پیشینه
بستن قرارداد خدمات بهداشتی دولتی یک استراتژی مالی است که شیوه استفاده از صندوقهای دولتی مورد استفاده را برای ارائه خدمات توسط ارائهدهندگان خدمات بهداشتی غیردولتی (NGPs ؛Non‐Governmental Health Service Providers) کنترل میکند. این امر، قرارداد بین دولت و NGP و جزئیات مکانیسمها و شرایطی را که در آن مراقبتهای سلامت دوم از جانب دولت باید ارائه شود، نشان میدهد. هدف از بستن قرارداد، بهبود ارائه و استفاده از خدمات بهداشتی است. این مرور نسخه بهروزرسانی شده مرور کاکرین است که اولین بار در سال 2009 منتشر شد.
اهداف
ارزیابی اثرات قرارداد خدمات بهداشتی بالینی دولتی بر ارائهدهنده(گان) خدمات غیردولتی، بر (1) استفاده از خدمات بهداشتی بالینی؛ (2) بهبود پیامدهای سلامت جمعیت؛ (3) بهبود استفاده از این خدمات؛ (4) هزینهها و اثربخشی - هزینه ارائه خدمات؛ و (5) بهبود عملکرد سیستمهای بهداشتی.
روش های جستجو
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ پایگاه اطلاعاتی ارزیابی اقتصادی NHS؛ EconLit ؛ ProQuest و Global Health را در 07 اپریل 2017، را به همراه دو مرکز ثبت کارآزمایی - ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی - در 17 نوامبر 2017 جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازیشده به صورت فردی و تصادفیسازیشده خوشهای، مطالعات کنترلشده پیشآزمون و پسآزمون، مطالعات سری زمانی منقطع و مطالعات با اندازهگیریهای مکرر، که به مقایسه خدمات بهداشتی بالینی ارائه شده توسط دولت در مقابل قرارداد NGPها، یا مقایسه مدلهای مختلف خدمات بهداشتی بالینی ارائه شده غیردولتی پرداختند.
گردآوری و تحلیل دادهها
2 نویسنده بهطور مستقل تمام موارد ثبت شده را غربالگری کرده، به استخراج دادههای به دست آمده از مطالعات انتخاب شده و ارزیابی خطر سوگیری (bias) پرداختند. ما اثر خالص را برای تمام پیامدها محاسبه کردیم. یک مقدار مثبت به نفع مداخله بود در حالیکه مقدار منفی به نفع کنترل بود. برآوردهای اثر با 95% فاصله اطمینان ارائه میشوند. ما از رویکرد درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE ؛Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation) برای ارزیابی قطعیت شواهد استفاده کردیم و جدول خلاصهای را از یافتهها تهیه کردیم.
نتایج اصلی
ما 2 مطالعه انتخاب کردیم، یک کارآزمایی تصادفیسازیشده خوشهای انجام شده در کامبوج، و یک مطالعه کنترلشده پیشآزمون و پسآزمون در گواتمالا. هر دو مطالعه گزارش دادند که قرارداد بیش از 12 ماه احتمالا در (1) جذب ایمنسازی کودکان 12 تا 24 ماهه (شواهد با قطعیت متوسط)، (2) تعداد زنانی که بیش از دو بار مراقبتهای قبل از زایمان دریافت کردند (شواهد با قطعیت متوسط)، و (3) استفاده زنان از داروهای ضدبارداری (شواهد با قطعیت متوسط) تفاوت اندکی ایجاد میکند یا تفاوتی ایجاد نمیکند.
کارآزمایی کامبوج گزارش داد که قرارداد ممکن است در میزان مورتالیتی در بیش از 12 ماه در کودکان کمتر از یک سال (اثر خالص: 4.3%-؛ اثر مداخله: P = 0.36؛ خطای استاندارد خوشهای (SE): %3.0؛ شواهد با قطعیت پایین) و همچنین بروز اسهال در دوران کودکی (اثر خالص: 16.2-%؛ اثر مداخله: P = 0.07؛ SE خوشهای: 19.0%؛ شواهد با قطعیت پایین) تفاوت اندکی ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند. مطالعه در کامبوج نشان داد که بستن قرارداد احتمالا هزینههای مالی فردی صرف شده را برای مراقبتهای درمانی طی بیش از 12 ماه کاهش میدهد (اثر خالص: 19.25- $ (2003 USD)، اثر مداخله: P = 0.01؛ SE خوشهای: 5.12 $؛ شواهد با قطعیت متوسط). مطالعات انتخاب شده کیفیت استفاده از خدمات بهداشتی بالینی و اثرات جانبی را گزارش نکردند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
این بهروزرسانی، یافتههای مرور اصلی را تایید میکند. احتمالا بستن قرارداد، هزینههای مالی فردی را برای مراقبتهای درمانی کاهش میدهد (شواهد با قطعیت متوسط)، اما احتمالا در استفاده از بهداشت یا پیامدهای ارائه خدمات تفاوت اندکی ایجاد میکند یا تفاوتی ایجاد نمیکند (شواهد با قطعیت متوسط تا پایین). بنابراین برنامههای بستن قرارداد ممکن است بهتر یا بدتر از خدمات ارائه شده توسط دولت نباشد، اگر چه مطالعات دقیق طراحی شده اضافی ممکن است این نتیجه را تغییر دهد. این متون نمونههای بسیاری را از برنامههای قراردادی ارائه میدهد، که نشان میدهد این یک پاسخ عملی برای مواقعی است که دولتها مراقبتهای سلامت بالینی خوبی را ارائه میکنند.
