با وجود پیشرفت‌های صورت‌گرفته در درمان، افزایش جمعیت و پیری، نارسایی قلبی را به عامل مهم موربیدیتی و مرگ در سراسر جهان تبدیل کرده است. این امر با هزینه‌های بالای مراقبت‌های سلامت که تا حدی ناشی از بستری‌های مجدد پیاپی در بیمارستان هستند، ارتباط دارد. مداخلات مدیریت بیماری ممکن است به مدیریت بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با روشی کنش‌گرایانه‌تر و پیشگیرانه‌تر نسبت به دارودرمانی به‌تنهایی کمک کند. این دومین به‌روز‌رسانی از مروری است که در سال 2005 منتشر و در 2012 به‌روز‌ شده بود.

مقایسه اثرات مداخلات مختلف مدیریت بیماری برای نارسایی قلبی (که به وضوح صرفا آموزشی نباشند) با مراقبت معمول، از نظر مرگ، بستری‌های مجدد در بیمارستان، کیفیت زندگی و پیامد‌های مرتبط با هزینه.

ما در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreure برای این به‌روز‌رسانی مرور در 9 ژانویه 2018 و در دو پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی در 4 جولای 2018 جست‌وجو کردیم. ما هیچ محدودیت زبانی را اعمال نکردیم.

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs ؛randomised controlled trails) را با حداقل شش ماه پیگیری مربوط به مقایسه مداخلات مدیریت بیماری با مراقبت معمول برای بزرگسالانی وارد کردیم که حداقل یک‌بار با تشخیص نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شده بودند. سه نوع مداخله اصلی وجود داشت: مدیریت مورد؛ مداخلات مبتنی بر کلینیک؛ مداخلات چند‌رشته‌ای.

ما از شیوه‌های روش‌شناختی استاندارد مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. پیامد‌های مورد نظر، مرگ‌و‌میر ناشی از نارسایی قلبی، مرگ‌و‌میر به هر دلیلی، بستری مجدد در بیمارستان برای نارسایی قلبی، بستری مجدد در بیمارستان به هر دلیلی، عوارض جانبی، کیفیت زندگی، هزینه‌ها و هزینه-اثربخشی بودند.

