جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Anne Martin, Josephine N Booth, Yvonne Laird, John Sproule, John J Reilly, David H Saunders. Physical activity, diet and other behavioural interventions for improving cognition and school achievement in children and adolescents with obesity or overweight. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1902-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1902-fa.html
پیشینه
شیوع کلی چاقی در کودکان و نوجوانان بالاست. تغییر سبک زندگی به سوی رژیم غذایی سالم، افزایش فعالیت فیزیکی و کاهش فعالیت‌های نشسته (sedentary activities) برای پیشگیری و درمان چاقی توصیه شده است. شواهد نشان می‌دهد که تغییر این رفتارهای سلامت می‌تواند به‌طور کلی برای عملکرد شناختی و پیشرفت تحصیلی کودکان و نوجوانان مفید باشد. سازوکارهای نظری مختلفی وجود دارد که نشان می‌دهد کودکان و نوجوانان دارای چربی بیش از حد، ممکن است به‌طور ویژه از این مداخلات بهره ببرند.
اهداف
ارزیابی اینکه آیا مداخلات سبک زندگی (در زمینه رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی، رفتارهای کم‌تحرک و درمان‌های رفتاری) پیشرفت تحصیلی، عملکرد شناختی (به‌طور مثال عملکرد اجرایی) و/ یا موفقیت‌های آتی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی و اضافه وزن را در مقایسه با مراقبت استاندارد، کنترل لیست انتظار، عدم درمان یا گروه کنترل تحت درمان با دارونما (placebo) بهبود می‌دهد یا خیر؟
روش های جستجو
در فوریه 2017، ما در پایگاه‌های اطلاعاتی CENTRAL؛ MEDLINE و 15 پایگاه داده دیگر جست‌وجو کردیم. هم‌چنین در 2 مرکز ثبت کارآزمایی بالینی، فهرست منابع را جست‌وجو و یک مجله را از ابتدا به صورت دستی بررسی کردیم. ما هم‌چنین با محققان در این زمینه برای دریافت داده‌های منتشر نشده، ارتباط برقرار کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه‌تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs ؛randomised controlled trails) را از مداخلات رفتاری برای مدیریت وزن در کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی یا اضافه‌وزن وارد کردیم. ما مطالعاتی را در کودکان و نوجوانان مبتلا به شرایط پزشکی شناخته شده که بر وضعیت وزن، موفقیت مدرسه و عملکرد شناختی اثر می‌گذارند، خارج کردیم. ما هم‌چنین پیامدهای گزارش شده توسط خود کودک یا والدین وی را خارج کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
4 نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه مطالعات را برای ورود انتخاب کردند. 2 نویسنده مطالعه مروری داده‌ها را استخراج و کیفیت و خطر سوگیری آن‌ها را تعیین و کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) ارزیابی کردند. ما با نویسندگان مطالعات برای دستیابی به مطالعات اضافی ارتباط برقرار کردیم. از رویه‌های روش‌شناسی استاندارد موردانتظار کاکرین استفاده کردیم. جایی که پیامدهای یکسانی از انواع مداخلات مختلف ارزیابی می‌شد، اندازه‌های تاثیر استانداردشده را برای یافته‌های حاصل از تجزیهوتحلیل تک‌مطالعه و چند مطالعه به منظور مقایسه اثرات مداخله در انواع مختلف ارزیابی کردیم. برای تفسیر از اندازه اثر، اختلاف اصلی اندازه تاثیر را با پیامدهای مطالعه تکی گزارش کردیم.
نتایج اصلی
در 18 مطالعه (59 رکورد) 2384 کودک و نوجوان مبتلا به چاقی یا اضافه‌وزن وارد شدند. 8 مطالعه مداخلات فعالیت فیزیکی را ارائه کرده بودند، 7 مطالعه برنامه‌های فعالیت فیزیکی را با آموزش سبک زندگی سالم ترکیب کرده‌بودند و 3 مطالعه مداخلات رژیم غذایی را ارائه کرده‌بودند. ما 5 RCT و 13 خوشه RCT را بازیابی کردیم. مطالعات در 10 کشور مختلف انجام شده‌بودند. 2 مطالعه در کودکان قبل از ورود به مدرسه، 11 مطالعه در کودکان در سن تحصبلی ابتدایی، 4 مطالعه در نوجوانان مقطع دبیرستان و 1 مطالعه در کودکان مقطع ابتدایی و دبیرستان انجام شده‌بودند. تعداد مطالعات بازیابی شده برای هر پیامد کم بود، تا حداکثر 3 مطالعه برای هر پیامد. کیفیت شواهد در طیف بالا تا خیلی پایین قرار داشت و 17 مطالعه حداقل یک مورد خطر بالای سوگیری داشتند. هیچ‌یک از مطالعات اطلاعات نیازهای پشتیبانی آموزشی اضافی و عوارض جانبی را گزارش نکردند.
