پیشینه
فیبروز کیستیک، یک بیماری ژنتیکی موروثی و تهدیدکننده حیات است که بر ارگانهای مهم تاثیر میگذارد. مدیریت فیبروز کیستیک شامل یک رژیم درمانی روزانه چند وجهی است که شامل تکنیکهای پاکسازی مجاری هوایی، آنزیمهای پانکراس و دیگر داروها هستند. مطالعات قبلی نشان دادهاند که انطباق با این درمان فشرده به ویژه در میان بزرگسالان ضعیف است. به دلیل ماهیت و عواقب ناشی از این بیماری و تقاضای مداوم درمان، بسیاری از افراد مبتلا به فیبروز کیستیک دارای کیفیت پائین زندگی هستند. گزارشهای موردی نشان میدهد که ممکن است آواز خواندن یک ورزش مناسب برای کل سیستم تنفسی و وسیلهای برای بیان احساس باشد که به نوبه خود ممکن است کیفیت زندگی را افزایش دهد. این مطالعه مروری یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری منتشر شده قبلی است.
اهداف
بررسی اثر آواز خواندن بهعنوان درمان کمکی برای درمان استاندارد در کیفیت زندگی، مورگومیر، قدرت عضلانی تنفسی و عملکرد ریوی کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز کیستیک.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزماییهای گروه فیبروز کیستیک و پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (Cochrane Central Register of Controlled Trials) را جستوجو کردیم. تاریخ آخرین جستوجو: 18 فوریه .2016
ما همچنین پایگاههای اطلاعاتی اصلی مکمل مرتبط، و ثبت کارآزماییهای بالینی را جستوجو کردیم. علاوه بر این، ما مجموعه مقالات کنفرانسهای مرتبط و مجلات را به صورت دستی جستوجو کردیم. تاریخ آخرین جستوجو: 18 فوریه .2016
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (به عنوان یک مداخله کمکی) که در آنها آواز خواندن با یک مداخله کنترل (به عنوان مثال، بازیهای کامپیوتری یا انجام فعالیتهای صنایع دستی) یا با گروه بدون آواز خواندن در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک مقایسه شده باشد.
گردآوری و تحلیل دادهها
نتایج جستوجوها با استفاده از معیارهای از پیش تعیینشده برای گنجاندن در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت. فقط یک کارآزمایی واجد شرایط برای تجزیه و تحلیل در دسترس بود.
نتایج اصلی
از آنجا که فقط یک مطالعه کوچک (40 نفر) انتخاب شد، نتوانستیم هیچ متاآنالیزی (meta-analysis) انجام دهیم. مطالعه تصادفیسازی و کنترلشده دارای طراحی موازی بود و در دو بیمارستان کودکان در استرالیا انجام شد. مطالعه اثرات برنامه آواز خواندن را بر کیفیت زندگی و قدرت عضلات تنفسی کودکان بستری مبتلا به فیبروز کیستیک ارزیابی کرد (متوسط سن: 11.6 سال؛ 35% مرد). در حالی که افراد در گروه آواز خواندن، در هشت جلسه مجزای آواز خواندن شرکت کردند، گروه کنترل در فعالیتهای تفریحی مورد نظر مانند بازیهای کامپیوتری یا تماشای فیلم شرکت کردند. این مطالعه دارای محدودیت اندازه کوچک نمونه (51 شرکتکننده) و میزان بالای انصراف از ادامه مطالعه (21%) بود.
