پیشینه
برونشکتازی یک بیماری التهابی مزمن است که با دورههای تکرارشونده عفونتهای باکتریایی تنفسی همراه با سرفه، تولید خلط و اختلال در کیفیت زندگی مشخص میشود. آنتیبیوتیکها گزینه اصلی درمانی برای درمان شعلهوری برونشکتازی هستند. شواهد نشان میدهد که آنتیبیوتیکهای استنشاقی ممکن است با ریشهکنی موثرتر ارگانیسمهای عفونی و کاهش خطر مقاومت آنتیبیوتیکی در مقایسه با آنتیبیوتیکهای خوراکی همراه باشند. با این حال، در حال حاضر مشخص نیست که آنتیبیوتیکها در زمان تجویز خوراکی موثرتر هستند یا در زمان تجویز استنشاقی.
اهداف
تعیین اثربخشی و ایمنی مقایسهای میان آنتیبیوتیکهای خوراکی در مقابل استنشاقی در درمان بزرگسالان و کودکان مبتلا به برونشکتازی.
روش های جستجو
ما مطالعات را از طریق جستوجوهای پایگاه ثبت تخصصی گروه راههای هوایی در کاکرین (CAGR) که توسط متخصص اطلاعات گروه نگهداری میشود، شناسایی کردیم. این ثبت شامل گزارشهای کارآزماییهایی است که از طریق جستوجوی نظاممند پایگاههای کتابشناختی شامل پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین CENTRAL ،MEDLINE ،Embase ،CINAHL ،AMED و PsycINFO و جستوجوی دستی مجلات تنفسی و خلاصه جلسات شناسایی شده بود. ما همچنین ClinicalTrials.gov و پورتال کارآزماییهای سازمان جهانی بهداشت را جستوجو کردیم. ما تمام پایگاههای اطلاعاتی را در مارچ 2018 جستوجو کردیم و هیچگونه محدودیتی در زبان انتشار وجود نداشت.
معیارهای انتخاب
ما برنامهریزی کردیم تا مطالعاتی را بگنجانیم که آنتیبیوتیکهای خوراکی را با آنتیبیوتیکهای استنشاقی مقایسه کرده بودند. ما استفاده کوتاهمدت (کمتر از 4 هفته) را برای درمان شعلهور شدن حاد بیماری بهطور جداگانه از استفاده طولانیمدتتر به عنوان پیشگیری (4 هفته یا بیشتر) در نظر گرفتیم. ما هر دو مقایسههای داخل یک کلاس و بین کلاسها را در نظر گرفتیم. ما برنامهریزی کردیم در صورتی که شرکتکنندگان درست قبل از شروع کارآزمایی، آنتیبیوتیک ممتد یا با دوزهای بالا دریافت کرده بودند، یا اگر تشخیص فیبروزکیستیک (CF)، سارکوئیدوز، آسپرژیلوزیس برونکوپولومونری آلرژیک فعال (active allergic bronchopulmonary aspergillosis) یا عفونت مایکوباکتریال غیرسلی فعال (non-tuberculous Mycobacterial) داشتند، از مطالعه کنار گذاشته شوند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل معیارهای ورود را به مطالعه برای جستوجوها به کار گرفتند و ما برنامهریزی کردیم تا دو نویسنده بهطور مستقل دادهها را استخراج، احتمال سوگیری را ارزیابی و کیفیت کلی شواهد را با استفاده از معیارهای GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) بهدست بیاورند. ما همچنین برنامهریزی کردیم که دادههای از دست رفته را در صورت امکان از نویسندگان بهدست آوریم و نتایج را با 95% فاصله اطمینان (CI) گزارش کنیم.
نتایج اصلی
ما 313 رکورد منحصربهفرد را از طریق جستوجوی پایگاههای دادهها و 21 رکورد دیگر را از ثبت کارآزماییها شناسایی کردیم. ما 307 رکورد را بر اساس سوگیری عنوان و خلاصه بهتنهایی و 27 مورد دیگر را پس از بررسی متن کامل گزارشها حذف کردیم. هیچ مطالعهای برای گنجانده شدن در این بررسی مشخص نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر شواهدی وجود ندارد که نشان دهد آیا آنتیبیوتیکهای خوراکی نسبت به آنتیبیوتیکهای استنشافی مفیدتر هستند. راهنماهای بالینی اخیر ERS برونشکتازی یک رویکرد عملی برای استفاده از آنتیبیوتیکهای طولانیمدت تهیه کردهاند. انجام تحقیقات جدید برای مقایسه درمانهای استنشاقی و خوراکی آنتیبیوتیکی برای بیماران مبتلا به برونشکتازی با سابقه شعلهوری مکرر ضروری است تا مشخص شود که کدام رویکرد از نظر پیشگیری از تشدید، کیفیت زندگی، بار درمان و مقاومت آنتیبیوتیکی موثرتر است.
