BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://cochrane.ir/article-1-2546-fa.html
, Nipun Shrestha , Zohra S Lassi , Sougata Panda , Delia Chiaramonte , Nicole Skoetz
دو مطالعه (شامل مجموعا 49 زن) را وارد کردیم. هر مطالعه، یوگا را با یک مقایسه کننده مختلف مقایسه کرد، بنابراین نتوانستیم داده‌ها را در یک متاآنالیز ترکیب کنیم. مطالعه سوم که تکمیل شده اما هنوز به‌طور کامل گزارش نشده، در انتظار ارزیابی است.
یکی از مطالعات وارد شده، مطالعه شش‐هفته‌ای بود که به مقایسه یوگا با لیست انتظار در 19 زن مبتلا به بی‌اختیاری اورژانسی یا بی‌اختیاری استرسی ادرار پرداخت. به علت وجود سوگیری عملکرد، سوگیری تشخیص، و عدم دقت، قطعیت شواهد را برای همه پیامدهای گزارش شده، در سطح بسیار پائین قرار دادیم. شمار زنانی که درمان قطعی را گزارش کردند، گزارش نشد. ما مطمئن نیستیم که یوگا منجر به رضایت از درمان یا بهبود بی‌اختیاری می‌شود یا خیر (خطر نسبی (RR): 6.33؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.44 تا 27.88؛ افزایش 592 موردی از 111 در هر 1000 مورد؛ 95% CI؛ 160 تا 1000). ما مطمئن نیستیم که تفاوتی بین یوگا و لیست انتظار در کیفیت زندگی خاص این وضعیت، اندازه‌گیری با Incontinence Impact Questionnaire Short Form (تفاوت میانگین (MD): 1.74؛ 95% CI؛ 33.02‐ تا 36.50)، تعداد ادرار کردن‌ها (micturitions) (MD: ‐0.77؛ 95% CI؛ 2.13‐ تا 0.59)؛ تعداد اپیزودهای بی‌اختیاری (MD: ‐1.57؛ 95% CI؛ 2.83‐ تا 0.31‐)؛ یا مزاحمت‌های ایجاد شده توسط بی‌اختیاری که با Urogenital Distress Inventory 6 اندازه‌گیری شد (MD: ‐0.90؛ 95% CI؛ 1.46‐ تا 0.34‐)، وجود دارد یا خیر. شواهدی از تفاوت در تعداد زنانی که دچار حداقل یک عارضه جانبی شدند، به دست نیامد (تفاوت خطر: 0%؛ 95% CI؛ 38‐% تا 38%؛ عدم تفاوت از 222 مورد در هر 1000 مورد؛ 95% CI؛ 380 مورد کم‌تر تا 380 مورد بیشتر).
دومین مطالعه وارد شده، یک مطالعه هشت‐هفته‌ای با حضور 30 زن مبتلا به بی‌اختیاری اورژانسی ادراری بود که کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی (mindfulness‐based stress reduction; MBSR) را با یک مداخله کنترل فعال از کلاس‌های یوگا مقایسه کرد. این مطالعه کورسازی نشد، و بیماران زیادی از هر دو بازوی مطالعه برای همه ارزیابی‌های پیامد خارج شدند. قطعیت شواهد را برای همه پیامدهای گزارش شده در سطح بسیار پائین ارزیابی کردیم که علت آن، سوگیری عملکرد، سوگیری فرسایش (attrition)، عدم دقت و غیر‐مستقیم بودن بود. شمار زنانی که درمان قطعی را گزارش کردند، گزارش نشد. ما مطمئن نیستیم که زنان در گروه یوگا در مقایسه با زنان در گروه MBSR کم‌تر احتمال داشت که بهبودی را در بی‌اختیاری در هشت هفته گزارش کنند (RR: 0.09؛ 95% CI؛ 0.01 تا 1.43؛ کاهش 419 مورد از 461 در هر 1000 مورد؛ 95% CI؛ 5 تا 660). در مورد اثرات MBSR در مقایسه با یوگا بر گزارش‌های درمان کامل یا بهبودی در بی‌اختیاری، بهبودی در کیفیت زندگی خاص این وضعیت که توسط Overactive Bladder Health‐Related Quality of Life Scale اندازه‌گیری شد، کاهش در اپیزودهای بی‌اختیاری یا کاهش در مزاحمت‌های ایجاد شده در اثر بی‌اختیاری که توسط Overactive Bladder Symptom and Quality of Life‐Short Form در هشت هفته اندازه‌گیری شدند، مطمئن نیستیم. مطالعه، عوارض جانبی را گزارش نکرد.
نقش یوگا در مدیریت درمانی بی‌اختیاری ادراری در زنان
سوال مطالعه مروری
ما بررسی کردیم که یوگا برای درمان بی‌اختیاری ادراری در زنان مفید است یا خیر. یوگا را با عدم درمان و درمان‌های دیگر برای بی‌اختیاری ادراری مقایسه کردیم. هم‌چنین یوگا را که به دیگر درمان‌ها اضافه شد، با درمان‌های دیگر به‌تنهایی مقایسه کردیم. بر نشانه‌های بی‌اختیاری، کیفیت زندگی و عوارض جانبی تمرکز کردیم. از سوی دیگر، به دنبال اطلاعات درباره ارزش پولی درمان یوگا بودیم.