در مقایسه با تمرین استاندارد (standard practice)، تجزیهوتحلیل فعالیت فیزیکی – فقط مداخلات دارای شواهد با کیفیت بالا را برای ارتقا میانگین امتیاز عملکرد اجرایی شناختی پیشنهاد کرد. اختلاف میانگین (MD ؛mean difference) 5.00 بود که در گروه تمرین بعد از مدرسه در مقایسه با تمرین استاندارد در نقاط بالاتری قرار داشت (95% فاصله اطمینان (CI): 0.68 تا 9.32؛ میانگین مقیاس 100؛ انحراف معیار: 15؛ 116 کودک؛ 1 مطالعه). به‌طور آماری هیچ تاثیر مفید قابل توجهی به نفع مداخله برای ریاضیات، خواندن یا کنترل بازدارنده (inhibition control) وجود نداشت. اختلاف میانگین استاندارد شده (SMD ؛standardized mean difference) برای ریاضیات 0.49 (95% فاصله اطمینان (CI): -0.04 تا 1.01؛ 2 مطالعه؛ 255 کودک؛ شواهد با کیفیت متوسط) و برای خواندن 0.10 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 0.30- تا 0.49؛ 2 مطالعه؛ 308 کودک؛ شواهد با کیفیت متوسط). MD برای کنترل بازدارنده نقاط مقیاس -1.55 بود (95% فاصله اطمینان (CI): -5.85 تا 2.75؛ طیف مقیاس 0 تا 100؛ SMD: 0.15-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.58- تا 0.28؛ 1 مطالعه؛ 84 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). هیچ اطلاعاتی برای میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه وجود نداشت.
هیچ شواهدی برای تاثیر فواید مداخلات فعالیت فیزیکی همراه با آموزش سبک زندگی سالم بر میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه، پیشرفت ریاضیات، پیشرفت خواندن یا کنترل بازدارنده وجود نداشت. MD برای میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه 6.37 بود که در مقایسه با عملکرد استاندارد در نقاط پایین‌تری در گروه مداخله قرار داشت (95% فاصله اطمینان (CI): -36.83 تا 24.09؛ متوسط مقیاس 500؛ SD مقیاس: 70؛ SMD: 0.18-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -0.93 تا 0.58؛ 1 مطالعه؛ 31 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین). SMD برآورد تاثیر برای پیشرفت ریاضیات 0.02 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.19- تا 0.22؛ 3 مطالعه؛ 384 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، SMD برای پیشرفت خواندن 0.00 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.24- تا 0.24؛ 2 مطالعه؛ 284 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین) و SMD برای کنترل بازدارنده -0.67 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 1.50- تا 0.16؛ 2 مطالعه؛ 110 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). هیچ اطلاعاتی مبنی بر تاثیر ترکیب فعالیت فیزیکی و آموزش سبک زندگی سالم برعملکردهای اجرایی شناختی وجود نداشت.
اختلاف متوسطی در میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه به نفع مداخلات هدف‌گذاری شده برای بهبود وضعیت غذای مدرسه در مقایسه با تمرین استاندارد در نوجوانان مبتلا به چاقی وجود داشت (SMD: 0.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.25 تا 0.66؛ 2 مطالعه؛ 382 نوجوان؛ شواهد با کیفیت پایین)، اما برای اضافه وزن اینطور نبود. جایگزین کردن بسته ناهار مدرسه با یک رژیم غذایی مغذی، علی‌رغم آموزش تغذیه، پیشرفت ریاضیات (MD: -2.18؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -5.83 تا 1.47-؛ طیف مقیاس 0 تا 69؛ SMD: -0.26؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -0.72 تا 0.20؛ 1 مطالعه؛ 76 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین) و پیشرفت خواندن را ارتقاء نداد
(MD: 1.17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -4.40 تا 6.73؛ طیف مقیاس 0 تا 108؛ SMD: 0.13؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -0.35 تا 0.61؛ 1 مطالعه؛ 76 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین).
در مقایسه با تمرین استاندارد (standard practice)، تجزیهوتحلیل فعالیت فیزیکی – فقط مداخلات دارای شواهد با کیفیت بالا را برای ارتقا میانگین امتیاز عملکرد اجرایی شناختی پیشنهاد کرد. اختلاف میانگین (MD ؛mean difference) 5.00 بود که در گروه تمرین بعد از مدرسه در مقایسه با تمرین استاندارد در نقاط بالاتری قرار داشت (95% فاصله اطمینان (CI): 0.68 تا 9.32؛ میانگین مقیاس 100؛ انحراف معیار: 15؛ 116 کودک؛ 1 مطالعه). به‌طور آماری هیچ تاثیر مفید قابل توجهی به نفع مداخله برای ریاضیات، خواندن یا کنترل بازدارنده (inhibition control) وجود نداشت. اختلاف میانگین استاندارد شده (SMD ؛standardized mean difference) برای ریاضیات 0.49 (95% فاصله اطمینان (CI): -0.04 تا 1.01؛ 2 مطالعه؛ 255 کودک؛ شواهد با کیفیت متوسط) و برای خواندن 0.10 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 0.30- تا 0.49؛ 2 مطالعه؛ 308 کودک؛ شواهد با کیفیت متوسط). MD برای کنترل بازدارنده نقاط مقیاس -1.55 بود (95% فاصله اطمینان (CI): -5.85 تا 2.75؛ طیف مقیاس 0 تا 100؛ SMD: 0.15-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.58- تا 0.28؛ 1 مطالعه؛ 84 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). هیچ اطلاعاتی برای میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه وجود نداشت.
هیچ شواهدی برای تاثیر فواید مداخلات فعالیت فیزیکی همراه با آموزش سبک زندگی سالم بر میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه، پیشرفت ریاضیات، پیشرفت خواندن یا کنترل بازدارنده وجود نداشت. MD برای میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه 6.37 بود که در مقایسه با عملکرد استاندارد در نقاط پایین‌تری در گروه مداخله قرار داشت (95% فاصله اطمینان (CI): -36.83 تا 24.09؛ متوسط مقیاس 500؛ SD مقیاس: 70؛ SMD: 0.18-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -0.93 تا 0.58؛ 1 مطالعه؛ 31 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین). SMD برآورد تاثیر برای پیشرفت ریاضیات 0.02 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.19- تا 0.22؛ 3 مطالعه؛ 384 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، SMD برای پیشرفت خواندن 0.00 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.24- تا 0.24؛ 2 مطالعه؛ 284 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین) و SMD برای کنترل بازدارنده -0.67 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 1.50- تا 0.16؛ 2 مطالعه؛ 110 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). هیچ اطلاعاتی مبنی بر تاثیر ترکیب فعالیت فیزیکی و آموزش سبک زندگی سالم برعملکردهای اجرایی شناختی وجود نداشت.
