که برنامه‌ریزی شده، انجام گیرد.
در 3 تا 6 ماه پیگیری، شواهد کافی به دست نیامد تا بتوانیم در مورد تاثیر توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش در مقایسه با ورزش نکردن، بر مرگ و میر (خطر نسبی (RR): 4.46؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.22 تا 90.78)؛ 104 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و بر عوارض جانبی جدی (RR: 1.15؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.37 تا 3.62)؛ 148 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) قضاوت کنیم. کارآزمایی‌های انتخاب شده، در مورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQOL)، و پیامدهای ثانویه کلاس انجمن قلب نیویورک، بطن چپ و هزینه، گزارشی ارائه ندادند. ما پی بردیم که در مقایسه با گروه کنترل (بدون ورزش)، توانبخشی مبتنی بر ورزش، ممکن است ظرفیت ورزش را افزایش دهد (SMD: 0.47 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81 - تا 0.13 - ؛ 140 شرکت‌کننده؛ 2 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). طی 12 ماه پیگیری، برای پیامد بازگشت به کار شواهد کافی وجود نداشت (RR: 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 1.56؛ 44 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین). با توجه به اطلاعات محدود، تجزیه و تحلیل‌های دنباله‌ای کارآزمایی، نمی‌تواند همان‌طور که برنامه‌ریزی شده، انجام گیرد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
یافته‌های ما پیشنهاد می‌کنند که توانبخشی مبتنی بر ورزش برای بزرگسالان بعد از عمل جراحی دریچه قلب، در مقایسه با ورزش نکردن، ممکن است ظرفیت ورزش را بهبود بخشد. با توجه به فقدان شواهد، ما نمی‌توانیم تاثیر سایر پیامدها را ارزیابی کنیم. به منظور ارزیابی تاثیر توانبخشی مبتنی بر ورزش بر پیامدهای مرتبط با بیمار، از جمله مرگومیر و کیفیت زندگی، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی بیشتری با کیفیت بالا مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش برای بزرگسالان بعد از عمل جراحی دریچه قلب
پیشینه
توانبخشی قلبی، به عنوان یک درمان بعد از عمل جراحی دریچه قلب توصیه شده، اما ما قادر به شناسایی شواهد مربوط به مطالعه مروری نظام‌مند قبلی نیستیم. این مطالعه مروری نظام‌مند فواید و مضرات توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش را در بزرگسالانی که تحت عمل جراحی دریچه قلب قرار گرفته‌اند، ارزیابی می‌کند.
ویژگی‌های مطالعه
ما به جست‌وجوی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی (کارآزمایی‌هایی که در آن شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل اختصاص داده می‌شوند) پرداختیم که در آن‌ها تاثیر توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش در مقایسه با ورزش نکردن بعد از عمل جراحی دریچه قلب در بیماری دریچه قلب (به هر علت) در بین بزرگسالان (18 سال یا بالاتر) آزمایش شده بود. جست‌وجوی منابع تا مارچ 2015 انجام شد.
نتایج اصلی
ما دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و بالینی یافتیم که در سال 1987 و 2004 منتشر شده و در مجموع شامل 148 شرکت‌کننده بودند. با توجه به تعداد محدود داده‌ها، ما قادر به تعیین اثر توانبخشی مبتنی بر ورزش بر پیامدهای مرگومیر، عوارض جانبی جدی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، توانایی بازگشت به کار، کلاس انجمن قلب نیویورک، عملکرد انقباضی بطن چپ یا هزینه نبودیم. با این حال، به نظر می‌رسد توانبخشی مبتنی بر ورزش، طی 12 ماه پیگیری، ظرفیت ورزش را افزایش داده است. اگرچه با توجه به اینکه این یافته‌ها حاصل از کارآزمایی‌هایی است که خطر بالای خطای نظام‌مند (سوگیری) داشتند، باید با احتیاط تفسیر شوند. کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی بیشتری مورد نیاز است تا به تأثیر قطعی فعالیت بدنی در بزرگسالان بعد از عمل جراحی دریچه قلب پی برده شود.
کیفیت شواهد
با توجه به اینکه مطالعات انتخاب شده نسبتا قدیمی بوده و شامل جمعیت کارآزمایی‌های به دقت انتخاب شده هستند، به احتمال زیاد شواهد، کاربرد عملکرد بالینی محدودی دارند. هر دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری (خطاهای نظام‌مند) قرار داشته و کیفیت شواهد پائین بود. با توجه به کمبود شواهد، ممکن است نتایج در معرض خطر بالای خطاهای تصادفی (بازی شانس) قرار بگیرند. بنابراین، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی بیشتری با کیفیت بالا لازم است تا اثرات مداخلات مبتنی بر ورزش ارزیابی شود.
توانبخشی قلبی، به عنوان یک درمان بعد از عمل جراحی دریچه قلب توصیه شده، اما ما قادر به شناسایی شواهد مربوط به مطالعه مروری نظام‌مند قبلی نیستیم. این مطالعه مروری نظام‌مند فواید و مضرات توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش را در بزرگسالانی که تحت عمل جراحی دریچه قلب قرار گرفته‌اند، ارزیابی می‌کند.
ویژگی‌های مطالعه
ما به جست‌وجوی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی (کارآزمایی‌هایی که در آن شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل اختصاص داده می‌شوند) پرداختیم که در آن‌ها تاثیر توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش در مقایسه با ورزش نکردن بعد از عمل جراحی دریچه قلب در بیماری دریچه قلب (به هر علت) در بین بزرگسالان (18 سال یا بالاتر) آزمایش شده بود. جست‌وجوی منابع تا مارچ 2015 انجام شد.
نتایج اصلی
ما دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و بالینی یافتیم که در سال 1987 و 2004 منتشر شده و در مجموع شامل 148 شرکت‌کننده بودند. با توجه به تعداد محدود داده‌ها، ما قادر به تعیین اثر توانبخشی مبتنی بر ورزش بر پیامدهای مرگومیر، عوارض جانبی جدی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، توانایی بازگشت به کار، کلاس انجمن قلب نیویورک، عملکرد انقباضی بطن چپ یا هزینه نبودیم. با این حال، به نظر می‌رسد توانبخشی مبتنی بر ورزش، طی 12 ماه پیگیری، ظرفیت ورزش را افزایش داده است. اگرچه با توجه به اینکه این یافته‌ها حاصل از کارآزمایی‌هایی است که خطر بالای خطای نظام‌مند (سوگیری) داشتند، باید با احتیاط تفسیر شوند. کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی بیشتری مورد نیاز است تا به تأثیر قطعی فعالیت بدنی در بزرگسالان بعد از عمل جراحی دریچه قلب پی برده شود.
کیفیت شواهد
با توجه به اینکه مطالعات انتخاب شده نسبتا قدیمی بوده و شامل جمعیت کارآزمایی‌های به دقت انتخاب شده هستند، به احتمال زیاد شواهد، کاربرد عملکرد بالینی محدودی دارند. هر دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری (خطاهای نظام‌مند) قرار داشته و کیفیت شواهد پائین بود. با توجه به کمبود شواهد، ممکن است نتایج در معرض خطر بالای خطاهای تصادفی (بازی شانس) قرار بگیرند. بنابراین، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی بیشتری با کیفیت بالا لازم است تا اثرات مداخلات مبتنی بر ورزش ارزیابی شود.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Heart Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/1/3 | انتشار: 1395/1/2
