جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Luying Ryan Li, Chao You, Bhuwan Chaudhary. Intraoperative mild hypothermia for postoperative neurological deficits in people with intracranial aneurysm. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-434-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-434-fa.html
پیشینه
پارگی آنوریسم داخل مغزی (intracranial aneurysm) باعث خونریزی زیرعنکبوتیه (subarachnoid) می‌شود، که یکی از مخرب‌ترین شرایط بالینی است. می‌توان آن را با استفاده از مقیاس هانت ـ هس (Hunt-Hess) یا فدراسیون جهانی جراحان اعصاب (WFNS) به پنج درجه طبقه‌بندی کرد. درجات 4 و 5 پیش‌آگهی ضعیفی را پیش‌بینی می‌کنند و به عنوان درجه ضعیف شناخته می‌شوند، در حالی که درجات 1، 2 و 3 به عنوان درجه خوب شناخته شده‌اند.
اختلالات هموستاز داخل مغزی (intracranial homeostasis) و متابولیسم مغز دارای نقش‌های خاصی در عوارض یا بیماری‌های بعدی، هستند. هیپوترمی (Hypothermia) سابقه‌ای طولانی در استفاده به‌منظور کاهش سرعت متابولیسم دارد، در نتیجه از اندام‌هایی که متابولیسم آن‌ها مختل می‌شود محفاظت می‌کند، و به طور بالقوه ممکن است باعث آسیب شود.
اختلالات هموستاز داخل مغزی (intracranial homeostasis) و متابولیسم مغز دارای نقش‌های خاصی در عوارض یا بیماری‌های بعدی، هستند. هیپوترمی (Hypothermia) سابقه‌ای طولانی در استفاده به‌منظور کاهش سرعت متابولیسم دارد، در نتیجه از اندام‌هایی که متابولیسم آن‌ها مختل می‌شود محفاظت می‌کند، و به طور بالقوه ممکن است باعث آسیب شود.
اهداف
ارزیابی اثر هیپوترمی خفیف حین عمل بر مرگ پس از عمل و اختلال عصبی در افراد مبتلا به آنوریسم داخل مغزی پاره شده یا پاره نشده.
روش های جستجو
ما جست‌وجو را در ثبت کارآزمایی‌های گروه استروک در کاکرین (Cochrane Stroke Group Trials Register) (آگوست 2015)، پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌شده کاکرین ((CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ شماره 8؛ 2015)، پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP؛ WHO International Clinical Trials Registry Platform؛ دسامبر 2015)؛ MEDLINE (از 1950 تا سپتامبر 2015)، EMBASE (از 1980 تا سپتامبر 2015)، Science Citation Index (از 1900 تا سپتامبر 2015) و 11 پایگاه اطلاعاتی چینی (سپتامبر 2015) به‌روزرسانی کردیم. ما همچنین ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام را جست‌وجو (سپتامبر 2015) و فهرست منابع را از سوابق بازیابی شده بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما فقط کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را انتخاب کردیم که به مقایسه هیپوترمی خفیف حین عمل (32 درجه سانتی‌گراد تا 35 درجه سانتی‌گراد) با گروه کنترل (بدون هیپوترمی) در افراد مبتلا به آنوریسم داخل مغزی پاره شده یا پاره نشده پرداخته بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به طور جداگانه کارآزمایی‌ها را انتخاب و خطر سوگیری (Bias) را برای هر یک از مطالعات انتخاب شده، ارزیابی کردند. ما داده‌ها را به صورت خطر نسبی (RR) و خطر تفاوت (RD) با 95% فاصله اطمینان (CI) آماده کردیم.
نتایج اصلی
ما سه مطالعه را شامل 1158 شرکت‌کننده انتخاب کردیم. همه مطالعه‌ها افزایش میزان بهبودی را با هیپوترمی خفیف حین عمل گزارش کردند، اما اندازه‌های اثر برای اطمینان کافی نبود. در مجموع 1086 شرکت‌کننده از 1158 شرکت‌کننده (93.8%) درجه خوبی از آنوریسم خونریزی زیرعنکبوتیه داشتند. هفتاد و شش شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (13.1%) که هیپوترمی دریافت کردند و 93 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (16.0%) که هیپوترمی دریافت نکردند، پس از سه ماه مرده یا وابسته بودند (RR: 0.82؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 1.09؛ RD: 0.03 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.07 - تا 0.01؛ شواهد با کیفیت متوسط).
پیامدهای نامطلوب گزارش شده بین شرکت‌کنندگان با یا بدون هیپوترمی تفاوت نداشت. کیفیت شواهد برای این پیامدها نامشخص باقی ماند زیرا پیامدها به روش‌های مختلف گزارش شده بود. کرانیکتومی برای برداشتن اثر فشار (decompressive craniectomy) یا کورتیککتومی (corticectomy) گزارش نشد. 36 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (6.2%) با هیپوترمی و 40 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (6.9%) بدون هیپوترمی، انفارکتوس داشتند. 34 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (6%) با هیپوترمی و 32 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (5.5%) بدون هیپوترمی، وازواسپاسم (vasospasm) بالینی داشتند (اختلال موقت).