اختلاف متوسطی در میانگین پیشرفت در موضوعات آموزش داده‌شده در مدرسه به نفع مداخلات هدف‌گذاری شده برای بهبود وضعیت غذای مدرسه در مقایسه با تمرین استاندارد در نوجوانان مبتلا به چاقی وجود داشت (SMD: 0.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.25 تا 0.66؛ 2 مطالعه؛ 382 نوجوان؛ شواهد با کیفیت پایین)، اما برای اضافه وزن اینطور نبود. جایگزین کردن بسته ناهار مدرسه با یک رژیم غذایی مغذی، علی‌رغم آموزش تغذیه، پیشرفت ریاضیات (MD: -2.18؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -5.83 تا 1.47-؛ طیف مقیاس 0 تا 69؛ SMD: -0.26؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -0.72 تا 0.20؛ 1 مطالعه؛ 76 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین) و پیشرفت خواندن را ارتقاء نداد
(MD: 1.17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -4.40 تا 6.73؛ طیف مقیاس 0 تا 108؛ SMD: 0.13؛ 95% فاصله اطمینان (CI): -0.35 تا 0.61؛ 1 مطالعه؛ 76 کودک؛ شواهد با کیفیت پایین).
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
علی‌رغم وجود تعداد زیاد کارآزمایی‌های درمان چاقی کودکان و نوجوانان، ما توانستیم فقط بخشی از اثر مداخلات درمان چاقی را بر پیشرفت تحصیلی و توانایی‌های شناختی ارزیابی کنیم. مداخلات فعالیت فیزیکی مبتنی بر جامعه و مدرسه به عنوان بخشی از برنامه درمان یا پیشگیری از چاقی می‌تواند به‌طور خاص برای عملکرد اجرایی کودکان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن مفید باشد. به‌طور مشابه، مداخلات رژیم غذایی مبتنی بر مدرسه ممکن است برای پیشرفت تحصیلی کلی در کودکان مبتلا به چاقی مفید باشد. این یافته‌ها می‌تواند به متخصصان سلامت و آموزش برای تصمیم‌گیری‌های مرتبط با ارتقا فعالیت فیزیکی و تغذیه سالم در مدرسه کمک کند. مطالعات آتی پیشگیری و درمان چاقی در کلینیک، مدرسه و جامعه باید ارزیابی آکادمیک و شناختی را به اندازه پیامدهای جسمی مورد توجه قرار دهد.
خلاصه به زبان ساده
مداخلات تناسب وزن برای ارتقا مهارت‌های فکری و عملکرد تحصیلی در کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی
هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف از این مطالعه مروری کاکرین، پاسخ به این سوال بود که آیا مداخلات تناسب وزن می‌تواند مهارت‌های فکری و عملکرد تحصیلی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی را ارتقا دهد یا خیر. محققان کاکرین برای پاسخ به این سوال، تمام مطالعات مرتبط را گردآوری و تجزیهوتحلیل کردند.
پیام‌های کلیدی چیست؟
این مطالعه مروری به‌روزرسانی شده، شواهدی ارائه می‌کند که عملکردهای تحصیلی که وزن متناسب را در کودک تشویق می‌کند، ممکن است با مزایایی برای مهارت‌های تفکر و عملکرد تحصیلی همراه باشد. با این وجود، ما به مداخلات تناسب وزن با کیفیت بالاتری نیاز داریم که مهارت‌های تفکر و عملکرد تحصیلی را مانند پیامدهای سلامت بسنجند.
چه موضوعی در این مطالعه مروری مطالعه می‌شود؟
تعداد کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی در جهان بالاست. برخی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی مشکلات سلامت دارند یا به علت وزنشان زورگویی (bullied) می‌کنند. این تجربیات به مشکلات عملکرد خوب در مدرسه متصل شده، جایی که آن‌ها تمایل کم‌تری به انجام وظایف متفکرانه از جمله حل مسئله دارند. مزیت فعالیت فیزیکی و تغذیه سالم، داشتن وزن متناسب و ارتقا مهارت‌های تفکر و عملکرد تحصیلی در کودکان با وزن متناسب است. مطالعات نشان دادند که مداخلات وزن متناسب می‌تواند مهارت‌های تفکر و پیشرفت تحصیلی را در کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی ارتقاء دهد.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
نویسندگان مطالعه مروری 18 مطالعه را بازیابی و در مجموع 2384 کودک و نوجوان مبتلا به چاقی را وارد مطالعه کردند. 5 مطالعه کودکان را به صورت انفرادی به گروه‌های مداخله یا کنترل اختصاص دادند. 13 مطالعه تخصیص را براساس کل کلاس، مدرسه یا نواحی مدرسه به گروه کنترل یا مداخله انجام دادند. از 18 مطالعه، 11 مطالعه شامل کودکان در سن تحصیلی اولیه یا ابتدایی می‌شد. 8 مطالعه مداخلات فعالیت فیزیکی را پیشنهاد دادند، 7 مطالعه برنامه‌های فعالیت فیزیکی را با آموزش سبک زندگی سالم ترکیب کردند، و 3 مطالعه تغییرات را در رژیم غذایی پیشنهاد دادند. این مطالعات در 10 کشور مختلف انجام شد. 17 مطالعه حداقل یک نقص در چگونگی انجام مطالعه داشتند. این موضوع میزان اعتماد ما را به یافته‌هایی که می‌توانیم داشته‌باشیم کاهش داد.
