جلد 2018 -                   جلد 2018 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.1002/14651858.CD012798.pub2

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jessica Green, Will Carroll, Francis J Gilchrist. Interventions for treating distal intestinal obstruction syndrome (DIOS) in cystic fibrosis. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2401-fa.html
مداخلاتی برای درمان سندرم انسداد دیستال روده (DIOS) در فیبروز سیستیک
Jessica Green* , Will Carroll , Francis J Gilchrist
پیشینه
فیبروز سیستیک شایع‌ترین اختلال ژنتیکی اتوزومی مغلوب کوتاه کننده زندگی در جمعیت سفید پوست است. سندرم انسداد دیستال روده (distal intestinal obstruction syndrome; DIOS) یک موربیدیتی مهم در این شرایط است. این بیماری نتیجه تجمع مواد مدفوعی چسبنده در روده است که با مخاط ضخیم و چسبنده تولید شده در روده افراد مبتلا ترکیب می‌شود. روده ممکن است به‌طور کامل مسدود شود (DIOS کامل) یا فقط بخشی از آن مسدود شود (DIOS ناقص). هنگامی که DIOS تشخیص داده شد، هدف درمان، برطرف کردن انسداد حاد کامل یا ناقص مدفوعی و در نهایت پیشگیری از نیاز به مداخله جراحی است.
اهداف
هدف این مرور ارزیابی اثربخشی و ایمنی رژیم‌های درمانی مختلف برای درمان DIOS (کامل و ناقص) در کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز سیستیک است.
روش های جستجو

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز سیستیک در کاکرین را از طریق جست‌وجوهای بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی و جست‌وجوی دستی مجلات و کتاب‌های چکیده مقالات کنفرانس‌ها جست‌وجو کردیم. هم‌چنین فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را جست‌وجو کردیم.

تاریخ آخرین جست‌وجو: 24 جولای 2018.

پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌ها و سایر منابع زیر را نیز جست‌وجو کردیم: ClinicalTrials.gov؛ International Standard Randomised Controlled Trial Number (ISRCTN) Registry؛ مرکز ثبت بین‌المللی کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت و Open Grey.

تاریخ آخرین جست‌وجوها: 10 جون 2018.

معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده، کارآزمایی‌های شبه‐تصادفی‌سازی شده و کنترل شده (شامل کارآزمایی‌های متقاطع (که به صورت مجزا مورد قضاوت قرار گرفتند)) که به مقایسه استفاده از عوامل مسهل یا جراحی برای درمان DIOS در کودکان، بزرگسالان جوان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز سیستیک با یکدیگر، دارونما (placebo) یا عدم مداخله پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم به غربالگری مقالات پرداخته، جزئیات کارآزمایی را استخراج کرده و به ارزیابی خطر سوگیری (bias) پرداختند. نویسندگان کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
یک کارآزمایی با 20 شرکت‌کننده وجود داشت (16 زن) که در این مرور وارد شد. میانگین سن شرکت‌کنندگان 13.1 سال بود. این کارآزمایی یک کارآزمایی دوسو‐کور، تصادفی‌سازی شده و متقاطع بود که طول مدت آن در کل 12 ماه بود و درمان با دوز بالا و دوز پائین آنزیم پانکراتیک را مقایسه کرد. از آنجایی که فقط چکیده کارآزمایی در دسترس بود، خطر کلی سوگیری نامشخص قضاوت شد. این کارآزمایی هیچ یک از پیامدهای اصلی ما را بررسی نکرد (زمان تا برطرف شدن DIOS و نرخ شکست درمان)، اما اپیزودهایی از DIOS حاد، وجود توده شکمی ‌و درد شکمی ‌را گزارش کرد. داده‌های عددی موجود مربوط به این پیامدها وجود نداشت، اما نویسندگان اظهار داشتند که تفاوتی بین درمان با دوز بالا و دوز پائین آنزیم‌های پانکراس وجود نداشت. کیفیت کلی شواهد بسیار پائین بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
فقدان واضح شواهد برای درمان DIOS در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک وجود دارد. چکیده وارد شده، به معیارهای پیامد اولیه ما اشاره‌ای نکرد و داده‌های عددی را برای دو پیامد ثانویه که به آنها اشاره شد، ارائه نداد. بنابراین، ما نمی‌توانیم استفاده از دوز بالای آنزیم‌های پانکراس را برای درمان DIOS توجیه کنیم و هم‌چنین نمی‌توانیم در مورد اثربخشی و ایمنی سایر داروهای ملین نظر دهیم. بر اساس یافته‌های ما، واضح است که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده باید در این زمینه انجام شوند.
خلاصه به زبان ساده

