شنبه 8 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
T'ng Chang Kwok, Shalini Ojha, Jon Dorling. Feed thickener for infants up to six months of age with gastro-oesophageal reflux. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-2068-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2068-fa.html
پیشینه
ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GOR ؛gastro-oesophageal reflux) در نوزادان شایع است، و اغلب از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی برای مدیریت آن در نوزادان استفاده می‌شود، زیرا از نظر استفاده ساده بوده و به نظر می‌رسد که بی‌ضرر هستند. با این حال، شواهد متناقضی برای حمایت از استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی وجود دارد.
اهداف
ارزیابی استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی در نوزادان تا شش ماهگی مبتلا به GOR از نظر کاهش: الف) علائم و نشانه‌های GOR، ب) اپیزودهای ریفلاکس در پایش پروب pH یا امپدانس اینترالومینال (intraluminal impedance) یا ترکیبی از هر دو، یا ج) شواهد هیستولوژیکی ازوفاژیال
روش های جستجو
ما برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails؛ شماره 2، 2016)؛ MEDLINE با PubMed (از 1966 تا 22 نوامبر 2016)؛ Embase (از 1980 تا 22 نوامبر 2016) و ( CINAHL) Cumulative Index to Nursinf and Allied Health Litreture (از 1982 تا 22 نوامبر 2016) از استراتژی استاندارد جست‌وجوی گروه مطالعات مروری نوزادان در کاکرین (cochrane neonatal review group) استفاده کردیم. ما همچنین پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را انتخاب کردیم که به بررسی اثرات غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی در مقایسه با مواد غذایی غلیظ‌نشده (عدم درمان یا دارونما) در درمان GOR در نوزادان ترم تا سن شش ماهگی یا سن بارداری اصلاح شده شش ماهه در نوزادانی که پره‌ترم به دنیا آمدند، پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات مناسب را از طریق جست‌وجوی متون شناسایی کردند. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به استخراج داده و ارزیابی کیفیت مطالعات مناسب پرداختند. اختلاف‌نظرهای موجود از طریق بحث با نویسنده سوم مرور حل شد، و توافق میان هر سه نویسنده مرور به دست آمد. ما از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
نتایج اصلی
8 کارآزمایی که در مجموع 637 نوزاد را به کار گرفتند معیارهای ورود را به این مرور سیستماتیک داشتند. نوزادانی که در این مرور قرار داشتند، نوزادان ترم تغذیه شده با فرمولا (شیر خشک) بودند. این کارآزمایی‌ها دارای کیفیت روش‌شناسی متغیری بودند. نوزادان ترم مبتلا به GOR که با فرمولا تغذیه شدند، با استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی در مقایسه با نوزادان مبتلا به GOR که از مواد غذایی غلیظ‌نشده استفاده کردند، تقریبا روزانه دو اپیزود کمتر استفراغ داشتند (میانگین تفاوت: 1.97- اپیزود در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.32 - تا 11.6-؛ 6 مطالعه؛ 442 نوزاد؛ شواهد با قطعیت متوسط) و 2.5 بار بیشتر احتمال داشت که در پایان دوره مداخله علائمی از استفراغ نداشته باشند (خطر نسبی: 2.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.38 تا 4.51؛ تعداد مورد نیاز درمان برای یک پیامد مفید اضافی: 5؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4 تا 13؛ 2 مطالعه؛ 186 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پایین).
هیچ مطالعه‌ای نارسایی رشد (failure to thrive) را به عنوان یک پیامد گزارش نکرد. ما بر اساس 2 مطالعه که 116 نوزاد را به کار گرفتند، شواهدی را با قطعیت پایین یافتیم که نشان داد استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی، پارامترهای پروب pH ازوفاژیال شاخص ریفلاکس (یعنی درصد زمان pH < 4)، تعداد اپیزودهای ریفلاکس طولانی‌تر از 5 دقیقه، و مدت زمان طولانی‌ترین اپیزود ریفلاکس را بهبود می‌بخشد. اثرات جانبی عمده‌ای در استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی گزارش نشد. اطلاعات برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه کدام نوع از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی برتر بود، کافی نبود.
