دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم تمام دادهها را با استفاده از فرم استاندارد شده استخراج داده و ارزیابی کیفیت (بر اساس QUADAS‐2) استخراج کردند. در جایی که امکانپذیر بود، با استفاده از مدل سلسله مراتبی دو متغیره (bivariate hierarchical model)، حساسیتها و ویژگیهای خلاصه را تخمین زدیم.
چرا بهبود تشخیص سرطان پوست مهم است؟
چندین نوع سرطان پوست مختلف وجود دارد. شایعترین آنها کارسینوم سلول بازال (basal cell carcinoma; BCC) است. BCC یک سرطان موضعی است که میتواند رشد کرده و پوست اطراف ضایعه را تخریب کند. آنها به ندرت مانند سایر سرطانها در داخل بدن گسترش مییابند. BCCهای کمخطر سطحی یا کوچک میتوانند بهطور کلی به جای جراحی، با درمانهایی مانند کرمها درمان شوند، در حالی که بهتر است BCCهایی که بیشتر احتمال دارد رشد کرده و گسترش یابند، از طریق جراحی برداشته شوند. در صورتی که BCCها بسیار بزرگ باشند یا امکان برداشتن آنها از طریق جراحی وجود نداشته باشد، پرتودرمانی (درمانی که در آن از تابش/اشعه برای کشتن سلولهای سرطانی استفاده میشود) نیز میتواند مورد استفاده قرار گیرد. کارسینوم سلول سنگفرشی پوست (cutaneous squamous cell carcinoma; cSCC) نیز معمولا یک سرطان موضعی پوست است. این نوع از سرطان در درصد اندکی از موارد ممکن است به سایر قسمتهای بدن گسترش یابد، بنابراین بهترین درمان برداشتن آن از طریق جراحی است. ملانوم (melanoma) یکی از خطرناکترین انواع سرطان پوست است زیرا پتانسیل بالایی برای گسترش به سایر قسمتهای بدن دارد، و از این رو، تشخیص و برداشتن زودهنگام آن حیاتی است. اگر افراد مبتلا به BCC تشخیص درستی دریافت نکنند (نتیجه تست منفی‐کاذب نامیده میشود)، درمان آنها میتواند به تعویق افتد و پروسیجر جراحی پیچیدهتر شود. تشخیص BCC زمانی که در واقع چیزی دیگری است (نتیجه مثبت‐کاذب) ممکن است منجر به درمان غیر‐‐ضروری، جراحی یا سایر بررسیها و در نهایت، منجر به استرس و اضطراب بیمار شود. اگر BCC در فردی که در واقع دارای یک cSCC یا ملانوم است به درستی تشخیص داده نشود، درمان موثر میتواند به تاخیر افتد و این امر ممکن است منجر به افزایش احتمال گسترش cSCC یا ملانوم به سایر اندامهای بدن شود، که میتوانند بسیار جدی باشند.
هدف از انجام این مرور چیست؟
هدف از این مرور کاکرین این بود که بدانیم تکنیکی که «سیتولوژی اگزفولیاتیو (exfoliative cytology)» نامیده میشود برای تشخیص سرطان پوست چقدر دقیق است. محققان در کاکرین نه مطالعه را برای پاسخ به این سوال یافتند. نه مطالعه مربوط به تشخیص BCC، دو مطالعه در رابطه با تشخیص cSCC و یک مطالعه در رابطه با تشخیص ملانوم صورت گرفتند.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
سیتولوژی اگزفولیاتیو به معنی اسکراپ سطح مشکوک به سرطان پوست با چاقو و سپس قرار دادن لایه کوچکی از سطح اسکراپ شده روی یک اسلاید شیشهای است تا سلولهای موجود در اسکراپ رنگآمیزی شده و زیر یک میکروسکوپ بررسی شوند. این عمل نسبت به بیوپسی پوست کمتر تهاجمی است و به سرعت انجام میشود، و نتایج بلافاصله در دسترس قرار میگیرند. این کار میتواند بیماران را از ویزیت اضافی در کلینیک برای دریافت نتایج بیوپسی پوست بینیاز کند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
در این مرور نه مطالعه در مجموع با 1655 ضایعه (یک خال یا ناحیه از پوست با ظاهر غیر‐معمول در مقایسه با پوست اطراف) مورد بررسی قرار گرفت تا تشخیصهای نهایی ارائه شود*: 1120 مورد BCCs؛ 41 مورد cSCCs و 10 مورد ملانوم.
