تست آنتی‌بیوتیک‌ها به‌ صورت ترکیبی برای عفونت‌های حاد ناشی از سودوموناس آئروژینوزا در فیبروز سیستیک

سوال مطالعه مروری

ما شواهد مربوط به تاثیر تست‌های آنتی‌بیوتیکی مرسوم (یکی‐یکی) را در مقایسه با تست‌های ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های حاد راه هوایی در افراد مبتلا به عفونت طولانی‌مدت (مزمن) با سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) بررسی کردیم.

پیشینه

علت اصلی مرگ‌ومیر در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک عفونت مزمن ریوی است. امروزه افراد مبتلا به فیبروز سیستیک به دلیل استفاده شدید از آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های ریوی، عمر طولانی‌تری دارند. آنتی‌بیوتیک‌ها به‌طور مرسوم بر مبنای نتایج تست آزمایشگاهی هر یک از آن‌ها به‌ صورت جداگانه علیه باکتریوم (یا باگ (bug)) پیدا شده در ریه‌های فرد مبتلا به فیبروز سیستیک انتخاب می‌شوند. آنتی‌بیوتیک‌هایی که به‌صورت ترکیبی مورد بررسی قرار می‌گیرند ممکن است علیه یک باکتری به‌طور موثری عمل کنند حتی اگر در زمان آزمایش به‌تنهایی اثربخش نباشند. با وجود این، هنگام انتخاب آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های ریه ناشی از سودوموناس آئروژینوزا در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک، مشخص نیست که انتخاب آنتی‌بیوتیک‌ها بر مبنای نتایج به‌دست آمده از تست‌های ترکیبی بهتر از انتخاب آن‌ها بر مبنای نتایج به‌دست آمده از تست آنتی‌بیوتیک‌ها به‌صورت جداگانه است یا خیر.

این یک نسخه به‌روز شده از مروری است که قبلا منتشر شد.

تاریخ جست‌وجو

شواهد تا این تاریخ به‌روز است: 19 مارچ 2020.

ویژگی‌های مطالعه

این جست‌وجو منجر به شناسایی یک مطالعه شد که تلاش کرد به این سوال پاسخ دهد و برای ورود به مرور واجد شرایط بود. مطالعه مذکور 132 فرد مبتلا به فیبروز سیستیک را وارد کرد، که اغلب آن‌ها (82 نفر) مبتلا به عفونت‌های حاد ریوی با سودوموناس آئروژینوزا بودند، و به‌طور تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند. در گروه اول پس از انجام تست ترکیب آنتی‌بیوتیک‌ها، دو آنتی‌بیوتیک انتخاب شدند و در گروه دوم، دو آنتی‌بیوتیک پس از تست آنتی‌بیوتیک‌های تکی برگزیده شدند تا مشخص شود داروها تا چه اندازه علیه باکتریوم اثربخش هستند. این مطالعه به‌صورت چند‐مرکزی انجام شد و پیامدهای بالینی را در شرکت‌کنندگان پس از دوره 14 روزه درمان ارزیابی کرد.

‌نتایج کلیدی

مطالعه مذکور به بررسی عفونت با باکتری‌های مختلف پرداخت و محققان مطالعه فقط توانستند نتایج مربوط به افراد عفونی شده با سودوموناس آئروژینوزا را برای پیامد اصلی (زمان سپری شده تا بروز عفونت حاد ریوی بعدی) به‌دست آورند. انتخاب آنتی‌بیوتیک‌ها براساس نتایج تست‌های ترکیبی آنتی‌بیوتیکی در مقایسه با انتخاب آنتی‌بیوتیک‌ها بر اساس نتایج تست‌های جداگانه، منجر به طولانی‌تر شدن زمان سپری شده تا بروز عفونت ریوی بعدی نشد. آن‌ها نتوانستند هیچ نتایجی را برای افراد عفونی شده با سودوموناس آئروژینوزا برای سایر پیامدها در مرور ما ارائه کنند.

کیفیت شواهد

ما از این موضوع راضی بودیم که بیماران به‌طور کاملا تصادفی به گروه‌های مختلف درمانی تقسیم شدند، و هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند هر بیمار در چه گروهی قرار می‌گیرد. ما هم‌چنین از اینکه در طول مطالعه، نه افراد و نه کارکنان کلینیک، نمی‌دانستند هر بیمار در کدام‌ یک از گروه‌های درمان قرار می‌گرفت، رضایت داشتیم. هیچ داده‌ای از این مطالعه از دست نرفت. کیفیت شواهد برای تنها پیامدی که برای آن داده در اختیار داشتیم (زمان سپری شده تا بروز عفونت حاد ریوی بعدی)، در سطح متوسط بود، اما نمی‌توانیم کیفیت شواهد را برای سایر پیامدها قضاوت کنیم، زیرا نتایج جداگانه‌ای برای افراد عفونی شده با سودوموناس آئروژینوزا وجود نداشت.