ما 22 RCT را جدید یافتیم، بنابراین اکنون 47 RCT (10869 شرکت‌کننده) را وارد کردیم. بیست‌و‌هشت مطالعه مربوط به مداخلات مدیریت مورد (case management)، هفت مورد مدل‌های مبتنی بر کلینیک (clinic-based)، نه مورد مداخلات چند‌رشته‌ای (multidisciplinary) و سه مطالعه قابل طبقه‌بندی در هیچ‌کدام از این گروه‌ها نبودند. مطالعات منتخب عمدتا در جمعیت مسن بودند که اغلب مطالعات میانگین سنی بین 67 و 80 سال را گزارش کرده بودند. هفت RCT در کشور‌های با درآمد متوسط به بالا و بقیه در کشورهای با درآمد بالا انجام شده بودند. بیست‌و‌شش RCT مربوط به مدیریت مورد، مرگ‌و‌میر به هر علتی را گزارش کرده بودند و شواهد با کیفیت پایین نشان می‌دهند که ممکن است مرگ‌و‌میر به هر علتی را کاهش دهند (RR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.68 تا 0.90؛ NNTB: 25 (%95 فاصله اطمینان (CI): 17 تا 54). ما همه هفت مطالعه مبتنی بر کلینیک را ادغام کردیم و شواهد با کیفیت پایین بیانگر این است که آن‌ها ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت برای مرگ‌و‌میر به هر علتی ایجاد کنند. تجزیه‌و‌تحلیل ترکیبی هشت مطالعه چند‌رشته‌ای شواهدی را با کیفیت متوسط فراهم کردند که احتمالا مرگ‌و‌میر به هر علتی را کاهش می‌دهند (RR: 0.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 0.83؛ NNTB: 17 (%95 فاصله اطمینان (CI): 12 تا 32).
ما داده‌ها را در مورد بستری مجدد ناشی از نارسایی قلبی از 12 مطالعه مدیریت مورد ادغام کردیم. شواهد با کیفیت متوسط پیشنهاد می‌کنند که آن‌ها احتمالا بستری مجدد به علت نارسایی قلبی را کاهش می‌دهند (RR: 0.64؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 0.78؛ NNTB: 8 (%95 فاصله اطمینان (CI): 6 تا 13). ما قادر به ادغام فقط دو مطالعه مبتنی بر کلینیک بودیم و شواهد با کیفیت متوسط پیشنهاد می‌کنند که ممکن است اختلاف اندک یا عدم اختلاف در بستری مجدد ناشی از نارسایی قلبی بین مداخلات کلینیکی و مراقبت معمول وجود داشته باشد (RR: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.18). تجزیه‌و‌تحلیل ترکیبی پنج مداخله چند‌رشته‌ای شواهدی را با کیفیت پایین ارائه کرد که آن‌ها ممکن است خطر بستری مجدد ناشی از نارسایی قلبی را کاهش دهند (RR: 0.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 تا 0.92؛ NNTB: 11 (%95 فاصله اطمینان (CI): 7 تا 44).
متاآنالیز (meta-analysis) 14 RCT شواهدی را با کیفیت متوسط فراهم کرد که مدیریت مورد احتمالا بستری مجدد ناشی از هر علتی را اندکی کاهش می‌دهد (RR: 0.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 1.01)؛ کاهش از 491 به 451 به ازای هر 1000 نفر (95% فاصله اطمینان (CI): 407 تا 495). ادغام چهار RCT مبتنی بر کلینیک شواهدی را با کیفیت پایین و تا حدودی ناهمگون ارائه کرد که امکان دارد منجر به اختلاف کم یا عدم اختلاف در بستری مجدد ناشی از هر علتی شود (RR: 0.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.12). شواهد با کیفیت پایین از پنج RCT نشان می‌دهد که مداخلات چند‌رشته‌ای ممکن است بستری مجدد ناشی از هر علتی را اندکی کاهش دهند (RR: 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.71 تا 1.01)؛ کاهش از 450 به 383 به ازای هر 1000 نفر (95% فاصله اطمینان (CI): 320 تا 455).
نه RCT‌های مداخله مدیریت مورد و نه مداخله مبتنی بر کلینیک عوارض جانبی را گزارش نکرده بودند. دو مداخله چند‌رشته‌ای گزارش دادند که هیچ عارضه جانبی رخ نداده است. ارزیابی GRADE شواهد با کیفیت متوسط حاکی از این است که امکان دارد تفاوت اندک یا عدم تفاوت در عوارض جانبی میان مداخلات چند‌رشته‌ای و مراقبت معمول وجود داشته باشد.
کیفیت زندگی عموما به صورت ضعیف با فرسایش بالا گزارش شده بود. شواهدی با کیفیت پایین به معنای آن است که ما پیرامون تاثیر مداخلات مدیریت مورد و چند‌رشته‌ای بر کیفیت زندگی عدم قطعیت داریم. چهار مطالعه کلینیکی کیفیت زندگی را گزارش کرده بودند، اما ما نتوانستیم به خاطر تفاوت‌ها در گزارش‌دهی، آن‌ها را ترکیب کنیم. شواهد با کیفیت پایین نشان می‌دهند که ممکن است مداخلات کلینیکی باعث اختلاف اندک یا عدم اختلاف در کیفیت زندگی شوند.
چهار برنامه مدیریت مورد دارای تجزیه‌و‌تحلیل هزینه-اثربخشی بوده و هفت مورد اطلاعات مربوط به هزینه را گزارش کرده بودند. شواهد با کیفیت پایین نشان می‌دهند که مدیریت مورد امکان دارد هزینه‌ها را کاهش داده و هزینه-اثربخش باشند. دو مطالعه مبتنی بر کلینیک صرفه‌جویی را در هزینه‌ها گزارش کرده بودند. شواهد با کیفیت پایین بیانگر آن است که مداخلات کلینیکی ممکن است هزینه‌ها را اندکی کم کنند. اطلاعات با کیفیت پایین از یک مداخله چند‌رشته‌ای نشان‌دهنده این است که شاید از منظر اجتماعی هزینه-اثربخش باشد اما از نظر خدمات سلامت کمتر این‌گونه است.

ما شواهد محدودی را برای تاثیر برنامه‌های مدیریت بیماری بر مرگ‌و‌میر به علت نارسایی قلبی یافتیم. مطالعات کمی این پیامد را گزارش کرده بودند. مدیریت مورد ممکن است مرگ‌و‌میر ناشی از هر علتی را کاهش دهد و مداخلات چند‌رشته‌ای نیز احتمالا مرگ‌و‌میر ناشی از هر علتی را کاهش می‌دهند، اما مداخلات مبتنی بر کلینیک تفاوت اندک یا عدم تفاوت در مرگ‌و‌میر ناشی از هر علتی ایجاد می‌کنند. شاید بستری مجدد به دلیل نارسایی قلبی یا هر علتی از طریق مداخلات مدیریت مورد کاهش یابد. مداخلات مبتنی بر کلینیک احتمالا اختلاف اندک یا عدم اختلاف در بستری مجدد ناشی از نارسایی قلبی ایجاد می‌کنند و امکان دارد منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در بستری مجدد ناشی از هر علتی شوند. مداخلات چند‌رشته‌ای می‌توانند خطر بستری مجدد را برای نارسایی قلبی یا به هر دلیلی کاهش دهد. فقدان شواهد برای عوارض جانبی وجود داشت و نتیجه‌گیری‌ها در مورد کیفیت زندگی به علت اطلاعات با کیفیت ضعیف، نامشخص باقی‌مانده است. تغییرات در موقعیت مطالعه و زمان وقوع، مانع از تلاش‌ها برای مرور هزینه‌ها و هزینه-اثربخشی شده است.
پتانسیل بهبود کیفیت زندگی، موضوع مهمی است؛ اما هم‌چنان به صورت ناکافی گزارش شده بود. پیشرفت گزارش‌دهی در کارآزمایی‌های آینده، شواهد مربوط به این پیامد مرتبط را با بیمار تقویت خواهد کرد.