پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jacquelyn Grev, Marie Berg, Roger Soll. Maternal probiotic supplementation for prevention of morbidity and mortality in preterm infants. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2179-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2179-fa.html
پیشینه
التهاب ممکن است در تولد پره‌ترم و موربیدیتی نوزادان پره‌ترم نقش داشته باشد. نوزادان پره‌ترم در معرض خطر تغییراتی در میکروبیوم طبیعی محافظتی قرار دارند. نشان داده شده که پروبیوتیک‌های خوراکی که به‌طور مستقیم برای نوزادان پره‌ترم تجویز می‌شود، خطر انتروکولیت نکروزان (NEC) شدید و هم‌چنین خطر مرگ را کاهش می‌دهد، اما نگرانی‌هایی مربوط به ایمنی استفاده از پروبیوتیک‌ها به‌طور مستقیم برای نوزادان پره‌ترم وجود دارد.
پروبیوتیک‌ها ممکن است از طریق کاهش التهاب مادر، در پیشگیری از زایمان پره‌ترم و / یا کاهش التهاب محیطی در حین زایمان نوزادان پره‌ترم نقش مهمی ایفا کنند و در صورت مصرف توسط مادر در دوران بارداری ممکن است میکروبیوم نوزاد پره‌ترم را تغییر دهند. پروبیوتیک‌هایی که پس از تولد نوزادان پره‌ترم به مادران داده می‌شود ممکن است کلونیزاسیون باکتریایی نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد، که می‌تواند بروز NEC را به‌طور بالقوه کاهش دهد.
پروبیوتیک‌ها ممکن است از طریق کاهش التهاب مادر، در پیشگیری از زایمان پره‌ترم و / یا کاهش التهاب محیطی در حین زایمان نوزادان پره‌ترم نقش مهمی ایفا کنند و در صورت مصرف توسط مادر در دوران بارداری ممکن است میکروبیوم نوزاد پره‌ترم را تغییر دهند. پروبیوتیک‌هایی که پس از تولد نوزادان پره‌ترم به مادران داده می‌شود ممکن است کلونیزاسیون باکتریایی نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد، که می‌تواند بروز NEC را به‌طور بالقوه کاهش دهد.
اهداف
1- مقایسه تاثیر تجویز پروبیوتیک مادری در برابر دارونما یا عدم مداخله در مادران در طول دوران بارداری برای پیشگیری از زایمان زودرس و پیشگیری از مرگ‌ومیر و موربیدیتی نوزادان متولد شده به صورت پره‌ترم.
2- مقایسه اثربخشی تجویز پروبیوتیک مادری در برابر دارونما، عدم مداخله یا تجویز پروبیوتیک نوزاد در مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان در پیشگیری از مرگ‌ومیر و موربیدیتی نوزاد پره‌ترم مانند NEC.
2- مقایسه اثربخشی تجویز پروبیوتیک مادری در برابر دارونما، عدم مداخله یا تجویز پروبیوتیک نوزاد در مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان در پیشگیری از مرگ‌ومیر و موربیدیتی نوزاد پره‌ترم مانند NEC.
روش های جستجو
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه نوزادان در کاکرین برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین
(CENTRAL ؛Cochrane Central Registre of Controlled Trails، شماره 2، 2017)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 21 مارچ 2017)؛ Embase (از 1980 تا 21 مارچ 2017) و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Health Allied Litreture (از 1982 تا 21 مارچ 2017) استفاده کردیم. ما هم‌چنین پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه‌تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
(CENTRAL ؛Cochrane Central Registre of Controlled Trails، شماره 2، 2017)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 21 مارچ 2017)؛ Embase (از 1980 تا 21 مارچ 2017) و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Health Allied Litreture (از 1982 تا 21 مارچ 2017) استفاده کردیم. ما هم‌چنین پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه‌تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را در این مرور انتخاب کردیم که پروبیوتیک‌های خوراکی را برای مادران بارداری که در معرض خطر زایمان زودرس قرار دارند، یا مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان، تجویز کردند. کارآزمایی‌های شبه‌تصادفی‌سازی شده برای ورود مناسب بودند، اما هیچ‌کدام از آنها شناسایی نشد. مطالعاتی که زنان باردار را به کار گرفتند لازم بود تا تجویز پروبیوتیک در سن بارداری کمتر از 36 هفته تا سه ماهه سوم بارداری داشته باشند. پروبیوتیک‌هایی که در نظر گرفته شدند عبارت بودند از لاکتوباسیلوس (Lactobacillus)، بیفیدوباکتریوم (Bifidobacterium) یا ساکارومایسس (Saccharomyces).