خلاصه به زبان ساده
آنتیبیوتیکهای خوراکی در مقایسه با آنتیبیوتیکهای استنشاقی برای افراد مبتلا به برونشکتازی
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم بدانیم که آنتیبیوتیک خوراکی (مصرف شده از راه دهان) یا آنتیبیوتیکهای استنشاقی برای کاهش طول مدت و فرکانس اپیزودهای عفونی برونشکتازی، بستری در بیمارستان و عوارض جانبی، و همچنین کاهش خطر ابتلا به عفونتهای قفسهسینه که به درمان با آنتیبیوتیکها پاسخ نداده، موثرتر است.
پیشینه
برونشکتازی یک وضعیت درمانناپذیر درازمدت است که افراد مبتلا به عفونتهای تکرارشونده باکتریایی قفسهسینه شده که منجر به سرفه، تنگی نفس و تولید موکوس میشوند. این حالت اغلب سه بار یا بیشتر در سال رخ میدهد و نیازمند درمان با آنتیبیوتیکها دارد، چه بهصورت کوتاهمدت برای درمان عفونتهای قفسهسینه، و چه به حالت درازمدت برای پیشگیری از عفونتهای تکراری قفسهسینه. پیشتر تصور میشد این بیماری غیر معمول است؛ اما آمار اخیر نشان میدهد که تا 5 نفر در هر 1000 نفر ممکن است مبتلا به برونشکتازی باشند و میزان مرگومیر افراد مبتلا به این بیماری بیش از دو برابر جمعیت عمومی است.
آنتیبیوتیکها بهطور وسیع برای درمان عفونتهای قفسه سینه در افراد مبتلا به برونشکتازی، برای از بین بردن انواع خاصی از باکتریهایی که باعث عفونت میشوند، بهکار گرفته میشوند. بعضی از آنتیبیوتیکها در برابر انواع خاصی از باکتریها نسبت به بقیه موثرتر هستند و این انواع مختلف باکتریها میتوانند مقاومت را به درمان با آنتیبیوتیکها گسترش دهند، و در نتیجه موثر بودن آنها را کاهش داده و انتخاب آنتیبیوتیک بعدی را محدود کند. آنتیبیوتیکها همچنین میتوانند به روشهای مختلفی از قبیل خوراکی بهصورت قرص یا تنفسی به عنوان یک داروی استنشاقی تجویز شوند.
ما در حال حاضر نمیدانیم که کدام روش تجویز آنتیبیوتیکها، خوراکی یا استنشاقی، برای درمان عفونتهای مکرر قفسهسینه از نظر حذف باکتریها، کاهش شانس بروز مقاومت آنتیبیوتیکی افراد و کاهش علائم برونشکتازی موثر است.
ما به دنبال همه شواهد موجود منتشرشده و نشده تا ماه مارچ 2018 جستوجو کردیم که آنتیبیوتیکهای خوراکی و آنتیبیوتیکهای استنشاقی را بهصورت خوراکی با هم مقایسه کرده بودند.
ویژگیهای مطالعه
در حالی که مطالعات معدودی در مورد مزایای آنتیبیوتیکها برای افراد مبتلا به برونشکتازی وجود دارد، هیچکدام آنتیبیوتیکهای خوراکی را با آنتیبیوتیکهای استنشاقی مقایسه نکرده بودند.
کیفیت شواهد
هیچ شواهد با کیفیت بالایی برای تعیین اینکه آیا آنتیبیوتیکهای خوراکی یا استنشاقی برای افراد مبتلا به برونشکتازی مفیدتر هستند، وجود ندارد. برای ارزیابی اثربخشی آنتیبیوتیکهای خوراکی در مقایسه با آنتیبیوتیکهای استنشاقی برای کاهش موارد عفونتهای قفسهسینه و شانس ایجاد مقاومت در برابر آنتیبیوتیکها، مطالعات بیشتری لازم است.