آنتی‌بیوتیک‌ها سودمندی نسبتا متوسطی (modest) در درمان گلودرد دارند. البته اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها در افرادی که تست سواب مثبت از نظر استرپتوکوک بتا همولیتیک A؛ (GABHS) دارند، افزایش می‌یابد. با این حال اگر درمان با آنتی‌بیوتیک اندیکاسیون داشته باشد، روشن نیست کدام آنتی‌بیوتیک بهترین گزینه است.

ارزیابی شواهد مربوط به مقایسه تاثیرآنتی‌بیوتیک‌های متفاوت در موارد زیر: از بین بردن نشانه‌ها (تب و درد)، کوتاه کردن مدت بیماری، جلوگیری از عود بیماری، پیشگیری از ایجاد عوارض (عوارض چرکی (suppurative complications)، تب روماتیسمی حاد، گلومرولونفریت پس از استرپتوکوک).
همچنین هدف این مطالعه مروری ارزیابی شواهد مربوط به بروز مقایسه‌ای عوارض جانبی و منفعت و خطر (risk-benefit) درمان آنتی‌بیوتیک برای فارنژیت استرپتوکوکی بود.

ما به جست‌وجو در پایگاه‌های زیر پرداختیم: CENTRAL (شماره 3؛ 2016)؛ MEDLINE Ovid (از 1946 تا هفته سوم مارچ 2016)؛ Embase Elsevier (از 1974 تا مارچ 2016) و Web of Science Thomson Reuters (از 2010 تا مارچ 2016). ما همچنین مراکز ثبت کارآزمایی‌های بالینی را جست‌وجو کردیم.

معیار انتخاب، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و دوسوکور بود که در آن‌ها آنتی‌بیوتیک‌های متفاوت مقایسه شده بود. در این کارآزمایی‌ها دست‌کم یکی از این موارد گزارش شده بود: بهبود (علاج) بالینی، عود بالینی، عوارض جانبی یا وقایع ناگوار (complications or adverse events) یا هر دو.

دو نویسنده مطالعه مروری، مستقل از یکدیگر کارآزمایی‌ها را برای ورود به این مطالعه مروری غربالگری کردند. آن‌ها با استفاده از روش‌های استاندارد روش‌شناسی که توصیه کاکرین است، داده‌ها را استخراج کردند. ما خطر سوگیری (Bias) مطالعات انتخاب‌شده را طبق روش‌های طراحی شده در کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات (Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions) ارزیابی کردیم. همچنین با استفاده از ابزار GRADE کیفیت کلی شواهد را برای پیامدها بررسی کردیم.

