جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
George Koliopoulos, Victoria N Nyaga, Nancy Santesso, Andrew Bryant, Pierre PL Martin‐Hirsch, Reem A Mustafa, et al . Cytology versus HPV testing for cervical cancer screening in the general population. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-2083-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2083-fa.html
George Koliopoulos* 
, Victoria N Nyaga , Nancy Santesso , Andrew Bryant , Pierre PL Martin‐Hirsch , Reem A Mustafa , Holger Schünemann , Evangelos Paraskevaidis , Marc Arbyn
, Victoria N Nyaga , Nancy Santesso , Andrew Bryant , Pierre PL Martin‐Hirsch , Reem A Mustafa , Holger Schünemann , Evangelos Paraskevaidis , Marc Arbyn
پیشینه
غربالگری سرطان سرویکس به طور سنتی بر مبنای سیتولوژی سرویکس صورت می‌گرفته است. با توجه به وجود رابطه اتیولوژیک بین عفونت ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و کارسیتوژنزیس سرویکس (cervical carcinogenesis)، تست HPV به عنوان یک تست غربالگری جایگزین پیشنهاد شده است.
اهداف
تعیین دقت تشخیصی تست HPV برای تشخیص نئوپلازی اینتراﺍﭘﻲﺗﻠﻴال ﺳﺮﻭﻳﻜﺲ (CIN ؛cervical intraepithelial neoplasias ) درجه 2 یا بدتر (CIN 2+) تایید شده با هیستولوژی، شامل آدنوکارسینوما در محل، در زنان شرکت‌کننده در غربالگری اولیه سرطان سرویکس؛ و چگونی مقایسه این روش تشخیصی با دقت تست سیتولوژی (بر پایه مایع و متداول (conventional)) در آستانه‌های متنوع.
روش های جستجو
ما برای یافتن مقالات حاوی داده‌های کمی، نسبت به اجرای جست‌وجوی سیتماتیک منابع علمی در MEDLINE و Embase (1992 تا نوامبر 2015) اقدام و فهرست منابع مقالات بازیابی‌شده را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما مطالعات تطبیقی انجام شده را روی دقت تست وارد مطالعه مروری کردیم، در صورتی که تمامی زنان هر 2 تست HPV و سیتولوژی سرویکس را پس از تایید وضعیت بیماری بر اساس استاندارد مرجع دریافت کرده باشند، و در صورتی که نتیجه حداقل یکی از تست‌های غربالگری مثبت بود. مطالعات برای ورود به مطالعه مروری باید زنانی را دربرمی‌گرفتند که در برنامه غربالگری سرطان سرویکس شرکت کرده و برای اختلالات سیتولوژیک قبلی مورد پیگیری قرار نگرفته بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما نسبت به تکمیل جدول 2x2 شامل تعداد موارد مثبت حقیقی (TP ؛true positives)، مثبت کاذب (FP ؛false positives)، منفی حقیقی (TN ؛true negative) و منفی کاذب (FN ؛false negatives) برای هر یک از تست‌های غربالگری (تست HPV و سیتولوژی) مورداستفاده در هر یک از مطالعات اقدام کردیم. ما حساسیت‌ها (sensitivities) و اختصاصیت‌های (specificities) قطعی و نسبی تست‌ها را برای تشخیص CIN 2+ و CIN 3+ در آستانه‌های متنوع و حساسیت محاسبه‌شده (TP/ (TP + TN)) و اختصاصیت محاسبه‌شده (TN/ (TN + FP)) را برای هر یک از تست‌ها به صورت جداگانه محاسبه کردیم. حساسیت و اختصاصیت نسبی برای یک تست در مقایسه با تست دیگر به ترتیب به صورت حساسیت بالاتر تست -1 بر حساسیت تست -2 و اختصاصیت بالاتر تست -1 بر تست -2 تعریف شدند. ما برای ارزیابی سوگیری (bias) مطالعات، از ابزار ارزیابی کیفیت مطالعات دقت‌سنجی تست تشخیصی (QUADAS tool ؛Quality Assessment of Diagnostic test Accuracy Studies) استفاده کردیم. ما از مدل اثرات تصادفی دوحالتی (bivariate random‐effects model) برای محاسبه برآوردهای دقت تجمیع‌شده استفاده کردیم. این مدل تغییرپذیری درون و بین مطالعاتی (within‐ and between‐study variability) و همبستگی ذاتی (intrinsic correlation) را بین حساسیت و اختصاصیت دربرمی‌گیرد.