مداخلاتی برای درمان سندرم انسداد دیستال روده (DIOS) در فیبروز سیستیک

سوال مطالعه مروری

شواهد مربوط به اثربخشی و ایمنی درمان‌های مختلف را برای سندرم انسداد دیستال روده (distal intestinal obstruction syndrome; DIOS) در کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز سیستیک مورد بررسی قرار دادیم.

پیشینه

فیبروز سیستیک یک بیماری شایع، محدود کننده زندگی، و ارثی است. یکی از ویژگی‌های اصلی فیبروز سیستیک، مخاط ضخیم و چسبنده است که در بسیاری از اندام‌ها از جمله ریه‌ها، پانکراس و روده تولید می‌شود. DIOS زمانی اتفاق می‌افتد که مخاط در روده با مدفوع ترکیب شده و منجر به تشکیل یک توده می‌شود. این توده ممکن است بخشی از روده یا تمام آن را مسدود کند و باعث ایجاد نشانه‌هایی مانند استفراغ، درد شدید شکم و تورم معده (دیستانسیون شکمی (abdominal distension)) شود. پس از تشخیص DIOS، هدف درمان، رفع انسداد کامل یا جزئی و در نهایت پیشگیری از نیاز به هر گونه مداخله جراحی است.

تاریخ جست‌وجو

شواهد تا تاریخ زیر به‌روز است: 10 جون 2018.

ویژگی‌های کارآزمایی

این مرور شامل یک کارآزمایی با 20 فرد مبتلا به فیبروز سیستیک بود که بین 7.1 تا 23.2 سال داشتند (به‌طور میانگین 13.1 سال). یک کارآزمایی 12 ماهه دوز بالای آنزیم پانکراس را با دوز پائین آنزیم پانکراس برای درمان DIOS مزمن مقایسه کرد.

نتایج کلیدی

این کارآزمایی پیامدهای اولیه ما را گزارش نکرد (زمان تا درمان موفق DIOS و نرخ شکست درمان) اما دو مورد از پیامدهای ثانویه ما را مورد توجه قرار داد؛ اپیزودهایی از DIOS حاد و تاثیرات آسیب‌رسانی که ممکن است در شرکت‌کنندگان اتفاق بیفتد (وجود توده شکمی و درد شکمی). برای این نتایج هیچ داده عددی وجود نداشت اما نویسندگان گزارش دادند که تفاوتی بین دوز بالا یا دوز پائین آنزیم پانکراس وجود نداشت.

کیفیت شواهد

ما کیفیت کلی شواهد را بسیار پائین یافتیم. خود این کارآزمایی فقط به صورت چکیده مقاله‌ای از یک کنفرانس منتشر شد که شامل داده‌های عددی نبود و به صورت یک گزارش کامل منتشر نشد. این بدان معنی است که ما جزئیات زیادی را در مورد این کارآزمایی نمی‌دانیم. تصور کردیم که خطر کلی سوگیری نامشخص است، زیرا نویسندگان کارآزمایی توضیح ندادند که شرکت‌کنندگان چگونه در گروه‌های درمانی قرار گرفتند، هیچ شرکت‌کننده‌ای از مطالعه خارج شد یا خیر، یا اینکه پیامدهای برنامه‌ریزی شده مشابه پیامدهای گزارش شده بودند یا خیر. این کارآزمایی هم‌چنین تعداد بسیار اندکی شرکت‌کننده با محدوده سنی محدود داشت، و این موضوع باعث شد که نتیجه‌گیری‌ها درباره ارتباط درمان برای تمام افراد مبتلا به فیبروز سیستیک دشوار شود.


(676 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (46 دریافت)    

پذیرش: 1397/3/20 | انتشار: 1397/5/12