چهارشنبه 19 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Vidhu Thaker, Ben Carter, Melissa Putman. Recombinant growth hormone therapy for cystic fibrosis in children and young adults. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2395-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2395-fa.html
پیشینه
فیبروز کیستیک (CF) یک وضعیت ارثی است که باعث ایجاد بیماری‌های قابل‌ملاحظه‌ای در ریه‌ها، دستگاه گوارش و پانکراس می‌شود. افراد مبتلا به CF اغلب دچار سوءتغذیه و تاخیر در رشد هستند. مکمل تغذیه‌ای کافی منجر به بهبود رشد مطلوب نمی‌شود و از این رو یک عامل آنابولیک، هورمون رشد نوترکیب انسانی (rhGH)، به عنوان یک مداخله بالقوه پیشنهاد شده است. این یک به‌روزرسانی از مرور منتشر شده قبلی است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی rhGH درمانی در بهبود عملکرد ریه، کیفیت زندگی و وضعیت بالینی کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به CF.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را که شامل منابع شناسایی شده از طریق جست‌وجوی جامع پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیکی و جست‌وجوهای دستی مجلات مربوطه و چکیده کتاب‌های مجموعه مقالات کنفرانس‌ها است، جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو: 22 اکتبر 2018.
ما هم‌چنین پایگاه ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام را در clinicaltrials.gov از ایالات متحده و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP) را جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو: 5 مارچ 2018.
ما یک جست‌وجو در مجلات مربوط به غدد درون‌ریز و مجموعه مقالات نشست‌های انجمن غدد درون‌ریز را با استفاده از Web Science؛ Scopus و Proceedings First انجام دادیم. تاریخ آخرین جست‌وجو: 4 مارچ 2018.
ما هم‌چنین پایگاه ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام را در clinicaltrials.gov از ایالات متحده و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP) را جست‌وجو کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو: 5 مارچ 2018.
ما یک جست‌وجو در مجلات مربوط به غدد درون‌ریز و مجموعه مقالات نشست‌های انجمن غدد درون‌ریز را با استفاده از Web Science؛ Scopus و Proceedings First انجام دادیم. تاریخ آخرین جست‌وجو: 4 مارچ 2018.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های کنترل شده و تصادفی‌سازی و شبه‌تصادفی‌سازی شده در رابطه با تمام فرم‌های دارویی rhGH که به مقایسه با عدم درمان، یا دارونما، یا با هر مورد دیگری با هر دوزی (دوز بالا و دوز پایین) یا هر روش تجویز و برای هر مدتی، در کودکان یا بزرگسالان جوان (تا 25 سال) مبتلا به CF (تشخیص داده شده از طریق تست عرق یا تست ژنتیک) پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم مقالات را غربالگری کردند، جزئیات کارآزمایی را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. ما کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
ما در این بازبینی مرور هشت کارآزمایی را وارد کردیم (291 شرکت‌کننده، 5 تا 23 سال). هفت کارآزمایی، دوز استاندارد rhGH (تقریبا 0.3 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته) را با عدم درمان مقایسه کردند و یک کارآزمایی سه بازویی (63 شرکت‌کننده)، دارونما، دوز استاندارد rhGH (0.3 میلی‌گرم بر کیلوگرم در هفته) و دوز بالای rhGH (0.5 میلی‌گرم بر کیلوگرم در هفته) را مقایسه کرد. شش کارآزمایی یک سال و دو کارآزمایی شش ماه طول کشیدند. ما دریافتیم که درمان rhGH ممکن است برخی از پیامدهای عملکرد ریوی را بهبود ببخشد اما تفاوتی بین سطوح استاندارد و دوز بالا وجود نداشت (شواهد با کیفیت پایین، محدود شده به دلیل تناقض در سراسر کارآزمایی‌ها، تعداد کم شرکت‌کنندگان و دوره کوتاه درمان).