مطالعات اندکی نوع مشابهی را از عملکرد تحصیلی و مهارت‌های تفکر به اشتراک گذاشتند. فقط 3 مطالعه پیامدهای یکسانی را گزارش کردند. هیچ‌یک از مطالعات نیازهای پشتیبانی آموزشی اضافی و عوارض جانبی را گزارش نکردند. ما دریافتیم که در مقایسه با حالت معمول، مداخلات فعالیت فیزیکی می‌تواند منجر به بهبود اندکی در مهارت‌های حل مشکل شود. این یافته‌ها مبتنی بر شواهد با کیفیت بالا بودند. یافته‌های با کیفیت متوسط نشان دادند که مداخلات فعالیت فیزیکی بهبودی را در پیشرفت ریاضیات و خواندن در کودکان مبتلا به چاقی ایجاد نمی‌کند. هم‌چنین شواهد با کیفیت بسیار پایین نشان دادند که هیچ مزیتی در مداخلات فعالیت فیزیکی برای بهبود پاسخ‌های رفتاری کنترل‌نشده وجود ندارد. پیشرفت کلی تحصیلی در مطالعاتی که مداخلات فعالیت فیزیکی را با تمرین استاندارد مقایسه کرده‌بودند، گزارش نشد.
مطالعاتی که مداخلات فعالیت فیزیکی را به‌علاوه آموزش سبک زندگی سالم با تمرین استاندارد مقایسه کرده‌بودند، دارای شواهدی با کیفیت پایین یا بسیار پایین بودند. این مطالعات نشان دادند که هیج بهبودی در پیشرفت تحصیلی یا پاسخ‌های رفتاری کنترل‌نشده در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل وجود ندارد. مهارت‌های حل مسئله در مطالعاتی که فعالیت فیزیکی به‌علاوه را آموزش سبک زندگی سالم با تمرین استاندارد مقایسه کرده‌بودند، گزارش نشد.
یافته‌های ما نشان داد که تغییر دانش در مورد تغذیه، و تغییر غذایی که در مدارس توزیع می‌شود در مقایسه با تمرین استاندارد، می‌تواند منجر به بهبود متوسطی در پیشرفت کلی تحصیلی نوجوانان مبتلا به چاقی شود. جایگزینی بسته ناهار مدرسه با یک رژیم غذایی مغذی همراه با آموزش تغذیه، پیشرفت را در ریاضیات و خواندن کودکان مبتلا به چاقی بهبود نداد. با این وجود، کیفیت شواهد برای پیشرفت کلی تحصیلی، ریاضیات و خواندن پایین بود. این به معنای این است که تحقیق آینده به احتمال خیلی زیاد نتایج را تغییر می‌دهد زیرا مطالعات بازیابی شده نشان دادند که برخی ضعف‌های روش‌شناختی وجود دارد (به طور مثال، تعداد اندک کودکان و ترک تحصیل (dropout) بالای کودکان در مطالعه). مهارت‌های حل مسئله و پاسخ‌های رفتاری کنتزل‌نشده برای مطالعات مداخله رژیم غذایی گزارش نشدند.
این مطالعه مروری چگونه به‌روزرسانی شد؟
نویسندگان مطالعه مروری متون علمی را برای مطالعات موجود در فوریه 2017 جست‌وجو کردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
کاربردهای عملی
این مطالعه مروری شواهدی ارائه می‌کند که مداخلاتی که باعث افزایش فعالیت فیزیکی می‌شوند، می‌توانند در ایجاد پیشرفت‌های کوچک در عملکردهای اجرایی مرکب و حافظه غیرکلامی به‌ویژه در کودکان ابتدایی/ مدارس ابتدایی مبتلا به چاقی یا اضافه وزن موثر باشند. بااین‌وجود، این شواهد براساس تعداد کمی مطالعات بنا شده‌اند. بر اساس شواهد موجود، ما قادر به تعیین تاثیر این مداخلات بر پیشرفت تحصیلی یا مهارت‌های شناختی نیستیم. شواهد موجود بر اثربخشی مداخلاتی که آموزش سبک زندگی سالم را با افزایش فعالیت فیزیکی و مداخلات رژیم غذایی ترکیب می‌کنند، به ما اجازه نتیجه‌گیری قطعی را در مورد تاثیر آن‌ها بر پیامدهای شناختی و تحصیلی نمی‌دهد. در غیاب اطلاعات، امکان تعیین تاثیر فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی و سایر مداخلات رفتاری بر پشتیبانی آموزشی اضافی، عوارض جانبی یا پیامدهای مرتبط برای پیشرفت‌های تحصیلی آتی از جمله سال‌های تحصیل، اشتغال یا درآمد وجود ندارد.
شواهد اثرات مداخلات فعالیت فیزیکی یا رژیم غذایی بر پیشرفت تحصیلی و عملکردهای شناختی در کودکان مبتلا به چاقی یا اضاقه وزن در محیط‌های بالینی (از جمله بیمارستان‌ها، کلینیک‌های سرپایی، مراقبت‌های اولیه) انجام شده، از دست رفته‌است، بنابراین نمی‌توانیم کاربردهایی برای تمرین بالینی در محیط‌هایی فراتر از مدرسه و جامعه پیشنهاد کنیم.