مدت زمان بستری در بیمارستان گزارش نشده بود. فقط یک مطالعه با 112 شرکت‌کننده سرنوشت پس از مرخص شدن را گزارش کرد: 43 شرکت‌کننده از 55 شرکت‌کننده (78.2%) با هیپوترمی و 39 شرکت‌کننده از 57 شرکت‌کننده (68.4%) در گروه کنترل از مطالعه حذف شدند. شرکت‌کنندگان باقی مانده در مراحل دیگر حذف شدند.
39 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (6.8%) مبتلا به هیپوترمی و 39 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (6.7%) بدون هیپوترمی، عفونت داشتند. 6 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (1%) مبتلا به هیپوترمی و 6 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (1%) بدون هیپوترمی، آریتمی قلبی داشتند.
پیامدهای نامطلوب گزارش شده بین شرکت‌کنندگان با یا بدون هیپوترمی تفاوت نداشت. کیفیت شواهد برای این پیامدها نامشخص باقی ماند زیرا پیامدها به روش‌های مختلف گزارش شده بود. کرانیکتومی برای برداشتن اثر فشار (decompressive craniectomy) یا کورتیککتومی (corticectomy) گزارش نشد. 36 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (6.2%) با هیپوترمی و 40 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (6.9%) بدون هیپوترمی، انفارکتوس داشتند. 34 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (6%) با هیپوترمی و 32 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (5.5%) بدون هیپوترمی، وازواسپاسم (vasospasm) بالینی داشتند (اختلال موقت).
مدت زمان بستری در بیمارستان گزارش نشده بود. فقط یک مطالعه با 112 شرکت‌کننده سرنوشت پس از مرخص شدن را گزارش کرد: 43 شرکت‌کننده از 55 شرکت‌کننده (78.2%) با هیپوترمی و 39 شرکت‌کننده از 57 شرکت‌کننده (68.4%) در گروه کنترل از مطالعه حذف شدند. شرکت‌کنندگان باقی مانده در مراحل دیگر حذف شدند.
39 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (6.8%) مبتلا به هیپوترمی و 39 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (6.7%) بدون هیپوترمی، عفونت داشتند. 6 شرکت‌کننده از 577 شرکت‌کننده (1%) مبتلا به هیپوترمی و 6 شرکت‌کننده از 581 شرکت‌کننده (1%) بدون هیپوترمی، آریتمی قلبی داشتند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
این امکان وجود دارد که هیپوترمی خفیف حین عمل بتواند از مرگ یا وابستگی در فعالیت‌های روزمره زندگی در افراد مبتلا به نمره خوب خونریزی از آنوریسم زیرعنکبوتیه جلوگیری کند. با این حال، فاصله اطمینان، احتمال انتخاب هر دو وضعیت نفع و ضرر را تخمین می‌زند. اطلاعات ناکافی برای هرگونه نتیجه‌گیری در مورد اثرات هیپوترمی خفیف حین عمل در افراد مبتلا به خونریزی از آنوریسم زیرعنکبوتیه با درجه پائین یا بدون خونریزی از آنوریسم زیرعنکبوتیه وجود دارد. ما هیچ شواهد قابل اعتمادی برای حمایت از استفاده روتین از هیپوترمی خفیف حین عمل شناسایی نکردیم. احتمالا انجام کارآزمایی تصادفی‌شده و کنترل‌شده با کیفیت بالا درباره هیپوترمی خفیف حین عمل برای اختلال عصبی بعد از عمل در افراد مبتلا به آنوریسم خونریزی زیر عنکبوتیه با درجه پائین امکان پذیر باشد.
خلاصه به زبان ساده
خنک‌کردن مغز حین عمل جراحی برای جلوگیری از مرگ یا ناتوانی شدید در افراد مبتلا به آنوریسم داخل مغزی
سوال مطالعه مروری
ما شواهدی را در مورد اثر خنک کنندگی مغز در حین عمل جراحی برای آنوریسم داخل مغزی مرور کردیم. ما سه مطالعه با کیفیت قابل قبول پیدا کردیم و نتایج را برای دیدن اینکه خنک کردن مغز در طول عمل جراحی جمجمه باز برای آنوریسم‌های داخل مغزی مانع از مرگ یا ناتوانی شدید می‌شود، تجزیه و تحلیل کردیم.
