ما 19 RCT را با مجموع 6461 شرکتکننده وارد کردیم که به مدت یک تا هشت سال پیگیری شدند. در هفت کارآزمایی، تاثیرات GLA مکمل و در 12 کارآزمایی تاثیرات LA بررسی شدند، هیچیک از کارآزماییها تاثیرات DGLA یا AA را بررسی نکردند؛ چربیهای امگا‐6 عموما جایگزین چربیهای اشباع شده یا چربیهای تک‐زنجیرهای غیر‐اشباع شده بودند. خطر کلی سوگیری را در سه RCT پائین ارزیابی کردیم.
پیامدهای اولیه : به شواهدی با کیفیت پائین دست پیدا کردیم که افزایش مصرف چربیهای امگا‐6 ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مورتالیتی به هر علتی (خطر نسبی (RR): 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.88 تا 1.12؛ 740 مورد مرگومیر؛ 4506 فرد تصادفیسازی شده؛ 10 کارآزمایی) یا رویدادهای CVD (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.15؛ 1404 مورد از 4962 فرد تصادفیسازی شده دچار این رویدادها شدند؛ 7 کارآزمایی) ایجاد کند. ما مطمئن نیستیم که تاثیرات مصرف چربیهای امگا‐6 بر میزان مورتالیتی ناشی از CVD (RR: 1.09؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.55؛ 472 مورد مرگومیر؛ 4019 فرد تصادفیسازی شده؛ 7 کارآزمایی)، بیماریهای شریان کرونر (RR: 0.88؛ 95% CI؛ 0.66 تا 1.17؛ 1059 نفر از 3997 فرد تصادفیسازی شده دچار عارضه شدند؛ 7 کارآزمایی)، حوادث جانبی مهم قلبی و مغزیعروقی (RR 0.84؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.20، 817 رویداد، 2879 شرکتکننده، 2 کارآزمایی) یا سکته مغزی (RR: 1.36؛ 95% CI؛ 0.45 تا 4.11؛ 54 رویداد؛ 3730 شرکتکننده؛ 4 کارآزمایی) افزایش مییابد، چرا که کیفیت این شواهد را بسیار پائین برآورد کردیم. ما هیچ شواهدی را مبنی بر تاثیرات دوز‐پاسخ یا مدت زمان اعمال مداخله برای هیچیک از پیامدهای اولیه پیدا نکردیم، اما پیشنهادهایی برای محافظت بیشتر در شرکتکنندگانی وجود داشت که مصرف پایه امگا‐6 آنها کم بود.
پیامدهای کلیدی بیشتر : ما متوجه شدیم افزایش مصرف چربیهای امگا‐6میتواند خطر ابتلا به انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction; MI) را کاهش دهد (RR: 0.88؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.02؛ 609 رویداد؛ 4606 شرکتکننده؛ 7 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت پائین). شواهدی با کیفیت بالا نشان میدهد افزایش مصرف چربیهای امگا‐6 در طولانیمدتمیزان کلسترول تام سرم را اندکی کاهش میدهد (تفاوت میانگین (MD): 0.33‐ میلیمول/لیتر؛ 95% CI؛ 0.50‐ تا 16.0‐؛ I2 = 81%؛ ناهمگونی تا حدی تحت تاثیر دوز است، 4280 شرکتکننده؛ 10 کارآزمایی). افزایش امگا‐6 احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر در چاقی (MD شاخص توده بدن (body mass index; BMI): 0.20‐ کیلوگرم/متر2؛ 95% CI؛ 0.56‐ تا 0.16؛ 371 شرکتکننده؛ 1 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت متوسط). ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در میزان تریگلیسیرید سرم (MD؛ 0.01‐ میلیمول/لیتر؛ 95% CI؛ 0.23‐ تا 0.21؛ 834 شرکتکننده؛ 5 کارآزمایی)، میزان HDL (MD؛ 0.01‐ میلیمول/لیتر؛ 95% CI؛ 0.03‐ تا 0.02؛ 1995 شرکتکننده؛ 4 کارآزمایی) یا میزان لیپوپروتئین با چگالی پائین (MD؛ 0.04‐ میلیمول/لیتر؛ 95% CI؛ 0.21‐ تا 0.14؛ 244 شرکتکننده؛ 2 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت پائین) ایجاد کند.
