چهارشنبه 29 فروردین 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Philip J Weston, Deborah L Harris, Malcolm Battin, Julie Brown, Joanne E Hegarty, Jane E Harding. Oral dextrose gel for the treatment of hypoglycaemia in newborn infants. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-289-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-289-fa.html
Philip J Weston* 
, Deborah L Harris , Malcolm Battin , Julie Brown , Joanne E Hegarty , Jane E Harding
, Deborah L Harris , Malcolm Battin , Julie Brown , Joanne E Hegarty , Jane E Harding
پیشینه
هیپوگلیسمی نوزادی، یک رخداد شایع است که می‌تواند با آسیب مغزی همراه باشد. برای کنترل این حالت معمولا یک منبع گلوکز جایگزین برای نوزاد فراهم می‌شود که یا با فورمولا به‌صورت روده‌ای یا با محلول دکستروز به‌صورت وریدی داده می‌شود. این مسئله غالبا نیازمند مراقبت از مادر و نوزاد در محیطی جداگانه است که می‌تواند ممانعتی برای خورن شیر مادر ایجاد کند. ژل دکستروز ساده و ارزان قیمت‌بوده و می‌توان همراه با شیر مادر و مراقبت‌های مادری، به‌منظور اصلاح سریع هیپوگلیسمی آن را به‌طور مستقیم در مخاط دهان قرار داد.
اهداف
برررسی اثربخشی ژل دکستروز در اصلاح هیپوگلیسمی و کاهش اختلال رشد عصبی درازمدت.
روش های جستجو
ما در منابع زیر از زمان آغاز به کار پایگاه اطلاعاتی تا فوریه 2016 به جست‌وجو پرداختیم: MEDLINE ،EMBASE، پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)، Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature؛ (CINAHL) و Web of Science. ما همچنین در مرکز بین‌المللی شبکه‌های کارآزمایی‌های بالینی به جست‌وجو پرداخته و مجموعه مقالات و نشست‌های علمی خاص را به‌صورت دستی جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
مطالعات تصادفی‌سازی و شبه تصادفی‌سازی که ژل دکستروز را با دارونما، عدم درمان یا درمان‌های دیگر، برای هیپوگلیسمی نوزادی مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور مستقل به ارزیابی کیفیت کارآزمایی‌ها و استخراج داده‌ها پرداختند و انتشاراتی را که خودشان از نویسندگان آن بودند، بررسی نکردند.
نتایج اصلی
ما دو کارآزمایی با 312 نوزاد شناسایی کردیم. شواهدی در رابطه با اصلاح هیپوگلیسمی برای هر رویداد هیپوگلیسمیک در دسترس نبود. ما مدارکی دال بر وجود تفاوت بین ژل دکستروز و ژل دارونما در بروز ناتوانی‌های عمده حسی‌عصبی طی پیگیری دو ساله پیدا نکردیم (خطر نسبی (RR): 6.27؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 0.77 تا 51.03؛ 1 کارآزمایی؛ تعداد: 184؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). ژل دکستروز در مقایسه با ژل دارونما یا عدم استفاده از ژل، نیاز به درمان وریدی را برای هیپوگلیسمی تغییر نداد (RR معمولی: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 0.46 تا 1.32؛ 2 کارآزمایی؛ تعداد: 312؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). احتمال جداشدن کودکانی که با ژل دکستروز درمان شده بودند، از مادرانشان به خاطر درمان هیپوگلیسمی کمتر بود (RR: 0.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 0.31 تا 0.93؛ یک کارآزمایی؛ تعداد: 237 ؛شواهد با کیفیت متوسط) و شانس اینکه پس از ترخیص منحصرا از شیر مادر تغذیه شوند، در آن‌ها بیشتر بود (RR: 1.10؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 1.01 تا 1.18؛ یک کارآزمایی؛ تعداد: 237؛ شواهد با کیفیت متوسط). افزایش در غلظت گلوکز خون اندازه‌گیری شده پس از استفاده از ژل دکستروز، mmol/L 0.4 بود (95% فاصله اطمینان (CI)؛ 0.14 - تا 0.94؛ یک کارآزمایی؛ تعداد: 75). محققین در یکی از کارآزمایی‌ها هیچ عارضه جانبی گزارش نکرده بودند (تعداد: 237).