برای شناسایی BCC، هفت مطالعه تاثیر استفاده از سیتولوژی اگزفولیاتیو را برای تایید BCC در ضایعاتی که پزشکان در حال حاضر مشکوک به BCC بودن آنها بودند، نشان میدهند. در یک گروه با 1000 مورد از چنین ضایعاتی، که 860 مورد (86%) در واقع BCC دارند، بنابراین:
‐ تخمین زده شده که 853 نفر یک نتیجه سیتولوژی اگزفولیاتیو خواهند داشت که وجود BCC را تایید کند. از این تعداد 14 مورد (16%) در واقع BCC نخواهند داشت (نتیجه مثبت‐کاذب)؛
‐ از 147 نفر با نتیجه سیتولوژی اگزفولیاتیو نشان میدهد که BCC وجود ندارد، 21 مورد (14%) در حقیقت واقعا BCC دارند (نتیجه منفی‐کاذب).
یک مطالعه دقت سیتولوژی اگزفولیاتیو را با استفاده از میکروسکوپ دستی (درموسکوپی) برای تشخیص BCC مقایسه کرد اما از روشهای مختلفی برای برداشتن سلولها استفاده و بیمارانی را انتخاب کرد که در معرض خطر بالاتر ملانوم نسبت به هشت مطالعه دیگر بودند.
شواهد کافی برای تعیین دقت سیتولوژی اگزفولیاتیو برای تشخیص cSCC یا ملانوم وجود نداشت.
نتایج مطالعات این مرور چقدر قابل اعتماد هستند؟
تعداد کم مطالعات وارد شده در این مرور، توصیف ضعیف از چگونگی انتخاب بیماران در این مطالعه، و اطلاعات محدود از نحوه استفاده از نتایج این تست برای تشخیص، باعث کاهش قابلیت اطمینان نتایج ما شد.
این مطالعات در مورد اینکه چگونه بیماران به تست سیتولوژی اگزفولیاتیو ارجاع داده شدند، توضیحی ارائه نکردند. از همه مهمتر اینکه، این تست فقط در افرادی استفاده شد که پزشکان قبلا از طریق نگاه به ضایعه پوستی BCC را تشخیص داده بودند. به عبارت دیگر، این تست برای تایید تشخیص پزشک مورد استفاده قرار گرفت. اکثر مطالعات افراد کافی را که دارای ضایعات پوستی با ظاهری مشابه با BCC هستند، انتخاب نکردند تا مطمئن شوند که این تست به درستی BCC را شناسایی میکند. این امر ممکن است باعث شود که سیتولوژی اگزفولیاتیو دقیقتر از آنچه که در عمل واقعی است، به نظر برسد.
نتایج این مرور برای چه کسانی کاربرد دارد؟
مطالعات در انگلستان، اروپا و استرالیا انجام شدند. نویسندگان مطالعه به ندرت ویژگیهای بیمار، مانند سن و محل ضایعه را توصیف کردند. درصد افرادی که در مطالعات با تشخیص نهایی BCC وارد شدند بین 18% تا 90% بودند (نه مطالعه). این میزان برای cSCC برابر با 4% و 18% (دو مطالعه)، و برای ملانوم 5% (یک مطالعه) بود. بر اساس مطالعات انجام شده اینکه بتوان گفت پزشکان چگونه تصمیم گرفته بودند که شرکتکنندگان مطالعه دارای ضایعه ممکن بود سرطان پوست داشته باشند، امکانپذیر نبود.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
در هیچ یک از پژوهشها برای تشخیص سرطان پوستی که در آن بیمار برای اولین بار توسط یک پزشک معاینه میشد، از سیتولوژی اگزفولیاتیو استفاده نشد. نتایج این مرور نشان میدهد که سیتولوژی اگزفولیاتیو میتواند به تایید BCC در بیماران دارای ضایعات پوستی که پزشک در حال حاضر به BCC بودن آن مشکوک است، کمک کند. این تست میتواند برای بیماران مبتلا به BCC نیازمند به درمانهای غیر‐جراحی مانند پرتودرمانی مفید باشد، تشخیص بافت پیش از درمان باید مورد توجه قرار گیرد.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
نویسندگان مرور به جستوجو و استفاده از مطالعاتی پرداختند که تا آگوست 2016 منتشر شدند.
*در این مطالعات، بیوپسی استاندارد مرجع (ابزار تایید تشخیص نهایی) بود.