سوال مطالعه مروری
ما به بررسی کارآزماییهای تصادفیسازی شدهای (شرکتکنندگان برای قرار گرفتن در هر دو گروه درمان شانس یکسان دارند) پرداختیم که به مقایسه تاثیرات مصرف زیاد و کم چربیهای امگا‐6 بر مرگومیرها و بیماریهای قلبی و گردش خون (بیماریهای قلبیعروقی (cardiovascular diseases; CVD)، شامل حملات قلبی و سکته مغزی) پرداختند.
پیشینه
چربیهای امگا‐6 ضروری هستند، که لازم است مقادیری از آن را از مواد غذایی به دست آوریم. آنها برای تنظیم تولید انرژی (بخشی از متابولیسم)، سلامت استخوان، پوست و مو مهم هستند. بسیاری از غذاها حاوی چربیهای امگا‐6 هستند، به ویژه روغنهای گیاهی و آجیل. چربیهای امگا‐6 عبارتند از اسید لینولئیک (linoleic acid; LA)، اسید گاما‐لینولنیک (gamma‐linolenic acid; GLA)، دیهومو‐گاما‐لینولنیک اسید (dihomo‐gamma‐linolenic acid; DGLA) و آراشیدونیک اسید (arachidonic acid; AA).
بعضی شواهد نشان میدهد که افزایش مصرف چربیهای امگا‐6، همراه با مصرف کمتر چربیهای اشباع شده (از منابع حیوانی مانند گوشت و پنیر) میتواند بیماری عروق کرونر قلب را کاهش دهد. در مقابل، این نگرانی وجود دارد که سطوح بالای چربیهای امگا‐6 با افزایش التهاب، خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی را بیشتر کنند. بهطور کلی، شواهد قطعی در مورد مزایا و آسیبهای مصرف چربی امگا‐6 بر بیماریهای قلبی و گردش خون یا سایر پیامدهای مرتبط با سلامت وجود ندارد.
ویژگیهای مطالعه
شواهدی که در این مرور وجود دارد تا می 2017 بهروز است. ما به 19 مطالعه با مجموع 6461 بزرگسال دست یافتیم. این مطالعات تاثیرات میزان بالاتر مصرف چربی امگا‐6 را در مقایسه با مقادیر پائینتر آن، بر بیماریهای قلبی و گردش خون و همچنین مرگومیرها ارزیابی کردند. ما متوجه شدیم که سه کارآزمایی بسیار قابل اعتماد هستند (با طراحیهای خوب که به ایجاد شواهد معتبر منجر شدند). مطالعات در آمریکای شمالی، آسیا، اروپا و استرالیا انجام شده و هشت مطالعه فقط توسط آژانسهای ملی یا خیریه تامین مالی شدند. شرکتکنندگان میزان مصرف چربیهای امگا‐6 خود را افزایش داده یا همان چربیهای معمول خود را برای حداقل یک سال و حداکثر هشت سال ادامه دادند.
نتایج کلیدی
ما دریافتیم که افزایش مصرف چربیهای امگا‐6 ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مرگومیرها یا حوادث قلبیعروقی ایجاد کند، اما میتوانند خطر ابتلا را به حملات قلبی کاهش دهند (شواهد با کیفیت پائین). نقاط ضعف شواهد عبارت بودند از: مشکلاتی در طراحی مطالعه، تعداد کم رویدادها (events)، تعداد اندک شرکتکنندگان از کشورهای در حال توسعه، و تعداد کم زنان.
شواهد نشان میدهد افزایش مصرف چربیهای امگا‐6 باعث کاهش کلسترول خون شده (شواهد با کیفیت بالا) و احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر وزن متناسب بدن و تعدیل شده با قد دارد (همه شواهد با کیفیت متوسط) و ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در میزان تریگلیسیریدها، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL، کلسترول خوب) یا لیپوپروتئین با چگالی پائین (LDL، کلسترول بد) ایجاد کند (شواهد با کیفیت پائین).