محلول‌های تغذیه وریدی (parenteral)، شیرخشک‌های مصنوعی و شیر مادر حاوی ید کافی برای برآورده کردن مقادیر توصیه‌شده برای نوزادان پره‌ترم (زودرس) نیستند. کمبود ید ممکن است هیپوتیروکسینمی (hypothyroxinaemia) گذرا را در نوزادان پره‌ترم تشدید کند و این مساله ممکن است با پیامدهای جانبی و بلندمدت برای نوزادان همراه باشد.

ارزیابی شواهد از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، مبنی بر این که مکمل غذایی با ید، مرگ‌ومیر و موربیدیتی را در نوزادان پره‌ترم کاهش می‌دهد.

ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه نوزادان در کاکرین استفاده کردیم تا پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 1، 2018)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ Ovid Maternity & Infant Care Database و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture را تا فوریه 2018 جست‌وجو کنیم. ما پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی‌شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های شبه‌تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه‌تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که مکمل‌یاری غذاهای خوراکی (از راه روده یا enteral) یا تزریقی (parenteral) را با ید (به عنوان نمک یددار) با دارونما (placebo) یا هیچ مکملی در نوزادان پره‌ترم مقایسه کردند.

دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌های واجد شرایط و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. ما اثرات درمان را همان‌طور که در کارآزمایی‌های مجزا توصیف شده بودند، تجزیه‌وتحلیل کردیم و خطرهای نسبی (RR) و تفاوت‌های خطر (RD) را برای داده‌های دو تایی و میانگین تفاوت (MD) را برای داده‌های پیوسته با 95% فاصله اطمینان (CI)، گزارش کردیم. ما از یک مدل اثر ثابت در متاآنالیزها استفاده کردیم و برای کشف عوامل بالقوه ناهمگونی در تجزیه‌وتحلیل‌های حساسیت، برنامه‌ریزی کردیم. ما از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.

دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، معیارهای واجدشرایط را داشتند. هر دو کارآزمایی، از روش‌هایی برای محدود کردن خطر سوگیری از جمله پنهان‌سازی تخصیص و کورسازی پزشکان و محققان نسبت به مداخله اختصاص یافته، استفاده کرده بودند. این کارآزمایی‌ها، 1394 نوزاد را وارد کردند. یک کارآزمایی، 1237 شرکت‌کننده را بررسی کرد. اکثر شرکت‌کنندگان بسیار زودرس (کم‌تر از 32 هفته بارداری) متولد شدند و حدود یک سوم از آن‌ها به شدت پره‌ترم (بارداری کم‌تر از 28 هفته بارداری) بودند.
تجزیه‌و‌تحلیل‌ها، هیچ اثری را از مکمل ید روی مرگ‌ومیر قبل از ترخیص از بیمارستان (RR معمول: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.42؛ RD معمول: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03- تا 0.03؛ 2 مطالعه؛ 1380 نوزاد) یا روی ارزیابی‌های تکامل عصبی در پست‌ترم دو ساله (Bayley Scales of Infant and Toddler Development، نمرات ترکیبی حوزه اصلی Third Edition: شناختی: MD: 0.30-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.44- تا 1.84؛ حرکتی (motor): MD: 0.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.15- تا 2.55؛ زبان: MD: 0.10-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.50- تا 2.30؛ 1 مطالعه؛ 1259 نوزاد) پیدا نکردند. هیچ تفاوتی در نسبت نوزادانی که فوت کردند یا یک نمره ترکیبی کم‌تر از 85 در هر حوزه اصلی Bayley داشتند (RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.94 تا 1.17؛ RD: 0.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03- تا 0.08؛ 1 مطالعه؛ 1259 نوزاد)، یا دچار اختلال بینایی شدند (RR: 0.63؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.28 تا 1.45؛ RD: 0.01-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03- تا 0.01؛ 1 مطالعه؛ 1092 نوزاد) یا دچار اختلال شنوایی شدند (RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.51 تا 2.16؛ RD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02- تا 0.02؛ 1 مطالعه؛ 1093 نوزاد) وجود نداشت. با استفاده از رویکردهای GRADE، ما شواهد را برای اثرات روی مرگ‌ومیر و پیامدهای تکامل عصبی، با قطعیت بالا ارزیابی کردیم.

داده‌های به دست آمده کارآزمایی موجود، عمدتا از یک مطالعه بزرگ چندمرکزی و با کیفیت بالا که در 2017 منتشر شده، هیچ‌گونه شواهدی را از اثرات مفید مکمل‌های ید برای نوزادان پره‌ترم نشان نمی‌دهد. با توجه به قطعیت بالا از این برآوردهای اثر، بعید است کارآزمایی‌های بیش‌تر از این مداخله و در این جمعیت، به عنوان اولویت‌های تحقیقاتی در نظر گرفته شوند.