این کارآزمایی‌ها شواهدی را از بهبودی در پارامترهای تن‌سنجی (anthropometric) (قد، وزن و توده بدون چربی بدن) با rhGH درمانی نشان می‌دهند، هم‌چنین تفاوتی بین سطوح دوز دیده نشد. ما در همه مقایسه‌ها بهبود قد را مشاهده کردیم (شواهد با کیفیت پایین تا بسیار پایین)، اما بهبود در وزن و توده بدون چربی بدن فقط برای دوزهای استاندارد rhGH در مقابل عدم درمان گزارش شد (شواهد با کیفیت بسیار پایین). شواهدی اندکی وجود دارد که تغییر را در سطح قند خون ناشتا با rhGH درمانی نشان می‌دهد، اما، این تغییر از آستانه بالینی تشخیص دیابت در کارآزمایی‌های کوتاه‌مدت عبور نکرد (شواهد با کیفیت پایین).
شواهد با کیفیت پایین تا بسیار پایین برای بهبود تشدید حملات ریوی بدون عوارض جانبی قابل‌توجه بیش‌تر وجود دارد، اما این شواهد به دلیل کوتاه بودن مدت زمان کارآزمایی و تعداد کم شرکت‌کنندگان محدود شده است. یک کارآزمایی کوچک شواهد متناقضی رادر رابطه با بهبود کیفیت زندگی ارائه داد (شواهد با کیفیت بسیار پایین). شواهد محدودی از سه کارآزمایی در مورد بهبود ظرفیت ورزش وجود دارد (شواهد با کیفیت پایین). هیچ‌کدام از این کارآزمایی‌ها به‌طور سیستماتیک هزینه درمان را روی هزینه‌های کلی مراقبت سلامت مقایسه نکردند.
این کارآزمایی‌ها شواهدی را از بهبودی در پارامترهای تن‌سنجی (anthropometric) (قد، وزن و توده بدون چربی بدن) با rhGH درمانی نشان می‌دهند، هم‌چنین تفاوتی بین سطوح دوز دیده نشد. ما در همه مقایسه‌ها بهبود قد را مشاهده کردیم (شواهد با کیفیت پایین تا بسیار پایین)، اما بهبود در وزن و توده بدون چربی بدن فقط برای دوزهای استاندارد rhGH در مقابل عدم درمان گزارش شد (شواهد با کیفیت بسیار پایین). شواهدی اندکی وجود دارد که تغییر را در سطح قند خون ناشتا با rhGH درمانی نشان می‌دهد، اما، این تغییر از آستانه بالینی تشخیص دیابت در کارآزمایی‌های کوتاه‌مدت عبور نکرد (شواهد با کیفیت پایین).
شواهد با کیفیت پایین تا بسیار پایین برای بهبود تشدید حملات ریوی بدون عوارض جانبی قابل‌توجه بیش‌تر وجود دارد، اما این شواهد به دلیل کوتاه بودن مدت زمان کارآزمایی و تعداد کم شرکت‌کنندگان محدود شده است. یک کارآزمایی کوچک شواهد متناقضی رادر رابطه با بهبود کیفیت زندگی ارائه داد (شواهد با کیفیت بسیار پایین). شواهد محدودی از سه کارآزمایی در مورد بهبود ظرفیت ورزش وجود دارد (شواهد با کیفیت پایین). هیچ‌کدام از این کارآزمایی‌ها به‌طور سیستماتیک هزینه درمان را روی هزینه‌های کلی مراقبت سلامت مقایسه نکردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
هنگام مقایسه با عدم درمان، rhGH درمانی در بهبود پیامدهای میانی قد، وزن و توده بدون چربی بدن موثر است. برخی از معیارهای عملکرد ریه بهبودی متوسطی را نشان دادند، اما در میان تمام کارآزمایی‌ها هیچ منفعت پایداری مشاهده نشد. تغییر قابل‌توجه در سطوح قند خون، حتی اگر باعث ابتلا به دیابت نشود، بر ضرورت نیاز به مانیتورینگ دقیق این اثر جانبی با درمان در جمعیت مستعد ابتلا به دیابت وابسته به CF تأکید می‌کند. به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان، تغییرات قابل‌توجهی در کیفیت زندگی، وضعیت بالینی یا عوارض جانبی در این مرور مشاهده نشد. قبل از استفاده معمول بالینی از rhGH در CF، انجام مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل‌شده طولانی‌مدت، با طراحی خوب در مورد rhGH در میان افراد مبتلا به CF مورد نیاز هستند.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از هورمون نوترکیب رشد برای بهبود رشد و سلامت کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به فیبروز کیستیک
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به اثرات هورمون نوترکیب رشد انسانی (rhGH) را بر سلامت افراد مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) بررسی کردیم.
