بیست‐یک RCT شامل 2538 شرکتکننده انتخاب شدند که برای مداخله GI پائین (1288) یا GI بالا (1250) تصادفیسازی شدند. تمام 21 مطالعه وارد شده اثرات تبعیت از رژیمهای غذایی را با GI پائین بر عوامل خطر بیماریهای قلبیعروقی، از جمله سطح چربیهای خون و فشار خون، گزارش کردند.
بیست RCT (18 مورد از آنها در این نسخه از مرور جدید بودند) شامل جمعیتهای تحت اقدامات پیشگیری اولیه بودند (افراد سالم یا افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به CVD قرار دارند، با میانگین سنی 19 تا 69 سال) و یک RCT بین افرادی اجرا شد که با سابقه قبلی CVD تشخیص داده شده بودند (جمعیت پیشگیری ثانویه، با میانگین سن 26.9 سال). طول مدت مداخله در بیشتر مطالعات بیش از شش ماه نبود. تفاوت در مصرف GI بین گروههای مقایسه بهطور گستردهای از 0.6 تا 42 متغیر بود.
هیچ یک از مطالعات وارد شده تاثیرات مصرف رژیم غذایی با GI پائین را بر مرگومیر قلبیعروقی و حوادث قلبیعروقی مانند انفارکتوس میوکارد کشنده و غیر‐کشنده، آنژین ناپایدار، جراحی بایپس گرافت عروق کرونر، آنژیوپلاستی کرونری ترانسلومینال از راه پوست، و استروک گزارش نکردند. وجود خطر نامشخص سوگیری در بیشتر مطالعات وارد شده، تفسیر کلی دادهها را دشوار میسازد. فقط دو مطالعه وارد شده (38 شرکتکننده) عوارض جانبی را گزارش کردند و هیچ آسیبی مشاهده نشد (شواهد با کیفیت پائین).
پیشینه
شاخص گلیسمی (glycaemic index; GI) عبارت است از معیاری از توانایی تاثیر کربوهیدرات (به عنوان مثال قند یا نشاسته) بر سطح گلوکز خون.
ویژگیهای مطالعه
در این بهروزرسانی، 21 مطالعه تصادفیسازی شده را بررسی کردیم که اثرات مصرف رژیمهای غذایی با GI پائین را در مقایسه با رژیمهای دارای ترکیب مشابه اما با GI بالاتر بر حوادث بیماریهای قلبیعروقی و سطوح کلسترول خون یا فشار خون (عوامل خطر عمده برای بیماری قلبیعروقی، مانند حمله قلبی یا استروک) ارزیابی کردند. مطالعات انجام شده تا جولای 2016 وارد شدند.
نتایج
شرکتکنندگان، بزرگسالانی با میانگین سنی بین 19 و 69 سال بودند. در اغلب مطالعات، شرکتکنندگان دارای عوامل خطرساز قلبیعروقی مانند اضافه‐وزن یا چاقی یا سطوح غیر‐طبیعی چربی خون بوده، و یک مطالعه شامل شرکتکنندگانی بود که در زمان انجام مطالعه مبتلا به بیماری قلبی بودند. این رژیمهای غذایی به مدت حداقل 12 هفته پیگیری شدند اما بیشتر مطالعات در معرض سوگیری نامشخص قرار داشته و برخی نیز رژیمهایی را مقایسه کردند که از لحاظ GI فقط تفاوتهای اندکی داشتند. عوارض بیماری قلبیعروقی گزارش نشدند و شواهدی از نظر تفاوت در اثرات رژیمهای غذایی بر کلسترول خون و فشار خون به دست نیامد. اکثر مطالعات آسیبهای ناشی از مداخله را گزارش نکردند اما دو مطالعه که به این موضوع پرداختند، تاثیرات مضری را از رژیمهای غذایی نیافتند، هر چند که شواهد ضعیف بودند.
نتیجهگیریها
شواهد کافی از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده به دست نیامد که بتوان بر اساس آنها مصرف رژیمهای غذایی با GI پائین را برای بهبود سطح چربیهای خون یا فشار خون توصیه کرد.