پیشینه
شیر مادر به تنهایی در حجمهای استاندارد توصیه شده (150 تا180 میلیلیتر / وزن بدن / روز) برای تامین پروتئین، انرژی و دیگر نیازهای تغذیهای در نوزادان نارس - زودرس (preterm) یا با وزن تولد پائین (low birth weight) کافی نیست. یک استراتژی برای تامین نقائص بالقوه تغذیهای، استفاده از تغذیه رودهای (enteral feeding) -تغذیه با شیر از طریق لوله معده- در حجم بیش از 200 mL/kg در روز است (تغذیه با حجم بالا). این رویکرد ممکن است جذب مواد مغذی و میزان رشد را افزایش دهد؛ اما نگرانیهایی نیز در این زمینه وجود دارد. چون تغذیه رودهای با حجم بالا ممکن است باعث عدم تحمل تغذیه، ریفلاکس گاسترو ازوفاژیال، پنومونی آسپیراسیون، انتروکولیت نکروزان یا عوارض مربوط به اورلود مایع مانند مجرای شریانی باز و دیسپلازی برونکوپولمونری شود.
اهداف
هدف این بررسی مروری ارزیابی اثرات تغدیه رودهای با حجم استاندارد (کمتر یا مساوی با 200 mL/kg در روز) در مقایسه با حجم بالا (بیش از 200 mL/kg در روز) بر رشد و ایمنی نوزادان نارس یا نوزادان باوزن تولد پایین بود. نوزادان در گروه مداخله و کنترل باید نوع شیر (شیرمادر، شیر خشک یا هر دو) یکسان، مکلهای غنیشده یا مغذی یکسان و رژیم تغذیه رودهای یکسان (به صورت بولوس یا مداوم) و میزان افزایش حجم غذایی یکسانی را دریافت کنند.
آنالیز زیرگروه براساس این موارد انجام شد: نوع شیر (شیر مادر یا شیر خشک)، سن حاملگی یا وزن تولد (خیلی نارس یا VLBW در مقابل نارس یا LBW) وجود محدودیت رشد داخل رحمی (با استفاده از وزن تولد نسبت به جمعیت مرجع به عنوان جایگزین) و سطح درآمد (درآمد پائین یا متوسط در مقابل درآمد بالا) کشوری که در آن کارآزمایی انجام شده است (نگاه کنید به تحلیل زیرگروه و بررسی ناهمگونی).
روش های جستجو
ما از استراتژی جستوجوی استاندارد نوزادان (نئوناتال) کاکرین استفاده کردیم که شامل جستوجو در این موارد بود: پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL، Cochrane Central Register of Controlled Trials؛ شماره 2، 2017)؛ در کتابخانه کاکرین، MEDLINE (از 1946 تا نوامبر 2016)، Embase (از 1974 تا نوامبر 2016)؛ و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL؛ از 1982 تا نوامبر2016). ما همچنین مجموعه مقالات کنفرانسها، مرورهای قبلی و مراکز ثبت کارآزماییها را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما همه کارازماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) و شبه RCT را در نظر گرفتیم که در آنها تغذیه رودهای با حجم استاندارد با تغذیه رودهای با حجم بالا در نوزادان نارس یا شرخواران با وزن تولد پائین مقایسه شده بود.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده این مطالعه مروری مناسب بودن کارآزماییها و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. آنها همچنین مستقل از یکدیگر دادهها را استخراج کردند. ما اثرات درمانی را در تکتک کارآزماییها تحلیل کردیم و خطر نسبی (RR) و تفاوت خطر (RD) را برای دادههای دوتایی (dichotomous data) و میانگین تفاوت را برای دادههای پیوسته، به ترتیب با 95% فاصله اطمینان (CI) گزارش کردیم. ما کیفیت شواهد را در سطح پیامد از طریق سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) بررسی کردیم.