هیچ مطالعه‌ای نارسایی رشد (failure to thrive) را به عنوان یک پیامد گزارش نکرد. ما بر اساس 2 مطالعه که 116 نوزاد را به کار گرفتند، شواهدی را با قطعیت پایین یافتیم که نشان داد استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی، پارامترهای پروب pH ازوفاژیال شاخص ریفلاکس (یعنی درصد زمان pH < 4)، تعداد اپیزودهای ریفلاکس طولانی‌تر از 5 دقیقه، و مدت زمان طولانی‌ترین اپیزود ریفلاکس را بهبود می‌بخشد. اثرات جانبی عمده‌ای در استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی گزارش نشد. اطلاعات برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه کدام نوع از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی برتر بود، کافی نبود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ریفلاکس گاستروازوفاژیال یک پدیده فیزیولوژیک در نوزادان است که به‌خودی‌خود رفع شده و لزوما نیازی به درمان ندارد. با این حال، ما شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که نشان دادند اگر علائم استفراغ در نوزادان تغذیه‌شده با بطری همچنان باقی بماند، باید غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی در نظر گرفته شوند. کاهش دو اپیزود از استفراغ در روز به احتمال زیاد برای مراقبین اهمیت بالینی دارد. با توجه به اطلاعات محدود موجود، ما قادر به ارزیابی استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی در نوزادان تغذیه شده با شیر مادر یا نوزادان پره‌ترم نبودیم و همچنین نتوانستیم در مورد اینکه کدام نوع از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی بهتر هستند، نتیجه‌گیری کنیم.
خلاصه به زبان ساده
غلیظ کننده‌های مواد غذایی برای نوزادان تا سن شش ماهگی مبتلا به ریفلاکس گاستروازوفاژیال
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به اثر غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی را بر ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GOR) در نوزادان تا سن شش ماهگی مورد بررسی قرار دادیم.
پیشینه
ریفلاکس گاستروازوفاژیال یک بیماری شایع در نوزادان است. هنگامی که محتوای معده (شیر تغذیه شده و اسید) به داخل مری یا دهان بازمی‌گردد، ریفلاکس اتفاق می‌افتد. با اینکه ریفلاکس همزمان با رشد نوزادان بهبود می‌یابد، گاهی اوقات ممکن است مشکل‌ساز شده و نیاز به درمان داشته باشد. غلیظ کردن شیر تغذیه‌ای یک روش ساده است که معمولا برای درمان GOR استفاده می‌شود. با این حال، اینکه آیا استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی GOR را بهبود می‌بخشد یا خیر، مشخص نیست.
ویژگی‌های مطالعه
ما تحقیقاتی را که تا 22 نوامبر 2016 منتشر شدند، مورد بررسی قرار دادیم. ما 8 کارآزمایی بالینی را یافتیم که 637 نوزاد تا سن 6 ماهگی را به کار گرفتند که علائم GOR داشتند. نوزادان به کار گرفته شده عمدتا نوزادان ترم «سالم» بودند (یعنی نوزادانی که سه هفته زودتر از زمان مقرر متولد شدند) که با بطری تغذیه شدند. سه مطالعه از یک شرکت دارویی حمایت مالی دریافت کردند، از این رو کیفیت شواهد ارائه شده باید با احتیاط تفسیر شوند.
نتایج اصلی
ما متوجه شدیم که نوزادان ترم مبتلا به GOR که غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند در روز تقریبا دو اپیزود ریفلاکس کمتر داشتند. نوزادان مبتلا به GOR همچنین در صورت استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی، 2.5 بار بیشتر احتمال داشت که علائم ریفلاکس نداشته باشند. هیچ مطالعه‌ای اطلاعاتی درباره نارسایی رشد (یعنی رشد ضعیف) را گزارش نکرد. ما دریافتیم که نوزادان مبتلا به GOR که غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند بهبود قابل‌ملاحظه‌ای را در میزان ریفلاکس اسید به دست آمده از مطالعه pH نشان دادند. شاخص ریفلاکس (یعنی درصد زمان ریفلاکس اسیدی در pH < 4) در نوزادانی که غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند، 5% کمتر بود. در هشت مطالعه هیچ آسیب عمده‌ای گزارش نشد.
