سرطان پستان سرطانی است که اغلب در زنان سراسر جهان تشخیص داده می‌شود. با وجودی که نرخ بقا به طور مداوم در حال افزایش است، سرطان پستان اغلب با دیسترس روانشناختی طولانی‌مدت، درد مزمن، خستگی و اختلال در کیفیت زندگی همراه است. یوگا برای سبک زندگی اخلاقی، تمرین معنوی، فعالیت بدنی، تمرینات تنفس و مدیتیشن توصیه می‌شود. یک درمان مکمل است که معمولا برای اختلالات مربوط به سرطان پستان توصیه می‌شود و نشان داده شده که سلامت جسمی و روانی افراد مبتلا به انواع مختلف سرطان را بهبود می‌بخشد.

ارزیابی تاثیرات یوگا بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، سلامت روان و نشانه‌های مربوط به سرطان میان زنان مبتلا به تشخیص سرطان پستان که در حال دریافت درمان فعال بوده یا درمان را کامل کرده‌اند.

پایگاه ثبت تخصصی سرطان پستان در کاکرین؛ MEDLINE (via PubMed))؛ Embase؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 1، 2016)؛ Indexing of Indian Medical Journals (IndMED)؛ پورتال جست‌وجوی پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP) و Clinicaltrials.gov را در 29 ژانویه 2016 جست‌وجو کردیم. هم‌چنین فهرست منابع کارآزمایی‌ها یا مرورهای مرتبط شناسایی شده، هم‌چنین مجموعه مقالات کنفرانس‌های International Congress on Complementary Medicine Research (ICCMR)؛ European Congress for Integrative Medicine (ECIM) و انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) را جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیت زبانی اعمال نکردیم.

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای واجد شرایط بودند که (1) مداخلات یوگا را در برابر عدم درمان یا در برابر سایر درمان‌های فعال در زنان مبتلا به تشخیص سرطان پستان غیر‐متاستاتیک یا متاستاتیک مقایسه کرده بودند و (2) حداقل یکی از پیامدهای اولیه را در مورد ابزارهای گزارش شده توسط بیمار، شامل کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، افسردگی، اضطراب، خستگی یا اختلالات خواب گزارش کرده بودند.

دو نویسنده مرور به طور مستقل از هم داده‌های مربوط به روش‌ها و نتایج را جمع‌آوری کردند. پیامدها را به صورت تفاوت میانگین استاندارد شده (SMDs) با 95% فواصل اطمینان (CIs) بیان کردیم و متاآنالیز مدل اثرات تصادفی را انجام دادیم. خطر بالقوه سوگیری (bias) انتشار را از طریق تجزیه‌و‌تحلیل نمودار قیفی (funnel plot) و ناهمگونی بین مطالعات را با استفاده از تست Chi² و آماره I² ارزیابی کردیم. تجزیه‌و‌تحلیل زیر‐گروه را برای وضعیت درمان فعلی، زمان از تشخیص، مرحله سرطان و نوع مداخله یوگا انجام دادیم.

24 مطالعه را با مجموع 2166 شرکت‌کننده وارد کردیم که 23 مورد از آنها داده‌هایی را برای متاآنالیز ارائه کرده بودند. سیزده مطالعه خطر پائین سوگیری انتخاب داشتند، پنج مطالعه کورسازی مناسب ارزیابی پیامد و 15 مطالعه خطر پائین سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) را گزارش کردند.