کاربردهای تحقیقاتی
مطالعاتی را در محیط مدرسه، بعد از مدرسه و جامعه شناسایی کردیم اما هیچ شواهدی برای پیامدهای تحصیلی و شناختی مداخلات رفتاری مدیریت وزن در یک محیط بالینی یافت نشد. با وجود این، یافته‌های ما اثرات مفید مداخلات فعالیت فیزیکی را بر پیامدهای شناختی نشان داد، یعنی عملکردهای اجرایی شناختی در کودکان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن. عملکردهای اجرایی شناختی با توانایی کنترل مصرف غذا مرتبط (Bartholdy 2016Jansen 2015; ) و تعامل در رفتارهای سلامت (Hall 2014) مرتبط بوده‌اند. برنامه‌های مدیریت وزن کودک و نوجوان در یک محیط بالینی باید به 2 دلیل ابزارهای اندازه‌گیری پیامدهای شناختی را داشته باشد. اولا، موثرترین استراتژی‌های مدیریت وزن وقتی که توانایی‌های شناختی با تغییر رفتار همراه می‌شوند، می‌توانند مطلع شوند. دوما، کودکان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن، جمعیت هدف برنامه‌های مدیریت وزن در محیط‌های بالینی هستند. اگر مطالعه مداخلات در محیط‌های بالینی شامل اندازه‌گیری پیامدهای شناختی و پیشرفت‌های تحصیلی مرتبط باشد، به افزایش قدرت مطالعات برای شناسایی دستاوردهای بالقوه در این زمینه‌ها کمک خواهد کرد. به‌طور مشابه، مداخلات مبتنی بر جامعه که مستقیما کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی و اضافه وزن را هدف قرار می‌دهند و پیامدهای تحصیلی و شناختی را ارزیابی می‌کنند، نیازمند شواهد پیشرفته هستند. علاوه‌براین، وجود مطالعات بزرگ‌تر می‌تواند امکان ارزیابی تاثیر مداخلات مختلف را بر مشارکت‌کنندگان مبتلا به اضافه وزن و مشارکت‌کنندگان مبتلا به چاقی بر عملکردهای پیشرفت تحصیلی و شناختی فراهم نماید.
از نظر رفتارهای بهداشتی هدف‌گذاری شده مرتبط با چاقی، شواهدی برای مداخلات فعالیت فیزیکی به تنهایی، مداخلات فعالیت فیزیکی همراه با آموزش سبک زندگی سالم و مداخلات رژیم غذایی وجود داشت، که شامل آموزش تغذیه هم می‌شد. یافته‌های ما نشان داد که مداخلات متمرکز بر 1 رفتار هدف، مثل فعالیت فیزیکی، در مقایسه با تمرین استاندارد اثرات مثبتی بر عملکردهای اجرایی مرکب گذاشته‌است، نه بر حافظه کلامی و هوش کلی. در مقابل، مداخلات هدفمند رفتارهای بهداشتی متعدد از طریق آموزش سبک زندگی سالم و برنامه‌های فعالیت فیزیکی منجر به اثرات مفیدبر این پیامدها در برابر تمرین استاندارد نشدند. ممکن است تاثیر مثبت برنامه فعالیت فیزیکی بر آن عملکردهای شناختی با افزایش پیچیدگی مداخلات کم‌رنگ (diluted) شود. شدت اجزای فعالیت فیزیکی ممکن است با اقدامات مداخله‌ای اضافی پیاده شده، از جمله جلسات آموزشی سبک زندگی سالم، کاهش یابد. انطباق با مدت زمان و تکرر برنامه‌های فعالیت فیزیکی ممکن است لازم باشد تا بار مسئولین مدرسه قابل کنترل باشد. در حالی‌که مداخلات با استراتژی‌های متعدد برای پیشگیری و درمان چاقی موفقیت‌آمیز به نظر می‌رسید
(Al‐Khudairy 2017Colquitt 2016؛ Mead 2017؛ Waters 2011)، کیفیت و شدت کافی اجزای مداخله موثر ممکن است نیازمند بهبود عملکردهای شناختی باشد. ما نتوانستیم مداخلات بدون برنامه آموزشی تغذیه‌ای اضافی را به کار ببریم.
با توجه به اهمیت فعالیت فیزیکی کافی و رشد شناختی کودکان جوان برای بقیه زندگی‌شان، شواهد بیشتری برای اثربخشی مداخلات فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی و سایر رفتارها بر پیشرفت تحصیلی و شناختی در سال‌های قبل از مدرسه لازم است. علاوه‌براین، شواهد برای نوجوانانی که به بلوغ رسیده‌اند، کافی نیست. اثربخشی مداخلات تغییر رفتار مرتبط با چاقی بر پیشرفت تحصیلی و شناختی در این گروه سنی اهمیت خاصی دارد، زیرا کاربردهای مستقیمی برای سلامت بزرگسالی و موفقیت‌های اجتماعی اقتصادی افراد و جامعه دارد. میزانی که جنس و نژاد از مداخلات فعالیت فیزیکی و رژیم غذایی تاثیر می‌پذیرند بر پیشرفت تحصیلی و شناختی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن شناخته نشده، و باید در تحقیقات آینده دنبال شود.
برنامه‌های پیشگیری و درمان چاقی چندبعدی آتی باید اجرا کردن برنامه‌های فعالیت فیزیکی را که در بهبود پیشرفت تحصیلی و عملکردهای شناختی موثر هستند در نظر بگیرند.
تحقیقات بیشتری در محیط‌های با درآمد پایین و متوسط مورد نیاز است، تا تعیین کند که آیا مداخلات مختلف بر پیشرفت تحصیلی و شناختی در کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن که در محیط‌های محروم اجتماعی و اقتصادی زندگی می‌کنند، تاثیر دارد یا خیر؟ مباحث اقتصادی، اجتماعی و آموزشی برای اجرای اثربخش برنامه‌های پیشگیری و درمان چاقی در دوران کودکی می‌تواند قابل توجه باشد.
