پیشینه
دندانپزشکی، حرفهای با شیوع بالای اختلالات اسکلتیعضلانی (musculoskeletal disorders) مرتبط با کار (WMSD) در میان شاغلان است، با علائمی که اغلب از اوایل دوران حرفهای به عنوان مرحله دانشجویی شروع میشود. مداخلات ارگونومی در حوزههای جسمی، ذهنی و سازمانی برای پیشگیری از وقوع آنها، پیشنهاد شدهاست، اما شواهد اثرات آنها همچنان نامشخص است.
اهداف
ارزیابی تأثیر مداخلات ارگونومی برای پیشگیری از اختلالات اسکلتیعضلانی مرتبط با کار میان متخصصان مراقبت از دندان.
روش های جستجو
ما CENTRAL؛ MEDLINE PubMed؛ Embase؛ PsycINFO ProQuest؛ NIOSHTIC؛ NIOSHTIC‐2؛ HSELINE؛ CISDOC (OSH‐UPDATE)؛ ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت را تا آگوست 2018، بدون محدودیت زبان و تاریخ جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trials)، شبه- RCTها (quasi‐RCTs) و RCTهای خوشهای (cluster RCTs) را انتخاب کردیم که در آنها شرکتکنندگان بزرگسال، 18 سال و بالاتر، مشغول به کار دندانپزشکی بودند. حداقل 75% از آنها باید بدون درد اسکلتیعضلانی در ابتدای ورود به مطالعه بوده باشند. ما فقط مطالعاتی را انتخاب کردیم که حداقل یکی از پیامدهای اولیه ما را اندازهگیری کرده بودند؛ به عنوان مثال WMSD تشخیص داده شده توسط پرشک، درد خود- گزارششده (self‐reported)، یا عملکرد کاری.
گردآوری و تحلیل دادهها
3 نویسنده بهطور مستقل 20 منبع واجد شرایط را از 946 منبع مرتبط شناساییشده از نتایج جستوجو انتخاب کردند. براساس بررسی متن کامل، ما دو مطالعه را انتخاب، 16 مطالعه را خارج کردیم و دو مطالعه در انتظار طبقهبندی هستند. 4 نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل دادهها را استخراج و دو نویسنده خطر سوگیری (risk of bias) را ارزیابی کردند. اختلاف میانگین (MD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) برای پیامدهای پیوسته و خطر نسبی (RR) را با 95% فاصله اطمینان (CI) برای پیامدهای دوتایی محاسبه کردیم. کیفیت شواهد را برای هر یک از پیامدها با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
ما دو RCT ( با 212 شرکتکننده) را انتخاب کردیم، که یکی از آنها یک کارآزمایی تصادفیسازیشده- خوشهای بود. تعدیل برای اثر طرح از خوشهبندی کردن، حجم کلی نمونه را تا 210 مورد کاهش داد. هر دو مطالعه در کلینیکهای دندانپزشکی انجامشدند و مداخلات ارگونومی را در حوزه فیزیکال ارزیابی کردند، یکی از مطالعات مداخله ارگونومی چندگانه، شامل انتقال دانش و آموزشدادن را در مورد ارگونومی، اصلاح ایستگاه کار، آموزش و ارزیابی ارگونومی در ایستگاه کار و برنامه تمرینی منظم ارزیابی کرد؛ مطالعه دیگر به بررسی اثربخشی دو نوع مختلف ابزار مورد استفاده برای مقیاسگذاری در پیشگیری از WMSDها پرداخت. ما به دلیل تنوع مداخلات و پیامدها، قادر به ترکیب نتایج دو مطالعه نبودیم.
مداخلات ارگونومی فیزیکال. بر اساس یک مطالعه، شواهدی با کیفیت بسیار پایین وجود دارد که مداخله چندگانه تاثیر واضحی بر خطر WMSD در رانها (RR: 0.57؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 1.42؛ 102 شرکتکننده) یا پای دندانپزشک (RR: 0.64؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.29 تا 1.41؛ 102 شرکتکننده) در مقایسه با عدممداخله طی یک دوره شش ماهه ندارد. بر اساس یک مطالعه، شواهدی با کیفیت پایین وجود دارد که تفاوت واضحی در درد آرنج (MD: 0.14-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.39- تا 0.11؛ 110 شرکتکننده)، یا درد شانه (MD: 0.32-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.75- تا 0.11؛ 110 شرکتکننده) در شرکتکنندگانی که از کورِتهای (curettes) سبک وزن با دستههای پهنتر یا کوروتهای سنگینتر با دستههای باریک برای مقیاسگذاری در یک دوره 16 هفتهای استفاده کردند، وجود ندارد.
مداخلات ارگونومی ذهنی. هیچ مطالعهای را برای ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی ذهنی، نیافتیم.
مداخلات ارگونومیک سازمانی. هیچ مطالعهای را برای ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی سازمانی، نیافتیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان