BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://cochrane.ir/article-1-1761-fa.html
بررسی اثرات پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی علیه پنوموکوک در کودکان مبتلا به SCD در رابطه با:
1. بروز عفونت؛
2. مرگ‌ومیر؛
3. حوادث جانبی مرتبط با دارو (همانطور که در مطالعات وارد شده گزارش شد) برای فرد و اجتماع؛
4. تأثیر قطع درمان در سنین مختلف بر بروز عفونت و مرگ‌ومیر.
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های هموگلوبینوپاتی‌ها در گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را که شامل منابع شناسایی شده از جست‌وجوهای جامع در بانک اطلاعاتی الکترونیکی و دو پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی: ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم ثبت بین‌المللی سازمان جهانی بهداشت (WHO) بود، جست‌وجو کردیم. علاوه بر این، ما جست‌وجوی دستی مجلات و کتابچه چکیده مجموعه مقالات کنفرانس‌های مرتبط را انجام دادیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو: 19 دسامبر 2016.
پنج کارآزمایی در جست‌وجوها شناسایی شدند، که سه مورد از آن‌ها (880 کودک تصادفی‌سازی شده) معیارهای ورود را به مطالعه داشتند. همه کارآزمایی‌های وارد شده کاهش بروز عفونت را در کودکان مبتلا به SCD (SS یا Sβ0Thal) که پنی‌سیلین پروفیلاکتیک دریافت کردند، گزارش دادند. در کارآزمایی‌هایی که اثر شروع پنی‌سیلین را بر خطر ابتلا به عفونت پنوموکوکی بررسی کردند، نسبت شانس (OD) معادل 0.37 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.16 تا 0.86) (دو کارآزمایی، 457 کودک) (شواهد با کیفیت پائین) بود، در‌حالیکه برای قطع آنتی‌بیوتیک نسبت شانس 0.49 (95% فاصله اطمینان: 0.09 تا 2.71) (یک کارآزمایی، 400 کودک) (شواهد با کیفیت پائین) گزارش شد. اثرات جانبی داروها نادر و جزئی بودند. میزان عفونت پنوموکوکی در کودکان بالاتر از 5 سال نسبتا پائین بود.
به‌طور‌کلی کیفیت شواهد برای همه پیامدها پائین ارزیابی شد. نتایج حاصل از ارزیابی خطر سوگیری (bias) نشان داد در دو حوزه، خطر سوگیری بالا است، این دو حوزه عبارت بودند از داده‌های ناقص پیامد (سوگیری ریزش نمونه) (دو کارآزمایی) و پنهانسازی تخصیص (سوگیری انتخاب) (یک کارآزمایی). حوزه‌هایی که در هر سه کارآزمایی با خطر پائین سوگیری در نظر گرفته شدند، گزارش‌دهی انتخابی (سوگیری گزارش‌دهی) و کورسازی (سوگیری عملکرد و تشخیص) بودند.
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های معمول برای پیشگیری از عفونت پنوموکوکی در کودکان خردسال مبتلا به بیماری سلول داسی‌‌شکل
سوال مطالعه مروری
ما شواهد علمی را در مورد تأثیرات رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی پروفیلاکتیک برای پیشگیری از عفونت پنوموکوکی در کودکان مبتلا به بیماری سلول داسی‌‌شکل (SCD) مرور کردیم. این یک نسخه به‌روزشده از مرور کاکرین است که قبلا منتشر شده است.
پیشینه
افرادی مبتلا به SCD مستعد درگیر شدن با عفونت‌های تنفسی و خونی هستند. این عفونت‌ها غالبا توسط یک میکروب (باکتری) معروف به استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae) ایجاد می‌شوند، که با نام پنوموکوک (pneumococcus) نیز شناخته شده و می‌تواند باعث وقوع بسیاری از انواع بیماری‌های جدی شود. افراد مبتلا به SCD راحت‌تر از افراد غیر‌مبتلا مبتلا به عفونت می‌شوند زیرا طحال آن‌ها (عضوی که خون را پالایش می‌کند) به‌درستی کار نمی‌کند، و همچنین بافت و استخوان آسیب‌دیده ناشی از SCD می‌تواند پناهگاهی برای باکتری باشد. بنابراین پیشگیری از عفونت یکی از مهم‌ترین راه‌های بهبود سلامت افرادی است که مبتلا به SCD هستند و خطر مرگ را در این افراد کاهش می‌دهد. کودکان زیر سه سال بیشترین خطر عفونت را دارند، با این حال واکسن‌های ویژه‌ای که به پیشگیری از عفونت‌های ناشی از استرپتوکوکوس پنومونیه کمک می‌کنند، در این جمعیت جوان کاربرد محدودی دارند. بنابراین، برای پیشگیری از عفونت، تجویز آنتی‌بیوتیک‌های معمول علاوه بر این واکسن‌های خاص مورد نیاز است. از آنجا که خطر ابتلا به عفونت با افزایش سن کاهش می‌یابد، ممکن است زمانی وجود داشته باشد که بتوان درمان پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک‌ها را قطع کرد.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا 19 دسامبر 2016 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
ما با بررسی سه کارآزمایی بالینی با حضور بیش از 800 کودک، شواهد را برای این مرور کاکرین جمع‌آوری کردیم.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
در هر سه کارآزمایی بالینی، میزان عفونت پنوموکوکی در کودکان مبتلا به SCD که پنی‌سیلین پروفیلاکتیک دریافت کردند، کاهش یافت. دو مورد از این کارآزمایی‌ها بررسی کردند که آیا درمان مؤثر بوده یا خیر. کارآزمایی سوم در ادامه یکی از کارآزمایی‌های اولیه صورت گرفت و بررسی کرد که متوقف کردن درمان در چه زمانی، ایمن است. اثرات جانبی داروها نادر و جزئی بودند. با این وجود، مشکلاتی در مورد نگه‌داشتن کودکان در برنامه درمانی و پیشرفت مقاومت آنتی‌بیوتیکی وجود داشت. سطح کیفیت شواهد برای پیامدهای اولیه و ثانویه (نتیجه نهایی) پایین ارزیابی شد.
نتیجه می‌گیریم که تجویز پروفیلاکتیک پنی‌سیلین باعث کاهش میزان عفونت‌های پنوموکوکی در کودکان مبتلا به SCD کمتر از پنج سال می‌شود. خطر ابتلا به عفونت در کودکان بزرگ‌تر پایین‌تر است، و کارآزمایی‌ای که در ادامه انجام شد، نشان داد توقف تجویز پنی‌سیلین معمول در پنج سالگی خطر عفونت را به‌طور معنی‌داری افزایش نمی‌دهد. انجام پژوهش‌های بیشتری مورد نیاز است تا ببینیم باکتری‌هایی که در برابر درمان مقاوم می‌شوند، تا چه اندازه شایع هستند و این مشکل از نظر بالینی تا چه اندازه اهمیت دارد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/9/29 | انتشار: 1396/7/18