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما از روش‌های استاندارد بنیاد همکاری کاکرین و گروه نوزادان در کاکرین برای تعیین کیفیت روش‌شناسی مطالعات و گردآوری داده‌ها و تجزیه‌و‌تحلیل استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 12 کارآزمایی مناسب را با مجموع 1450 مادر و 1204 نوزاد شناخته شده انتخاب کردیم. 11 کارآزمایی برای مادران در دوران بارداری پروبیوتیک را تجویز کردند و یک کارآزمایی برای مادران پس از زایمان نوزادان پره‌ترم خود پروبیوتیک تجویز کردند. هیچ مطالعه‌ای تجویز مستقیم پروبیوتیک را به مادر با تجویز برای نوزاد مقایسه نکرد. کارآزمایی‌های پره‌ناتال انتخاب شده در یک نشانه برای کارآزمایی، سن حاملگی و مدت زمان مصرف پروبیوتیک‌ها و هم‌چنین دوز و فرمولاسیون پروبیوتیک‌ها بسیار متفاوت بودند. زنان بارداری که در این کارآزمایی‌ها انتخاب شدند به‌طور کلی در معرض خطر پایین زایمان پره‌ترم قرار داشتند.
در متاآنالیز (meta‐analysis) داده‌های کارآزمایی، تجویز پروبیوتیک خوراکی به زنان باردار، بروز زایمان پره‌ترم کمتر از 37 هفته (خطر نسبی (RR) معمولی: 0.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.32 تا 2.67؛ 4 مطالعه؛ 518 مادر و 506 نوزاد)، زایمان پره‌ترم کمتر از 34 هفته (خطر تفاوت (RD) معمولی: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02- تا 0.02 ؛ 2 مطالعه؛ 287 مادر و نوزاد)، بروز مرگ‌ومیر نوزاد (RD معمولی: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02- تا 0.02؛ 2 مطالعه؛ 309 مادر و 298 نوزاد) یا سن بارداری در زمان تولد (میانگین تفاوت (MD): 0.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33- تا 0.63؛ 2 مطالعه؛ 209 مادر با 207 نوزاد) را کاهش نداد.
یک کارآزمایی به بررسی تجویز پروبیوتیک‌ها به مادران پس از زایمان پره‌ترم پرداخت و 49 مادر و 58 نوزاد را انتخاب کرد. اختلاف معنی‌داری از نظر خطر هرگونه NEC (RR: 0.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 1.46؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد)، جراحی برای NEC (RR: 0.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 2.58؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد)، مرگ (RR: 0.66؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 تا 6.88؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد) و مرگ یا NEC (RR: 0.53؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 1.49؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد) وجود نداشت. زمان رسیدن به 50% تغذیه روده‌ای در نوزادانی که مادران آنها پروبیوتیک دریافت کردند بهبود یافت، اما این برآورد نادرست است (MD: 9.60- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 19.04- تا 0.16- روز؛ 58 نوزاد). بهبود دیگری در هیچ یک از پیامدهای نوزادی گزارش نشد. این برآوردها مبهم بوده و احتمال منافع و آسیب‌های معنی‌داری را از تجویز پروبیوتیک برای مادر رد نمی‌کند. هیچ موردی از سپسیس اثبات شده از طریق کشت با ارگانیسم پروبیوتیک وجود نداشت. به دلیل تناقض و عدم دقت، کیفیت بر اساس سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) شواهد پایین تا بسیار پایین قضاوت شد.
در متاآنالیز (meta‐analysis) داده‌های کارآزمایی، تجویز پروبیوتیک خوراکی به زنان باردار، بروز زایمان پره‌ترم کمتر از 37 هفته (خطر نسبی (RR) معمولی: 0.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.32 تا 2.67؛ 4 مطالعه؛ 518 مادر و 506 نوزاد)، زایمان پره‌ترم کمتر از 34 هفته (خطر تفاوت (RD) معمولی: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02- تا 0.02 ؛ 2 مطالعه؛ 287 مادر و نوزاد)، بروز مرگ‌ومیر نوزاد (RD معمولی: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02- تا 0.02؛ 2 مطالعه؛ 309 مادر و 298 نوزاد) یا سن بارداری در زمان تولد (میانگین تفاوت (MD): 0.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33- تا 0.63؛ 2 مطالعه؛ 209 مادر با 207 نوزاد) را کاهش نداد.
