, Henry L Halliday
, Timothy P Stevens
, Gautham Suresh
, Roger Soll
, Maria Ximena Rojas-Reyes
شانزده کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده وارد آنالیز شدند.
عصاره سورفاکتانت لاواژ ریه گاوی با عصاره سورفاکتانت ریه خرد شده اصلاحشده: هفت مطالعه درمانی و دو مطالعه پیشگیری عصاره سورفاکتانت لاواژ ریه گاوی را با عصاره سورفاکتانت ریوی خرد شده گاو مقایسه کردند. متاآنالیز هیچ تفاوت قابلتوجهی را در مرگ یا بیماری مزمن ریوی در کارآزماییهای پیشگیری (RR معمول: 1.02؛ 95% CI؛ 0.89 تا 1.17؛ RD معمول: 0.01؛ 95% CI؛ 0.05‐ تا 0.06؛ 2 مطالعه و 1123 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بالا) یا کارآزماییهای درمانی (RR معمول: 0.95؛ 95% CI؛ 0.86 تا 1.06؛ RD معمول: 0.02‐؛ 95% CI؛ 0.06‐ تا 0.02؛ 3 مطالعه و 2009 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بالا) نشان نداد.
عصاره اصلاحشده سورفاکتانت ریه خرد شده گاوی در مقایسه با عصاره سورفکتانت ریه چرخشده خوک: نه مطالعه درمانی عصاره سورفاکتانت ریوی خرد شده گاو را با عصاره سورفاکتانت ریه خرد شده خوک مقایسه کردند. متاآنالیز این کارآزماییها افزایش قابلتوجهی را در خطر مورتالیتی پیش از ترخیص از بیمارستان (RR معمول: 1.44؛ 95% CI؛ 1.04 تا 2.00؛ RD معمول: 0.05؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.10؛ NNTH: 20؛ 95% CI؛ 10 تا 100؛ 9 مطالعه و 901 نوزاد؛ شواهد با کیفیت متوسط)، مرگومیر یا نیاز به دریافت اکسیژن در سن 36 هفته پس از قاعدگی (RR معمول: 1.30؛ 95% CI؛ 1.04 تا 1.64؛ RD معمول: 0.11؛ 95% CI؛ 0.02 تا 0.20؛ NNTH: 9؛ 95% CI؛ 5 تا 50؛ 3 مطالعه و 448 نوزاد؛ شواهد با کیفیت متوسط)، دریافت بیش از یک دوز سورفاکتانت (RR معمول: 1.57؛ 95% CI؛ 1.29 تا 1.92؛ RD معمول: 0.14؛ 95% CI؛ 0.08 تا 0.20؛ NNTH: 7؛ 95% CI؛ 5 تا 13؛ 6 مطالعه و 786 نوزاد)، و مجرای شریانی (PDA) که نیاز به درمان دارد (RR معمول: 1.86؛ 95% CI؛ 1.28 تا 2.70؛ RD معمول: 0.28؛ 95% CI؛ 0.13 تا 0.43؛ NNTH: 4؛ 95% CI؛ 2 تا 8؛ 3 مطالعه و 137 نوزاد) در نوزادانی که با عصاره اصلاحشده سورفاکتانت ریه خرد شده گاوی در مقایسه با عصاره سورفاکتانت ریوی چرخ شده خوک درمان شدند، نشان میدهد. در تجزیهوتحلیل زیر‐گروه بر اساس دوز اولیه سورفاکتانت، بهبودی در مورتالیتی پیش از ترخیص (RR معمول: 1.62؛ 95% CI؛ 1.11 تا 2.38؛ RD معمول: 0.06؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.11؛ NNTH: 16؛ 95% CI؛ 9 تا 100) و خطر مرگومیر یا نیاز به اکسیژن در سن 36 هفته پس از قاعدگی (RR معمول: 1.39؛ 95% CI؛ 1.08 تا 1.79؛ RD معمول: 0.13؛ 95% CI؛ 0.03 تا 0.23؛ NNTH: 7؛ 95% CI؛ 4 تا 33) محدود به دوز اولیه بالاتر از سورفاکتانت چرخ شده ریه خوک (> 100 میلیگرم/کیلوگرم) بود.
دیگر مقایسهها: هیچ تفاوتی در پیامد بین عصاره سورفاکتانت لاواژ ریه گاوی در مقایسه با عصاره سورفاکتانت ریه خرد شده در گوشت خوک مشاهده نشد. هیچ مطالعهای برای مقایسه عصاره سورفاکتانت لاواژ ریه گاوی با سورفاکتانت لاواژ ریه خوک؛ یا عصاره سورفاکتانت ریوی خرد شده خوک در مقابل سورفاکتانت لاواژ ریه خوک، وجود نداشت.
سوال مطالعه مروری آیا استفاده از یک ترکیب سورفاکتانت مشتق از حیوان در مقایسه با یک ترکیب جایگزین سورفاکتانت مشتق از حیوان منجر به بهبود پیامد در نوزادان در معرض خطر یا مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی میشود؟
پیشینه: طیف گسترده و متنوعی از ترکیبات سورفاکتانت برای پیشگیری یا درمان سندرم زجر تنفسی (RDS) در نوزادان نارس استفاده میشود. تمامی محصولات تجاری سورفاکتانت در دسترس با منشاء حیوانی در پیشگیری و درمان سندرم زجر تنفسی در نوزادان نارس اثربخش هستند. با وجود این، مشخص نیست میان عصارههای سورفاکتانت در دسترس با منشاء حیوانی به لحاظ پیامدهای بالینی تفاوتهای معناداری وجود دارد یا خیر. این مرور به مقایسه محصولات سورفاکتانت متفاوت با منشاء حیوانی بر اساس منبع آنها (گاوی در مقابل خوکی) و روش استخراج آنها (ریه چرخشده در مقابل لاواژ کردن ریه) میپردازد.
ویژگیهای مطالعه: تعداد 16 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده با معیارهای ورود ما مطابقت داشتند.
نتایج: ما دریافتیم که به دنبال استفاده از دوز بالاتری از سورفاکتانت خوکی (یک نوع ترکیب سورفاکتانت که از ریه خوک مشتق میشود) در مقایسه با سورفاکتانت حاصل از ریه چرخشده گاوی (نوعی سورفاکتانت که از ریه چرخشده گاو مشتق میشود)، خطر مرگ نوزاد پیش از ترخیص از بیمارستان و خطر پیامد ترکیبی مرگ یا نیاز به اکسیژن در چهار هفته پیش از زمان تعیینشده برای تولد بهبود مییابد. بر اساس شواهد موجود، نمیتوانیم با قطعیت بگوئیم که بهبودی در پیامد با دوز بالای سورفاکتانت مشتق از خوک ناشی از اثر دوز (سطوح بالاتر فسفولیپید با استفاده از دوز اولیه بالاتر) است یا از تاثیر منبع استخراج سورفاکتانت (خوک در مقابل گاو). کارآزماییهای مقایسهای در خصوص سورفاکتانتهای مشتق از منابع گاوی که از روشهای مختلف استخراج و اصلاح استفاده کردند، تفاوتی را در نتایج بالینی نشان ندادند.