پیشینه
تا 15% از زنان میانسال یا مسن‌تر مبتلا بی‌اختیاری ادراری هستند. بی‌اختیاری ادراری را می‌توان در دو دسته بی‌اختیاری اورژانسی، یعنی از دست دادن غیر‐ارادی ادرار با میل شدید ناگهانی به ادرار کردن، یا بی‌اختیاری استرسی، که در آن فعالیتی مانند عطسه کردن نشت غیر‐ارادی ادرار را تحریک می‌کند، تقسیم‌بندی کرد. هر دو نوع می‌توانند تاثیر منفی بر کیفیت زندگی و عملکرد اجتماعی، روانی و جنسی داشته باشند. درمان بی‌اختیاری معمولا با توصیه در مورد تغییرات سبک زندگی مانند کاهش مصرف کافئین، مداخلات رفتاری مانند آموزش مثانه یا ورزش برای ماهیچه‌های کف لگن شروع می‌شود. با این حال، بسیاری از زنان به درمان‌های بیشتر مانند یوگا، سیستم فلسفه‌ای، روش سبک زندگی و فیزیکی که از هند باستان نشات می‌گیرد، علاقه دارند.
این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا 21 جون 2018 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
دو مطالعه را با مجموع 49 زن پیدا کردیم. یکی از آن‌ها یک مطالعه شش‐هفته‌ای بود که یوگا را با لیست انتظار (درمان به تاخیر افتاده) در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی یا اورژانسی مقایسه کرد. دیگری یک مطالعه هشت‐هفته‌ای بود که به مقایسه یوگا با کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی (mindfulness‐based stress reduction; MBSR) در زنان مبتلا به بی‌اختیاری اورژانسی پرداخت. هم‌چنین یک مطالعه در حال انجام را شامل 50 زن شناسایی کردیم که هدف آن مقایسه یوگا با کشش (stretching) بود؛ هنگامی که نتایج گزارش شوند، آن را وارد می‌کنیم.
نتایج کلیدی
کارآزمایی‌ای که یوگا را با لیست انتظار مقایسه کرد، تعداد زنان درمان شده را گزارش نکرد، اما در مورد نشانه‌ها، کیفیت زندگی خاص این وضعیت و عوارض جانبی به ارائه گزارش پرداخت. در حالی که این مقایسه عموما به نفع مداخله یوگا بود، مطمئن نیستیم که یوگا می‌تواند بی‌اختیاری ادراری را بهبود بخشد، زیرا قطعیت شواهد بسیار پائین بود. تفاوتی بین گروه‌ها در تعداد زنانی که عوارض جانبی را گزارش کردند، وجود نداشت و عوارض جانبی جدی گزارش نشدند، اما مطمئن نیستیم که یوگا آسیب‌ها را افزایش می‌دهد یا خیر، زیرا سطح قطعیت شواهد بسیار پائین است.
کارآزمایی مقایسه کننده یوگا با MBSR، در مورد نشانه‌ها و کیفیت زندگی خاص این وضعیت گزارشی را ارائه کرد، اما تعداد زنانی را که به درمان دست یافتند، گزارش نکرد. در حالی که این مقایسه به‌طور کلی به نفع مداخله MBSR بود، مطمئن نیستیم که یوگا بتواند بی‌اختیاری ادراری را بهبود بخشد، زیرا سطح قطعیت شواهد بسیار پائین بود. هیچ اطلاعاتی در مورد عوارض جانبی وجود نداشت.
هیچ اطلاعاتی را در مورد ارزش پولی یوگا برای بی‌اختیاری ادراری پیدا نکردیم.
کیفیت شواهد
اگرچه شواهدی را در مورد درمان یوگا برای درمان بی‌اختیاری ادراری در زنان شناسایی کردیم، مطالعات وارد شده بسیار کوچک بودند و مسائلی که در مورد روش انجام آن‌ها وجود داشت، اعتماد ما را به نتایج محدود می‌سازد. به خاطر ماهیت این درمان‌ها، شرکت‌کنندگان و کارکنان کارآزمایی که یوگا را با لیست انتظار مقایسه کردند، آگاه بودند که شرکت‌کنندگان به کدام یک از گروه‌ها تخصیص یافتند و‌این امکان وجود دارد که زنان در گروه یوگا برخی از مزایا را گزارش دهند، زیرا از یوگا انتظار داشتند که مفید باشند. کارآزمایی مقایسه کننده یوگا با MBSR قصد آزمایش یوگا را به عنوان درمان بی‌اختیاری نداشت. در عوض، این کارآزمایی، MBSR را به عنوان یک روش درمانی مورد آزمایش قرار داد و از کلاس‌های یوگا استفاده کرد تا اطمینان حاصل شود که زنان در گروه مقایسه، توجه کارکنان را به خود جلب کرده‌اند. علاوه بر این، کارآزمایی مقایسه کننده یوگا با MBSR، پیامدها را در همه زنان گردآوری نکرد و این امکان وجود دارد که زنانی که پیامدها را گزارش کردند، نتایج بهتر یا بدتری نسبت به زنانی داشته باشند که پیامدها را گزارش نکردند. درحال حاضر شواهد کافی با کیفیت خوب برای قضاوت در مورد این که یوگا برای زنان مبتلا به بی‌اختیاری ادراری مفید است یا خیر، وجود ندارد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری:
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1397/3/31 | انتشار: 1397/12/9
