پیشینه
تیوتروپیوم و ایپراتروپیوم بروماید هر دو درمانهایی شناخته شده در مدیریت بیماری در افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) پایدار هستند. مطالعات جدیدی انجام شدهاند که تیوتروپیوم را با ایپراتروپیوم بروماید مقایسه و انجام یک بهروزرسانی را در این ارتباط ضروری کردهاند.
اهداف
مقایسه اثرات نسبی تیوتروپیوم با ایپراتروپیوم بروماید بر نشانگرهای کیفیت زندگی، تشدید بیماری، علائم بیماری، عملکرد ریوی و عوارض ناخواسته جدی در بیماران مبتلا به COPD، با استفاده از دادههای موجود در کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و کنترل شده (RCT).
روش های جستجو
RCTها را از مرکز ثبت تخصصی کارآزماییهای گروه راههای هوایی در کاکرین (CAGR؛ Cochrane Airways Group Specialised Register) و ClinicalTrials.gov تا آگوست 2015 شناسایی کردیم.
معیارهای انتخاب
RCTهای گروههای موازی را که مدت زمان درمان در آنها 12هفته یا بیشتر بود، وارد مطالعه کردیم. این کارآزماییها درمان بیماران مبتلا به COPD پایدار را با تیوتروپیوم و ایپراتروپیوم بروماید مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده این مطالعه مروری به شکل مستقل مطالعات را برای گنجاندن در مطالعه ارزیابی و سپس دادههای مربوط به کیفیت مطالعه و نتایج پیامدها را استخراج کردند. ما با حامیان مالی کارآزماییها برای کسب اطلاعات بیشتر تماس گرفتیم. ما با استفاده از Cochrane Review Manager، دادهها را تجزیه و تحلیل کردیم.
نتایج اصلی
این مطالعه مروری شامل دو مطالعه با کیفیت روششناسی خوب بود که از 1073 شرکتکننده مبتلا به COPD ثبتنام کرده بودند. این مطالعات از یک طراحی و معیارهای ورود مشابه استفاده کرده بودند. طول مدت درمان در آنها حداقل 12 هفته بود. شرکتکنندگان دارای 40% از مقدار حجم متوسط بازدمی عمیق در یک ثانیه (FEV1) بودند که در ابتدا پیشبینی شده بود. یک مطالعه از تیوتروپیوم به وسیله HandiHaler (هجده میکروگرم) برای 12 ماه و دیگری به کمک دستگاه Respimat (پنج تا ده میکروگرم) به مدت 12 هفته استفاده کردند. به طور کلی، گروههای درمانی به خوبی در ابتدا همسان شده بودند اما همه نتایج برای هر دو مطالعه گزارش نشد. به طور کلی خطر سوگیری (bias) در طول RCTها پایین بود.
برای پیامدهای اولیه در این lمطالعه مروری دریافتیم که FEV1 در طول سه ماه (پایینترین سطح قبل از درمان اندازهگیری شد) به طور قابلتوجهی در درمان با تیوتروپیوم نسبت به ایپراتروپیوم بروماید افزایش یافته (میانگین تفاوت (MD): 109 میلیلیتر؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 81 تا 137؛ شواهد با کیفیت متوسط؛ 62% = I2). در مصرف تیوتروپیوم در مقایسه با ایپراتروپیوم افراد کمتری دچار یک یا چند عارضه ناخواسته غیرکشنده جدی شدند (نسبت شانس (OR): 0.5؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.34 تا 0.73؛ شواهد با کیفیت بالا). این اطلاعات نشان دهنده کاهش مطلق خطر از 176 نفر به 97 نفر در هر 1000 نفر در بیش از سه تا 12 ماه است. با توجه به عوارض ناخواسته مختص بیماری، گروه تحت درمان با تیوتروپیوم احتمال کمتری برای تجربه عوارض ناخواسته جدی مرتبط با COPD در مقایسه با گروه ایپراتروپیوم بروماید داشتند (OR: 0.59؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 0.85؛ شواهد با کیفیت متوسط).
برای پیامدهای ثانویه، هر دو مطالعه کاهش بستری شدن را در بیمارستان در گروه تیوتروپیوم گزارش کردند (OR: 0.34؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 0.70؛ شواهد با کیفیت متوسط). همچنین بیماران حملات شدید بیماری را که به بستری شدن در بیمارستان منجر شود، در گروه تحت درمان با تیوتروپیوم، در هر دو مطالعه کمتر تجربه کردند (OR: 0.56؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.31 تا 0.99؛ شواهد با کیفیت متوسط). تفاوت معنیداری در میزان مرگ و میر بین درمانها وجود نداشت (OR: 1.39؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.44 تا 4.39؛ شواهد با کیفیت متوسط). یک مطالعه کیفیت زندگی را با استفاده از پرسشنامه تنفسی سنت جورج (SGRQ) اندازهگیری کرد: متوسط نمره SGRQ در 52 هفته در گروه تیوتروپیوم کمتر از گروه ایپراتروپیوم بود (در این مقیاس نمره پایینتر مطلوب است) (MD 3.30 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.63 - تا 0.97 - ؛ شواهد با کیفیت متوسط). تعداد کمتری از شرکتکنندگان از حملات تشدید بیماری در بازوی تیوتروپیوم رنج بردند (OR: 0.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.52 تا 0.95؛ شواهد با کیفیت بالا) و همچنین تفاوتی در متوسط تعداد حملات تشدید بیماری در هر نفر در سال گزارش شد که از نظر آماری معنیدار بود (MD: 0.23 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.39 - تا 0.07 - ؛ 0.006 = P؛ شواهد با کیفیت متوسط). از 1073 شرکتکننده، خروج از مطالعه بهطور قابلتوجهی در گروه تیوتروپیوم کمتر بود (OR: 0.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 0.83؛ شواهد با کیفیت بالا).
