پیشینه
پایبندی ضعیف به مصرف دارو باعث کاهش اثربخشی درمان میشود و پیامدهای بالینی را بدتر میکند اما متوسط میزان پایبندی به مصرف درمانهای دارویی طولانیمدت برای بیماریهای مزمن فقط حدود 50 درصد است. مداخلات برای بهبود پایبندی به دارو عمدتا به بیماران بستگی دارد نه پزشکان؛ بااینحال، استراتژیهایی که برای پیادهسازی در عمل بالینی موثر تشخیص داده میشوند پیچیده و دشوار هستند. نیاز به مدلهای جدید مراقبت برای پرداختن به مشکل پایبندی به مصرف دارو وجود دارد و این مشکل را در فرایند مراقبت از بیمار ادغام میکند. پزشکان تمایل دارند میزان مصرف صحیح داروی تجویز شده را به بیماران دست بالا بگیرند. این امر میتواند منجر به از دست دادن فرصتها برای تغییر داروها، حل عوارض جانبی، یا پیشنهاد استفاده از یادآوریها به منظور بهبود پایبندی بیماران به مصرف دارو شود. بنابراین ارائه بازخورد به پزشکان در ارتباط با پایبندی به مصرف دارو، این امکان را دارد تا موجب تغییراتی شود که پایبندی بیمارانشان را در مصرف داروهای تجویز شده بهبود بخشد.
اهداف
تعیین اثرات ارائه بازخورد به پزشکان در ارتباط با پایبندی دارویی بیمارانشان جهت بهبود پایبندی به مصرف دارو. ما همچنین تأثیرات مداخله را بر پیامدهای بیماران، استفاده از منابع بهداشتی و فرایندهای مراقبت مورد بررسی قرار دادیم.
روش های جستجو
ما یک جستوجوی نظاممند از پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails)؛ MEDLINE و Embase انجام دادیم، همگی از آغاز به کار پایگاه اطلاعاتی تا دسامبر 2016 و بدون محدویت زبان. ما همچنین ISI Web of Science؛ دو پایگاه ثبت کارآزمایی و منابع خاکستری را بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازیشده، مطالعات کنترل شده قبل و بعد و مطالعات سری زمانی منقطع را انتخاب کردیم که اثرات ارائه بازخورد را به پزشکان در مورد پایبندی بیمارانشان به مصرف داروهای تجویز شده طولانیمدت برای بیماریهای مزمن در مقایسه با مراقبتهای معمول مقایسه کرده بودند. ما مطالعات منتشر شده یا منتشر نشده را به هر زبانی انتخاب کردیم. شرکتکنندگان، شامل هر پزشک و بیماری بود که برای او داروهای بلندمدت برای بیماری مزمن تجویز شده بود. ما مداخلاتی را انتخاب کردیم که پزشک تجویز کننده اطلاعاتی را درباره پایبندی بیمار به مصرف دارو داشت. فقط مطالعاتی واجد شرایط بودند که در آن بازخورد به پزشک، تنها مداخله یا بخش مهمی از یک مداخله چندگانه بودند. در گروههای مقایسه، پزشکان نباید به اطلاعات درباره پایبندی بیمارانشان به مصرف دارو دسترسی داشته باشند. ما پیامدهای زیر را در نظر گرفتیم: پایبندی به مصرف دارو، پیامدهای بیمار، استفاده از منابع سلامت، فرایندهای مراقبت و عوارض جانبی.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مروری مستقل، تمام دادهها را با استفاده از روشهای استاندارد روششناسی مورد نظر کاکرین و گروه عملکرد موثر و سازماندهی مراقبت Effective Practice and Organization of Care group، مورد بررسی و تجزیهوتحلیل قرار دادند. ما به دلیل ناهمگونی در روششناسی مطالعه، گروههای مقایسه، تنظیمات مداخله و اندازهگیری پیامدها، متاآنالیز را انجام ندادیم. ما تأثیر مداخلات را در مورد پیامدها در فرم جدولی توصیف کرده و یک بررسی کیفی از اثرات مطالعات انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 9 مطالعه (23,255 بیمار شرکتکننده) را انتخاب کردیم: هشت کارآزمایی تصادفیسازیشده و یک تجزیهوتحلیل سری زمانی منقطع. این مطالعات در ایالات متحده آمریکا و کانادا در بخش مراقبتهای اولیه و سایر مراکز سرپایی صورت گرفت. هفت مداخله شامل ارائه منظم بازخورد به پزشکان در ارتباط با پایبندی تمامی بیمارانشان به مصرف دارو و دو مداخله فقط در زمینه اخطار برای بیماران غیرمتعهد بود. هفت مطالعه از دادههای پرکردن مجدد در داروخانه (pharmacy refill data) برای ارزیابی پایبندی به مصرف دارو و دو مطالعه از دستگاه الکترونیکی یا خودگزارشدهی استفاده کردند. تعریف پایبندی در سراسر مطالعات متفاوت بود، و این مقایسهها را دشوار کرد. هشت مطالعه در معرض خطر سوگیری (bias)، و یک مطالعه در معرض خطر سوگیری نامشخص قرار داشت. شایعترین منبع سوگیری، عدم حفاظت در مقابل آلودگی بود.
