استفاده از آنالوگ‌های انسولین کوتاه‌اثر (انسولین لیسپرو (lispro)، انسولین آسپارت (aspart)، انسولین گلولیسین (glulisine)) برای افراد بزرگسال و غیرباردار مبتلا به‌ دیابت نوع 2، همان‌طور که در بسیاری از بحث‌های علمی ‌منعکس شده، هنوز بحث‌برانگیز است.

ارزیابی اثرات آنالوگ‌های انسولین کوتاه‌اثر در مقایسه با انسولین رگولار انسانی در افراد بزرگسال، غیرباردار مبتلا به‌ دیابت ملیتوس نوع 2.

برای این به‌روزرسانی، ما به جست‌وجوی CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ پورتال جست‌وجوی WHO ICTRP و ClinicalTrials.gov تا 31 اکتبر 2018 پرداختیم. ما هیچ محدودیتی را از نظر زبان مقاله اعمال نکردیم.

ما تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را با طول مدت مداخله حداقل 24 هفته وارد کردیم که آنالوگ‌های انسولین کوتاه‌اثر را با انسولین رگولار انسانی در درمان افراد مبتلا به‌ دیابت نوع 2، که باردار نبودند، مقایسه کردند.

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. ما پیامدهای دوتایی را با خطرات نسبی (RR) و نسبت‌های شانس پتو (POR)، با 95% فاصله اطمینان (CI) ارزیابی کردیم. ما پیامدهای پیوسته را با میانگین‌های تفاوت (MD) با 95% فاصله اطمینان (CI) ارزیابی کردیم. ما قطعیت شواهد کارآزمایی‌ها را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.

ما 10 کارآزمایی را شناسایی کردیم که معیارهای ورود را داشتند و 2751 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کردند؛ 1388 شرکت‌کننده برای دریافت آنالوگ انسولین و 1363 شرکت‌کننده برای دریافت انسولین رگولار انسانی تصادفی‌سازی شدند. ‌مدت زمان مداخله بین 24 تا 104 هفته با میانگین حدود 41 هفته بود. جمعیت‌های کارآزمایی، نشان‌دهنده تنوع در طول‌مدت بیماری و معیارهای ورود و خروج بود. هیچ‌کدام از کارآزمایی‌ها کورسازی نشدند، بنابراین خطر سوگیری عملکردی و سوگیری تشخیص، به‌ویژه برای پیامدهای ذهنی مانند هیپوگلیسمی (hypoglycaemia)، در 9 مورد از 10 کارآزمایی که ما داده‌ها را از آن‌ها استخراج کردیم، بالا بود. چندین کارآزمایی تناقض را در گزارش‌دهی روش‌ها و نتایج نشان دادند.
هیچ‌کدام از کارآزمایی‌های واردشده، مرگ‌ومیر به هر علتی را به‌عنوان یک پیامد اولیه تعریف نکردند. شش کارآزمایی، اطلاعاتی را در مورد تعداد شرکت‌کنندگانی که حین کارآزمایی فوت کردند، با 5 مورد مرگ از 1272 شرکت‌کننده (0.4%) در گروه‌های آنالوگ انسولین و سه مورد مرگ از 1247 شرکت‌کننده (0.2%) در گروه‌های انسولین رگولار انسانی، ارائه کردند (OR پتو: 1.66؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 6.64؛ 0.48 = P؛ شواهد با قطعیت متوسط). شش کارآزمایی با 2509 شرکت‌کننده، به‌طور متفاوت به ارزیابی هیپوگلیسمی شدید پرداختند. بنابراین، ما نمیتوانیم نتایج را با انجام یک متاآنالیز (meta‐analysis) خلاصه کنیم. به‌طور کلی، شیوع عوارض هیپوگلیسمی شدید، ‌کم بود و هیچ یک از این کارآزمایی‌ها تفاوت شفافی را بین دو بازوی مداخله نشان ندادند (شواهد با قطعیت پایین).
MD در تغییرات هموگلوبین گلیکوزیله A1c (HbA1c)، برابر با 0.03-% بود (95% فاصله اطمینان (CI): 0.16- تا 0.09؛ 0.60 = P؛ 9 کارآزمایی؛ 2608 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پایین). 95% فاصله پیش‌بینی شده بین 0.31-% و 0.25% بود. MD در تعداد کلی اپیزودهای هیپوگلیسمی غیرشدید ‌در هر شرکت‌کننده در هر ماه 0.08 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 0.00 تا 0.16؛ 0.05 = P؛ 7 کارآزمایی؛ 2667 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). 95% فاصله پیش‌بینی شده بین 0.03- و 0.19 عارضه در هر شرکت‌کننده در هر ماه بود. اعتبار نتایج به‌دست آمده برای اپیزودهای‌ شبانه هیپوگلیسمی، سوال‌برانگیز بودند. به‌طور کلی، تفاوت شفافی بین دو آنالوگ انسولین کوتاه‌اثر و انسولین رگولار انسانی وجود نداشت. دو کارآزمایی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و رضایت را از درمان ارزیابی کردند اما ما نتایج مربوط به هر دو پیامد را نامعتبر در نظر گرفتیم (شواهد با قطعیت بسیار پایین).
هیچ کارآزمایی برای بررسی اثرات احتمالی طولانی‌مدت (مرگ‌ومیر به هر علتی، عوارض میکروواسکولار یا ماکروواسکولار دیابت)، مخصوصا در شرکت‌کنندگان دارای عوارض مرتبط با دیابت طراحی نشد. هیچ کارآزمایی، اثرات اجتماعی‌اقتصادی را گزارش نکرد.

تجزیه‌وتحلیل ما هیچ اثرات شفافی را از آنالوگ‌های انسولین کوتاه‌اثر در مقایسه با انسولین رگولار انسانی در افراد مبتلا به‌ دیابت نوع 2 نیافت. به‌طور کلی، قطعیت شواهد ضعیف بود و نتایج مربوط به پیامدهای مرتبط با بیمار، مانند مرگ‌ومیر به هر علتی، عوارض میکروواسکولار یا ماکروواسکولار و اپیزودهای هیپوگلیسمی شدید، اندک بودند. داده‌های مربوط به اثربخشی و ایمنی درازمدت برای نتیجه‌گیری در مورد اثرات آنالوگ‌های انسولین کوتاه‌اثر بر پیامدهای مرتبط با بیمار مورد نیاز هستند.