نتایج اصلی
ما یک کارآزمایی مناسب را که شامل 64 شیرخوار بود، پیدا کردیم. این کارآزمایی کورسازی نشده بود. تحلیل این کارآزمایی نشاندهنده میزان بالاتری از رشد شیرخوار در گروه تغذیه رودهای با حجم بالا است. RD برابر 6.20 g/kg در روز بود (95% فاصله اطمینان (CI):2.71 تا 9.69). افزایش خطر عدم تحمل تغذیه یا انتروکولیت نکروزان با تغذیه رودهای با حجم بالا وجود نداشت. اما 95% فاصله اطمینان پیرامون این تخمینها وسیع بود. ما کیفیت شواهد را برای این پیامدها به دلیل عدم دقت تخمینهای اثر (estimates of effect) و نگرانیهایی درباره خطر سوگیری به علت فقدان کورسازی در این کارآزماییها، پائین یا خیلی پائین ارزیابی کردیم. نویسندگان کارآزماییها برای پیامدهای دیگر دادههایی را فراهم نکرده بودند. این پیامدها عبارت بودند از: ریفلاکس گاستروازوفاژیال، پنومونی آسپیراسیون، انتروکولیت نکروزان، مجرای شریانی باز، دیسپلازی برونکوپولمونری و تکامل عصبی و رشد بلندمدت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما فقط دادههای خیلی محدودی را از یک کارآزمایی غیر کورسازی شده و کوچک پیدا کردیم که در آن اثرات تغذیه رودهای با حجم بالا بر پیامدهای مهم در نوزادان نارس یا نوزادان با وزن تولد پائین بررسی شده بود. کیفیت شواهد پائین یا خیلی پائین بود. بنابراین، دادههای موجود برای حمایت یا رد تغذیه رودهای با حجم بالا در نوزادان نارس یا با وزن تولد پائین ناکافی بودند. یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده بزرگ نیاز است برای اینکه دادههایی با کیفیت و دقت کافی فراهم شود تا بتوان در این زمینه تدبیرها و عمل مطلوب را توصیه کرد.
خلاصه به زبان ساده
تغذیه رودهای با حجم استاندارد در مقایسه با حجم بالا در نوزادان نارس یا با وزن تولد پائین
سوال مروری
آیا دادن شیر بیشتر از معمول به نوزادان نارس یا نوزادان با وزن تولد پائین باعث رشد بیشتر آنها بدون مشکلات تغذیهای میشود؟
پیشینه
نوزادانی که خیلی زود (preterm) یا خیلی کوچک (low birth weight) متولد میشوند، نیارمند تغذیه بیشتر و اضافی برای رشدونمو در مقایسه با نوزادان بزرگتر یا بالغتر هستند. یک روش برای این تغذیه اضافی دادن شیر بیشتر از حد معمول (تغذیه با حجم بالا)، بهطور معمول بیش از 200ml/kg در روز است. دادن حجم بالای شیر به نوزادان نارس یا باوزن تولد پائین ممکن است باعث افزایش میزان رشد شود، اما نگرانیهایی درباره عدم تحمل حجم بالای شیر و عوارض جانبی شامل مشکلات شدید رودهای وجود دارد. ما کارآزماییهای بالینی را جستوجو کردیم تا شواهدی درباره منفعت یا ضرر تغذیه رودهای با حجم بالا در نوزادان نارس یا نوزادان با وزن تولد پائین بیابیم.
ویژگیهای مطالعه
در میان جستوجوی منابع تا نوامبر 2016، فقط یک کارآزمایی تصادفی و کنترلشده کوچک (با 64 نوزاد با وزن تولد پایین) بافتیم که این سوال را بررسی کرده بود.
نتایج اصلی
نوزادان با وزن تولد پائین که مقدار شیر بیشتر از استاندارد دریافت کرده بودند در زمان اقامت در بیمارستان رشد سریعی داشتند. ما هیچ شواهدی نیافتیم مبنی بر اینکه نوزادانی که حجم بالایی از شیر گرفتهاند دچار مشکلات رودهای یا تغذیهای شدهاند. اما این یافتهها قطعی نیستند.
نتیجهگیری
شواهد موجود برای حمایت یا رد استفاده از تغذیه رودهای با حجم بالا در نوزادان نارس یا نوزادان با وزن تولد پائین ناکافی هستند. تغذیه با حجم بالا ممکن است باعث افزایش میزان رشد شود اما کارآزماییهای بیشتری نیاز است تا این یافته را تایید کنند و همچنین بررسی کنند که آیا تغذیه با حجم بالا باعث مشکلاتی برای نوزادان نارس یا نوزادان با وزن تولد پائین میشود یا نه.