ما 19 کارآزمایی را در این مطالعه مروری برگزیدیم (2286 شرکت‌کننده: 1103 اختصاص‌ یافته به گروه HBOT و 1153 به گروه کنترل).

برای سرطان سر و گردن، یک کاهش کلی در خطر مرگ‌ومیر، هم در یک سال و هم در پنج سال پس از درمان (خطر نسبی (RR): 0.83؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.70 تا 0.98؛ تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول یک پیامد مثبت اضافی (number needed to treat for an additional beneficial outcome; NNTB) = 11 و RR: 0.82؛ 95% CI؛ 0.69 تا 0.98؛ شواهد با کیفیت بالا) و برخی شواهد از بهبود کنترل تومور موضعی بلافاصله پس از رادیاسیون وجود داشت (RR با HBOT؛ 0.58؛ 95% CI؛ 0.39 تا 0.85؛ شواهد با کیفیت متوسط به دلیل عدم دقت). شیوع کمتری از عود موضعی تومور موقع استفاده از HBOT در یک و پنج سال وجود داشت (RR در یک سال: 0.66؛ 95% CI؛ 0.56 تا 0.78؛ شواهد با کیفیت بالا؛ RR در پنج سال: 0.77؛ 95% CI؛ 0.62 تا 0.95؛ شواهد با کیفیت متوسط به خاطر ناهمگونی میان کارآزمایی‌ها). هم‌چنین برخی شواهد با توجه به احتمال متاستاز در پنج سال وجود داشت (RR با HBOT؛ 0.45؛ 95% CI؛ 0.09 تا 2.30؛ یک کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت متوسط به دلیل عدم دقت). هیچ کارآزمایی ارزیابی کیفیت زندگی را گزارش نکرد. هر منفعتی به قیمت افزایش خطر واکنش‌های ناشی از رادیاسیون موضعی شدید با HBOT به دست می‌آید (RR واکنش شدید ناشی از رادیاسیون: 2.64؛ 95% CI؛ 1.65 تا 4.23؛ شواهد با کیفیت بالا). با این حال، شواهد موجود نتوانستند به‌ روشنی افزایش خطر تشنج ناشی از سمیّت حاد اکسیژن را اثبات کنند (RR: 4.3؛ 95% CI؛ 0.47 تا 39.6؛ شواهد با کیفیت متوسط).

برای سرطان دهانه رحم، هیچ منفعت مشخصی از نظر مرگ‌ومیر در یک سال یا پنج سال وجود نداشت (RR با HBOT در یک سال: 0.88؛ 95% CI؛ 0.69 تا 1.11؛ شواهد با کیفیت بالا؛ RR در پنج سال: 0.95؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.14؛ شواهد با کیفیت متوسط به دلیل ناهمگونی بین کارآزمایی‌ها). به‌طور مشابهی، هیچ شواهد روشنی از مزیت HBOT در نرخ گزارش‌ شده عود موضعی وجود نداشت (RR با HBOT در یک سال: 0.82؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.06؛ شواهد با کیفیت بالا؛ RR در پنج سال: 0.85؛ 95% CI؛ 0.65 تا 1.13؛ شواهد با کیفیت متوسط به دلیل ناهمگونی بین کارآزمایی‌ها). هم‌چنین هیچ شواهد واضحی را برای هرگونه تاثیر HBOT بر میزان ابتلا به متاستاز در دو و پنج سال نیافتیم (RR دو ساله با HBOT؛ 1.05؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.31؛ شواهد با کیفیت بالا؛ RR پنج‌ ساله: 0.79؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.26؛ شواهد با کیفیت متوسط به دلیل ناهمگونی). با این حال، عوارض جانبی با HBOT افزایش پیدا کرد. خطر آسیب رادیاسیون شدید در زمان درمان با HBOT معادل 2.05؛ 95% CI؛ 1.22 تا 3.46 بود؛ شواهد با کیفیت بالا. هیچ کارآزمایی‌ای شکست در کنترل تومور موضعی، ارزیابی‌های کیفیت زندگی یا خطر تشنج را حین درمان گزارش نکرد.

با توجه به درمان سرطان مثانه، شواهد روشنی از منفعت از نظر مرگ‌و‌میر ناشی از HBOT ظرف یک سال (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.74 تا 1.27؛ شواهد با کیفیت بالا) و منفعت در خطر ابتلا به متاستاز ظرف دو سال (RR: 2.0؛ 95% CI؛ 0.58 تا 6.91؛ شواهد با کیفیت متوسط به علت ناهمگونی) به دست نیامد. هیچ کارآزمایی‌ای شکست در کنترل موضعی تومور، عود موضعی، کیفیت زندگی یا عوارض جانبی را گزارش نکرد.

هنگامی که تمام انواع سرطان ترکیب شدند، شواهدی برای افزایش خطر آسیب بافتی شدید ناشی از رادیاسیون حین دوره پرتو‌درمانی با HBOT (RR: 2.35؛ 95% CI؛ 1.66 تا 3.33؛ شواهد با کیفیت بالا) و تشنج‌های ناشی از سمیّت اکسیژن در طول درمان با HBOT (RR: 6.76؛ 96% CI؛ 1.16 تا 39.31؛ شواهد با کیفیت متوسط به علت ناهمگونی) وجود داشت.