هفده مطالعه که به مقایسه یوگا با عدم درمان پرداخته بودند، شواهد با کیفیت متوسطی ارائه دادند که نشان می‌داد یوگا باعث بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SMD تجمعی: 0.22؛ 95% CI؛ 0.04 تا 0.40؛ 10 مطالعه؛ 675 شرکت‌کننده)، کاهش خستگی (SMD تجمعی: 0.48‐؛ 95% CI؛ 0.75‐ تا 0.20‐؛ 11 مطالعه؛ 883 شرکت‌کننده) و کاهش اختلالت خواب را در کوتاه‌‐مدت (SMD تجمعی: 0.25‐؛ 95% CI؛ 0.40‐ تا 0.09‐؛ شش مطالعه؛ 657 شرکت‌کننده) می‌شود. نمودار قیفی (funnel plot) برای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، نامتقارن و به نفع عدم درمان، و نمودار قیفی برای خستگی تقریبا متقارن بودند. این نشان می‌دهد که خطر کلی سوگیری انتشار پائین است. به نظر نمی‌رسید که یوگا باعث کاهش افسردگی (SMD تجمعی: 0.13‐؛ 95% CI؛ 0.31‐ تا 0.05؛ هفت مطالعه؛ 496 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین) یا اضطراب (SMD تجمعی: 0.53‐؛ 95% CI؛ 1.10‐ تا 0.04؛ شش مطالعه؛ 346 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) در کوتاه‌‐مدت شود و تاثیرات میان‌مدتی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SMD تجمعی: 0.10؛ 95% CI؛ 0.23‐ تا 0.42؛ دو مطالعه؛ 146 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین) یا خستگی (SMD تجمعی: 0.04‐؛ 95% CI؛ 0.36‐ تا 0.29؛ دو مطالعه؛ 146 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین) ندارد. محققان هیچ حادثه جانبی جدی را گزارش نکردند.

چهار مطالعه که یوگا را با مداخلات روانی‌اجتماعی/آموزشی مقایسه کرده بودند، شواهد با کیفیت متوسطی ارائه کردند که نشان می‌داد یوگا می‌تواند افسردگی (SMD تجمعی: 2.29‐؛ 95% CI؛ 3.97‐ تا 0.61‐؛ چهار مطالعه؛ 226 شرکت‌کننده)، اضطراب (SMD تجمعی: 2.21‐؛ 95% CI؛ 3.90‐ تا 0.52‐؛ سه مطالعه؛ 195 شرکت‌کننده) و خستگی (SMD تجمعی: 0.90‐؛ 95% CI؛ 1.31‐ تا 0.50‐؛ دو مطالعه؛ 106 شرکت‌کننده) را در کوتاه‌‐مدت کاهش دهد. شواهد با کیفیت بسیار پائین، عدم تاثیرات کوتاه‌‐مدت را بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SMD تجمعی: 0.81؛ 95% CI؛ 0.50‐ تا 2.12؛ دو مطالعه؛ 153 شرکت‌کننده) یا اختلالات خواب (SMD تجمعی: 0.21‐؛ 95% CI؛ 0.76‐ تا 0.34؛ دو مطالعه؛ 119 شرکت‌کننده) نشان دادند. هیچ کارآزمایی به‌طور کافی داده‌های مربوط به ایمنی را گزارش نکرده بودند.

سه مطالعه که به مقایسه یوگا با ورزش پرداختند، شواهد با کیفیت بسیار پائینی یافتند که عدم تاثیر در کوتاه‌‐مدت را بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SMD تجمعی: 0.04‐؛ 95% CI؛ 0.30‐ تا 0.23؛ سه مطالعه؛ 233 شرکت‌کننده) یا خستگی (SMD تجمعی: 0.21‐؛ 95% CI؛ 0.66‐ تا 0.25؛ سه مطالعه؛ 233 شرکت‌کننده) نشان دادند؛ هیچ کارآزمایی داده‌های مرتبط با ایمنی را ارائه نکرده است.

شواهد با کیفیت متوسط از توصیه به انجام یوگا به عنوان یک مداخله حمایتی برای بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و کاهش خستگی و اختلالات خواب در مقایسه با عدم درمان و هم‌چنین برای کاهش افسردگی، اضطراب و خستگی، در مقایسه با مداخلات روانی‌اجتماعی/آموزشی حمایت می‌کنند. شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان می‌دهد که یوگا ممکن است به اندازه دیگر مداخلات ورزشی موثر باشد و ممکن است به عنوان جایگزینی برای سایر برنامه‌های ورزشی استفاده شود.