پیشینه
علاقه مبرم به تکنولوژی کمککننده الکترونیکی در مراقبت از دمانس با نیاز فوری به توسعه رویکردهای مفید برای کمک به حمایت از افراد مبتلا به دمانس در منزل به وجود آمده است. همچنین هزینههای پائین و دسترسی وسیع به دستگاههای الکترونیکی، استفاده از دستگاههای الکترونیکی را به نفع معلولان امکانپذیر میکند. دستگاههای تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات (ICT ؛Information Communication Technology) که برای حمایت از افراد مبتلا به دمانس طراحی شدند، معمولا بهعنوان تکنولوژی کمککننده (AT ؛Assistive Technology) یا تکنولوژی کمککننده الکترونیکی (EAT ؛Electronic Assistive Technology) معرفی شدند.
با استفاده از AT در این مرور ما به دستگاههای کمکی الکترونیکی اشاره کردیم. طیفی از دستگاههای AT برای حمایت از افراد مبتلا به دمانس و مراقبین آنها برای مدیریت فعالیتهای روزانه خود و افزایش ایمنی، بهعنوان مثال جعبههای قرص الکترونیکی، تلفنهای تصویری، یا دستگاههای ردیابی تلفن همراه توسعه یافته است. بسیاری از آنها بهصورت تجاری در دسترس هستند. با این حال، مفید بودن و کاربری آسان این دستگاهها اغلب ضعیف ارزیابی میشوند. با وجود اینکه مرورهایی در ارتباط با کمککنندههای حافظه (الکترونیکی) وجود دارد، یک مرور نظاممند از مطالعاتی که بر اثربخشی AT برای حمایت از حافظه در افراد مبتلا به دمانس تمرکز کند، وجود ندارد. چنین مروری میتواند افراد مبتلا به دمانس و مراقبین غیر رسمی و حرفهای آنها را در انتخاب دستگاههای AT مناسب راهنمایی کند.
اهداف
هدف اولیه
ارزیابی اثربخشی AT برای حمایت از حافظه در افراد مبتلا به دمانس از نظر عملکرد روزانه فعالیتهای فردی و ابزاری زندگی روزمره (ADL)، سطح وابستگی، و پذیرش در مراقبت بلندمدت.
هدف ثانویه
ارزیابی تأثیر AT بر: کاربران (اتونومی، مفید بودن و کاربرد آسان، پذیرش AT)، عملکرد شناختی و علائم عصبیروانی، نیاز به مراقبت غیر رسمی و رسمی؛ کیفیت زندگی درکشده، بار غیر رسمی مراقب، عزت نفس و احساس شایستگی، رضایت کاری مراقبین رسمی، حجم کاری و احساس شایستگی، و عوارض جانبی.
روش های جستجو
ما در 10 نوامبر 2016 به جستوجو در ALOIS، ثبت تخصصی گروه دمانس و بهبود شناختی در کاکرین (CDCIG ؛Cochrane Dementia and Cognitive Improvement Group) پرداختیم. ALOIS توسط متخصصین اطلاعات CDCIG نگهداری میشود و شامل مطالعاتی در زمینه پیشگیری از دمانس، درمان دمانس و افزایش شناختی در افراد سالم است. ما همچنین فهرستی از پایگاههای اطلاعاتی زیر را جستوجو کردیم، و در صورت لزوم استراتژی جستوجو را تطبیق دادیم: مرکز پایگاههای اطلاعاتی مرور و پخش (CRD ؛Centre for Reviews and Dissemination) تا می 2016، مجموعهای از کتابشناختی علوم کامپیوتری، DBLP کتابشناختی علوم کامپیوتری، کتابشناختی HCI، منابع تعامل انسان-کامپیوتر و AgeInfo تا جون 2016، PiCarta ،Springer Link Lecture Notes ،Social Care Online و IEEE Computer Society Digital Library، تا اکتبر 2016، J‐STAGE: Japan Science and Technology Information Aggregator ،Electronic: و Networked Computer Science Technical Reference Library (NCSTRL)، هر دو تا نوامبر 2016؛ Computing Research Repository (CoRR) تا دسامبر 2016، و OT seeker ،ADEAR، هر دو تا فوریه 2017. بهعلاوه، ما Google Scholar و OpenSIGLE را برای متون خاکستری جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما قصد داریم به بررسی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) و کارآزماییهای تصادفیشده خوشهای با ارزیابی کورسازی شده پیامدهایی بپردازیم که یک دستگاه کمککننده الکترونیکی مورد استفاده را با هدف واحد حمایت از عملکرد حافظه در افراد تشخیصدادهشده با دمانس ارزیابی کرده باشند. مداخلات کنترلکننده میتوانند یا «مراقبت (یا درمان) معمول» یا مداخلات روانشناختی غیر تکنولوژیکی (از جمله مداخلاتی که از دستگاههای کمککننده غیر الکترونیکی استفاده میکنند) باشند که بهطور خاص به حمایت از حافظه نیز کمک کنند. معیارهای پیامد عبارت بودند از فعالیتهای روزمره زندگی، سطح وابستگی، پیامدهای بالینی و مراقبتی مرتبط (به عنوان مثال پذیرش در مراقبت بلندمدت)، کیفیت زندگی و سلامت درک شده، و عوارض جانبی ناشی از استفاده از AT؛ و همچنین اثرات AT بر مراقبین.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم تمام عناوین و خلاصه مقالات شناسایی شده توسط جستوجو را غربالگری کردند.
