پیشینه
مزایا و خطرات آنتیبیوتیکها در درمان برونشیت حاد هنوز مشخص نیست، با وجود اینکه این بیماری یکی از شایعترین بیماریهایی است که در بخشهای مراقبتهای اولیه دیده میشود.
اهداف
ارزیابی اثرات آنتیبیوتیکها در بهبود پیامدها و ارزیابی عوارض جانبی درمان آنتیبیوتیکی برای افراد مبتلا به تشخیص بالینی برونشیت حاد.
روش های جستجو
ما CENTRAL، سال 2016 شماره 11 (دسترسی در 13 ژانویه 2017)، MEDLINE (از 1966 تا هفته اول ژانویه 2017)، Embase (از 1974 تا 13 ژانویه 2017) و LILACS (از 1982 تا 13 ژانویه 2017) را جستوجو کردیم. ما در 5 آوریل 2017، پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (CTRP WHO) و ClinicalTrials.gov را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که هر نوع درمان آنتیبیوتیکی را با دارونما یا بدون هیچ درمانی در برونشیت حاد یا سرفههای حاد خلطدار در افراد بدون بیماری ریوی، مقایسه کرده باشند.
گردآوری و تحلیل دادهها
حداقل دو نفر از نویسندگان مرور بررسی اطلاعات را استخراج و کیفیت کارآزماییها را ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
ما برای این بهروزرسانی سال 2017 هیچ کارآزمایی جدیدی را شناسایی نکردیم. ما 17 کارآزمایی را با 5099 شرکتکننده در تجزیهوتحلیل اولیه گنجاندیم. کیفیت کارآزماییها بهطور کلی خوب بود. در پیگیریهای انجام شده، هیچ تفاوتی بین گروههای آنتیبیوتیک و دارونما در شرکتکنندگانی که به صورت بالینی بهبود یافته توصیف شدند وجود نداشت (11 مطالعه با 3841 شرکتکننده؛ نسبت خطر (RR): 1.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.15). شرکتکنندگان دریافت کننده آنتیبیوتیک احتمال سرفه کمتر (4 مطالعه با 275 نفر؛ RR: 0.64؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.49 تا 0.85؛ تعداد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک پیامد مفید اضافی (NNTB): 6) و سرفه شبانه کمتر (4 مطالعه با538 شرکتکننده: RR: 0.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 0.83؛ NNTB: 7) داشتند. شرکتکنندگانی که آنتیبیوتیک دریافت کرده بودند میانگین دوره کمتری سرفه داشتند (7 مطالعه با 2776 نفر؛ میانگین تفاوت (MD): 0.46 - روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 - تا 0.04 - ). تفاوت در وجود سرفه خلطدار در دوره پیگیری و MD سرفه خلطدار از لحاظ آماری به میزان معنیداری نرسید.
شرکت کنندگان تحت درمان با آنتیبیوتیک، بر اساس ارزیابی کلی بالینی احتمال بهبود بیشتری داشتند (6 مطالعه با 891 نفر؛ RR: 0.61؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.48 تا 0.79؛ NNTB: 11) و کمتر احتمال داشت معاینه غیر طبیعی ریه داشته باشند (5 مطالعه با 613 شرکت کننده؛ RR: 0.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 0.70؛ NNTB: 6). شرکتکنندگان تحت درمان با آنتیبیوتیک تعداد روزهای کمتری را با احساس بیماری گذراندند (5 مطالعه با 809 شرکت کننده؛ MD: 0.64 - روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.16 - تا 0.13 - ) و روزهای کمتری را با اختلال کار داشتند (6 مطالعه با 767 شرکت کننده؛ MD: 0.49 روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.94 - تا 0.04 - ). تفاوت درباره اختلال در کار در دوره پیگیری به حد معنیدار از لحاظ آماری نرسید. یک روند قابل توجه در جهت افزایش عوارض جانبی در گروه آنتیبیوتیکی وجود داشت (12 مطالعه با 3496 شرکت کننده؛ RR: 1.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.05 تا 1.36؛ NNT برای یک پیامد اضافی مضر: 24).