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
درمان نوزادان مبتلا به هیپوگلیسمی نوزادی با ژل دکستروز 40%، میزان جدایی مادر و نوزاد را به‌خاطر درمان کاهش داده و احتمال تغذیه انحصاری با شیر مادر را پس از ترخیص از بیمارستان در مقایسه با ژل دارونما افزایش می‌دهد. هیچ شواهدی مبنی بر وقوع عوارض جانبی در دوره نوزادی یا پس از گذشت دو سال وجود نداشت. باید ژل دکستروز خوراکی را به‌عنوان خط اول درمان نوزادان مبتلا به هیپوگلیسمی نوزادی در نظر گرفت.
خلاصه به زبان ساده
ژل دکستروز خوراکی برای درمان نوزادان تازه متولد شده با سطح قند خون پایین
سوال مطالعه مروری
آیا ژل دکستروز خوراکی برای درمان نوزادان تازه متولد شده با قند خون پائین، موثرتر از دارونما، عدم درمان یا دیگر درمان‌های فعال در اصلاح قند خون پائین (هیپوگلیسمی) و کاهش بروز اختلال رشد عصبی در طولانی‌مدت می‌شود؟
پیشینه
پائین بودن سطح قند خون در نوزادان تازه متولد شده رخدادی شایع است و بیشتر در گروه‌های در معرض خطر خاصی رخ می‌دهد (نوزادان مادران دیابتی، نوزادان نارس، نوزادان خیلی کوچک و خیلی بزرگ). در نوزادانی که سطح قند خونشان پائین است، خطر ابتلا به مشکلات رشدی در دوران کودکی بیشتر است. بنابراین معمولا از درمان‌های فعال برای این نوزادان استفاده می‌شود و اینگونه درمان‌ها غالبا نیازمند استفاده از شیر فورمولا یا بستری در بخش نوزادان است که منجز به جدایی موقت نوزاد از مادرش می‌شود.
ویژگی‌های مطالعه
تا به امروز دو کارآزمایی، استفاده از ژل دکستروز را برای برطرف کردن قند خون پائین، در حالی‌که نوزاد همچنان نزد مادرش است، بررسی کرده‌اند. این مطالعات شامل 312 نوزاد بودند. محققین ژل دکستروز را به داخل لپ نوزاد می‌مالیدند. آن‌ها برای این کارآزمایی، 157 نوزاد با تغذیه طبیعی فراهم کردند. نوزادانی که ژل دارونما را به همراه تغذیه طبیعی یا تغذیه طبیعی را به‌تنهایی دریافت کرده بودند، 155 نفر بودند.
نتایج اصلی
نتایج نشان دادند که ژل دکستروز در جداشدن نوزاد از مادرش موثر بوده و میزان تغذیه انحصاری از شیر مادر را پس از ترخیص افزایش می‌دهد. محققین هیچ عارضه جانبی از مصرف ژل دکستروز گزارش نکردند. همچنین هیچ تاثیری بر رشد کودکان تا دو سالگی گزارش نشده بود.
این مطالعه مروری به دلیل فقدان داده‌های مربوط به پیامدهای مهم اثربخشی درمان برای دوره‌های پائین بودن قند خون نوزاد و نیز تاثیرات آن بر مغز، با محدودیت مواجه است. برای پاسخ به این سوالات مهم لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.