کارآزمایی‌های طولانی‌مدت‌تر و مستدل‌تری لازم است تا تعیین کند آیا توسعه پیشرفت تحصیلی و عملکرد شناختی در طول زمان تداوم دارد و بنابراین بر موفقیت‌های آینده تاثیر می‌گذارد یا خیر. نرخ بالای از دست دادن پیگیری ارزیابی مشکل شایعی در مداخلات سبک زندگی است، به‌ویژه آن‌هایی که کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی و اضافه وزن را شامل می‌شوند. برای کاهش خطر سوگیری ریزش، محققان باید روش‌هایی برای به‌دست آوردن اطلاعات پیامدهای از دست رفته در تجزیه‌وتحلیل‌شان در نظر بگیرند و ویژگی‌ها و دلایل از دست‌رفتن اطلاعات را گزارش کنند.
استفاده از روش‌های تصویربرداری از مغز ممکن است محققان را قادر به شناسایی اثرات مفید بر شناختی نماید که با استفاده از آزمون‌های روان‌سنجی، توانای‌های شناختی و تحصیلی قابل تشخیص نیست. سرانجام، تحقیقات چند متغیره بیشتری برای بررسی بیشتر انجمن‌ها، تعاملات 2 طرفه و مسیرهای معمول بین چاقی دوران کودکی، رفتار سبک زندگی، توانایی‌های شناختی و پیامدهای تحصیلی لازم است.
هدف از این مطالعه مروری کاکرین، پاسخ به این سوال بود که آیا مداخلات تناسب وزن می‌تواند مهارت‌های فکری و عملکرد تحصیلی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی را ارتقا دهد یا خیر. محققان کاکرین برای پاسخ به این سوال، تمام مطالعات مرتبط را گردآوری و تجزیهوتحلیل کردند.
پیام‌های کلیدی چیست؟
این مطالعه مروری به‌روزرسانی شده، شواهدی ارائه می‌کند که عملکردهای تحصیلی که وزن متناسب را در کودک تشویق می‌کند، ممکن است با مزایایی برای مهارت‌های تفکر و عملکرد تحصیلی همراه باشد. با این وجود، ما به مداخلات تناسب وزن با کیفیت بالاتری نیاز داریم که مهارت‌های تفکر و عملکرد تحصیلی را مانند پیامدهای سلامت بسنجند.
چه موضوعی در این مطالعه مروری مطالعه می‌شود؟
تعداد کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی در جهان بالاست. برخی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی مشکلات سلامت دارند یا به علت وزنشان زورگویی (bullied) می‌کنند. این تجربیات به مشکلات عملکرد خوب در مدرسه متصل شده، جایی که آن‌ها تمایل کم‌تری به انجام وظایف متفکرانه از جمله حل مسئله دارند. مزیت فعالیت فیزیکی و تغذیه سالم، داشتن وزن متناسب و ارتقا مهارت‌های تفکر و عملکرد تحصیلی در کودکان با وزن متناسب است. مطالعات نشان دادند که مداخلات وزن متناسب می‌تواند مهارت‌های تفکر و پیشرفت تحصیلی را در کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی ارتقاء دهد.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
نویسندگان مطالعه مروری 18 مطالعه را بازیابی و در مجموع 2384 کودک و نوجوان مبتلا به چاقی را وارد مطالعه کردند. 5 مطالعه کودکان را به صورت انفرادی به گروه‌های مداخله یا کنترل اختصاص دادند. 13 مطالعه تخصیص را براساس کل کلاس، مدرسه یا نواحی مدرسه به گروه کنترل یا مداخله انجام دادند. از 18 مطالعه، 11 مطالعه شامل کودکان در سن تحصیلی اولیه یا ابتدایی می‌شد. 8 مطالعه مداخلات فعالیت فیزیکی را پیشنهاد دادند، 7 مطالعه برنامه‌های فعالیت فیزیکی را با آموزش سبک زندگی سالم ترکیب کردند، و 3 مطالعه تغییرات را در رژیم غذایی پیشنهاد دادند. این مطالعات در 10 کشور مختلف انجام شد. 17 مطالعه حداقل یک نقص در چگونگی انجام مطالعه داشتند. این موضوع میزان اعتماد ما را به یافته‌هایی که می‌توانیم داشته‌باشیم کاهش داد.
مطالعات اندکی نوع مشابهی را از عملکرد تحصیلی و مهارت‌های تفکر به اشتراک گذاشتند. فقط 3 مطالعه پیامدهای یکسانی را گزارش کردند. هیچ‌یک از مطالعات نیازهای پشتیبانی آموزشی اضافی و عوارض جانبی را گزارش نکردند. ما دریافتیم که در مقایسه با حالت معمول، مداخلات فعالیت فیزیکی می‌تواند منجر به بهبود اندکی در مهارت‌های حل مشکل شود. این یافته‌ها مبتنی بر شواهد با کیفیت بالا بودند. یافته‌های با کیفیت متوسط نشان دادند که مداخلات فعالیت فیزیکی بهبودی را در پیشرفت ریاضیات و خواندن در کودکان مبتلا به چاقی ایجاد نمی‌کند. هم‌چنین شواهد با کیفیت بسیار پایین نشان دادند که هیچ مزیتی در مداخلات فعالیت فیزیکی برای بهبود پاسخ‌های رفتاری کنترل‌نشده وجود ندارد. پیشرفت کلی تحصیلی در مطالعاتی که مداخلات فعالیت فیزیکی را با تمرین استاندارد مقایسه کرده‌بودند، گزارش نشد.