یک کارآزمایی به بررسی تجویز پروبیوتیک‌ها به مادران پس از زایمان پره‌ترم پرداخت و 49 مادر و 58 نوزاد را انتخاب کرد. اختلاف معنی‌داری از نظر خطر هرگونه NEC (RR: 0.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 1.46؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد)، جراحی برای NEC (RR: 0.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 2.58؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد)، مرگ (RR: 0.66؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 تا 6.88؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد) و مرگ یا NEC (RR: 0.53؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 1.49؛ 1 مطالعه؛ 58 نوزاد) وجود نداشت. زمان رسیدن به 50% تغذیه روده‌ای در نوزادانی که مادران آنها پروبیوتیک دریافت کردند بهبود یافت، اما این برآورد نادرست است (MD: 9.60- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 19.04- تا 0.16- روز؛ 58 نوزاد). بهبود دیگری در هیچ یک از پیامدهای نوزادی گزارش نشد. این برآوردها مبهم بوده و احتمال منافع و آسیب‌های معنی‌داری را از تجویز پروبیوتیک برای مادر رد نمی‌کند. هیچ موردی از سپسیس اثبات شده از طریق کشت با ارگانیسم پروبیوتیک وجود نداشت. به دلیل تناقض و عدم دقت، کیفیت بر اساس سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) شواهد پایین تا بسیار پایین قضاوت شد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه آیا تجویز مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای زنان بارداری که در معرض خطر پایین زایمان زودرس قرار دارند یا تجویز مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان منفعت یا آسیب قابل‌ملاحظه‌ای دارد یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد. مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان ممکن است زمان تغذیه روده‌ای را تا 50% کاهش دهد، اما، این برآورد بسیار نادقیق است. برای تجویز پست‌ناتال پروبیوتیک‌ها برای مادران نوزادان پره‌ترم و هم‌چنین برای مادران بارداری که در معرض خطر بالای زایمان زودرس قرار دارند، تحقیقات بیش‌تری مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از مکمل پروبیوتیک مادری برای پیشگیری از موربیدیتی و مرگ‌ومیر در نوزادان پره‌ترم
سوال مطالعه مروری
آیا مصرف پروبیوتیک‌ها در زنان باردار قبل از زایمان و / یا مصرف پروبیوتیک‌ها پس از زایمان در مادرانی که نوزادان نارس دارند در مقایسه با تجویز دارونما، عدم مداخله یا تجویز پست‌ناتال پروبیوتیک‌ها برای خود نوزادان نارس خطر موربیدیتی و مورتالیتی را در نوزادان نارس کاهش می‌دهد؟
پیشینه
التهاب ممکن است در زایمان زودرس و موربیدیتی نوزادان نارس نقش داشته باشد. نوزادان نارس در معرض خطر تغییراتی در رشد باکتری‌های طبیعی «خوب» در روده خود قرار دارند. پروبیوتیک‌ها مکمل‌هایی برای «باکتری خوب» هستند. دادن این باکتری‌ها به‌طور مستقیم به نوزادان نارس ممکن است التهاب و خطر ابتلا به بیماری‌های شدید گوارشی (انتروکولیت نکروزان) و هم‌چنین خطر مرگ را کاهش دهد. با این حال، در مورد ایمنی تجویز پروبیوتیک‌ها به‌طور مستقیم برای نوزادان نارس نگرانی‌هایی وجود دارد.
ویژگی‌های مطالعه
12 کارآزمایی مناسب با مجموع 1450 مادر و 1204 نوزاد شناخته شده از جست‌وجوها انتخاب شدند، که تا مارچ 2017 به‌روز هستند. 11 کارآزمایی پروبیوتیک‌ها را در دوران بارداری به مادران ارائه کردند و یک کارآزمایی پروبیوتیک را به مادران پس از زایمان نوزادان پره‌ترم خود ارائه کردند. هیچ مطالعه‌ای مصرف مستقیم پروبیوتیک را توسط مادر در مقابل مصرف مستقیم آن توسط نوزاد مقایسه نکرد. مطالعات مربوط به زنان باردار بر جنبه‌های مختلف مطالعات با پروبیوتیک‌های مختلف ارائه شده در زمان‌های مختلف تمرکز داشتند. زنان باردار انتخاب شده در این کارآزمایی‌ها به‌طور کلی در معرض خطر پایین زایمان زودرس قرار داشتند. یک کارآزمایی با مادرانی که پروبیوتیک را پس از زایمان دریافت کردند، مادران نوزادانی بودند که در هنگام تولد کمتر از 1500 گرم وزن داشتند.