پیشینه
CF یک بیماری ارثی است که منجر به بیماری در ریه‌ها، دستگاه گوارش و پانکراس می‌شود. افراد مبتلا به CF اغلب کم وزن بوده و تاخیر رشد دارند، که ممکن است بر عملکرد ریه آن‌ها تاثیر بگذارد. مکمل‌های غذایی ممکن است کافی نباشند و پیشنهاد شده که درمان با rhGH، که نرخ رشد و تراکم استخوان را بهبود می‌بخشد، ممکن است کمک‌کننده باشد. درمان با rhGH معمولا یک بار در روز از طریق یک سوزن زیرپوستی انجام می‌شود. این درمان گران‌قیمت است و ممکن است متابولیسم گلوکز را تحت تاثیر قرار دهد که این خود پیامدهایی را برای کودکان در معرض خطر دیابت وابسته به CF دارد. از این رو، ما نیاز به مرور انتقادی خطرات و منافع این درمان داریم. این یک به‌روزرسانی از مرور قبلی است.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا تاریخ زیر به‌روز است: 22 اکتبر 2018.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور استفاده از rhGH را به منظور بهبود عملکرد ریه، رشد و کیفیت زندگی کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به CF بررسی کرد. این مرور هشت کارآزمایی را با 291 فرد مبتلا به CF وارد کرد که برای یک درمان یا برای درمان دیگر، تصادفی‌سازی شده بودند. افراد شرکت‌کننده در کارآزمایی‌ها 5 تا 23 ساله بودند، اما اکثر آن‌ها هنوز به سن بلوغ نرسیده بودند. شش کارآزمایی یک سال و دو کارآزمایی شش ماه طول کشیدند. در هفت کارآزمایی درمان با rhGH با عدم درمان و در یک کارآزمایی با دارونما (مایعی بدون هورمون رشد) مقایسه شد. یک کارآزمایی که از دارونما استفاده کرد، آن را با دو دوز مختلف از درمان با rhGH مقایسه کرد.
نتایج اصلی
نتایج بهبود نسبتا اندکی را در قد، وزن و توده بدون چربی بدن بین 6 و 12 ماه نشان دادند. با این حال، هیچ شواهد سازگاری وجود نداشت که نشان دهد درمان با rhGH باعث بهبود عملکرد ریه، قدرت عضلانی، یا کیفیت زندگی می‌شود. این کارآزمایی‌ها کوچک بوده و ما هیچ مدرکی را مبنی بر تغییرات متابولیسم گلوکز یا خطر درازمدت دیابت ناشی از درمان نیافتیم. با توجه به این نتایج، ما قادر به تشخیص هیچ منفعت واضحی از درمان نیستیم و معتقدیم تحقیقات بیشتری با استفاده از کارآزمایی‌های بالینی خوب طراحی شده، با توان آزمون کافی مورد نیاز است.
کیفیت شواهد
ما اطلاعات کافی را برای تصمیم‌گیری درباره این موضوع در اختیار نداشتیم که آیا کارآزمایی‌ها به‌گونه‌ای سوگیری داشتند که ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهند. تمام پیامدهای اندازه‌گیری شده به وضوح در کارآزمایی‌ها گزارش شدند، اما کارآزمایی‌ها کوچک بوده، و شرکت‌کننده کافی برای نشان دادن تفاوت‌هایی که ممکن است ناشی از شانس نباشد، نداشتند. ما هم‌چنین در مورد اینکه پیامدهایی مانند نمرات کیفیت زندگی که بر اساس قضاوت شخصی بودند، ممکن بود تحت تاثیر قرار بگیرند نگرانی‌هایی داشتیم، زیرا افرادی که در هفت کارآزمایی حضور داشتند، توانستند بگویند که در کدام گروه درمانی حضور داشتند.
