پیشینه
خونریزی پس از کشیدن دندان (PEB ؛post-extraction bleeding) یک عارضه شناخته شده است و اغلب این عارضه در کار بالین دندان قابل مشاهده است و به خونریزیای اطلاق میشود که بیش از 8 تا 12 ساعت پس از کشیدن دندان رخ میدهد. احتمال وقوع خونریزی پس از کشیدن دندان بین صفر تا 26 درصد است. اگر خونریزی پس از کشیدن دندان درمان نشود، میتواند منجر به عوارضی همچون هماتوهای بافت نرم تا کاهش شدید خون شود. خونریزی بافت نرم و استخوان از عوامل لوکال خونریزی به شمار میآیند. عوامل سیستمیک عبارت هستند از مشکلات پلاکتی، اختلالات انعقادی یا فیبرینولیز بیش از حد و مشکلات ارثی یا اکتسابی (ناشی از داروها). طیف وسیعی از تکنیکهای پیشنهاد شده برای درمان خونریزی پس از کشیدن دندان وجود دارد که شامل مداخلات هدفمند برای هر دو عامل موضعی و سیستمیک است. این مرور، بهروزرسانی نسخه اصلی است که در سال 2016 منتشر شده است.
اهداف
ارزیابی تاثیر مداخلات برای درمان انواع مختلف خونریزی پس از کشیدن دندان.
روش های جستجو
متخصص اطلاعات گروه سلامت دهان کاکرین پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی زیر را مورد بررسی قرار داد: پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه سلامت دهان در کاکرین (تا 24 ژانویه 2018)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای بالینی کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails) (کتابخانه کاکرین 2017، شماره 12)؛ MEDLINE OVID ؛(1946 تا 24 ژانویه 2018)؛ Embase Ovid (1 می 2015 تا 24 ژانویه 2018) و CINAHL EBSCO (1937 تا 24 ژانویه 2018).
ما مرکز ثبت کارآزماییهای بالینی مؤسسات ملی سلامت ایالات متحده (http://clinicaltrials.gov) و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت را برای کارآزماییهای درحال انجام جستوجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع مرورهای سیستماتیک مرتبط را بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای (RCTs ؛randomised controlled trails) را بررسی کردیم که در آن هر مداخلهای برای درمان PEB، با شرکت کنندگان زن و مرد در هر سنی، بدون در نظر گرفتن نوع دندان (جلویی یا عقبی، فک پایین یا فک بالا) بررسی شده بود. کارآزماییها میتواند یک نوع مداخله را با یک دیگر، با داروهای ساختگی (دارونما) یا بدون درمان مقایسه کند.
گردآوری و تحلیل دادهها
سه جفت از نویسندگان مرور به صورت مستقل رکوردهای جستوجو را بررسی کردند. ما مقالات کامل را برای کارآزماییهای بالقوه مرتبط به دست آوردیم. اگر دادهها استخراج شده بود، ما از روشهای توصیف شده در کتابچه راهنمای کاکرین برای بررسی سیستماتیک مداخلات جهت تجزیهوتحلیل آماری استفاده میکردیم.
نتایج اصلی
ما هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده مناسبی را برای گنجاندن در این مرور پیدا نکردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما نتوانستیم هیچ گزارشی را از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده شناسایی کنیم که تاثیرات مداخلات مختلف را برای درمان خونریزی پس از کشیدن دندان بررسی میکردند. با توجه به فقدان شواهد قابل اعتماد در این زمینه، متخصصان بالینی باید از تجربه بالینی خود برای تعیین مناسبترین روش درمان این بیماری، با توجه به عوامل مربوط به بیمار استفاده کنند. نیاز به انجام کارآزماییهای بالینی با طراحی خوب و انجام مناسب در مورد این موضوع که مطابق با بیانیه استانداردهای تلفیقی گزارشدهی کارآزماییها (CONSORT ؛Consolidated Standards of Reporting Trials) باشد، ضروری است.
خلاصه به زبان ساده
مداخلات برای مدیریت خونریزی پس از کشیدن دندان
سوال مطالعه مروری
ما در این مرور مداخلات متفاوت را برای درمان خونریزی بعد از کشیدن دندان مورد ارزیابی قرار دادیم.
پیشینه
معمولا دقایقی پس از کشیدن دندان، خونریزی و لخته شدن خون در محل، طبیعی و نرمال است. ادامه خونریزی بدون ایجاد لخته، یا طول کشیدن خونریزی به مدت 8 تا 12 ساعت که به نام PEB شناخته میشود، غیرطبیعی است. این چنین حوادث خونریزی میتواند باعث ایجاد ناراحتی و پریشانی برای بیماران شود. ممکن است این بیماران نیاز به مشاوره و اقدامات اورژانس دندانپزشکی داشته باشند. دلایل PEB می تواند موضعی، بیماری سیستمیک یا دارو باشد.
برای کنترل این خونریزیها، روشهای موضعی و سیستمیک بسیاری بر اساس تخصص پزشکان بالینی انجام شده است. برای آگاهی پزشکان درباره بهترین درمان، شواهد حاصل از مطالعاتی مورد نیاز است که در آنها افراد به طور تصادفی حداقل به دو گروه مختلف تقسیم شدهاند، و درمانهای مختلف دریافت کرده یا درمان نشدهاند (برای مثال «کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده» یا RCT).
ویژگیهای مطالعه
نویسندگان همکار با گروه سلامت دهان کاکرین، در این مرور RCT هایی را مطالعه کردند که در آن مداخلات برای درمان خونریزی پس از کشیدن دندان مورد بررسی قرار میگرفت. مرور اصلی در جون 2016 منتشر شده بود. برای این بهروزرسانی، ما متون پزشکی و دندانپزشکی را تا 24 ژانویه 2018جستوجو کردیم. هیچ RCT نیافتیم که معیارهای ورود را برای این مرور داشته باشد.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
این مرور نشان داد که هیچ RCT برای اثربخشی مداخلات موجود در درمان خونریزی پس از کشیدن دندان وجود ندارد. RCT با کیفیت بالا مورد نیاز هستند که به پزشکان و بیماران کمک کند گزینههای درمانی مطلوب را انتخاب کنند.