نتایج اصلی
برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه آیا تجویز مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای زنان بارداری که در معرض خطر پایین زایمان زودرس قرار دارند یا تجویز مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان منفعت یا آسیب قابل ملاحظه‌ای دارد یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد. هیچ کارآزمایی در مورد تجویز پروبیوتیک‌ها به مادرانی که در معرض خطر بالای داشتن نوزاد نارس قرار دارند، وجود نداشت، بنابراین اثرات پروبیوتیک‌هایی که به این مادران داده می‌شود ناشناخته است. مطالعات بیش‌تری مورد نیاز است تا بدانیم که آیا ارائه پروبیوتیک‌ها به مادران نوزادان پره‌ترم خطر مرگ، انتروکولیت نکروزان یا سایر مشکلات مرتبط با زودرس بودن را کاهش می‌دهد یا خیر.
کیفیت شواهد
به‌طور کلی، کیفیت شواهد به علت عدم دقت (اندازه نمونه‌های کوچک) و غیرمستقیم بودن (مادران وارد شده در مطالعات لزوما در معرض خطر بالای زایمان زودهنگام نوزادان خود نبودند) پایین تا بسیار پایین بود.
آیا مصرف پروبیوتیک‌ها در زنان باردار قبل از زایمان و / یا مصرف پروبیوتیک‌ها پس از زایمان در مادرانی که نوزادان نارس دارند در مقایسه با تجویز دارونما، عدم مداخله یا تجویز پست‌ناتال پروبیوتیک‌ها برای خود نوزادان نارس خطر موربیدیتی و مورتالیتی را در نوزادان نارس کاهش می‌دهد؟
پیشینه
التهاب ممکن است در زایمان زودرس و موربیدیتی نوزادان نارس نقش داشته باشد. نوزادان نارس در معرض خطر تغییراتی در رشد باکتری‌های طبیعی «خوب» در روده خود قرار دارند. پروبیوتیک‌ها مکمل‌هایی برای «باکتری خوب» هستند. دادن این باکتری‌ها به‌طور مستقیم به نوزادان نارس ممکن است التهاب و خطر ابتلا به بیماری‌های شدید گوارشی (انتروکولیت نکروزان) و هم‌چنین خطر مرگ را کاهش دهد. با این حال، در مورد ایمنی تجویز پروبیوتیک‌ها به‌طور مستقیم برای نوزادان نارس نگرانی‌هایی وجود دارد.
ویژگی‌های مطالعه
12 کارآزمایی مناسب با مجموع 1450 مادر و 1204 نوزاد شناخته شده از جست‌وجوها انتخاب شدند، که تا مارچ 2017 به‌روز هستند. 11 کارآزمایی پروبیوتیک‌ها را در دوران بارداری به مادران ارائه کردند و یک کارآزمایی پروبیوتیک را به مادران پس از زایمان نوزادان پره‌ترم خود ارائه کردند. هیچ مطالعه‌ای مصرف مستقیم پروبیوتیک را توسط مادر در مقابل مصرف مستقیم آن توسط نوزاد مقایسه نکرد. مطالعات مربوط به زنان باردار بر جنبه‌های مختلف مطالعات با پروبیوتیک‌های مختلف ارائه شده در زمان‌های مختلف تمرکز داشتند. زنان باردار انتخاب شده در این کارآزمایی‌ها به‌طور کلی در معرض خطر پایین زایمان زودرس قرار داشتند. یک کارآزمایی با مادرانی که پروبیوتیک را پس از زایمان دریافت کردند، مادران نوزادانی بودند که در هنگام تولد کمتر از 1500 گرم وزن داشتند.
نتایج اصلی
برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه آیا تجویز مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای زنان بارداری که در معرض خطر پایین زایمان زودرس قرار دارند یا تجویز مکمل خوراکی پروبیوتیک‌ها برای مادران نوزادان پره‌ترم پس از زایمان منفعت یا آسیب قابل ملاحظه‌ای دارد یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد. هیچ کارآزمایی در مورد تجویز پروبیوتیک‌ها به مادرانی که در معرض خطر بالای داشتن نوزاد نارس قرار دارند، وجود نداشت، بنابراین اثرات پروبیوتیک‌هایی که به این مادران داده می‌شود ناشناخته است. مطالعات بیش‌تری مورد نیاز است تا بدانیم که آیا ارائه پروبیوتیک‌ها به مادران نوزادان پره‌ترم خطر مرگ، انتروکولیت نکروزان یا سایر مشکلات مرتبط با زودرس بودن را کاهش می‌دهد یا خیر.
کیفیت شواهد
به‌طور کلی، کیفیت شواهد به علت عدم دقت (اندازه نمونه‌های کوچک) و غیرمستقیم بودن (مادران وارد شده در مطالعات لزوما در معرض خطر بالای زایمان زودهنگام نوزادان خود نبودند) پایین تا بسیار پایین بود.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Neonatal Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/1/1 | انتشار: 1397/9/21