نتایج اصلی
ما در مجموع 40 مطالعه را شامل بیش از 140000 زن 20 تا 70 ساله در این مطالعه مروری وارد کردیم. بسیاری از مطالعات دارای خطر سوگیری پایینی بودند. تعداد مکفی از مطالعات واردشده به مرور وجود داشتند که روش‌شناسی آنها برای اجرای این مقایسه‌ها بین تست‌ها کفایت می‌کرد: هیبرید کپچر 2 (HC2 ؛hybrid capture 2 ) (آستانه 1 پیکوگرم بر میلی‌لیتر (pg/mL) در مقابل سیتولوژی معمولی (CC ؛conventional cytology) (آستانه‌های سلول‌های سنگفرشی آتیپیک با اهمیت نامعین (ASCUS ؛atypical squamous cells of undetermined significance) + و ضایعات اینترا اپی‌تلیال سنگفرشی با درجه پایین (LSIL ؛low‐grade squamous intraepithelial lesions) + یا سیتولوژی بر پایه مایع (LBC ؛liquid‐based cytology) (آستانه‌های ASCUS + وLSIL+)، سایر تست‌های HPV با خطر بالا در مقابل سیتولوژی معمولی (آستانه‌های ASCUS + وLSIL+) یا LBC (آستانه‌های ASCUS + وLSIL+). برای CIN 2+، برآوردهای حساسیت تجمیع‌شده برای HC2، CC و LBC (ASCUS+) به ترتیب عبارت بودند از 89.9%، 62.5% و 72.9%، و برآوردهای اختصاصیت تجمیع‌شده به ترتیب عبارت بودند از 89.9%، 96.6%، 90.3%. نتایج به دست آمده بر اساس سن زنان (کم‌تر یا بیش‌تر از 30 سال)، یا در مطالعات دارای سوگیری تاییدپذیری (verification bias) تفاوتی نداشتند. با وجود این، دقت HC2 در کشورهای اروپایی در مقایسه با سایر کشورها بالاتر بود. نتایج مربوط به حساسیت تست‌ها ناهمگون و بین 52% تا 94% برای LBC، و 61% تا 100% برای HC2 متغیر بود. در مجموع، کیفیت شواهد مربوط به حساسیت تست‌ها متوسط و برای اختصاصیت بالا بود.
حساسیت نسبی HC2 در مقابل CC برای CIN 2+، معادل 1.52 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.24 تا 1.86) و اختصاصیت نسبی 0.94 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.92 تا 0.96) بود. حساسیت نسبی HC2 در مقابل LBC برای CIN 2+، معادل 1.18 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.10 تا 1.26) و اختصاصیت نسبی 0.96 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.95 تا 0.97) بود. حساسیت نسبی HC2 در مقابل CC برای CIN 3+، معادل 1.46 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.12 تا 1.91) و اختصاصیت نسبی 0.95 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 0.97) بود. حساسیت نسبی HC2 در مقابل LBC برای CIN 3+، معادل 1.17 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.07 تا 1.28) و اختصاصیت نسبی 0.96 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.95 تا 0.97) بود.
حساسیت نسبی HC2 در مقابل CC برای CIN 2+، معادل 1.52 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.24 تا 1.86) و اختصاصیت نسبی 0.94 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.92 تا 0.96) بود. حساسیت نسبی HC2 در مقابل LBC برای CIN 2+، معادل 1.18 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.10 تا 1.26) و اختصاصیت نسبی 0.96 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.95 تا 0.97) بود. حساسیت نسبی HC2 در مقابل CC برای CIN 3+، معادل 1.46 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.12 تا 1.91) و اختصاصیت نسبی 0.95 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 0.97) بود. حساسیت نسبی HC2 در مقابل LBC برای CIN 3+، معادل 1.17 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.07 تا 1.28) و اختصاصیت نسبی 0.96 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.95 تا 0.97) بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در حالی که تست‌های HPV با احتمال کمتری موارد CIN 2+ و CIN 3+ را تشخیص نمی‌دهند، این تست‌ها منجر به ارجاع‌های غیرضروری بیش‌تری می‌شوند. با وجود این، یک تست HPV منفی نسبت به یک تست سیتولوژی منفی بیش‌تر اطمینان‌بخش است، از انجایی که تست سیتولوژی دارای شانس بیش‌تری از منفی کاذب است که می‌تواند منجر به ایجاد تاخیر در دریافت درمان مناسب شود. شواهد به دست آمده از مطالعات طولی آینده‌نگر برای تعیین عوارض بالینی نسبی این تست‌ها مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
تست ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در مقایسه با تست پاپانیکولا (Pap) برای غربالگری سرطان سرویکس
سوال مطالعه مروری
ما مطالعاتی را که به مقایسه 2 تست غربالگری برای سرطان سرویکس پرداخته بودند، ارزیابی کردیم: تست HPV (تست ویروس پاپیلومای انسانی (human papillomavirus test)) و تست Pap که تحت عنوان اسمیر سرویکس (cervical smear) یا تست پاپانیکولا (Papanicolaou test) نیز شناخته می‌شود. هدف از انجام مطالعه یافتن این بود که کدامیک از تست‌ها تغییرات پیش‌سرطانی سرویکس را با دقت بیش‌تری تعیین می‌کنند.