مطالعاتی که مداخلات فعالیت فیزیکی را به‌علاوه آموزش سبک زندگی سالم با تمرین استاندارد مقایسه کرده‌بودند، دارای شواهدی با کیفیت پایین یا بسیار پایین بودند. این مطالعات نشان دادند که هیج بهبودی در پیشرفت تحصیلی یا پاسخ‌های رفتاری کنترل‌نشده در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل وجود ندارد. مهارت‌های حل مسئله در مطالعاتی که فعالیت فیزیکی به‌علاوه را آموزش سبک زندگی سالم با تمرین استاندارد مقایسه کرده‌بودند، گزارش نشد.
یافته‌های ما نشان داد که تغییر دانش در مورد تغذیه، و تغییر غذایی که در مدارس توزیع می‌شود در مقایسه با تمرین استاندارد، می‌تواند منجر به بهبود متوسطی در پیشرفت کلی تحصیلی نوجوانان مبتلا به چاقی شود. جایگزینی بسته ناهار مدرسه با یک رژیم غذایی مغذی همراه با آموزش تغذیه، پیشرفت را در ریاضیات و خواندن کودکان مبتلا به چاقی بهبود نداد. با این وجود، کیفیت شواهد برای پیشرفت کلی تحصیلی، ریاضیات و خواندن پایین بود. این به معنای این است که تحقیق آینده به احتمال خیلی زیاد نتایج را تغییر می‌دهد زیرا مطالعات بازیابی شده نشان دادند که برخی ضعف‌های روش‌شناختی وجود دارد (به طور مثال، تعداد اندک کودکان و ترک تحصیل (dropout) بالای کودکان در مطالعه). مهارت‌های حل مسئله و پاسخ‌های رفتاری کنتزل‌نشده برای مطالعات مداخله رژیم غذایی گزارش نشدند.
این مطالعه مروری چگونه به‌روزرسانی شد؟
نویسندگان مطالعه مروری متون علمی را برای مطالعات موجود در فوریه 2017 جست‌وجو کردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
کاربردهای عملی
این مطالعه مروری شواهدی ارائه می‌کند که مداخلاتی که باعث افزایش فعالیت فیزیکی می‌شوند، می‌توانند در ایجاد پیشرفت‌های کوچک در عملکردهای اجرایی مرکب و حافظه غیرکلامی به‌ویژه در کودکان ابتدایی/ مدارس ابتدایی مبتلا به چاقی یا اضافه وزن موثر باشند. بااین‌وجود، این شواهد براساس تعداد کمی مطالعات بنا شده‌اند. بر اساس شواهد موجود، ما قادر به تعیین تاثیر این مداخلات بر پیشرفت تحصیلی یا مهارت‌های شناختی نیستیم. شواهد موجود بر اثربخشی مداخلاتی که آموزش سبک زندگی سالم را با افزایش فعالیت فیزیکی و مداخلات رژیم غذایی ترکیب می‌کنند، به ما اجازه نتیجه‌گیری قطعی را در مورد تاثیر آن‌ها بر پیامدهای شناختی و تحصیلی نمی‌دهد. در غیاب اطلاعات، امکان تعیین تاثیر فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی و سایر مداخلات رفتاری بر پشتیبانی آموزشی اضافی، عوارض جانبی یا پیامدهای مرتبط برای پیشرفت‌های تحصیلی آتی از جمله سال‌های تحصیل، اشتغال یا درآمد وجود ندارد.
شواهد اثرات مداخلات فعالیت فیزیکی یا رژیم غذایی بر پیشرفت تحصیلی و عملکردهای شناختی در کودکان مبتلا به چاقی یا اضاقه وزن در محیط‌های بالینی (از جمله بیمارستان‌ها، کلینیک‌های سرپایی، مراقبت‌های اولیه) انجام شده، از دست رفته‌است، بنابراین نمی‌توانیم کاربردهایی برای تمرین بالینی در محیط‌هایی فراتر از مدرسه و جامعه پیشنهاد کنیم.
کاربردهای تحقیقاتی
مطالعاتی را در محیط مدرسه، بعد از مدرسه و جامعه شناسایی کردیم اما هیچ شواهدی برای پیامدهای تحصیلی و شناختی مداخلات رفتاری مدیریت وزن در یک محیط بالینی یافت نشد. با وجود این، یافته‌های ما اثرات مفید مداخلات فعالیت فیزیکی را بر پیامدهای شناختی نشان داد، یعنی عملکردهای اجرایی شناختی در کودکان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن. عملکردهای اجرایی شناختی با توانایی کنترل مصرف غذا مرتبط (Bartholdy 2016Jansen 2015; ) و تعامل در رفتارهای سلامت (Hall 2014) مرتبط بوده‌اند. برنامه‌های مدیریت وزن کودک و نوجوان در یک محیط بالینی باید به 2 دلیل ابزارهای اندازه‌گیری پیامدهای شناختی را داشته باشد. اولا، موثرترین استراتژی‌های مدیریت وزن وقتی که توانایی‌های شناختی با تغییر رفتار همراه می‌شوند، می‌توانند مطلع شوند. دوما، کودکان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن، جمعیت هدف برنامه‌های مدیریت وزن در محیط‌های بالینی هستند. اگر مطالعه مداخلات در محیط‌های بالینی شامل اندازه‌گیری پیامدهای شناختی و پیشرفت‌های تحصیلی مرتبط باشد، به افزایش قدرت مطالعات برای شناسایی دستاوردهای بالقوه در این زمینه‌ها کمک خواهد کرد. به‌طور مشابه، مداخلات مبتنی بر جامعه که مستقیما کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی و اضافه وزن را هدف قرار می‌دهند و پیامدهای تحصیلی و شناختی را ارزیابی می‌کنند، نیازمند شواهد پیشرفته هستند. علاوه‌براین، وجود مطالعات بزرگ‌تر می‌تواند امکان ارزیابی تاثیر مداخلات مختلف را بر مشارکت‌کنندگان مبتلا به اضافه وزن و مشارکت‌کنندگان مبتلا به چاقی بر عملکردهای پیشرفت تحصیلی و شناختی فراهم نماید.