تفاوت معنیداری بین دو گروه هم بعد از مداخله و هم در پیگیری وجود نداشت؛ اگر چه پس از پایان درمان، افزایش درون گروهی معنیدار آماری برای هر دو گروه آواز و کنترل در برخی از حوزههای پرسشنامه تجدید نظر شده کیفیت زندگی فیبروز کیستیک (به عنوان مثال، حوزه عاطفی، اجتماعی و نشاط) مشاهده شد. برای شاخصهای قدرت عضلات تنفسی، فشار بازدمی حداکثری، در پیگیری (شش تا هشت هفته بعد از مداخله) گروه آواز بالاتر بود، میانگین تفاوت: 25.80 (95% فاصله اطمینان (CI): 5.94 تا 45.66). تفاوت معنیداری از نظر آماری بین دو گروه برای دیگر پارامترهای عملکرد تنفسی (فشار حداکثر دمی، اسپیرومتری (spirometry)) چه بعد از مداخله و چه در پیگیری وجود نداشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد کافی برای تعیین اثرات آواز خواندن روی کیفیت زندگی یا بر پارامترهای تنفسی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک وجود ندارد. با این حال، علاقه روبهرشدی درباره درمانهای غیرپزشکی برای فیبروز کیستیک وجود دارد و ممکن است محققان مایل به انجام بررسیهای بیشتر درباره تاثیر این درمان ارزان بر عملکرد تنفسی و سلامت روانی آن داشته باشند.
خلاصه به زبان ساده
اثرات آواز خواندن بر روی عملکرد ریه و کیفیت زندگی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز کیستیک
سوال مطالعه مروری
ما شواهد موجود را درباره اثرات استفاده از آواز خواندن بهعنوان یک درمان کمکی در درمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز کیستیک بررسی کردیم.
پیشینه
افراد مبتلا به فیبروز کیستیک به علت موکوس ضخیم غیرطبیعی در مجاری هوایی خود، در معرض خطر عفونتهای قفسه سینه هستند. پاکسازی مجاری هوایی بخش مهمی از مدیریت این بیماری است. بنابراین، افزایش گزارشهای موردی نشان میدهد که ممکن است آواز بر عملکرد ریه و بالا بردن کیفیت زندگی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک تاثیرگذار باشد. ما با استفاده از روشهای جستجوی استاندارد در گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی و جستوجوهای گسترده در پایگاههای اطلاعاتی و نشریات مرتبط به جستوجوی کارآزماییها پرداختیم. این مطالعه مروری یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری منتشر شده قبلی است.
تاریخ جستوجو
شواهد تا 18 فوریه 2016 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
این مطالعه مروری یک مطالعه را با 40 کودک مبتلا به فیبروز کیستیک بین هفت تا 17 سال سن انتخاب کرد. هدف این مطالعه، مداخله آواز خواندن را که به طور خاص طراحی شده بود، با دیگر فعالیتهای غیرفیزیکی تفریحی (تفریحی) مقایسه کرد و کودکان برای قرار گرفتن در گروه آواز خواندن یا برنامه تفریحی بهطور تصادفی انتخاب شدند. این مطالعه دو هفته به طول انجامید و کودکان بین شش تا هشت هفته پیگیری شدند. مطالعه تاثیر آواز خواندن را بر قدرت عضلات تنفسی، کیفیت زندگی و عملکرد ریه ارزیابی کرد.
نتایج اصلی
شرکتکنندگان دو گروه آواز و فعالیتهای تفریحی، مقداری بهبود را در اندازهگیری کیفیت زندگی گزارش کردند. شرکتکنندگان در گروه آواز، افزایش بیشتری را در فشار بازدمی حداکثر (یک ملاک جایگزین تست قدرت عضلات تنفسی) نشان دادند، در حالی که شرکتکنندگان در گروه تفریحی بهبودی نشان ندادند. عوارض جانبی گزارش نشد. در حال حاضر شواهد کافی برای بررسی اثر آواز خواندن روی نتایج بالینی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک وجود ندارد. مطالعات آینده با استفاده از روش قوی برای ارزیابی اثرات احتمالی آواز برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک مورد نیاز است.
کیفیت شواهد
مطالعه انتخابشده دارای محدودیت تعداد کم شرکتکنندگان (فقط 51 شرکت کننده ثبتنام کرده و فقط 40 مورد تجزیه و تحلیل) و میزان بالای انصراف (21%) گزارش شد. ما همچنین فکر میکنیم افراد جوانی که مشتاق به خواندن بودند در مطالعه وارد شدند که این موضوع احتمالا بر نتایج مطالعه تاثیر گذاشته است.