22 RCT را با 2223 شرکتکننده تصادفیسازی شده میان چهار مقایسه برای دوره پیگیری کوتاه‐مدت وارد مرور کردیم. تمرکز این چکیده روی فقط دو مقایسه از چهار مقایسهای است که ما برای آنها داده به دست آوردیم، از آنجایی که دو مقایسه کننده (یعنی پروپیورین (propiverine) و اویپروستات (eviprostat) (فیتوتراپی)) به ندرت استفاده میشوند. یک مطالعه که نفتوپیدیل را با دارونما (placebo) مقایسه کرده بود، هیچ یک از پیامدهای مرتبط را گزارش نکرده و بنابراین از مرور خارج شده بود. هیچ کارآزمایی وجود نداشت که درمان ترکیبی را با نفتوپیدیل یا هر یک از انواع مهار کنندههای ردوکتاز 5‐ آلفا (5‐alpha reductase inhibitors; 5‐ARIs) با درمان ترکیبی با سایر ABها و هر یک از انواع 5‐ARIها مقایسه کرده باشد.
تمامی مطالعات وارد شده به مرور در کشورهای آسیایی به اجرا درآمده بودند. طول دوره مطالعه از چهار تا 12 هفته متغیر بود. میانگین سنی 67.8 سال، حجم پروستات 35.4 میلیلیتر، و نمره بینالمللی نشانههای پروستات 18.3 بود. ما نتوانستیم هیچ یک از تجزیهوتحلیلهای زیر‐گروه از پیش برنامهریزی شده را بر مبنای سن و نمره نشانه از خط پایه اجرا کنیم.
نفتوپیدیل در برابر تامسولوسین
بر مبنای نتایج به دست آمده از 12 مطالعه با 965 شرکتکننده تصادفیسازی شده، نفتوپیدیل ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نمره نشانه اورولوژیک (تفاوت میانگین (MD): 0.47؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09‐ تا 1.04 اندازهگیری شده روی مقیاس 0 تا 35 به طوری که نمرات بالاتر نشان دهنده افزایش نشانهها هستند)، QoL (MD: 0.11؛ 95% CI؛ 0.09‐ تا 0.30؛ اندازهگیری شده روی مقیاس 0 تا 6 به طوری که نمرات بالاتر نشان دهنده QoL بدتر هستند) و انصراف از ادامه درمان به هر دلیل (خطر نسبی (RR): 0.92؛ 95% CI؛ 0.64 تا 1.34؛ به معنای 7 مورد انصراف کمتر به ازای هر 1000 شرکتکننده، 95% CI؛ 32 مورد کمتر تا 31 مورد بیشتر) شده باشد. نفتوپیدیل ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در حوادث جانبی جنسی شده باشد (RR: 0.54؛ 95% CI؛ 0.24 تا 1.22)؛ این دارو منجر به 26 حادثه جانبی جنسی کمتر به ازای هر 1000 شرکتکننده خواهد شد (95% CI؛ 43 مورد کمتر تا 13 مورد بیشتر). قطعیت شواهد را برای نمره نشانه اورولوژیک، متوسط و برای سایر پیامدها پائین ارزیابی کردیم.
نفتوپیدیل در برابر سیلودوسین
بر مبنای نتایج به دست آمده از پنج مطالعه با 652 شرکتکننده تصادفیسازی شده، نفتوپیدیل ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نمرات نشانه اورولوژیک (MD: 1.04؛ 95% CI؛ 0.78‐ تا 2.85)، QoL (MD: 0.21؛ 95% CI؛ 0.23‐ تا 0.66) و انصراف از ادامه درمان به هر دلیل (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.52 تا 1.23؛ به معنای 26 مورد کمتر به ازای هر 1000 شرکتکننده؛ 95% CI؛ 62 مورد کمتر تا 32 مورد بیشتر) شده باشد. قطعیت شواهد را برای تمامی این پیامدها در سطح پائین ارزیابی کردیم. نفتوپیدیل احتمالا حوادث جانبی جنسی را کاهش میدهد (RR: 0.15؛ 95% CI؛ 0.06 تا 0.42؛ به معنای 126 حادثه جانبی جنسی کمتر به ازای هر 1000 شرکتکننده؛ 95% CI؛ 139 مورد کمتر تا 86 مورد کمتر). قطعیت شواهد مربوط به حوادث جانبی جنسی را در سطح متوسط ارزیابی کردیم.
سوال مطالعه مروری
تاثیرات نفتوپیدیل (naftopidil) در مردانی که به دلیل بزرگ شدن پروستات دارای نشانههای ادراری آزاردهنده هستند، چیست؟
پیشینه
پروستات بزرگ شده (با عنوان هیپرپلازی خوشخیم پروستات (benign prostatic hyperplasia)) میتواند منجر به نشانههای آزاردهنده دستگاه ادراری تحتانی از جمله احساس ادرار داشتن اغلب در طول روز یا شب، جریان ضعیف ادرار و احساس عدم تخلیه کامل مثانه شود. یک دلیل شایع برای این شکایتها بزرگ شدن پروستات است که میان مردان مسن شایع است. نفتوپیدیل دارویی است که ممکن است به این نشانهها کمک کرده و احتمالا منجر به تاثیرات ناخواسته کمتری نسبت به سایر داروهای مورد استفاده برای این مشکل میشود. در این مرور، نفتوپیدیل را با سایر داروها مقایسه کردیم.
ویژگیهای مطالعه
22 مطالعه را با 2223 مرد وارد مرور کردیم. میانگین سنی شرکتکنندگان 68.0 سال بود. این مردان دارای نشانههایی بودند که عمدتا متوسط یا شدید بودند.
نتایج کلیدی
نفتوپیدیل ممکن است در مقایسه با تامسولوسین (tamsulosin) و سیلودوسین (silodosin) دارای تاثیرات مشابهی روی نشانههای ادراری و QoL باشد. از نظر تاثیرات ناخواسته، نفتوپیدیل ممکن است در مقایسه با تامسولوسین دارای عوارض جانبی جنسی مشابه اما در مقایسه با سیلودوسین دارای عوارض جانبی جنسی کمتری باشد.
قابلیت اطمینان شواهد
قابلیت اطمینان شواهد برای بیشتر نشانهها پائین بود. به این معنی که تاثیر حقیقی ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت از آن چیزی باشد که این مرور نشان میدهد.