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد محدودی از مزایای بالینی برای حمایت از استفاده از آنتیبیوتیکها در برونشیت حاد وجود دارد. آنتیبیوتیکها ممکن است در برخی از بیماران مانند افراد سالخورده و ناتوان مبتلا به عوارض چندگانه که ممکن است تاکنون در کارآزماییها گنجانده نشده باشند، اثرات مثبت اندکی داشته باشند. با این حال، میزان این مزایا باید در زمینه گستردهای از عوارض جانبی بالقوه، مدیکالیزاسیون برای شرایط خود محدودشونده، افزایش مقاومت به پاتوژنهای عامل بیماریهای تنفسی و هزینه درمان آنتیبیوتیکی مورد توجه قرار گیرد.
خلاصه به زبان ساده
درمان آنتیبیوتیکی در افراد مبتلا به برونشیت حاد
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم بدانیم که آیا آنتیبیوتیکها برای افراد مبتلا به برونشیت حاد باعث بهبود پیامدها میشوند. ما همچنین عوارض جانبی بالقوه درمان آنتیبیوتیکی را مورد بررسی قرار دادیم.
پیشینه
برونشیت حاد یک تشخیص بالینی (بناشده بر اساس علائم پزشکی و علائم گزارش شده بیمار) برای سرفه حاد است که ممکن است با یا بدون موکوس یا خلط باشد. برونشیت حاد میتواند توسط ویروسها یا باکتری ایجاد شود. علائم معمولا دو هفته طول میکشد؛ اما میتواند تا هشت هفته هم ادامه یابد. آنتیبیوتیکها بهطور گستردهای برای درمان برونشیت حاد تجویز میشوند؛ اما میتوانند اثرات جانبی مانند تهوع و اسهال و همچنین واکنشهای جدی بیشتری در افرادی که به آن آلرژی دارند، داشته باشند. هیچ آزمایش عملی برای تفکیک بین برونشیت باکتریایی و ویروسی وجود ندارد.
ویژگیهای مطالعه
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را در این مرور گنجاندیم که هر درمان آنتیبیوتیکی را با دارونما یا بدون هیچ درمان در افراد مبتلا به برونشیت حاد یا سرفه حاد خلطدار و بدون سایقه هیچ بیماری مزمن ریوی زمینهای مقایسه کرده بودند. ما 17 کارآزمایی را با 5099 شرکت کننده در مرور گنجاندیم. استفاده همزمان از سایر داروها، اگر برای تمام شرکتکنندگان در این مطالعه تجویز شده بود، برای از بین بردن علائم مجاز بود.
نتایج اصلی
شواهد ما تا 13 ژانویه 2017 بهروز شده است.
ما شواهد محدودی را از مزایای بالینی برای حمایت از استفاده از آنتیبیوتیکها در درمان برونشیت حاد پیدا کردیم. برخی از افرادی که با آنتیبیوتیکها درمان شده بودند اندکی زودتر درمان شده بودند و کاهش پیامدهای مرتبط با سرفه داشتند. با این حال، این تفاوت ممکن است از اهمیت عملی برخوردار نباشد، چرا که این مقدار تقریبا نصف روز در یک دوره 8 تا 10 روزه است. در افراد درمان شده با آنتیبیوتیکها، عوارض جانبی به میزان ناچیز اما معنیداری افزایش یافته بود. عوارض جانبی که اغلب گزارش شده بودند عبارت بودند از تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد و بثورات پوستی.
این بررسی پیشنهاد میدهد که استفاده از آنتیبیوتیکها در درمان برونشیت حاد در افراد از جهات دیگر سالم، مزایای محدودی دارد. تحقیقات بیشتری در مورد اثرات استفاده از آنتیبیوتیکها در درمان برونشیت حاد در افراد سالمند و ناتوان مبتلا به وضعیتهای مزمن که ممکن است در کارآزماییهای موجود جای نگرفته باشند، مورد نیاز است. استفاده از آنتیبیوتیک باید در زمینه عوارض جانبی بالقوه، پزشکیسازی برای شرایط خودمحدودشونده، هزینه درمان آنتیبیوتیکی و بهویژه در معرض آسیبهای مرتبط با جمعیت عمومی به علت افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی در نظر گرفته شود.
کیفیت شواهد
کیفیت این کارآزماییها، به ویژه برای مطالعات اخیر، بهطور کلی خوب بود.