مالیدن ژل دکستروز به داخل گونه نوزاد یک درمان ساده و بی‌خطر برای شروع مراقبت از نوزادان با قندخون پائین است.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد متوسط تا بسیار پائین بود. دلایلی که باعث شد کیفیت پائین در نظر گرفته شود، عبارت بودند از: نادرستی و بی‌دقتی (تفاوت در اطلاعات)، سوگیری انتشار (Publication Bias) (شواهد بر پایه داده‌هایی از یک کارآزمایی واحد بودند. یکی از مقالات فقط به صورت چکیده وجود داشت)، ناکافی بودن داده‌ها که اجازه قضاوت را در رابطه با خطر سوگیری نمی‌داد و/یا وجود ناسازگاری زیاد برای یک پیامد خاص.
آیا ژل دکستروز خوراکی برای درمان نوزادان تازه متولد شده با قند خون پائین، موثرتر از دارونما، عدم درمان یا دیگر درمان‌های فعال در اصلاح قند خون پائین (هیپوگلیسمی) و کاهش بروز اختلال رشد عصبی در طولانی‌مدت می‌شود؟
پیشینه
پائین بودن سطح قند خون در نوزادان تازه متولد شده رخدادی شایع است و بیشتر در گروه‌های در معرض خطر خاصی رخ می‌دهد (نوزادان مادران دیابتی، نوزادان نارس، نوزادان خیلی کوچک و خیلی بزرگ). در نوزادانی که سطح قند خونشان پائین است، خطر ابتلا به مشکلات رشدی در دوران کودکی بیشتر است. بنابراین معمولا از درمان‌های فعال برای این نوزادان استفاده می‌شود و اینگونه درمان‌ها غالبا نیازمند استفاده از شیر فورمولا یا بستری در بخش نوزادان است که منجز به جدایی موقت نوزاد از مادرش می‌شود.
ویژگی‌های مطالعه
تا به امروز دو کارآزمایی، استفاده از ژل دکستروز را برای برطرف کردن قند خون پائین، در حالی‌که نوزاد همچنان نزد مادرش است، بررسی کرده‌اند. این مطالعات شامل 312 نوزاد بودند. محققین ژل دکستروز را به داخل لپ نوزاد می‌مالیدند. آن‌ها برای این کارآزمایی، 157 نوزاد با تغذیه طبیعی فراهم کردند. نوزادانی که ژل دارونما را به همراه تغذیه طبیعی یا تغذیه طبیعی را به‌تنهایی دریافت کرده بودند، 155 نفر بودند.
نتایج اصلی
نتایج نشان دادند که ژل دکستروز در جداشدن نوزاد از مادرش موثر بوده و میزان تغذیه انحصاری از شیر مادر را پس از ترخیص افزایش می‌دهد. محققین هیچ عارضه جانبی از مصرف ژل دکستروز گزارش نکردند. همچنین هیچ تاثیری بر رشد کودکان تا دو سالگی گزارش نشده بود.
این مطالعه مروری به دلیل فقدان داده‌های مربوط به پیامدهای مهم اثربخشی درمان برای دوره‌های پائین بودن قند خون نوزاد و نیز تاثیرات آن بر مغز، با محدودیت مواجه است. برای پاسخ به این سوالات مهم لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.
مالیدن ژل دکستروز به داخل گونه نوزاد یک درمان ساده و بی‌خطر برای شروع مراقبت از نوزادان با قندخون پائین است.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد متوسط تا بسیار پائین بود. دلایلی که باعث شد کیفیت پائین در نظر گرفته شود، عبارت بودند از: نادرستی و بی‌دقتی (تفاوت در اطلاعات)، سوگیری انتشار (Publication Bias) (شواهد بر پایه داده‌هایی از یک کارآزمایی واحد بودند. یکی از مقالات فقط به صورت چکیده وجود داشت)، ناکافی بودن داده‌ها که اجازه قضاوت را در رابطه با خطر سوگیری نمی‌داد و/یا وجود ناسازگاری زیاد برای یک پیامد خاص.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Neonatal Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/12/10 | انتشار: 1395/2/15