پیشینه
تست‌های HPV و Pap تست‌هایی هستند که یک پزشک برای چک کردن پیشرفت سرطان سرویکس یا تغییرات پیش‌سرطانی سلول‌های سرویکس (که تحت عنوان ضایعات شناخته می‌شوند) انجام می‌دهند. این ضایعات می‌توانند در طول مدت 10 تا 20 سال به سرطان سرویکس تبدیل شوند. تست HPV بررسی می‌کند که آیا یک زن دارای عفونت HPV هست که ممکن است منجر به سرطان سرویکس شود. در صورتی که تست HPV مثبت باشد، ممکن است نشان‌دهنده تغییرات پیش‌سرطانی در سرویکس باشد. انواع مختلفی از تست‌های HPV وجود دارد. یکی از آنها تست HC2 است. تست Pap بررسی می‌کند که آیا سلول‌های سرویکس غیرعادی هستند یا خیر. سلول‌های غیرعادی سرویکس که به صورت طیفی از درجه پایین تا درجه بالا آزمون می‌شوند، ممکن است نشان‌دهنده وجود تغییرات پیش‌سرطانی در سرویکس باشند که ممکن است منجر به بروز سرطان سرویکس شود. یکی از انواع تست‌های Pap سیتولوژی معمولی (conventional cytology) و نوع دیگر آن سیتولوژی بر پایه مایع (liquid‐based cytology) است. بر اساس نوع تست، در صورتی که تست مثبت باشد، فرد ممکن است نیاز به بررسی سرویکس داشته یا می‌تواند برای برداشتن ضایعات پیش‌سرطانی تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
ویژگی‌های مطالعه
ما برای به دست آوردن تمامی مطالعات مرتبط تا نوامبر 2015 جست‌وجو کردیم. 40 مطالعه به مقایسه تست HPV با تست Pap روی بیش از 140000زن 20 تا 70 ساله مراجعه‌کننده برای انجام غربالگری روتین سرویکس پرداخته بودند. این مطالعات بررسی کرده بودند که کدامیک از این تست‌ها می‌تواند تغییرات پیش‌سرطانی سرویکس را که نئوپلازی اینترا اپی‌تلیال سرویکس (CIN 2 و CIN 3) گفته می‌شود، تشخیص دهد.
کیفیت شواهد
تعداد مطالعات و تعداد زنان شرکت‌کننده در آنها برای اینکه ما بتوانیم نتیجه‌گیری‌های لازم را به‌عمل آوریم، کافی بودند. با وجود این، برخی از نتایج به دست آمده از مطالعات نسبت به هم متفاوت بودند. برای مثال، تست‌های انجام شده در مطالعات به اجرا درآمده در اروپا نسبت به مطالعات انجام شده در آسیا یا آمریکای مرکزی یا جنوبی دقیق‌تر بودند. در مجموع، کیفیت شواهد متوسط تا بالا بود.
نتایج اصلی
یک تست بدون نقص به طور صحیح نشان می‌دهد که آیا یک زن دارای تغییرات پیش‌سرطانی است یا خیر. اما بیش‌تر تست‌ها بی‌نقص نیستند.
این مرور نشان داد که به ازای هر 1000 زن غربالگری شده، حدود 20 زن دارای تغییرات پیش‌سرطانی خواهند بود. تست HPV، 18 نفر از این زنان را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما 2 نفر از این زنان شناسایی نخواهند شد). تست Pap، 15 نفر از این زنان را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما 5 نفر از این زنان شناسایی نخواهند شد). زنان دارای تغییرات پیش‌سرطانی که شناسایی نمی‌شوند، می‌توانند مبتلا به سرطان سرویکس شوند.
به ازای هر 1000 زن غربالگری شده، 980 زن وجود خواهند داشت که دارای تغییرات پیش‌سرطانی نخواهند بود. تست HPV، 881 زن را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما به 99 زن به اشتباه گفته خواهد شد که آنها دارای ضایعه هستند). تست Pap، 885 زن را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما به 95 زن به اشتباه گفته خواهد شد که آنها دارای ضایعه هستند). زنانی که به اشتباه به آنها گفته می‌شود که دارای ضایعه هستند، ممکن است تحت بررسی سرویکس قرار گرفته یا ممکن است به طور غیرضروری تحت عمل جراحی قرار گیرند.