ما 19 کارآزمایی (5838 شرکت‌کننده تصادفی‌) را انتخاب کردیم. هفت مطالعه پنی‌سیلین را با سفالوسپورین مقایسه کرده بودند. در 6 مطالعه پنی‌سلین با ماکرولیدها مقایسه شده بود. سه مطالعه پنی‌سیلین را با کارباسفم مقایسه کرده بودند. در یک کارآزمایی کلیندامایسین با آمپی‌سیلین مقایسه شده و یک کارآزمایی نیز به مقایسه آزیترومایسین با آموکسی‌سیلین پرداخته بود. همه مطالعات انتخاب‌شده، پیامدهای بالینی را گزارش کرده بودند. در تمام کارآزمایی‌ها گزارشات مربوط به تصادفی‌سازی، کورسازی و پنهان سازی تخصیص (نوعی کورسازی. بدین ترتیب که شخصی که کورسازی بیماران را انجام می‌دهد نمی‌داند چه درمانی به بیمار اختصاص می‌یابد) ضعیف بود. کیفیت کلی شواهد با استفاده از ابزار GRADE برای پیامد «رفع نشانه‌ها» (resolution of symptoms) در تجزیه و تحلیل به قصد درمان (ITT) پائین بود و برای پیامد «رفع نشانه‌ها» از شرکت‌کنندگان قابل ارزیابی و برای عوارض جانبی بسیار پائین بود. ما کیفیت شواهد را عمدتا به‌دلیل فقدان (یا گزارش ضعیف) تصادفی‌سازی، کورسازی یا هر دو، ناهمگونی و فاصله اطمینان زیاد پائین در نظر گرفتیم.
تفاوتی به نفع سفالوسپورین در مقایسه با پنی‌سیلین در رفع نشانه‌ها وجود دارد (نسبت شانس (OR) تجزیه و تحلیل بیماران قابل ارزیابی برای فقدان رفع نشانه‌ها: 0.51؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 0.97؛ تعداد موردنیاز برای سودبردن از درمان (NNTB)؛ 20؛ N = 5؛ n = 1660؛ کیفیت شواهد بسیار پائین). با این‌حال این نتایج در تجزیه و تحلیل به قصد درمان (ITT) به لحاظ آماری معنادار نبود (OR: 0.79؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.55 تا 1.12؛ N = 5؛ n = 2018؛ کیفیت شواهد پاsین). عود بالینی برای سفالوسپورین در مقابسه با پنی‌سیلین پائین‌تر بود (OR: 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 0.30؛ NNTB = 50؛ N = 4؛ n = 1386؛ کیفیت شواهد پائین). اما این یافته فقط در بزرگسالان دیده شد (OR: 0.42؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.88 تا 0.20؛ NNTB = 33؛ N = 2؛ n = 770) تفاوتی میان ماکرولید‌ها و پنی‌سیلین برای هر یک از پیامدها وچود ندارد. یک مطالعه منتشر نشده در کودکان نشان می‌دهد که میزان بهبودی و علاج (cure) با آزیترومایسن تک‌دوز بهتر از آموکسی‌سیلین برای 10 روز است (OR: 0.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.73 تا 0.11؛ NNTB = 18؛ N = 1؛ n = 482). با این حال تفاوتی میان گروه‌ها در تجزیه و تحلیل ITT؛ (OR: 0.76؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.05 تا 0.55؛ N = 1؛ n = 673) یا در پیگیری طولانی‌مدت (تجزیه و تحلیل قابل ارزیابی بیماران؛ (evaluable patients analysis)؛ OR: 0.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.82 تا 0.43؛ N = 1؛ n = 422) وجود ندارد. عوارض جانبی در کودکان با آزیترومایسین بیشتر از آموکسی‌سیلین است (OR: 2.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.99 تا 1.78؛ N = 1؛ n = 673). رفع نشانه‌ها بعد از درمان با کارباسفم در مقایسه با پنی‌سیلین هم در بزرگسالان و هم در کودکان (تجزیه و تحلیل ITT؛ OR: 0.70؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 0.49؛ NNTB = 14؛ N = 3؛ n = 795) و در تجزیه و تحلیل زیرگروه کودکان بهتر بود (OR: 0.57؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 0.33؛ NNTB = 8؛ N = 1؛ n = 233). اما این نتیجه در تجزیه و تحلیل زیرگروه بزرگسالان دیده نشد (OR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.22 تا 0.46؛ N = 2؛ n = 562). عوارض جانبی در کودکان به‌دنبال ماکرولیدها بیشتر از پنی‌سیلین بود
(OR: 2.33؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.15 تا 1.06؛ N = 1؛ n = 489). در مطالعات گزارشی از عوارض بلندمدت نشده بود، بنابراین نامشخص است که آیا کلاس آنتی‌بیوتیک‌ها در پیشگیری از عوارض نادر اما جدی بهتر هستند یا خیر.

تفاوت‌های بالینی در رفع نشانه‌ها در مقایسه سفالوسپورین و ماکرولیدها با پنی‌سیلین در درمان تانسیلوفارنژیت GABHS وجود ندارد. شواهد محدود در بزرگسالان نشان می‌دهند که سفالوسپورین‌ها موثرتر از پنی‌سیلین در جلوگیری از عود هستند اما NNTB بالا است. شواهد محدود در کودکان نشان می‌دهد که کارباسفم (carbacephem) موثرتر از پنی‌سیلین در رفع نشانه‌ها است. داده‌های مربوط به عوارض بسیار اندک و ناچیز هستند بنابراین استنتاج نتیجه از آن‌ها سخت است. براساس این داده‌ها و با درنظر گرفتن قیمت پائین و فقدان مقاومت دارویی، پنی‌سیلین هنوز می‌تواند خط اول درمان برای بزرگسالان و کودکان باشد. همه مطالعات در کشورهای با درآمد بالا و با خطر پائین عوارض استرپتوکوکی انجام شده بود. بنابراین انجام کارآزمایی‌هایی در کشورهای با درآمد پائین و جوامع بومی با خطر بالای عوارض جانبی، نیاز است.