سه شنبه 18 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Omar Abdel-Rahman, Zeinab Elsayed, Hadeer Mohamed, Mostafa Eltobgy. Radical multimodality therapy for malignant pleural mesothelioma. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2158-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2158-fa.html
پیشینه
مزوتلیومای بدخیم پلورال (malignant pleural mesothelioma) توموری است که تقریبا همیشه کشنده است و در حال حاضر شیمی‌درمانی بر پایه پلاتین، درمان استاندارد آن است. استراتژی‌های درمانی چندجانبه شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی یا درمان فتودینامیک و شیمی‌درمانی است که برای بیماران انتخاب‌شده توصیه شده اما در مورد اثربخشی آنها هیچ توافقی وجود ندارد.
اهداف
ارزیابی منافع و آسیب‌های گزینه‌های درمانی چندجانبه رادیکال (از جمله جراحی رادیکال ± پرتودرمانی رادیکال ± درمان فتودینامیک ± درمان سیستمیک) در مقایسه با یکدیگر یا درمان‌های تسکین دهنده، برای افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال.
روش های جستجو
ما داده‌های به دست آمده را از پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان ریه در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails)؛ MEDLINE و Embase را بررسی کردیم. ما همچنین فهرست منابع مطالعات اصلی اولیه را کنترل کرده، مقالات و مجموعه خلاصه‌مقالات کنفرانس‌های مرتبط را برای دستیابی به مقالات مرتبط بیشتر تا 21 مارچ 2017 به صورت دستی بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های گروه - موازی تصادفی‌سازی و کنترل شده را درباره درمان چندجانبه برای افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال (مراحل1، 2 یا 3) انتخاب کردیم که حداقل در یکی از نقاط پایانی زیر اندازه‌گیری کردند: بقای کلی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، عوارض جانبی یا بقای بدون پیشرفت. ما مطالعات را صرف‌نظر از وضعیت زبان یا انتشار در نظر گرفتیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم اطلاعات مربوط به خصوصیات شرکت‌کنندگان، مداخلات، پیامدهای مطالعه و داده‌های مربوط به پیامدهای این مرور و همچنین اطلاعات مربوط به طراحی و روش‌شناسی مطالعه را استخراج کردند. دو نویسنده مرور خطر سوگیری (bias) کارآزمایی‌های انتخاب شده را با استفاده از حوزه‌های از پیش تعیین شده «خطر سوگیری» ارزیابی کردند. ما کیفیت روش‌شناسی را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
ما این مرور را مطابق با پروتکل منتشر شده کاکرین انجام دادیم. دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و بالینی با 104 شرکت‌کننده معیارهای ورود ما را داشتند. هر دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند (برای پیامدهایی به غیر از بقای کلی)، ما کیفیت شواهد مربوط به بقای کلی را متوسط و برای تمام پیامدهای دیگر پایین ارزیابی کردیم. یک کارآزمایی ترکیب اکستراپلورال پنومونکتومی (EPP ؛extrapleural pneumonectomy) را به همراه شیمی‌درمانی نئوادجوانت بر پایه پلاتینیوم (neoadjuvant platinum‐based chemotherapy) به همراه دوز بالای پرتودرمانی همی‌توراسیک (hemithoracic radiotherapy) پس از عمل جراحی با ترکیب EPP با شیمی‌درمانی بر پایه پلاتینیوم مقایسه کرد.
کارآزمایی دیگر EPP را به همراه پرتودرمانی همی‌توراسیک پس از عمل جراحی با درمان استاندارد (غیر رادیکال) به تنهایی پس از شیمی‌درمانی بر پایه پلاتینیوم مقایسه کرد (بیماران در بازوی درمان استاندارد، مطابق با سیاست محلی، مدیریت انکولوژیک مداوم دریافت کردند که شامل شیمی‌درمانی بیشتر یا پرتودرمانی تسکین دهنده بود).
در اولین کارآزمایی، میانه بقای کلی که از زمان ثبت‌نام محاسبه شد برابر با 20.8 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 14.4 تا 27.8) در گروه بدون پرتودرمانی و 19.3 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 11.5 تا 21.8) در گروه پرتودرمانی بود. در کارآزمایی دوم، میانه بقای کلی 14.4 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 5.3 تا 18.7) برای بیماران اختصاص داده شده به EPP و 19.5 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 13.4 تا زمانی که هنوز به آن نرسیده‌ایم) برای بیماران تصادفی‌سازی شده برای دریافت درمان استاندارد غیر رادیکال بود. در کارآزمایی دوم، 12 عارضه جانبی جدی در طول دوره مطالعه گزارش شد: 10 مورد در گروه EPP و 2 مورد در گروه درمان غیر رادیکال. نمرات کلی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بین دو بازو در هیچ یک از دو مطالعه متفاوت نبود. به دلیل ناهمگونی بالینی، ما قادر به متاآنالیز (meta‐analysis) دو کارآزمایی انتخاب‌شده نبودیم. ما همچنین سه کارآزمایی در حال انجام را شناسایی کردیم که به ارزیابی موضوع مرور ما پرداختند.
