پیشینه
عفونت محل جراحی (یعنی برشهایی که آلوده میشوند)، سبب ایجاد نگرانی مداوم در مراقبتهای بهداشتی است. سیلنت میکروبیال (Microbial sealant) مایعی است که میتواند بلافاصله پیش از عمل جراحی روی پوست استفاده شود و تصور میشود با پوشاندن فلور (flora) پوست، در نتیجه جلوگیری از آلودگی و عفونت محل جراحی، به کاهش بروز عفونت محل جراحی (SSI ؛surgical site infections ) کمک میکند.
اهداف
بررسی اثرات کاربرد سیلنت میکروبی پیش از عمل (در مقایسه با عدم استفاده از سیلنت میکروبی) بر میزان رخداد SSI در افراد تحت عمل جراحی تمیز.
روش های جستجو
برای این دومین بهروزرسانی، ما پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی زیر را در می 2015 جستجو کردیم: ثبت تخصصی گروه زخمها در کاکرین (Cochrane Wounds Specialised Register)؛ ثبت پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)؛ Ovid Medline؛ Ovid Medline؛ (In-Process & Other Non-Indexed Citations)؛ OVID EMBASE و EBSCO CINAHL. هیچ محدودیتی بر زبان یا تاریخ نشر یا وضعیت مطالعه وجود نداشت.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT ؛Randomised Controlled Trials)، در صورتی برای ورود به مطالعه واجد شرایط بودند که افراد شرکتکننده در آنها در اتاق عمل، تحت عمل جراحی تمیز (یعنی عمل جراحی که شامل سیستم تنفسی، رودهها، دستگاه تناسلی یا دستگاه ادراری، یا هر قسمت دیگر از بدن با وجود عفونت نشود) قرار گرفته باشند و به مقایسه استفاده از سیلنتهای میکروبی پیش از عمل با عدم استفاده از آن پرداخته باشد.
گردآوری و تحلیل دادهها
تمام نویسندگان بررسی به طور جداگانه، دادههای مربوط به ویژگیها، خطر سوگیری (Bias) و پیامدهای کارآزماییهای مناسب را استخراج کردند.
نتایج اصلی
هفت کارآزمایی (با 859 شرکتکننده تحت عمل جراحی تمیز) معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند. همه کارآزماییها سیلنتهای میکروبی سیانوآکریلات (cyanoacrylate) را با عدم استفاده از هیچگونه سیلنتی مقایسه کرده بودند. ما به این نتیجه رسیدیم که با استفاده از سیلنت میکروبی، SSI کمتری (23 مورد از 443 شرکتکننده) نسبت به گروه کنترل (46 مورد از 416 شرکتکننده) رخ خواهد داد. زمانی که نتایج با یکدیگر ترکیب شد، شواهدی مبنی بر تفاوت بین دو گروه در میزان عفونت محل جراحی به دنبال استفاده از سیلنت میکروبی به دست آمد (خطر نسبی (RR): 0.53؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.24 تا 1.18). عوارض جانبی در سه مطالعه وجود داشت، اما قضاوت بر این بود که به علت استفاده از سیلنت میکروبی ایجاد نشدهاند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در این بهروزرسانی دوم، هنوز شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا استفاده از سیلنت میکروبی، خطر ابتلا را به عفونت محل جراحی کاهش میدهد یا خیر، وجود ندارد. انجام RCTهای بیشتر با توان و دقت بالا برای بررسی این موضوع به صورت مناسب مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
سیلنت سیانوآکریلات میکروبی برای آمادهسازی پوست پیش از عمل جراحی
سوال مطالعه مروری
هدف ما پیدا کردن شواهدی بر اساس مطالعات تصادفیسازی شده بود که نشان دهیم آیا در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، استفاده یا عدم استفاده از سیلنت میکروبی منجر به ایجاد تفاوت در میزان رخداد عفونت محل جراحی میشود یا خیر.
پیشینه
عفونت محل جراحی یک عارضه جدی عمل جراحی است که در آن باکتریها زخم جراحی را آلوده کرد و از شفای موثر جلوگیری میکنند و در برخی موارد نیز به سایر نقاط بدن نیز گسترش مییابند. تحقیقات نشان میدهد از هر بیست نفری که تحت عمل جراحی قرار میگیرند، در یک نفر چنین عفونتی ایجاد میشود. سیلنت میکروبی مایعی است که بلافاصله پیش از عمل جراحی برای از بین بردن هر نوع باکتری زنده روی پوست، در سطح پوست استعمال میشود. قبل از استفاده از سیلنت، پوست قسمت محل جراحی معمولا با محلول ضدعفونی کننده 10 درصد پوویدون آیوداین آماده میشود.
ویژگیها
ما هفت کارآزمایی را یافتیم که در مجموع شامل 859 شرکتکننده بودند. چهار کارآزمایی شامل عمل جراحی قلب بود، یکی شامل ترمیم هرنی اینگوئینال (inguinal hernia)، یکی مربوط به اصلاح ستون فقرات و دیگری شامل جراحی عروق در پا بود.
یافتهها
هنگامی که یافتههای این کارآزماییها با هم ادغام شدند، نشان دادند که هیچ تفاوتی در میزان عفونت محل جراحی به دنبال استفاده از سیلنتهای میکروبی وجود ندارد. به طور متوسط، برای هر صد بیماری که جراحی داشت، زمانی که از یک سیلنت میکروبی استفاده شد، در مقایسه با زمانی که هیچ سیلنتی استفاده نشد، شش مورد کمتر عفونت محل جراحی رخ داد.
عوارض جانبی
هیچ یک از مطالعات انجام شده درباره وجود هرگونه عوارض جانبی یا واکنشهای خطرناک ناشی از استفاده از سیلنتهای میکروبی توضیح ندادند، بنابراین ما نمیتوانیم در مورد خطرات استفاده از سیلنتهای میکروبی مطمئن باشیم.
محدودیتها
خطر سوگیری در هفت مطالعه مورد بررسی، متفاوت بود. در برخی از آنها خطر بالای سوگیری وجود داشت زیرا روش مورد استفاده برای طراحی مطالعه به گونهای بود که ممکن بود در آنها به شرکتکنندگان و ارائهدهندگان مراقبت درباره اینکه بیماران در گروه مقایسه یا گروه کنترل بودند، آگاهی داده شود. در مطالعات دیگر، نویسندگان مراحلی را برای به حداقل رساندن این خطر در پیش گرفتند. بهطور کلی نمیتوان گفت که هیچ یک از مطالعات به طور کامل عاری از سوگیری بود.