برنامههای بستن قراردادی در آینده باید در یک طرح مطالعاتی دقیق طراحی شوند تا امکان اندازهگیری معتبر و قابل اطمینان از اثرات آنها فراهم شود. چنین مطالعاتی باید شامل تحقیقات کیفی باشند تا دیدگاه اجراکنندگان و استفادهکنندگان از برنامه را ارزیابی کرده، و مکانیسمهای اجرایی را ثبت کنند. این رویکرد ممکن است امکانات و موانع اجرای موفقیتآمیز چنین برنامههایی را نشان دهد.
خلاصه به زبان ساده
بستن قرارداد برای بهبود استفاده از خدمات بهداشتی بالینی و پیامدهای سلامت در کشورهای با درآمد پایین و متوسط
هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف این مرور کاکرین ارزیابی تاثیر قراردادهای مراکز خدمات مراقبتهای سلامت است. محققان کاکرین به دنبال مطالعات مربوطه برای پاسخ به این سوال بودند. دو مطالعه معیارهای ورود آنها را برای این مرور داشتند.
پیامهای کلیدی
بستن قرارداد خدمات مراقبتهای سلامت ممکن است تفاوت اندکی در استفاده افراد از خدمات مراقبتهای سلامت یا سلامت کودکان ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند، گرچه این امر احتمالا مقدار پولی را که افراد صرف مراقبتهای سلامت میکنند کاهش میدهد. ما برای اندازهگیری اثرات قرارداد بر سلامت افراد، بر استفاده افراد از خدمات مراقبتهای سلامت و بر چگونگی عملکرد خوب سیستمهای بهداشتی نیاز به مطالعات بیشتری داریم. ما همچنین باید در مورد اثرات بالقوه (منفی) قرارداد، مانند تقلب و فساد و تعیین اینکه آیا این کار برای گروههای خاص در جمعیت منافع و مضراتی دارد یا خیر، بیشتر بدانیم.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
هنگامیکه دولتها برای خدمات بهداشتی قرارداد میبندند، آنها برای ارائه این خدمات، قرارداد را به سازمانهای غیردولتی میدهند.
بستن قرارداد خدمات مراقبتهای سلامت در بسیاری از کشورهای با درآمد متوسط شایع و در کشورهای با درآمد پایین شایعتر است. در بسیاری از این کشورها، خدمات دولتی یا کم هستند یا به آسانی قابل دسترس نیستند. از سوی دیگر، سازمانهای خصوصی مراقبتهای سلامت اغلب گستردهتر هستند و گاهی هم توسط اهداکنندگان بینالمللی به خوبی تامین مالی میشوند. با اعطای قرارداد خدمات مراقبتهای سلامت به این سازمانها، دولتها میتوانند خدمات بهداشتی را در دسترس افراد بیشتری قرار دهند، به عنوان مثال، افرادی که در مناطق روستایی و دورافتاده هستند.
بااینحال، بستن قرارداد ممکن است گرانتر از روش ارائه خدمات مراقبتهای سلامت در مقایسه با خدمات ارائه شده توسط دولتهای خود باشد. بعضی از دولتها ممکن است مدیریت سازمانهای غیردولتی را دشوار دانسته و اطمینان حاصل کنند که پیمانکاران مراقبتهای استانداردی با کیفیت بالا ارائه میدهند. روند ارائه و مدیریت قراردادها ممکن است فرصتهایی را برای تقلب و فساد ایجاد کنند.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
نویسندگان مرور دو مطالعه را یافتند که معیارهای ورود را به این مرور داشتند. یک مطالعه از کامبوج بود. این مطالعه مناطقی را که خارج از خدمات مراقبتهای سلامت بودند در مقابل مناطقی که خدمات مراقبتهای سلامت توسط دولت به آنها ارائه میشد مقایسه کرد. مطالعه دوم از گواتمالا بود. این مطالعه آنچه را که قبل و بعد از بستن قرارداد برای خدمات پیشگیرانه، ارتقا دهنده و شفابخش درمانی پایه رخ داد ارزیابی کرد. این مطالعات نشان داد که بستن قرارداد:
- احتمالا تفاوت اندکی در جذب ایمنسازی کودکان، استفاده زنان از مراجعه به مراقبتهای قبل از زایمان، یا استفاده زنان از روشهای پیشگیری از بارداری ایجاد میکند یا تفاوتی ایجاد نمیکند (شواهد با قطعیت متوسط).
- ممکن است تفاوت اندکی در تعداد کودکانی که قبل از یک سالگی میمیرند، یا از اسهال رنج میبرند ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند (شواهد با قطعیت پایین)؛ و
- احتمالا میزان پولی را که افراد صرف مراقبتهای سلامت خود میکنند کاهش میدهد (شواهد با قطعیت متوسط).
مطالعات انتخاب شده تأثیر بستن قرارداد را بر عدالت (تساوی) در استفاده از خدمات مراقبتهای سلامت یا بر عوارض جانبی مانند تقلب و فساد گزارش نکردند.
این مطالعه مروری تا چه تاریخی بهروز شده است؟
نویسندگان مرور به دنبال مطالعاتی بودند که تا اپریل 2017 منتشر شدند.