کیفیت شواهد
با توجه به محدودیت‌های موجود در طراحی مطالعه، ما در مورد شواهد مربوط به کاهش دو اپیزود ریفلاکس در روز، اطمینان متوسطی داریم. از این رو، غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی ممکن است برای نوزادان ترم که با بطری تغذیه می‌شوند و مشکل GOR دارند، مفید باشند.
ما با توجه به تعداد کم مطالعات با تعداد کم نوزادان به کار گرفته شده در آن‌ها، کیفیت شواهد مربوط به سایر پیامدها را پایین رتبه‌بندی کردیم. تحقیقات بیش‌تری برای تعیین اینکه کدام نوع از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی بهتر است و اینکه آیا غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی برای نوزادان مبتلا به GOR که با شیر مادر تغذیه شده‌اند یا نوزادان پره‌ترم مفید هستند یا خیر، مورد نیاز است.
ما شواهد مربوط به اثر غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی را بر ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GOR) در نوزادان تا سن شش ماهگی مورد بررسی قرار دادیم.
پیشینه
ریفلاکس گاستروازوفاژیال یک بیماری شایع در نوزادان است. هنگامی که محتوای معده (شیر تغذیه شده و اسید) به داخل مری یا دهان بازمی‌گردد، ریفلاکس اتفاق می‌افتد. با اینکه ریفلاکس همزمان با رشد نوزادان بهبود می‌یابد، گاهی اوقات ممکن است مشکل‌ساز شده و نیاز به درمان داشته باشد. غلیظ کردن شیر تغذیه‌ای یک روش ساده است که معمولا برای درمان GOR استفاده می‌شود. با این حال، اینکه آیا استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی GOR را بهبود می‌بخشد یا خیر، مشخص نیست.
ویژگی‌های مطالعه
ما تحقیقاتی را که تا 22 نوامبر 2016 منتشر شدند، مورد بررسی قرار دادیم. ما 8 کارآزمایی بالینی را یافتیم که 637 نوزاد تا سن 6 ماهگی را به کار گرفتند که علائم GOR داشتند. نوزادان به کار گرفته شده عمدتا نوزادان ترم «سالم» بودند (یعنی نوزادانی که سه هفته زودتر از زمان مقرر متولد شدند) که با بطری تغذیه شدند. سه مطالعه از یک شرکت دارویی حمایت مالی دریافت کردند، از این رو کیفیت شواهد ارائه شده باید با احتیاط تفسیر شوند.
نتایج اصلی
ما متوجه شدیم که نوزادان ترم مبتلا به GOR که غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند در روز تقریبا دو اپیزود ریفلاکس کمتر داشتند. نوزادان مبتلا به GOR همچنین در صورت استفاده از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی، 2.5 بار بیشتر احتمال داشت که علائم ریفلاکس نداشته باشند. هیچ مطالعه‌ای اطلاعاتی درباره نارسایی رشد (یعنی رشد ضعیف) را گزارش نکرد. ما دریافتیم که نوزادان مبتلا به GOR که غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند بهبود قابل‌ملاحظه‌ای را در میزان ریفلاکس اسید به دست آمده از مطالعه pH نشان دادند. شاخص ریفلاکس (یعنی درصد زمان ریفلاکس اسیدی در pH < 4) در نوزادانی که غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند، 5% کمتر بود. در هشت مطالعه هیچ آسیب عمده‌ای گزارش نشد.
کیفیت شواهد
با توجه به محدودیت‌های موجود در طراحی مطالعه، ما در مورد شواهد مربوط به کاهش دو اپیزود ریفلاکس در روز، اطمینان متوسطی داریم. از این رو، غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی ممکن است برای نوزادان ترم که با بطری تغذیه می‌شوند و مشکل GOR دارند، مفید باشند.
ما با توجه به تعداد کم مطالعات با تعداد کم نوزادان به کار گرفته شده در آن‌ها، کیفیت شواهد مربوط به سایر پیامدها را پایین رتبه‌بندی کردیم. تحقیقات بیش‌تری برای تعیین اینکه کدام نوع از غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی بهتر است و اینکه آیا غلیظ‌کننده‌های مواد غذایی برای نوزادان مبتلا به GOR که با شیر مادر تغذیه شده‌اند یا نوزادان پره‌ترم مفید هستند یا خیر، مورد نیاز است.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Neonatal Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/9/2 | انتشار: 1396/9/14
