سرطان پروستات (prostate cancer) به طور متداول در سراسر دنیا در مردان تشخیص داده می‌شود. جراحی، به شکل پروستاتکتومی رادیکال (radical prostatectomy)، یکی از اشکال درمانی برای مردانی است که مبتلا به سرطان پروستات موضعی (localised prostate cancer) هستند. پروستاتکتومی به طور مرسوم به عنوان جراحی باز و معمولا از طریق رویکرد رتروپوبیک (retropubic approach) انجام می‌شده است. ظهور رویکردهای لاپاروسکوپیک (laparoscopic)، شامل جراحی به کمک روبات (robotic‐assisted)، یک جایگزین با حداقل تهاجم برای پروستاتکتومی رادیکال باز (open radical prostatectomy; ORP) به حساب می‌آید.

ارزیابی تاثیرات پروستاتکتومی رادیکال لاپاروسکوپیک (laparoscopic radical prostatectomy) یا پروستاتکتومی رادیکال با کمک روبات (robotic‐assisted radical prostatectomy) در مقایسه با پروستاتکتومی رادیکال باز در مردان مبتلا به سرطان پروستات موضعی.

تا 9 جون 2017 با استفاده از بانک‌های اطلاعاتی متعدد (CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE) و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها بدون اعمال هیچ گونه محدودیتی به لحاظ زبان یا وضعیت انتشار، به طور کامل جست‌وجو را انجام دادیم. کتاب‌شناختی‌های مطالعات وارد شده و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را نیز جست‌وجو کردیم.

تمامی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را وارد مرور کردیم که به مقایسه مستقیم پروستاتکتومی رادیکال لاپاروسکوپیک (laparoscopic radical prostatectomy; LRP) و پروستاتکتومی رادیکال با کمک روبات‌ (robotic‐assisted radical prostatectomy; RARP) با ORP شامل pseudo‐RCTs پرداخته بودند.

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به دسته‌بندی مطالعات و استخراج داده‌ها پرداختند. پیامدهای اولیه عبارت بودند از: بقا پس از ابتلا به نوع خاصی از سرطان پروستات، کیفیت زندگی مربوط به کارکرد مجاری ادراری و کیفیت زندگی جنسی. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از: بقا بدون عود بیوشیمیایی، بقای کلی، عوارض کلی ناشی از جراحی، عوارض جدی پس از جراحی، درد پس از جراحی، بستری در بیمارستان و ترانسفیوژن‌های خون (blood transfusions). با استفاده از مدل اثرات‐تصادفی تجزیه‌وتحلیل‌های آماری را انجام داده و کیفیت شواهد را بر اساس رویکرد درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم.

دو مطالعه منحصربه‌فرد را شامل 446 شرکت‌کننده تصادفی‌سازی شده مبتلا به سرطان پروستات موضعی بالینی وارد مطالعه کردیم. میانگین سن، حجم پروستات و آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (prostate‐specific antigen; PSA) شرکت‌کنندگان به ترتیب عبارت بودند از 61.3 سال، 49.78 میلی‌لیتر و 7.09 نانوگرم/میلی‌لیتر.

پیامدهای اولیه
ما هیچ مطالعه‌ای را به دست نیاوردیم که پیامد بقا را پس از ابتلا به نوع خاصی از سرطان گزارش کرده باشد. بر مبنای داده‌های به دست آمده از یک کارآزمایی، RARP احتمالا منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در کیفیت زندگی منتسب به کارکرد مجاری ادراری (MD: ‐1.30؛ 95% CI؛ 4.65‐ تا 2.05) و کیفیت زندگی جنسی (MD: 3.90؛ 95% CI؛ 1.84‐ تا 9.64) می‌شود. کیفیت شواهد را برای هر دو پیامد مربوط به کیفیت زندگی به دلیل محدودیت‌های مطالعه در سطح متوسط ارزیابی کردیم.

پیامدهای ثانویه
ما هیچ مطالعه‌ای را به دست نیاوردیم که پیامد بقای بدون عود بیوشیمیایی یا بقای کلی را گزارش کرده باشد.