ارائه بازخورد به پزشکان ممکن است منجر به تفاوت بسیار کم یا عدم تفاوت در پایبندی به مصرف دارو (هفت مطالعه؛ 22,924 بیمار)، پیامدهای بیمار (دو مطالعه؛ 1292 بیمار) یا استفاده از منابع سلامت (دو مطالعه؛ 4181 بیمار) شود. ارائه بازخورد به پزشکان در پایبندی به مصرف دارو ممکن است فرایندهای مراقبت (مثلا تغییرات بیشتر دارو، گفتگو با بیمار، تنظیم فشارخون کنترلنشده) را در مقایسه با مراقبتهای معمول (4 مطالعه؛ 2780 بیمار) بهبود بخشد. هیچکدام از این مطالعات عوارض جانبی را به دلیل مداخله گزارش نکردند. اطمینان از شواهد برای تمامی نتایج، بهطورعمده به دلیل خطر سوگیری، ناهمگونی زیاد در میان مطالعات و غیرمستقیم بودن شواهد پایین بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در تمامی 9 مطالعه، ما شواهد بسیار کم یا عدم شواهدی را دریافت کردیم که نشان میداد ارائه بازخورد به پزشکان با توجه به پایبندی بیمارانشان به مصرف داروهای تجویزی، پایبندی به مصرف دارو، پیامدهای بیمار، یا استفاده از منابع سلامت را بهبود داده است. بازخورد در مورد پایبندی به مصرف دارو ممکن است فرایندهای مراقبت را بهبود بخشد اما با توجه به تعداد کم مطالعاتی که این نتیجه را ارزیابی کردند و نیز خطر سوگیری بالا، ما نمیتوانیم نتیجهگیریهای ثابتی در مورد تأثیر بازخورد در این پیامد داشته باشیم. پژوهشهای آینده باید از یک تعریف واضح و استاندارد از پایبندی به مصرف دارو و تصادفیسازی - خوشهای برای جلوگیری از خطر آلودگی استفاده کنند.
خلاصه به زبان ساده
ارائه بازخورد به پزشکان در پایبندی به مصرف دارو برای افراد مبتلا به بیماریهای مزمن که طولانیمدت دارو مصرف میکنند
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
هدف از این مطالعه مروری کاکرین پیبردن به این مطلب بود که آیا ارائه بازخورد به پزشکان در پایبندی به مصرف دارو در بیماران مبتلا به بیماری مزمن که طولانیمدت دارو مصرف میکنند، می تواند پایبندی، پیامدهای بیمار، استفاده از منابع سلامت و روند مراقبت را بهبود بخشد یا خیر.
پیامهای کلیدی
ارائه بازخورد به پزشکان در مورد پایبندی بیمارانشان به مصرف دارو ممکن است منجر به تفاوت بسیار کمی در پایبندی بیماران به مصرف داروهای تجویزی، پیامدهای بیمار و استفاده از منابع سلامت شود اما ممکن است فرایندهای مراقبت را بهبود بخشد. اطمینان از شواهد پایین است.
چه چیزی در این مرور مطالعه شد؟
پزشکان بیش از حد تمایل دارند به برآورد این بپردازند که بیمارانشان چقدر داروهایی را که به آنها تجویز شده، درست مصرف میکنند و بنابراین فرصتها را برای بهبود پایبندی از دست میدهند. این فرصتها عبارتند از اقداماتی مانند تغییر دارو، حل عوارض جانبی و پیشنهاد استفاده از یادآوریهای دارویی. بنابراین، اطلاع دادن به پزشکان در مورد پذیرش داروهای بیماران میتواند رفتار پزشک را تغییر دهد و به نوبه خود پایبندی به مصرف دارو را نیز بهبود بخشد.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چیست؟
ما 9 مطالعه را که به خوبی طراحی شده بودند با 23255 بیمار یافتیم. تمامی مطالعات انجام شده در محیط سرپایی انجام گرفت. ما دریافتیم که ارائه بازخورد به پزشکان در پایبندی بیمارانشان به مصرف دارو ممکن است منجر به تفاوت بسیار کم یا عدم تفاوت در پایبندی، پیامدهای بیمار یا استفاده از منابع سلامت شود اما ممکن است فرایندهای مراقبت را بهبود بخشد. بازخورد به به پزشکان احتمالا به تنهایی در تأثیرپذیری بر پایبندی به مصرف دارو کافی نیست. اطمینان از شواهد برای هر پیامد پایین است.
این مرور تا چه تاریخی بهروزرسانی شده است؟
ما مطالعاتی را که تا 2 دسامبر 2016 منتشر شده است جستوجو کردیم.