نتیجهگیریهای نویسندگان
این مطالعه نشان میدهد که درمان با تیوتروپیوم در مقایسه با ایپراتروپیوم بروماید، با بهبود عملکرد ریه، کاهش بستری شدن در بیمارستان (از جمله افراد با حملات تشدید COPD)، کاهش حملات تشدید COPD و بهبود کیفیت زندگی همراه بود. وقایع ناخواسته جدی و و وقایع مختصص بیماری هر دو در گروه تیوتروپیوم کمتر از گروه دیگر بود، اما هنگامی که ایپراتروپیوم بروماید با تیوتروپیوم مقایسه شد، تفاوت قابلتوجهی در مرگ و میر وجود نداشت. بنابراین به نظر میرسد همانطور که در دستورالعملها ارائه شده، تیوتروپیوم برای بیماران مبتلا به COPD پایدار یک انتخاب معقول (به جای ایپراتروپیوم بروماید) است. یک کارآزمایی بالینی بزرگ دوسوکور که اخیرا انجام شد و از دو دستگاه تحویل استفاده کردند، تفاوت قابلتوجهی را در میزان مرگ و میر با استفاده از تحویل 2.5میکروگرم یا 5 میکروگرم تیوتروپیوم از طریق Respimat در مقایسه با 18 میکروگرم از آن از طریق Handihaler مشاهده نشد.
خلاصه به زبان ساده
تیوتروپیوم در مقایسه با ایپراتروپیوم بروماید در مدیریت COPD
پیشینه
بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) یک بیماری ریوی است که شامل وضعیتهایی مثل برونشیت مزمن و آمفیزم است. COPD به طور عمده در اثر کشیدن سیگار یا استنشاق گرد و غبار، که منجر به انسداد یا تنگی راههای هوایی شود، ایجاد میشود. علائم شامل تنگینفس و سرفههای مزمن است. تیوتروپیوم یک داروی استنشاقی است که یک بار در روز مصرف شده و به متسع شدن راههای هوایی (گشاد کننده برونش) کمک کرده و در مدیریت COPD استفاده میشود. ایپراتروپیوم بروماید هم یک گشاد کننده برونش است اما مدتاثر کوتاهتری دارد و باید چند بار در روز مصرف شود.
چه یافتهای داشتیم؟
دو مطالعه شامل 1073 شرکتکننده یافتیم که اثربخشی درازمدت و عوارض جانبی تیوتروپیوم را با ایپراتروپیوم بروماید مقایسه کرده بودند. یک کارآزمایی 12 هفته و دیگری یک سال طول کشید. افراد وارد شده به مطالعات COPD متوسط تا شدید داشتند (حجم متوسط بازدم عمیق در یک ثانیه 40% مقدار پیشبینی شده بود).
در مقایسه با ایپراتروپیوم بروماید، درمان با تیوتروپیوم به بهبود عملکرد ریه، کاهش در حملات تشدیدی COPD، کاهش بستری شدن در بیمارستان (از جمله برای تشدید COPD) و بهبود کیفیت زندگی منجر شد. به نظر میرسد درمان با تیوتروپیوم ایمنتر و با عوارض ناخواسته کمتری همراه باشد، اما تفاوت معنیداری در مرگ و میر با ایپراتروپیوم بروماید در مقایسه با تیوتروپیوم مشاده نشد.
کیفیت شواهد
به طور کلی شواهد دارای کیفیت متوسط تا بالا بود. تیوتروپیوم در دو اسپری مختلف Respimat و Handihaler در دسترس است. یک کارآزمایی بزرگ دوسوکور اخیرا استفاده از دو دستگاه تحویل متفاوت را برای داروها مقایسه کرده و تفاوت قابلتوجهی در میزان مرگ و میر با استفاده از 2.5 یا 5 میکروگرم تیوتروپیوم با تحویل از طریق Respimat یا 18 میکروگرم از آن با تحویل از طریق Handihaler مشاهده نشد.
نتیجهگیریها
براساس نتایج این مطالعه مروری، تیوتروپیوم در مقایسه با ایپراتروپیوم بروماید دارای مزایای بیشتری برای افراد باCOPD پایدار متوسط تا شدید است.
این مطالعه تا اگوست سال 2015 بهروز شده بود.