از نظر رفتارهای بهداشتی هدف‌گذاری شده مرتبط با چاقی، شواهدی برای مداخلات فعالیت فیزیکی به تنهایی، مداخلات فعالیت فیزیکی همراه با آموزش سبک زندگی سالم و مداخلات رژیم غذایی وجود داشت، که شامل آموزش تغذیه هم می‌شد. یافته‌های ما نشان داد که مداخلات متمرکز بر 1 رفتار هدف، مثل فعالیت فیزیکی، در مقایسه با تمرین استاندارد اثرات مثبتی بر عملکردهای اجرایی مرکب گذاشته‌است، نه بر حافظه کلامی و هوش کلی. در مقابل، مداخلات هدفمند رفتارهای بهداشتی متعدد از طریق آموزش سبک زندگی سالم و برنامه‌های فعالیت فیزیکی منجر به اثرات مفیدبر این پیامدها در برابر تمرین استاندارد نشدند. ممکن است تاثیر مثبت برنامه فعالیت فیزیکی بر آن عملکردهای شناختی با افزایش پیچیدگی مداخلات کم‌رنگ (diluted) شود. شدت اجزای فعالیت فیزیکی ممکن است با اقدامات مداخله‌ای اضافی پیاده شده، از جمله جلسات آموزشی سبک زندگی سالم، کاهش یابد. انطباق با مدت زمان و تکرر برنامه‌های فعالیت فیزیکی ممکن است لازم باشد تا بار مسئولین مدرسه قابل کنترل باشد. در حالی‌که مداخلات با استراتژی‌های متعدد برای پیشگیری و درمان چاقی موفقیت‌آمیز به نظر می‌رسید
(Al‐Khudairy 2017Colquitt 2016؛ Mead 2017؛ Waters 2011)، کیفیت و شدت کافی اجزای مداخله موثر ممکن است نیازمند بهبود عملکردهای شناختی باشد. ما نتوانستیم مداخلات بدون برنامه آموزشی تغذیه‌ای اضافی را به کار ببریم.
با توجه به اهمیت فعالیت فیزیکی کافی و رشد شناختی کودکان جوان برای بقیه زندگی‌شان، شواهد بیشتری برای اثربخشی مداخلات فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی و سایر رفتارها بر پیشرفت تحصیلی و شناختی در سال‌های قبل از مدرسه لازم است. علاوه‌براین، شواهد برای نوجوانانی که به بلوغ رسیده‌اند، کافی نیست. اثربخشی مداخلات تغییر رفتار مرتبط با چاقی بر پیشرفت تحصیلی و شناختی در این گروه سنی اهمیت خاصی دارد، زیرا کاربردهای مستقیمی برای سلامت بزرگسالی و موفقیت‌های اجتماعی اقتصادی افراد و جامعه دارد. میزانی که جنس و نژاد از مداخلات فعالیت فیزیکی و رژیم غذایی تاثیر می‌پذیرند بر پیشرفت تحصیلی و شناختی کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن شناخته نشده، و باید در تحقیقات آینده دنبال شود.
برنامه‌های پیشگیری و درمان چاقی چندبعدی آتی باید اجرا کردن برنامه‌های فعالیت فیزیکی را که در بهبود پیشرفت تحصیلی و عملکردهای شناختی موثر هستند در نظر بگیرند.
تحقیقات بیشتری در محیط‌های با درآمد پایین و متوسط مورد نیاز است، تا تعیین کند که آیا مداخلات مختلف بر پیشرفت تحصیلی و شناختی در کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن که در محیط‌های محروم اجتماعی و اقتصادی زندگی می‌کنند، تاثیر دارد یا خیر؟ مباحث اقتصادی، اجتماعی و آموزشی برای اجرای اثربخش برنامه‌های پیشگیری و درمان چاقی در دوران کودکی می‌تواند قابل توجه باشد.
کارآزمایی‌های طولانی‌مدت‌تر و مستدل‌تری لازم است تا تعیین کند آیا توسعه پیشرفت تحصیلی و عملکرد شناختی در طول زمان تداوم دارد و بنابراین بر موفقیت‌های آینده تاثیر می‌گذارد یا خیر. نرخ بالای از دست دادن پیگیری ارزیابی مشکل شایعی در مداخلات سبک زندگی است، به‌ویژه آن‌هایی که کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی و اضافه وزن را شامل می‌شوند. برای کاهش خطر سوگیری ریزش، محققان باید روش‌هایی برای به‌دست آوردن اطلاعات پیامدهای از دست رفته در تجزیه‌وتحلیل‌شان در نظر بگیرند و ویژگی‌ها و دلایل از دست‌رفتن اطلاعات را گزارش کنند.
استفاده از روش‌های تصویربرداری از مغز ممکن است محققان را قادر به شناسایی اثرات مفید بر شناختی نماید که با استفاده از آزمون‌های روان‌سنجی، توانای‌های شناختی و تحصیلی قابل تشخیص نیست. سرانجام، تحقیقات چند متغیره بیشتری برای بررسی بیشتر انجمن‌ها، تعاملات 2 طرفه و مسیرهای معمول بین چاقی دوران کودکی، رفتار سبک زندگی، توانایی‌های شناختی و پیامدهای تحصیلی لازم است.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Developmental, Psychosocial and Learning Problems Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/11/13 | انتشار: 1396/12/11