ما شواهد مربوط به اثرات هورمون نوترکیب رشد انسانی (rhGH) را بر سلامت افراد مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) بررسی کردیم.
پیشینه
CF یک بیماری ارثی است که منجر به بیماری در ریه‌ها، دستگاه گوارش و پانکراس می‌شود. افراد مبتلا به CF اغلب کم وزن بوده و تاخیر رشد دارند، که ممکن است بر عملکرد ریه آن‌ها تاثیر بگذارد. مکمل‌های غذایی ممکن است کافی نباشند و پیشنهاد شده که درمان با rhGH، که نرخ رشد و تراکم استخوان را بهبود می‌بخشد، ممکن است کمک‌کننده باشد. درمان با rhGH معمولا یک بار در روز از طریق یک سوزن زیرپوستی انجام می‌شود. این درمان گران‌قیمت است و ممکن است متابولیسم گلوکز را تحت تاثیر قرار دهد که این خود پیامدهایی را برای کودکان در معرض خطر دیابت وابسته به CF دارد. از این رو، ما نیاز به مرور انتقادی خطرات و منافع این درمان داریم. این یک به‌روزرسانی از مرور قبلی است.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا تاریخ زیر به‌روز است: 22 اکتبر 2018.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور استفاده از rhGH را به منظور بهبود عملکرد ریه، رشد و کیفیت زندگی کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به CF بررسی کرد. این مرور هشت کارآزمایی را با 291 فرد مبتلا به CF وارد کرد که برای یک درمان یا برای درمان دیگر، تصادفی‌سازی شده بودند. افراد شرکت‌کننده در کارآزمایی‌ها 5 تا 23 ساله بودند، اما اکثر آن‌ها هنوز به سن بلوغ نرسیده بودند. شش کارآزمایی یک سال و دو کارآزمایی شش ماه طول کشیدند. در هفت کارآزمایی درمان با rhGH با عدم درمان و در یک کارآزمایی با دارونما (مایعی بدون هورمون رشد) مقایسه شد. یک کارآزمایی که از دارونما استفاده کرد، آن را با دو دوز مختلف از درمان با rhGH مقایسه کرد.
نتایج اصلی
نتایج بهبود نسبتا اندکی را در قد، وزن و توده بدون چربی بدن بین 6 و 12 ماه نشان دادند. با این حال، هیچ شواهد سازگاری وجود نداشت که نشان دهد درمان با rhGH باعث بهبود عملکرد ریه، قدرت عضلانی، یا کیفیت زندگی می‌شود. این کارآزمایی‌ها کوچک بوده و ما هیچ مدرکی را مبنی بر تغییرات متابولیسم گلوکز یا خطر درازمدت دیابت ناشی از درمان نیافتیم. با توجه به این نتایج، ما قادر به تشخیص هیچ منفعت واضحی از درمان نیستیم و معتقدیم تحقیقات بیشتری با استفاده از کارآزمایی‌های بالینی خوب طراحی شده، با توان آزمون کافی مورد نیاز است.
کیفیت شواهد
ما اطلاعات کافی را برای تصمیم‌گیری درباره این موضوع در اختیار نداشتیم که آیا کارآزمایی‌ها به‌گونه‌ای سوگیری داشتند که ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهند. تمام پیامدهای اندازه‌گیری شده به وضوح در کارآزمایی‌ها گزارش شدند، اما کارآزمایی‌ها کوچک بوده، و شرکت‌کننده کافی برای نشان دادن تفاوت‌هایی که ممکن است ناشی از شانس نباشد، نداشتند. ما هم‌چنین در مورد اینکه پیامدهایی مانند نمرات کیفیت زندگی که بر اساس قضاوت شخصی بودند، ممکن بود تحت تاثیر قرار بگیرند نگرانی‌هایی داشتیم، زیرا افرادی که در هفت کارآزمایی حضور داشتند، توانستند بگویند که در کدام گروه درمانی حضور داشتند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1397/7/30 | انتشار: 1397/9/26