بر مبنای داده‌های به دست آمده از یک کارآزمایی، RARP ممکن است منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در بروز عوارض کلی ناشی از جراحی (RR: 0.41؛ 95% CI؛ 0.16 تا 1.04) یا بروز عوارض جدی پس از جراحی (RR: 0.16؛ 95% CI؛ 0.02 تا 1.32) شود. کیفیت شواهد را به دلیل محدودیت‌های مطالعه و عدم‐دقت، برای هر دو نوع عوارض جراحی در سطح پائین ارزیابی کردیم.

بر مبنای داده‌های به دست آمده از دو مطالعه، LRP یا RARP ممکن است منجر به بهبود جزئی و احتمالا بدون اهمیت درد پس از جراحی طی یک روز (MD: ‐1.05؛ 95% CI؛ 1.42‐ تا 0.68‐) و تا یک هفته (MD: ‐0.78؛ 95% CI؛ 1.40‐ تا 0.17‐) شود. کیفیت شواهد را برای هر دو مقطع زمانی به دلیل وجود محدودیت‌های مطالعه و عدم‐دقت در سطح پائین ارزیابی کردیم. بر مبنای داده‌های به دست آمده از یک مطالعه، RARP احتمالا منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در درد پس از جراحی در هفته 12 می‌شود (MD: 0.01؛ 95% CI؛ 0.32‐ تا 0.34). کیفیت شواهد را به دلیل وجود محدودیت‌های مطالعه در سطح متوسط ارزیابی کردیم.

بر مبنای داده‌های به دست آمده از یک مطالعه، RARP احتمالا طول دوره بستری در بیمارستان را کاهش می‌دهد (MD: ‐1.72؛ 95% CI؛ 2.19‐ تا 1.25‐). کیفیت شواهد را به دلیل وجود محدودیت‌های مطالعه در سطح متوسط ارزیابی کردیم.

بر مبنای داده‌های به دست آمده از دو مطالعه، LRP یا RARP ممکن است فراوانی ترانسفیوژن‌های خون را کاهش دهد (RR: 0.24؛ 95% CI؛ 0.12 تا 0.46). با فرض اینکه خطر خط پایه برای ترانسفیوژن خون 8.9% باشد، LRP یا RARP منجر به 68 مورد ترانسفیوژن خون کمتر به ازای هر 1000 نفر مرد خواهد شد (95% CI؛ 78 مورد کمتر تا 48 مورد کمتر). کیفیت شواهد را به دلیل محدودیت‌های مطالعه و غیر‐مستقیم بودن در سطح پائین ارزیابی کردیم.

ما نتوانستیم هیچ یک از تجزیه‌وتحلیل‌های ثانویه از پیش تعیین شده مطالعه را بر مبنای شواهد در دسترس انجام دهیم. تمامی داده‌های پیامدهای در دسترس کوتاه‌‐مدت بوده و ما نتوانستیم درباره ظرفیت یا تجربه جراح اطلاعاتی ارائه دهیم.

شواهد با کیفیت بالا برای اذعان بر اثربخشی نسبی LRP یا RARP در مقایسه با ORP برای پیامدهای آنکولوژیکال (oncological) وجود ندارد. به نظر می‌رسد پیامدهای مربوط به کیفیت زندگی جنسی و ادراری مشابه هستند.

نرخ‌های عوارض کلی و جدی پس از جراحی نیز به نظر می‌رسد مشابه هستند. تفاوت در درد پس از جراحی ممکن است بسیار اندک باشد. مردانی که تحت اعمال LRP یا RARP قرار می‌گیرند ممکن است دوره بستری کوتاه‌تری را در بیمارستان سپری کرده و تراسفیوژن‌های خونی کمتری را دریافت کنند. تمامی داده‌های پیامدی در دسترس کوتاه‌‐مدت بودند و این مطالعه نتوانست ظرفیت یا تجربه جراح را گزارش کند.