ما مطالعاتی را که به مقایسه 2 تست غربالگری برای سرطان سرویکس پرداخته بودند، ارزیابی کردیم: تست HPV (تست ویروس پاپیلومای انسانی (human papillomavirus test)) و تست Pap که تحت عنوان اسمیر سرویکس (cervical smear) یا تست پاپانیکولا (Papanicolaou test) نیز شناخته می‌شود. هدف از انجام مطالعه یافتن این بود که کدامیک از تست‌ها تغییرات پیش‌سرطانی سرویکس را با دقت بیش‌تری تعیین می‌کنند.
پیشینه
تست‌های HPV و Pap تست‌هایی هستند که یک پزشک برای چک کردن پیشرفت سرطان سرویکس یا تغییرات پیش‌سرطانی سلول‌های سرویکس (که تحت عنوان ضایعات شناخته می‌شوند) انجام می‌دهند. این ضایعات می‌توانند در طول مدت 10 تا 20 سال به سرطان سرویکس تبدیل شوند. تست HPV بررسی می‌کند که آیا یک زن دارای عفونت HPV هست که ممکن است منجر به سرطان سرویکس شود. در صورتی که تست HPV مثبت باشد، ممکن است نشان‌دهنده تغییرات پیش‌سرطانی در سرویکس باشد. انواع مختلفی از تست‌های HPV وجود دارد. یکی از آنها تست HC2 است. تست Pap بررسی می‌کند که آیا سلول‌های سرویکس غیرعادی هستند یا خیر. سلول‌های غیرعادی سرویکس که به صورت طیفی از درجه پایین تا درجه بالا آزمون می‌شوند، ممکن است نشان‌دهنده وجود تغییرات پیش‌سرطانی در سرویکس باشند که ممکن است منجر به بروز سرطان سرویکس شود. یکی از انواع تست‌های Pap سیتولوژی معمولی (conventional cytology) و نوع دیگر آن سیتولوژی بر پایه مایع (liquid‐based cytology) است. بر اساس نوع تست، در صورتی که تست مثبت باشد، فرد ممکن است نیاز به بررسی سرویکس داشته یا می‌تواند برای برداشتن ضایعات پیش‌سرطانی تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
ویژگی‌های مطالعه
ما برای به دست آوردن تمامی مطالعات مرتبط تا نوامبر 2015 جست‌وجو کردیم. 40 مطالعه به مقایسه تست HPV با تست Pap روی بیش از 140000زن 20 تا 70 ساله مراجعه‌کننده برای انجام غربالگری روتین سرویکس پرداخته بودند. این مطالعات بررسی کرده بودند که کدامیک از این تست‌ها می‌تواند تغییرات پیش‌سرطانی سرویکس را که نئوپلازی اینترا اپی‌تلیال سرویکس (CIN 2 و CIN 3) گفته می‌شود، تشخیص دهد.
کیفیت شواهد
تعداد مطالعات و تعداد زنان شرکت‌کننده در آنها برای اینکه ما بتوانیم نتیجه‌گیری‌های لازم را به‌عمل آوریم، کافی بودند. با وجود این، برخی از نتایج به دست آمده از مطالعات نسبت به هم متفاوت بودند. برای مثال، تست‌های انجام شده در مطالعات به اجرا درآمده در اروپا نسبت به مطالعات انجام شده در آسیا یا آمریکای مرکزی یا جنوبی دقیق‌تر بودند. در مجموع، کیفیت شواهد متوسط تا بالا بود.
نتایج اصلی
یک تست بدون نقص به طور صحیح نشان می‌دهد که آیا یک زن دارای تغییرات پیش‌سرطانی است یا خیر. اما بیش‌تر تست‌ها بی‌نقص نیستند.
این مرور نشان داد که به ازای هر 1000 زن غربالگری شده، حدود 20 زن دارای تغییرات پیش‌سرطانی خواهند بود. تست HPV، 18 نفر از این زنان را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما 2 نفر از این زنان شناسایی نخواهند شد). تست Pap، 15 نفر از این زنان را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما 5 نفر از این زنان شناسایی نخواهند شد). زنان دارای تغییرات پیش‌سرطانی که شناسایی نمی‌شوند، می‌توانند مبتلا به سرطان سرویکس شوند.
به ازای هر 1000 زن غربالگری شده، 980 زن وجود خواهند داشت که دارای تغییرات پیش‌سرطانی نخواهند بود. تست HPV، 881 زن را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما به 99 زن به اشتباه گفته خواهد شد که آنها دارای ضایعه هستند). تست Pap، 885 زن را به درستی شناسایی خواهد کرد (اما به 95 زن به اشتباه گفته خواهد شد که آنها دارای ضایعه هستند). زنانی که به اشتباه به آنها گفته می‌شود که دارای ضایعه هستند، ممکن است تحت بررسی سرویکس قرار گرفته یا ممکن است به طور غیرضروری تحت عمل جراحی قرار گیرند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Gynaecological, Neuro‐oncology and Orphan Cancer Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/8/10 | انتشار: 1396/5/19