کارآزمایی دیگر EPP را به همراه پرتودرمانی همی‌توراسیک پس از عمل جراحی با درمان استاندارد (غیر رادیکال) به تنهایی پس از شیمی‌درمانی بر پایه پلاتینیوم مقایسه کرد (بیماران در بازوی درمان استاندارد، مطابق با سیاست محلی، مدیریت انکولوژیک مداوم دریافت کردند که شامل شیمی‌درمانی بیشتر یا پرتودرمانی تسکین دهنده بود).
در اولین کارآزمایی، میانه بقای کلی که از زمان ثبت‌نام محاسبه شد برابر با 20.8 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 14.4 تا 27.8) در گروه بدون پرتودرمانی و 19.3 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 11.5 تا 21.8) در گروه پرتودرمانی بود. در کارآزمایی دوم، میانه بقای کلی 14.4 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 5.3 تا 18.7) برای بیماران اختصاص داده شده به EPP و 19.5 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 13.4 تا زمانی که هنوز به آن نرسیده‌ایم) برای بیماران تصادفی‌سازی شده برای دریافت درمان استاندارد غیر رادیکال بود. در کارآزمایی دوم، 12 عارضه جانبی جدی در طول دوره مطالعه گزارش شد: 10 مورد در گروه EPP و 2 مورد در گروه درمان غیر رادیکال. نمرات کلی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بین دو بازو در هیچ یک از دو مطالعه متفاوت نبود. به دلیل ناهمگونی بالینی، ما قادر به متاآنالیز (meta‐analysis) دو کارآزمایی انتخاب‌شده نبودیم. ما همچنین سه کارآزمایی در حال انجام را شناسایی کردیم که به ارزیابی موضوع مرور ما پرداختند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
قدرت کلی شواهد گردآوری شده در این مرور کم است و شواهد موجود برای حمایت از استفاده از درمان چندجانبه رادیکال در عمل بالینی معمول کافی نیست (به ویژه در یک کارآزمایی که آسیب بیشتری را نشان می‌دهد). با توجه به هزینه افزوده درمان چندجانبه و افزایش احتمال خطر عوارض جانبی، فقدان شواهد مربوط به اثربخشی آنها احتمالا به این معنی است که این مداخلات در حال حاضر باید فقط محدود به کارآزمایی‌های بالینی باشد.
خلاصه به زبان ساده
درمان چندجانبه برای مزوتلیومای بدخیم پلورال (سرطان اولیه پلورال)
سوال مطالعه مروری
آیا جراحی رادیکال با یا بدون پرتودرمانی طول عمر و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم موضعی را در مقایسه با شیمی‌درمانی و مراقبت حمایتی به‌تنهایی بهبود می‌بخشد؟
پیشینه
مزوتلیومای بدخیم پلورال (یعنی سرطان اولیه پلورال) توموری است که درمان آن دشوار است. شیمی‌درمانی معمولا برای اولین بار برای افرادی تجویز می‌شود که برای دریافت آن به اندازه کافی مناسب هستند. مشخص نیست که آیا جراحی رادیکال و پرتودرمانی به افراد کمک می‌کند طول عمر بیشتری داشته باشند یا کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد.
ویژگی‌های مطالعه
ما مقالات پزشکی منتشر شده را برای یافتن مقالات پژوهشی‌ای جست‌وجو کردیم که استراتژی‌های درمان ترکیبی را برای درمان افراد مبتلا به سرطان اولیه پلورال با جراحی مورد بررسی قرار دادند. ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و بالینی (که در آن افراد به صورت تصادفی به یکی از دو یا چند گروه درمان اختصاص داده شدند) را مورد بررسی قرار دادیم و از اطلاعات حاصل از کارآزمایی‌هایی استفاده کردیم که آنها را برای به دست آوردن نتیجه‌گیری‌های خود یافتیم. ما شواهد را تا 21 مارچ 2017 یافتیم.