نتایج اصلی
ما هیچ مطالعهای را شناسایی نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
این مرور بر فقدان شواهد با کیفیت بالا برای تعیین اینکه آیا AT در حمایت از افراد مبتلا به دمانس برای مدیریت مشکلات حافظه آنها موثر است یا خیر، تاکید میکند.
خلاصه به زبان ساده
تکنولوژی کمککننده برای حمایت از حافظه در دمانس
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم از این مرور شواهدی بهدست آوریم که نشان دهد آیا تکنولوژی کمککننده میتواند به افراد مبتلا به دمانس کمک کند تا بر برخی از اثرات ناشی از مشکلات حافظه خود غلبه کنند.
پیشینه
دمانس منجر به مشکلات مربوط به حافظه میشود بهطوری که انجام فعالیتهای روزمره را، مانند آشپزی، یادآوری قرار ملاقاتها، و مصرف دارو بسیار دشوار میسازد. مشکلات حافظهای که تجربه میشوند، میتوانند تاثیر منفی زیادی بر افراد مبتلا به دمانس داشته باشند، و ممکن است منجر به سردرگمی، اضطراب، خجالت، یا افسردگی شوند. این کاهش توانایی انجام فعالیتهای روزانه میتواند باعث استرس مراقبین خانواده شود که نگران امنیت و سلامت فرد مبتلا هستند. طیف وسیعی از دستگاههای الکترونیکی -که اغلب بهعنوان تکنولوژی کمککننده (AT) که در طول این مرور مورد استفاده قرار گرفت، و گاهی به عنوان تکنولوژی کمککننده الکترونیکی (EAT) شناخته میشوند- برای حمایت از افراد مبتلا به دمانس ایجاد شدهاند.
این دستگاهها را میتوان به چهار گروه تقسیم کرد که با اطلاعات کلی و شخصی (به عنوان مثال نمودارهای/جداول اجتماعی دیجیتال)، حمایت عملی از مشکلات ناشی از علائم دمانس، بهویژه از دست دادن حافظه (مانند جعبههای الکترونیکی توزیع قرص، دفتر خاطرات الکترونیکی)، حمایت با تماس و مشارکت اجتماعی (به عنوان مثال تلفنهای تصویری، روباتهای «حیوان خانگی» تعاملی)، و حمایت با خطرات درکشده مربوط به سلامت و ایمنی (بهعنوان مثال دستگاههای ردیابی، حسگرهای سقوط) حمایت میشوند.
در این مرور، ما روی دستگاههایی متمرکز شدیم که به افراد برای مدیریت مشکلات حافظه آنها کمک میکرد. ما میخواستیم بدانیم که آیا AT به افرادی که مشکلات حافظه به علت دمانس دارند، در انجام فعالیتهای روزانه آنها کمک میکند، و اینکه آیا آنها را کمتر به دیگران وابسته میکند، کیفیت زندگی آنها را بهبود میبخشد یا بر پذیرش آنها در مراکز مراقبتهای سازمانی موثر است. ما همچنین میخواستیم بدانیم که آیا تأثیری بر خانواده و هزینه مراقبین دارد.
ویژگیهای مطالعه
ما بهطور نظاممند به جستوجوی تمام مطالعات تحقیقاتی پرداختیم که AT را با اختصاص دادن افراد مبتلا به دمانس بهطور تصادفی به یک دستگاه AT یا «مراقبت معمول» یا یک محلول غیر تکنولوژیکی برای حمایت از حافظه و سپس مقایسه پیامدها ارزیابی کردند. جستوجوی ما تمام شواهد موجود را تا 10 نوامبر 2016 انتخاب کرد.
نتایج اصلی
ما هیچ مطالعهای را نیافتیم که معیارهای ورود ما را داشته باشد.
کیفیت شواهد
این مرور، متون زیادی را در مورد توسعه AT شناسایی کرد، از جمله گزارشهای محققانی که با افراد مبتلا به دمانس و مراقبین آنها کار میکردند تا نوع و طراحی AT را که ممکن بود مفید باشد تعیین کنند. همچنین دستورالعملهای نوشته شده زیادی برای متخصصین سلامت و کاربران بالقوه AT وجود داشت. ما تعدادی مطالعه کوچک یافتیم که اثربخشی دستگاههای AT انتخابشده را مورد بررسی قرار دادند؛ اما روشهای استفاده شده برای داشتن معیارهای مرور، به اندازه کافی از کیفیت بالا برخوردار نبودند. بنابراین ما نمیتوانیم مطمئن باشیم که آیا AT واقعا میتواند به افراد مبتلا به دمانس کمک کند تا مشکلات حافظه خود را مدیریت کنند. ما معتقدیم تحقیقات بیشتری در این زمینه باید انجام شود.