پیشینه
آنوریسم‌های داخل مغزی، درواقع، تورم دیواره شریانی مغزی هستند. پارگی آنوریسم مغزی اغلب تهدید کننده زندگی است. افراد مبتلا به آنوریسم‌های مغزی بر اساس علائم بالینی به صورت درجه خوب یا درجه ضعیف طبقه‌بندی می‌شوند. عمل جراحی یک گزینه رایج برای درمان این وضعیت است، اما می‌تواند باعث صدمه بیشتری به مغز شود. از لحاظ تئوری، خنک کردن مغز، فعالیت متابولیک آن را کاهش می‌دهد، بنابراین طی یک عمل جراحی از آن محفاظت می‌کند. به طور کلی تحقیق روی حیوانات از این نظریه حمایت می‌کند.
ویژگی‌های مطالعه
شواهد تا آگوست 2015 به‌روز هستند. ما فقط سه مطالعه مناسب با مجموع 1158 شرکت‌کننده برای ورود به مطالعه، پیدا کردیم. اطلاعات در درجه اول از یک مطالعه با کیفیت بالا با 1000 شرکت‌کننده به دست آمد.
نتایج اصلی
تجزیه و تحلیل‌های ما نشان داد که در بیماران با درجه خوب، این امکان وجود دارد که خنک کردن مغز حین عمل جراحی از مرگ یا وابستگی در فعالیت‌های روزمره جلوگیری کند. اطلاعات بسیار محدود از افراد بدون خونریزی یا افرادی با خونریزی درجه پائین در دسترس بود. پیامدهای نامساعد بین شرکت‌کنندگان با یا بدون هیپوترمی متفاوت نبود. کیفیت شواهد برای این پیامدها هنوز مشخص نیست چرا که آن‌ها با روش‌های گوناگون گزارش شده‌اند.
کیفیت شواهد
ما اطلاعات کافی در مورد اثر خنک کنندگی مغز بر مرگ یا وابستگی نداریم. از آن‌جایی که ما نتوانستیم داده‌ها را به دلیل تغییر در تعریف و گزارش پیامد داده ترکیب کنیم، شواهد برای سایر پیامدها نامطمئن‌تر بود. داده‌ها در تجزیه و تحلیل ما در درجه اول از یک کارآزمایی با کیفیت بالا بر شرکت‌کنندگان با درجه خوب به دست آمد.
ما شواهدی را در مورد اثر خنک کنندگی مغز در حین عمل جراحی برای آنوریسم داخل مغزی مرور کردیم. ما سه مطالعه با کیفیت قابل قبول پیدا کردیم و نتایج را برای دیدن اینکه خنک کردن مغز در طول عمل جراحی جمجمه باز برای آنوریسم‌های داخل مغزی مانع از مرگ یا ناتوانی شدید می‌شود، تجزیه و تحلیل کردیم.
پیشینه
آنوریسم‌های داخل مغزی، درواقع، تورم دیواره شریانی مغزی هستند. پارگی آنوریسم مغزی اغلب تهدید کننده زندگی است. افراد مبتلا به آنوریسم‌های مغزی بر اساس علائم بالینی به صورت درجه خوب یا درجه ضعیف طبقه‌بندی می‌شوند. عمل جراحی یک گزینه رایج برای درمان این وضعیت است، اما می‌تواند باعث صدمه بیشتری به مغز شود. از لحاظ تئوری، خنک کردن مغز، فعالیت متابولیک آن را کاهش می‌دهد، بنابراین طی یک عمل جراحی از آن محفاظت می‌کند. به طور کلی تحقیق روی حیوانات از این نظریه حمایت می‌کند.
ویژگی‌های مطالعه
شواهد تا آگوست 2015 به‌روز هستند. ما فقط سه مطالعه مناسب با مجموع 1158 شرکت‌کننده برای ورود به مطالعه، پیدا کردیم. اطلاعات در درجه اول از یک مطالعه با کیفیت بالا با 1000 شرکت‌کننده به دست آمد.
نتایج اصلی
تجزیه و تحلیل‌های ما نشان داد که در بیماران با درجه خوب، این امکان وجود دارد که خنک کردن مغز حین عمل جراحی از مرگ یا وابستگی در فعالیت‌های روزمره جلوگیری کند. اطلاعات بسیار محدود از افراد بدون خونریزی یا افرادی با خونریزی درجه پائین در دسترس بود. پیامدهای نامساعد بین شرکت‌کنندگان با یا بدون هیپوترمی متفاوت نبود. کیفیت شواهد برای این پیامدها هنوز مشخص نیست چرا که آن‌ها با روش‌های گوناگون گزارش شده‌اند.
کیفیت شواهد
ما اطلاعات کافی در مورد اثر خنک کنندگی مغز بر مرگ یا وابستگی نداریم. از آن‌جایی که ما نتوانستیم داده‌ها را به دلیل تغییر در تعریف و گزارش پیامد داده ترکیب کنیم، شواهد برای سایر پیامدها نامطمئن‌تر بود. داده‌ها در تجزیه و تحلیل ما در درجه اول از یک کارآزمایی با کیفیت بالا بر شرکت‌کنندگان با درجه خوب به دست آمد.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Stroke Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/5/26 | انتشار: 1395/1/3