نتایج اصلی
نویسندگان مرور دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و بالینی کوچک را یافتند، که در مجموع 104 فرد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال در آنها تصادفی‌سازی شدند. یک کارآزمایی جراحی اضافی و پرتودرمانی را به همراه شیمی‌درمانی با شیمی‌درمانی به‌تنهایی مقایسه کرد. کارآزمایی دیگر، پرتودرمانی اضافی به همراه شیمی‌درمانی و جراحی را با شیمی‌درمانی و جراحی به تنهایی مقایسه کرد. این دو کارآزمایی کوچک نشان دادند که هیچ ارزش افزوده‌ای برای پرتودرمانی یا ترکیبی از پرتودرمانی و جراحی وجود ندارد. ما قادر به ترکیب داده‌های به دست آمده از کارآزمایی‌هایی که در نظر گرفتیم، نبودیم، زیرا این دو کارآزمایی بسیار متفاوت بودند. ما کیفیت شواهد مربوط به بقا را متوسط و کیفیت شواهد مربوط به تمام پیامدهای دیگر مورد مطالعه را پایین رتبه‌بندی کردیم. نویسندگان مرور سه کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و بالینی را شناسایی کردند، که نتایج آنها هنوز منتشر نشده است.
کیفیت شواهد و نتیجه‌گیری‌ها
ما فقط دو کارآزمایی مرتبط را یافتیم. هر دوی آنها کوچک بودند، که این موضوع نتایج را نامطمئن کرد. مشخص نیست که آیا ارائه ترکیبی از جراحی و پرتودرمانی رادیکال پس از شیمی‌درمانی بهتر از ارائه شیمی‌درمانی به‌تنهایی است. به نظر نمی‌رسد که پرتودرمانی رادیکال نتایج جراحی به‌تنهایی را بهبود ببخشد.
آیا جراحی رادیکال با یا بدون پرتودرمانی طول عمر و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم موضعی را در مقایسه با شیمی‌درمانی و مراقبت حمایتی به‌تنهایی بهبود می‌بخشد؟
پیشینه
مزوتلیومای بدخیم پلورال (یعنی سرطان اولیه پلورال) توموری است که درمان آن دشوار است. شیمی‌درمانی معمولا برای اولین بار برای افرادی تجویز می‌شود که برای دریافت آن به اندازه کافی مناسب هستند. مشخص نیست که آیا جراحی رادیکال و پرتودرمانی به افراد کمک می‌کند طول عمر بیشتری داشته باشند یا کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد.
ویژگی‌های مطالعه
ما مقالات پزشکی منتشر شده را برای یافتن مقالات پژوهشی‌ای جست‌وجو کردیم که استراتژی‌های درمان ترکیبی را برای درمان افراد مبتلا به سرطان اولیه پلورال با جراحی مورد بررسی قرار دادند. ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و بالینی (که در آن افراد به صورت تصادفی به یکی از دو یا چند گروه درمان اختصاص داده شدند) را مورد بررسی قرار دادیم و از اطلاعات حاصل از کارآزمایی‌هایی استفاده کردیم که آنها را برای به دست آوردن نتیجه‌گیری‌های خود یافتیم. ما شواهد را تا 21 مارچ 2017 یافتیم.
نتایج اصلی
نویسندگان مرور دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و بالینی کوچک را یافتند، که در مجموع 104 فرد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال در آنها تصادفی‌سازی شدند. یک کارآزمایی جراحی اضافی و پرتودرمانی را به همراه شیمی‌درمانی با شیمی‌درمانی به‌تنهایی مقایسه کرد. کارآزمایی دیگر، پرتودرمانی اضافی به همراه شیمی‌درمانی و جراحی را با شیمی‌درمانی و جراحی به تنهایی مقایسه کرد. این دو کارآزمایی کوچک نشان دادند که هیچ ارزش افزوده‌ای برای پرتودرمانی یا ترکیبی از پرتودرمانی و جراحی وجود ندارد. ما قادر به ترکیب داده‌های به دست آمده از کارآزمایی‌هایی که در نظر گرفتیم، نبودیم، زیرا این دو کارآزمایی بسیار متفاوت بودند. ما کیفیت شواهد مربوط به بقا را متوسط و کیفیت شواهد مربوط به تمام پیامدهای دیگر مورد مطالعه را پایین رتبه‌بندی کردیم. نویسندگان مرور سه کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و بالینی را شناسایی کردند، که نتایج آنها هنوز منتشر نشده است.
کیفیت شواهد و نتیجه‌گیری‌ها
ما فقط دو کارآزمایی مرتبط را یافتیم. هر دوی آنها کوچک بودند، که این موضوع نتایج را نامطمئن کرد. مشخص نیست که آیا ارائه ترکیبی از جراحی و پرتودرمانی رادیکال پس از شیمی‌درمانی بهتر از ارائه شیمی‌درمانی به‌تنهایی است. به نظر نمی‌رسد که پرتودرمانی رادیکال نتایج جراحی به‌تنهایی را بهبود ببخشد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Lung Cancer Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/1/1 | انتشار: 1396/10/18
